Φτιάχνοντας τσίπουρο σε ένα οικογενειακό αποστακτήριο του Τυρνάβου

ΤΡΙΤΗ ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
0

«Στο Αργυροπούλι; Τι θα πάτε να κάνετε εκεί;»

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τι να απαντήσω ακριβώς, αφού δεν είχα ξαναπάει σε καζάνι, όμως όταν έλεγα πως ένας φίλος βγάζει τσίπουρο, ο συνδυασμός χαράς και ζήλιας στα πρόσωπα των ερωτώντων μάλλον ήταν καλός οιωνός.

Η παραγωγή του τσίπουρου μέχρι πολύ πρόσφατα αποτελούσε μια καθαρά οικογενειακή υπόθεση και η ιστορία του μπλέκεται με αυτή της ιταλικής γράπας, της κυπριακής ζιβανίας και του ανατολίτικου αράκ.

Το σίγουρο είναι πως στην περίοδο της Τουρκοκρατίας παραγόταν τσίπουρο στο Άγιο Όρος και από εκεί εξαπλώθηκε σε όλη την Μεσόγειο. Πολλά κέντρα απόσταξης δημιουργήθηκαν, ένα εκ των οποίων είναι και ο Τύρναβος – δέκα λεπτά πιο βόρεια βρίσκεται το Αργυροπούλι.

Φτάνοντας, μέσα σε λάσπες και δίπλα από έναν περιστερώνα βρίσκεται το αποστακτήριο σε ένα πλίνθινο κτίριο με τσίγκινη οροφή.

«Άκου να δεις τώρα τι γίνεται. Εκεί μέσα έχουμε τα στέμφυλα που βράζουν στο καζάνι. Φεύγει ο ατμός πέρα-κείθε μέσα από τον σωλήνα, τον λουλά και φτάνει στον ψυκτήρα, κρυώνει και βγαίνει το τσίπουρο» εξήγησε ο Κεμάλ και έδειξε το μικρό ρυάκι που γέμιζε μια νταμιτζάνα.

Η παραγωγή του τσίπουρου μέχρι πολύ πρόσφατα αποτελούσε μια καθαρά οικογενειακή υπόθεση και η ιστορία του μπλέκεται με αυτή της ιταλικής γράπας, της κυπριακής ζιβανίας και του ανατολίτικου αράκ.

Ο κύριος Παναγιώτης κάθε τόσο έπαιρνε το αλκοολόμετρο, το βουτούσε μέσα και το έφερνε κοντά στη λάμπα για να δει τους βαθμούς του αποστάγματος. «Πάντα μαζεύεστε κόσμος όταν βγάζετε τσίπουρο;» τον ρώτησα. «Ποιος κόσμος; Αυτός είναι κόσμος; Παλιά εδώ μέσα βάζαμε τραπέζια έτσι, έτσι κι έτσι» είπε, με το δάχτυλό του να σχηματίζει ένα πι στον αέρα. «Ογδόντα άτομα, πίναμε, χορεύαμε, μετά βγάζαμε και τα όπλα και ρίχναμε στο κέφι, άσε…»

Ο κύριος Παναγιώτης βγάζει τσίπουρο μια ζωή και έχει το μεγαλύτερο καζάνι της περιοχής το οποίο άπαξ και ανάψει δεν σβήνει. Καίει για εικοσιτετράωρα μέχρι να τελειώσουν όλα τα στέμφυλα που έχουν. Γι’ αυτό ο Κεμάλ μαζί με άλλον έναν κάνουν βάρδιες για να κρατάνε τη φωτιά, να αλλάζουν καζανιές και να αποθηκεύουν το απόσταγμα.

«Βλέπεις τώρα που θολώνει; Σημαίνει ότι αυτή η καζανιά είναι στα τελευταία της και πρέπει να το αδειάσουμε για να βάλουμε καινούρια στέμφυλα» μου εξηγεί ο Κεμάλ, αλλά όλων η προσοχή είχε στραφεί στη Σουλτάνα, γυναίκα του Παναγιώτη, που εμφανίστηκε από κάπου με ένα καυτό ταψί τυρόπιτα με τυρί δικής τους παραγωγής. «Φάτε μέχρι να βγουν τα κρέατα» μας είπε.

Την ίδια στιγμή ο Κεμάλ ξεκίνησε την αλλαγή του καζανιού και εμείς παρακολουθούσαμε τη διαδικασία. Τα ψητά δεν άργησαν να βγουν και το τραπέζι γέμισε με διάφορα εδέσματα.

Έτσι συνεχίστηκε όλο το βράδυ, με τσίπουρα, πανσέτες, κουβέντες και χορούς, με ένα ραδιόφωνο που δεν είχε άλλη ένταση και τη φωτιά του καζανιού να μας ζεσταίνει από το κρύο και την υγρασία του Θεσσαλικού κάμπου.

ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter
Φωτο: Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΤΣΊΠΟΥΡΟ Facebook Twitter

* Ο Δημήτρης Κυριακόπουλος είναι φωτογράφος

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ