ΑΠΟΛΥΣΗ ΔΥΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ
Καθώς τα ρωσικά στρατεύματα συνεχίζουν την επίθεσή τους στα ανατολικά της Ουκρανίας, ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, απέλυσε χθες Κυριακή τον επικεφαλής της κρατικής ασφάλειας (SBU), Ιβάν Μπακάνοφ, και τη Γενική Εισαγγελέα, Ιρίνα Βενεντίκτοβα, επικαλούμενος εκατοντάδες ποινικές έρευνες για προδοσία και συνεργασία από άτομα των υπηρεσιών τους και άλλων υπηρεσιών επιβολής του νόμου.
Οι δημοσιογράφοι Anastasiia Lapatina, Oleksiy Sorokin και Olga Rudenko δημοσίευσαν χθες εκτενές άρθρο στην εφημερίδα The Kyiv Indpendent, από το οποίο αντιγράφω ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τους δύο απολυμένους αξιωματούχους.
Ο παιδικός φίλος του Ζελένσκι και επί σειρά ετών υπάλληλος του, Μπακάνοφ, διορίστηκε τον Αύγουστο του 2019 στη SBU. Πριν εισέλθει στην πολιτική, ο Μπακάνοφ ήταν δικηγόρος και κορυφαίο στέλεχος στην εταιρεία ψυχαγωγίας Kvartal 95 του Ζελένσκι.
Στις 23 Ιουνίου, το Politico δημοσίευσε άρθρο, το οποίο ισχυριζόταν ότι ο Ζελένσκι προτίθεται να απολύσει τον Μπακάνοφ, επειδή δεν ανταποκρίθηκε επαρκώς στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Επί μακρόν θεωρούμενος ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Ουκρανού, ο Μπακάνοφ και ο Ζελένσκι γνωρίζονταν από τότε που μεγάλωναν στην ίδια γειτονιά. Στα ουκρανικά μητρώα εταιρειών, ο Μπακάνοφ αναφερόταν ως διευθυντής των εταιρειών τηλεοπτικής παραγωγής του Ζελένσκι, ήταν επίσης ιδιοκτήτης υπεράκτιων εταιρειών που συνδέονταν με τον Ζελένσκι σύμφωνα με τα Pandora Papers, και ο νόμιμος εκπρόσωπος του κόμματος «Υπηρέτης του Λαού» του Ζελένσκι.
Ωστόσο, η τριετής θητεία του ως επικεφαλής ενός από τα πιο ισχυρά θεσμικά όργανα της Ουκρανίας αμαυρώθηκε από διαμάχες.
Τα ουκρανικά παρατηρητήρια και οι ξένοι δωρητές της χώρας ζητούν εδώ και καιρό σαρωτικές μεταρρυθμίσεις της Υπηρεσίας Ασφαλείας, SBU, η οποία με τεράστιες εξουσίες πιστεύεται ότι μαστίζεται από διαφθορά. Τον Μάρτιο του 2020, ο Ζελένσκι κατέθεσε νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση της SBU στο κοινοβούλιο της Ουκρανίας, η οποία δεν οδήγησε τελικά πουθενά.
Μεταξύ των σκανδάλων που ενέπλεξαν τις υπηρεσίες τόσο του Μπακάνοφ όσο και της Βενεντίκτοβα ήταν το φερόμενο σαμποτάζ τους σε μια έρευνα για δωροδοκία εναντίον του Όλεχ Τατάροφ, αναπληρωτή επικεφαλής του γραφείου του Ζελένσκι. Ο Τατάροφ είναι ένα από τα δύο πρόσωπα που κατήγγειλε η μοναδική ουκρανικής καταγωγής βουλευτής στο αμερικανικό Κογκρέσο, Βικτόρια Σπαρτς.
Η Βενεντίκτοβα μπλόκαρε δύο φορές τις κατηγορίες κατά του Τατάροφ, αντικαθιστώντας μια ομάδα εισαγγελέων που είχαν αναλάβει την υπόθεση. Στη συνέχεια πήρε την υπόθεση από το Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας, γνωστό ως NABU, και την έδωσε στο SBU του Μπακάνοφ, μετά την οποία η υπόθεση εξαφανίστηκε.
Η Βενεντίκτοβα, η πρώτη γυναίκα στη θέση του γενικού εισαγγελέα, διορίστηκε την άνοιξη του 2020. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, η Βενεντικτόβα δέχτηκε σφοδρή κριτική από ακτιβιστές κατά της διαφθοράς και τα μέσα ενημέρωσης, οι οποίοι επισήμαναν την αποτυχία της να ασκήσει δίωξη σε υποθέσεις υψηλού προφίλ και τον ρόλο του γραφείου της στο σαμποτάρισμα ερευνών διαφθοράς κατά ατόμων που συνδέονται με τον Ζελένσκι, συμπεριλαμβανομένων μελών του κόμματος και της διοίκησής του.
Το 2021, η Βενεντίκτοβα άσκησε πιέσεις στην Kyiv Post, μια ουκρανική αγγλόφωνη εφημερίδα, για επικριτικά άρθρα που δημοσίευσε σχετικά με το ιστορικό της ως εισαγγελέας, σύμφωνα με τον πρώην αρχισυντάκτη της εφημερίδας. Μετά από μήνες της εκστρατείας πίεσης, την οποία η Βενεντεντίκτοβα αρνήθηκε ότι διεξήγαγε, ο ιδιοκτήτης έκλεισε την Kyiv Post και απέλυσε όλο το προσωπικό της. Το απολυμένο συντακτικό προσωπικό της Kyiv Post ίδρυσε τον Νοέμβριο του 2021 την εφημερίδα Kyiv Independent.
Κατά την Kyiv Independent, ο αντικαταστάτης της Βενεντίκτοβα, Ολεκσίι Σιμονένκο, αναπληρωτής Γενικός Εισαγγελέας, έχει επίσης αμφιλεγόμενο παρελθόν.
Ο διορισμός ενός ανεξάρτητου εισαγγελέα, απαλλαγμένου από πολιτικές επιρροές, ήταν μία από τις βασικές απαιτήσεις των δυτικών εταίρων, και αποτελεί επίσης προϋπόθεση για την ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η επιλογή του είχε σχεδόν ολοκληρωθεί το 2021, αλλά τα φιλοκυβερνητικά μέλη της επιτροπής εμπόδισαν επανειλημμένα τον διορισμό του νικητή του διαγωνισμού, Ολεξάντρ Κλιμένκο, στελέχους της NABU, ο οποίος έλαβε την υψηλότερη βαθμολογία.
Η θέση του επικεφαλής εισαγγελέα κατά της διαφθοράς παραμένει κενή από το 2020, γεγονός που επέτρεψε στην Βενεντίκτοβα να ασκεί τα καθήκοντα του εισαγγελέα κατά της διαφθοράς. Ως αποτέλεσμα, είχε μπλοκάρει όλες τις μεγάλες υποθέσεις δωροδοκίας από τότε, σύμφωνα με ακτιβιστές κατά της διαφθοράς, αναφέρει η Kyiv Independent.
Πηγή: The Kyiv Independent, Politico, AP
• • •
Ο ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Πριν από 80 χρόνια, στις 16 και 17 Ιουλίου 1942, στο Παρίσι, η γαλλική κρατική αστυνομία οργάνωσε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση Εβραίων γυναικών, ανδρών και παιδιών, οι οποίοι στάλθηκαν στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς. Από τα παιδιά, 3.900 δολοφονήθηκαν.
Μετά από πενήντα χρόνια σιωπής των γαλλικών αρχών, ο Ζακ Σιράκ αναγνώρισε την ευθύνη της Γαλλίας για τη σύλληψη του Vel d'Hiv το 1995 σε μια ιστορική ομιλία. «Η Γαλλία, εκείνη την ημέρα, πέτυχε το ανεπανόρθωτο», είπε. Το 2012, ο Φρανσουά Ολάντ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα δηλώνοντας ότι «αυτό το έγκλημα διαπράχθηκε στη Γαλλία, από τη Γαλλία». Κατόπιν, το 2017, ο τότε νεοεκλεγείς πρόεδρος, Εμ. Μακρόν, επιβεβαίωσε την ευθύνη της Γαλλίας και απηύθυνε έκκληση κατά του αντισημιτισμού.
«Ούτε ένας στρατιώτης της ναζιστικής Γερμανίας δεν έλαβε μέρος στη συγκέντρωση της 16ης και 17ης Ιουλίου 1942. Όλα αυτά προήλθαν από μια βούληση και μια πολιτική γεμάτη γάγγραινα από αντισημιτισμό, που ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1940», όταν η γαλλική κυβέρνηση μετακόμισε στο Βισύ, δήλωσε την Κυριακή ο Εμ. Μακρόν. Μετά τη σύλληψη του Vél d'Hiv, «το γαλλικό κράτος επέμεινε στην παράδοση στη ναζιστική Γερμανία (...) 10.000 αλλοδαπών Εβραίων από την ελεύθερη ζώνη», τόνισε.
Αν ήταν οι Ναζί που διέταξαν να φορέσουν το κίτρινο αστέρι, ήταν το ίδιο το γαλλικό κράτος που επέβαλε την αναφορά «Εβραίος» στα έγγραφα ταυτότητας.
«Πριν από οκτώ δεκαετίες, η Γαλλία του Βισύ πρόδωσε τα παιδιά της παραδίδοντας χιλιάδες από αυτά στους εκτελεστές τους. Είναι καθήκον της Γαλλίας, για να είναι πιστή στον εαυτό της, να το αναγνωρίσει αυτό και να μην υποκύψει σε αυτόν τον σύγχρονο αγώνα κατά του αντισημιτισμού», επέμεινε ο επικεφαλής του κράτους.
Στη συνέχεια, ο Εμ. Μακρόν κάλεσε τις «δημοκρατικές δυνάμεις» να «διπλασιάσουν την επαγρύπνησή τους» απέναντι σε έναν αντισημιτισμό που είναι «ακόμη πιο θερμός» και «υφέρπει απ' ό,τι ήταν το 1995 στη χώρα μας». Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, ο αντισημιτισμός «μπορεί να πάρει άλλα πρόσωπα, να ντυθεί με άλλα λόγια, με άλλες καρικατούρες», είπε. «Είναι ακόμα ζωντανός και τριγυρίζει», συνέχισε, αναφερόμενος με τη σειρά του στην «τρομοκρατική βαρβαρότητα», τις «δολοφονίες και τα εγκλήματα», την επανεμφάνισή του στα «κοινωνικά δίκτυα» ή τη «βεβήλωση τάφων».
«Παρεμβαίνει σε συζητήσεις στην τηλεόραση. Εκμεταλλεύεται τον εφησυχασμό ορισμένων πολιτικών δυνάμεων. Ζει επίσης από μια νέα μορφή ιστορικού αναθεωρητισμού, ακόμη και αρνητισμού», είπε, αναφερόμενος, χωρίς να τον κατονομάσει, στον ακροδεξιό υποψήφιο πρόεδρο Ερίκ Ζεμούρ, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι ο στρατάρχης Πεταίν «έσωσε» τους Γάλλους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Πηγή: Le Monde
• • •
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΛΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Το περιοδικό Der Spiegel δημοσίευσε στις 15 Ιουλίου συνέντευξη με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ, από την οποία αναδημοσιεύω μια ερωταπάντηση.
Der Spiegel: Στην εισαγωγή του νέου σας βιβλίου αναφέρεστε σε μια ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Μελετήστε την ιστορία. Στην ιστορία βρίσκονται όλα τα μυστικά της κρατικής τέχνης». Ποιο ιστορικό προηγούμενο θεωρείτε ότι είναι το πιο διδακτικό για την κατανόηση και τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία;
Χένρι Κίσινγκερ: Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση στην οποία, με το που τη σκέφτομαι, δεν μπορώ να δώσω άμεση απάντηση. Διότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι σε ένα επίπεδο πόλεμος για την ισορροπία δυνάμεων. Αλλά σε ένα άλλο επίπεδο, έχει πτυχές εμφυλίου πολέμου και συνδυάζει έναν κλασικά ευρωπαϊκό τύπο διεθνούς προβλήματος με έναν εντελώς παγκόσμιο. Όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος, το ζήτημα θα είναι αν η Ρωσία θα επιτύχει μια συνεκτική σχέση με την Ευρώπη — την οποία πάντα επεδίωκε — ή αν θα γίνει φυλάκιο της Ασίας στα σύνορα της Ευρώπης. Και δεν υπάρχει κανένα καλό ιστορικό παράδειγμα.
Ότι έχει δίκιο ο Κίσινγκερ είναι προφανές, και ότι ειδικότερα τα πριν και κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, που χρησιμοποιούνται κατά κόρον, δεν αποτελούν καλό παράδειγμα είναι εξίσου ολοφάνερα.
Πηγή: Der Spiegel
• • •
Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ο αναπληρωτής επικεφαλής της διοίκησης του Κιέβου, Mykola Povoroznyk, δήλωσε ότι 8.289 ζευγάρια παντρεύτηκαν στο Κίεβο και 4.906 παιδιά γεννήθηκαν στην πρωτεύουσα από την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. «Ναι, η πόλη ζει υπό στρατιωτικό νόμο, αλλά η ζωή συνεχίζεται — οι άνθρωποι ερωτεύονται και παντρεύονται, και γεννιούνται παιδιά», δήλωσε ο Povoroznyk.
Οι νόμοι της Ουκρανίας εν καιρώ πολέμου περιλαμβάνουν διάταξη που επιτρέπει στους Ουκρανούς, στρατιώτες και πολίτες, να υποβάλουν αίτηση και να παντρευτούν την ίδια ημέρα, ενώ πριν από τον πόλεμο, η αναμονή ενός μήνα ήταν ο κανόνας. Πολλοί παντρεύονται λίγο πριν αναχωρήσουν για το μέτωπο.
Μετά από μια τρίμηνη διακοπή της κανονικής λειτουργίας, το Κεντρικό Ληξιαρχείο του Κιέβου είναι και πάλι πλήρως ανοικτό και λειτουργεί σχεδόν με τον προπολεμικό ρυθμό.
Πηγή: AP, The Kyiv Independent
• • •
ΤΑ ΔΥΟ ΒΑΘΙΑ ΛΑΡΥΓΓΙΑ
Πριν από 50 χρόνια, στις 12 Ιουνίου 1972, προβάλλεται για πρώτη φορά στο Μανχάταν το «Βαθύ Λαρύγγι», και οι καλεσμένοι ανακαλύπτουν την πιο μυθική ταινία του πορνογραφικού κινηματογράφου, που γύρισε ένας πρώην κομμωτής από τη Νέα Υόρκη, ο Gerard Damiano — πρώτη πορνογραφική ταινία που είδαν εκατομμύρια θεατές και της οποίας η επιτυχία διήρκεσε δέκα χρόνια.
Με το «Βαθύ Λαρύγγι» το πορνό βγήκε από το γκέτο σε μια Αμερική σε πλήρη σεξουαλική επανάσταση, ανατροπής ταμπού, και φεμινιστικών αγώνων. Κιτς και ρηχή, με αλλόκοτο σενάριο — η ηρωίδα ανακαλύπτει τελικά τον οργασμό αφού συνειδητοποιεί ότι η κλειτορίδα της βρίσκεται στο πίσω μέρος του λαιμού της —, η ταινία έφερε τη γυναικεία απόλαυση στο προσκήνιο, κολακεύοντας συγχρόνως τον αντρικό εγωισμό.
Η ταινία δάνεισε τον τίτλο της σε ένα δεύτερο και εξίσου διάσημο «βαθύ λαρύγγι» εκείνες τις μέρες, όταν άρχισαν οι αποκαλύψεις στις ΗΠΑ για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Όπως αποκαλύφθηκε ύστερα από 30 χρόνια, ο υποδιευθυντής του FBI, Μαρκ Φελτ, υπήρξε το «βαθύ λαρύγγι» που αποκάλυψε το σκάνδαλο στους δημοσιογράφους της εφημερίδας «Ουάσινγκτον Ποστ», Γούντγουορντ και Μπερνστάιν.
• • •
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Η ισορροπία δυνάμεων από μόνη της δεν εγγυάται σταθερότητα, αλλά χωρίς ισορροπία δυνάμεων δεν μπορεί να υπάρξει σταθερότητα.
— Χένρι Κίσινγκερ (συνέντευξη στο Spiegel, 15.07.2022)
