Το Succession και ο ενδυματολογικός μύθος του «αόρατου πλούτου»

Το Succession και ο ενδυματολογικός μύθος του «αόρατου πλούτου» Facebook Twitter
Ο αόρατος πλούτος υπόσχεται να σε ντύσει με την αυτοπεποίθηση του απεριόριστου χρήματος, αλλά τα παιδιά του Λόγκαν Ρόι είναι μονίμως ανήσυχα μέσα στο στάτους τους.
0


ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΤΟΡΟΣ ΕΧΕΙ 
γίνει για το «ταπεινό» τζόκεϊ καπέλο του Κένταλ Ρόι, ενός εκ των επίδοξων διαδόχων της οικογενειακής δυναστείας στην σειρά Succession. Πρόκειται για ένα απλό μαύρο κασμιρένιο καπέλο αξίας 625 δολαρίων, από την ιταλική μάρκα πλεκτών Loro Piana. Είναι αξιοσημείωτο κυρίως για την απόλυτη έλλειψη χαρακτηριστικών του. Υπ’ αυτήν την έννοια, ταιριάζει πολύ με τα υπόλοιπα ρούχα που φοράει ο συγκεκριμένος χαρακτήρας: βαρετά όσο και ακριβά, ιδανικά για έναν τύπο με πολλά χρήματα αλλά λίγες δικές του ιδέες.

Παρ’ όλα αυτά όμως, το καπέλο του Κένταλ έχει εμπνεύσει τον τελευταίο καιρό μια σειρά από άρθρα – από τη Wall Street Journal μέχρι το New York και το Town & Country – που το προσδιορίζουν ως χαρακτηριστικό σύμβολο μιας εκκολαπτόμενης τάσης: του λεγόμενου «αόρατου πλούτου» [stealth wealth] ή της «αθόρυβης πολυτέλειας». Αυτοί οι όροι περιγράφουν έναν ιδιαίτερο τρόπο ντυσίματος που υποτίθεται ότι προτιμούν όχι απλά οι  πλούσιοι, αλλά οι πραγματικά, από γενιά σε γενιά, πλούσιοι πλούσιοι: άψογη ραφή, ουδέτερα χρώματα, διακριτικά φινιρίσματα, πλήρης απουσία λογοτύπων.

Το πραγματικό μυστικό για το πώς ντύνονται οι πλούσιοι είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν ντύνονται καλύτερα από ανθρώπους χαμηλότερης φορολογικής κλίμακας. Οι πλούσιοι άνθρωποι κατά κανόνα ντύνονται ακριβά, αλλά πολλοί από αυτούς δεν είναι απαραίτητα καλοντυμένοι.

Εξέχουσα θέση στο στυλ αυτό κατέχουν φίρμες πολυτελών πλεκτών, όπως η Loro Piana και η Brunello Cucinelli, κοστούμια από Zegna και Tom Ford, καθώς και ο μινιμαλισμός υψηλών προδιαγραφών του The Row και του Max Mara. Αυτά, υποτίθεται, είναι ρούχα για ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να αποδείξουν. Ξαφνικά, προσιτά καταστήματα στους πολλούς, όπως το H&M και το Zara, έχουν γεμίσει με κομμάτια αντίστοιχης αισθητικής και κοψιάς.

Δεν είναι καθόλου σαφές όμως αν και κατά πόσο ο ενδυματολογικός «αόρατος πλούτος» αποτελεί ένα πραγματικό φαινόμενο μεταξύ των ίδιων των πλουσίων. Όπως έγραψε πρόσφατα στην Washington Post η κριτικός μόδας Rachel Tashjian, το πώς ντύνονται στην πραγματικότητα οι πλούσιοι τείνει να είναι πολύ πιο περίπλοκο από μια ενιαία εμφάνιση. Οι άνθρωποι που έχουν πολλά χρήματα να κάψουν δεν είναι λιγότερο επιρρεπείς στις τάσεις και το μάρκετινγκ από εμάς τους υπόλοιπους, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιοι πλούσιοι αγνοούν τελείως τη μόδα ενώ άλλοι φοράνε ό,τι πιο ακριβό και «μοδάτο» βρουν μπροστά τους.

Πολλοί πάμπλουτοι φορούν ουδέτερα, καλής ποιότητας ρούχα, άλλοι όμως αγοράζουν κραυγαλέα και γεμάτα λογότυπα ρούχα που η τάση του «αόρατου πλούτου» σε ωθεί να απορρίψεις. Άλλοι πάλι, όπως σημειώνει η Tashjian, προτιμούν τα (ακόμα πιο ακριβά ενίοτε) ρούχα από λιγότερο διαδεδομένων σχεδιαστών, όπως των High Sport και Casey Casey.

Το πραγματικό μυστικό για το πώς ντύνονται οι πλούσιοι είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν ντύνονται καλύτερα από ανθρώπους χαμηλότερης φορολογικής κλίμακας. Οι πλούσιοι άνθρωποι κατά κανόνα ντύνονται ακριβά, αλλά πολλοί από αυτούς δεν είναι απαραίτητα καλοντυμένοι. Αυτό φαίνεται να προσπαθεί να εξηγήσει στις συνεντεύξεις της η σχεδιάστρια κοστουμιών του Succession, Michelle Matland. Τα ρούχα που φοράνε τα αδέλφια Ρόι είναι αντίστοιχα με τα εξίσου κομψά και βαρετά εταιρικά περιβάλλοντα του Μανχάταν και τα ακριβά αλλά μέτρια εστιατόρια που περιφέρονται, χωρίς ποτέ να διασκεδάζουν. Ως τάση, ο αόρατος πλούτος υπόσχεται να σε ντύσει με την αυτοπεποίθηση του απεριόριστου χρήματος, αλλά τα παιδιά του Λόγκαν Ρόι είναι μονίμως ανήσυχα μέσα στο στάτους τους, ζώντας διαρκώς με τον φόβο ότι θα βρεθούν εκτός εξουσίας. Μ’ αυτή την έννοια, ο αόρατος πλούτος μοιάζει να είναι περισσότερο μια φαντασίωση παρά οτιδήποτε άλλο – όχι μια τάση, αλλά η ιδέα μιας τάσης που εμπνέεται από μια λανθασμένη, στυλιζαρισμένη αντίληψη για το πώς οι πλούσιοι ζουν τη λαμπερή ζωή τους.

Πηγή: The Atlantic

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Inland Empire, Κάψε το μετάξι

Pulp Fiction / Inland Empire: Μυστηριώδες και σκοτεινό, όσο αξίζει σε έναν Λιντς

Μία ακόμη παραβολή για τον απόηχο του Χόλιγουντ -πιο υποκειμενική και σουρεαλιστική από εκείνη του Mulholland Drive-, το γλυκόπικρο κλείσιμο του ματιού ενός δημιουργού που τα έκανε όλα μόνος του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Μυθολογίες / «Ήτανε πέναλτι, κύριε Πάνο;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Από μια εισπρακτική αποτυχία και απαγορευμένη ταινία του 1932, μέχρι την ωμή βία της Pieta (που δεν ξέρει γιατί την έχει δει επανειλημμένα) και την cult σουρεαλιστική ματιά του Τσιώλη, η σκηνοθέτρια μας χαρίζει μια σπάνια σινεφίλ λίστα που συνδυάζει θράσος και ανθρωπισμό.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε το δρόμο για τα Όσκαρ 

Daily / Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε τον δρόμο για τα Όσκαρ

Υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους είναι αυτή η εκπληκτική ταινία που εκθέτει με αποκαλυπτικό τρόπο τη μεταχείριση της αφρόκρεμας της τζαζ μουσικής ως «βιτρίνας» για την καθαίρεση και τη δολοφονία του ηγέτη της ανεξαρτησίας του Κογκό, Πατρίς Λουμούμπα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
125 λεπτά με την Πόπη Διαμαντάκου/ Πόπη Διαμαντάκου: «Δεν με αγγίζουν οι επιθέσεις, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, δεν γλείφω»

Media / «Δεν υπάρχει τηλεκριτική σήμερα, όλα είναι δημόσιες σχέσεις»

Η γνωστή τηλεκριτικός Πόπη Διαμαντάκου μιλά στη LiFO για τη μακρά επαγγελματική της διαδρομή, την τηλεόραση του χθες και του σήμερα και απαντά για πρώτη φορά στα επικριτικά σχόλια που προκαλούν κατά καιρούς τα κείμενα της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Μυθολογίες / «Όταν είδα το "Climax", δεν μπορούσα να συνέλθω για ώρες»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Τι συνδέει τον Αρονόφσκι με τον Αλμοδόβαρ και τον Λάνθιμο με τον Βούλγαρη; Ο μουσικός Capétte φτιάχνει τη δική του αγαπημένη κινηματογραφική δεκάδα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
the last showgirl

Οθόνες / Πρεμιέρα προσεχώς: 10 ταινίες που θα ξεχωρίσουν το επόμενο δίμηνο

Η επιστροφή του Βάλτερ Σάλες, ένας στοχαστικός Κώστας Γαβράς, τα φαντάσματα του Γιώργου Ζώη, ο Ντίλαν κατά τον Τιμοτέ Σαλαμέ, το βάπτισμα της Πάμελα Άντερσον στην υποκριτική, ένα χαμηλόφωνο διαμάντι από την Ινδία και η μεγαλόπνοη αλληγορία του Μπρέιντι Κόρμπετ είναι μερικές από τις ταινίες που θα μας απασχολήσουν τον χειμώνα του 2025.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Pulp Fiction / Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Πέθανε στα 99 της χρόνια η Βρετανή ενδυματολόγος που έντυσε χιλιάδες πρωταγωνιστές και κομπάρσους, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην αναπαραγωγή της αυθεντικότητας και στην αντίληψη της δραματικότητας του σεναρίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε δια παντός την πραγματικότητα

Απώλειες / Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε διά παντός την πραγματικότητα

Το όνομα του Ντέιβιντ Λιντς (1946-2025) έγινε επιθετικός προσδιορισμός και οι ταινίες του μας προσκάλεσαν να βλέπουμε και να αισθανόμαστε αλλιώς τον κόσμο: με τα μάτια μιας απόκοσμης ψευδαίσθησης και την ψυχή της υπέροχης εμμονής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Μυθολογίες / «Μετά το “Blues Brothers” φορούσα μαύρα γυαλιά στην τάξη»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Έχοντας συμπεριλάβει στη λίστα του από τους αδελφούς Μαρξ μέχρι μια ταινία με τον Θανάση Βέγγο, o συγγραφέας πιστεύει πως το τραγικό και το γελοίο συναντιούνται σε κάποιο σημείο, το οποίο δεν είναι πάντα ευδιάκριτο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ