Το τέλος της προσήλωσης (έχει αποζημίωση;)  

Το τέλος της προσήλωσης (έχει αποζημίωση;)   Facebook Twitter
Έχει νόημα η διαμαρτυρία απέναντι στο μοιραίο; Μήπως είναι αμυντικό αντανακλαστικό, ένα παλιομοδίτικο ψέλλισμα ή ένα αδύναμο σήμα κινδύνου;
0

ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ σχολεία μηνύουν την Meta και το ΤικΤοκ για τις ψυχικές και πολιτισμικές συνέπειες που έχει η χρήση των πλατφορμών στους μαθητές¹. Άλλη μια είδηση από αυτές που στέκουν αμήχανα σε μια άκρη της ροής. Τι είναι άραγε μια τέτοια χειρονομία; Τι αντιπροσωπεύουν οι ποικίλες απαιτήσεις αποζημίωσης για κλεμμένα πνευματικά δικαιώματα ή ηθικές και γνωστικές βλάβες; Θα έλεγε κανείς ότι αυτές οι ειδήσεις κάνουν ορατά κάποια μικρά σκιρτήματα απέναντι σε κάτι εξαιρετικά συμπαγές και ισχυρό, σε μια δυναμική όπου επιμέρους συναισθήματα, ανησυχίες ή αντιρρήσεις γκρεμίζονται σε μια άβυσσο αδιαφορίας.

Έχει νόημα η διαμαρτυρία απέναντι στο μοιραίο; Μήπως είναι αμυντικό αντανακλαστικό, ένα παλιομοδίτικο ψέλλισμα ή ένα αδύναμο σήμα κινδύνου; Προφανώς οι άνθρωποι της εκπαίδευσης που κινητοποιήθηκαν δεν έχουν καμιά διαπραγματευτική ισχύ με το μέρος τους. Και πάλι όμως όχι. Παρά την καθημερινή καταιγιστική προπαγάνδα για τις επαναστάσεις της γνώσης, αυτό που διαπιστώνουμε κάθε μέρα είναι ότι ζούμε το τέλος της προσήλωσης. Ας το παραδεχτούμε ψύχραιμα: γίνεται όλο και πιο δύσκολο να συγκεντρωθεί κανείς σε ένα κείμενο, σε ένα αντικείμενο, σε μια εμπειρία. Η εμβάθυνση, η υπομονετική εξερεύνηση και η αφιερωματική σχέση θρυμματίζονται και μετατρέπονται σε σπάνιους πόρους. Μια ενδημικά επιπόλαιη συνεχής πλοήγηση έχει εγκατασταθεί μέσα μας και γύρω μας. Αυτό συμβαίνει σε νεότερους και μεγαλύτερους, σε παιδιά και γέρους. Καταλαβαίνουμε όμως πως για τη συγκρότηση ενός μαθητή/ τριας οι συνέπειες της κατάτμησης είναι πολλαπλάσιες. Ο «αχταρμάς» δεν βρίσκεται στο τραγούδι της Σάττι αλλά στον τρόπο που συναρμολογούνται οι στιγμές μας.

Ενδεχομένως, να γεννηθεί μια δυσφορία ικανή να επαναφέρει το πνεύμα της προσήλωσης και της πραγματικής ανάγνωσης. Η υπερβολή της διάσπασης να είναι μια στιγμή που θα δώσει τη θέση της σε μια νέα συνείδηση των ορίων.

Φυσικά, δεν είναι ορθό και πρέπον να το λέμε αφού επωφελούμαστε, έχουμε εξαρτηθεί, έχουμε γίνει ένα με τη «ροή». Δεν θέλουμε να εμφανιζόμαστε απαισιόδοξοι και γέροι σαν αποστάτες από την ανακουφιστική ιδεολογία που λέει ότι όλα μπορούν να ρυθμιστούν «με λίγο μέτρο». Πώς να πεις ότι, αντίθετα, γίνεται εξαιρετικά δύσκολο το να υπάρχει κάποιο μέτρο; Ότι η σύνεση, η «υπεύθυνη» χρήση των social media και των στάσεων που παράγουν είναι απλώς ο καθώς πρέπει λόγος των ειδικών, αυτό που αναγκάζονται να δηλώνουν και οι ίδιοι; Η αλήθεια είναι ότι αν και καταφεύγουμε σε παιδαγωγικούς και μετριοπαθείς κοινούς τόπους το ακραίο – ή αλλιώς η κατάχρηση- γίνεται όλο και πιο πιθανή για τα άτομα.

Οι δάσκαλοι και οι «θεσμοί» που έχουν αρχίσει να ανησυχούν έχουν πια εναντίον τους την ίδια την καταχρηστική και βουλιμική λογική που κυβερνά το αλγοριθμικό σύμπαν. Έχουν κυρίως απέναντί τους την επιθυμία ενός χρήστη που δεν μπορεί να σταθεί κάπου.

Ενδεχομένως, να γεννηθεί μια δυσφορία ικανή να επαναφέρει το πνεύμα της προσήλωσης και της πραγματικής ανάγνωσης. Η υπερβολή της διάσπασης να είναι μια στιγμή που θα δώσει τη θέση της σε μια νέα συνείδηση των ορίων. Προς το παρόν όμως αισθάνομαι ότι η κουλτούρα κάθε απερίσπαστης σχέσης γίνεται εξαιρετικά δύσκολη. Ότι, όπως ισχυρίζονται σοβαροί επιστήμονες, υπάρχει πια ένα νευρολογικό αποτύπωμα στον πλανήτη του Meta. Υπάρχουν φυσικά και οι νεοφιλελεύθεροι γκουρού που θεωρούν πως η ίδια η ελευθερία είναι ένα metaverse, μια διαρκής κίνηση και μετατροπή που δεν αφήνει ήσυχη καμιά μορφή. Δοξάζουν έτσι τις απώλειες λέγοντας πως το ρομποτικό μέλλον περνάει από την εγκατάλειψη της «παλιάς κουλτούρας». Ένα στρώμα ενδιάμεσων μεταξύ εταιρικών κολοσσών και δημοσιότητας ταυτίζει εξάλλου τη φιλοσοφία με τα βιβλία αυτό-βοήθειας και την ίδια τη δημοκρατία με την πλοήγηση του χρήστη σε ένα ηλεκτρονικό πολυκατάστημα.

Ας ελπίσουμε πως και αυτή η ελίτ (όπως άλλες και πιο παραδοσιακές) θα αποτύχει στη μεσσιανική της τρέλα. Μπορεί αυτοί οι δάσκαλοι στον Καναδά ή οι άλλοι που κινούνται (για να υπερασπίσουν τους μαθητές τους) να αποδειχτούν ανθεκτικότεροι στο χρόνο και στις δοκιμασίες του. Υπενθυμίζοντας πως ο θάνατος της προσοχής είναι υπαρξιακό τραύμα και όχι έπαθλο για τον Ζούκερμπεργκ, τον Μασκ και τους άλλους, κάποιοι μπορεί να προσφέρουν υπηρεσία σε όλους μας.  

[1] Canadian school boards sue Meta, TikTok, Snapchat for over $4 billion | Canada (dailyhive.com)

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πάντα υποφέραμε από διάσπαση προσοχής, απλώς τώρα έχουμε να κατηγορούμε τις οθόνες

Ιδέες / Πάντα υποφέραμε από διάσπαση προσοχής, απλώς τώρα έχουμε να κατηγορούμε τις οθόνες

Πολύς κόσμος πιστεύει ότι το ατέλειωτο σκρολάρισμα στα social media και στις άπειρες πηγές πληροφόρησης στο διαδίκτυο ευθύνεται για το «στέγνωμα» του ανθρώπινου μυαλού. Κι όμως, το ζήτημα της ελλειμματικής προσοχής μάς απασχολεί από την αρχαιότητα και κάποιοι έχουν ήδη δώσει λύσεις και εξηγήσεις.
THE LIFO TEAM
20 χρόνια Facebook: Τα social media είναι πιο δημοφιλή από ποτέ, τα κοινωνικά δίκτυα όμως πεθαίνουν

Social Media / 20 χρόνια Facebook: Τα social media είναι πιο δημοφιλή από ποτέ, τα κοινωνικά δίκτυα όμως πεθαίνουν

Το είδος της κοινωνικής δικτύωσης στην οποία πρωτοστάτησε το Facebook πλέον εξαφανίζεται καθώς οι χρήστες εγκαταλείπουν τον διάλογο στις ανοιχτές πλατφόρμες και αποσύρονται σε ιδιωτικές ομάδες.
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές Κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Ρεπορτάζ / Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Μια κραυγαλέα κατάχρηση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στα Ακαρνανικά Όρη αμαυρώνει τον θεσμό, παρακάμπτει την περιβαλλοντική νομοθεσία και αποκαλύπτει την αδυναμία της διοίκησης να ελέγξει την επιχειρηματική δραστηριότητα που βλάπτει το περιβάλλον και την οικονομία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ