ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΑΙΟΛΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ) στα Ακαρνανικά Όρη πήραν άδεια λειτουργίας χρησιμοποιώντας ως όχημα τον θεσμό των Eνεργειακών Kοινοτήτων, προκειμένου να καρπωθεί μία και μόνο εταιρεία τα αδειοδοτικά και οικονομικά πλεονεκτήματα που δίνει το νομοθετικό πλαίσιο για τις Eνεργειακές Kοινότητες. Κι αυτό γιατί, όπως καταγγέλλεται, η εταιρεία αυτή ελέγχει όλα τα έργα, δημιουργώντας μια απίστευτη περιβαλλοντική και οικονομική στρέβλωση σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη οικολογικά περιοχή.
Με κοινή επιστολή προς τις υπηρεσίες και τους φορείς που έχουν εμπλακεί στην αδειοδότηση των 15 ΑΣΠΗΕ, 22 περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητούν να ανακληθούν όλες οι άδειες που έχουν εκδοθεί έως σήμερα. Η υπόθεση αποκαλύφθηκε χάρη στην έρευνα των ανθρώπων της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας. Η οργάνωση τεκμηρίωσε πως, ενώ οι αιολικοί σταθμοί «παρουσιάζονται ως έργα “Ενεργειακών Κοινοτήτων” και επωφελήθηκαν της ευνοϊκής μεταχείρισης της νομοθεσίας για αυτές, στην πραγματικότητα βρίσκονται υπό τη διοίκηση και διαχείριση μεγάλης κυπριακής εταιρείας».
Δύο θέματα προς διερεύνηση και ένα πολιτικό διακύβευμα
Οι 22 περιβαλλοντικές οργανώσεις θέτουν δύο ζητήματα προς διερεύνηση ως προς τη νομιμότητα των έργων αυτών, απευθυνόμενες προς τους φορείς και τις υπηρεσίες που έχουν εμπλακεί στην αδειοδότηση των δεκαπέντε αιολικών σταθμών.
Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έχει επισημάνει επανειλημμένα «πως η αδειοδότηση και εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην καρδιά της πλέον σημαντικής περιοχής για τα απειλούμενα Όρνια στην ηπειρωτική χώρα αποτελεί από μόνη της περιβαλλοντικό έγκλημα».
Πρώτον: ενώ η νομοθεσία δεν επιτρέπει σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα να συμμετέχουν σε περισσότερες από μία Ενεργειακές Κοινότητες με το ίδιο αντικείμενο και στην ίδια περιοχή, η κυπριακή εταιρεία συμμετέχει σε επτά από αυτές, μέσω εταιρειών στις οποίες είναι ο μοναδικός εταίρος. Και δεύτερον, «από τη στιγμή που τα διοικητικά συμβούλια των 7 Ενεργειακών Κοινοτήτων που είναι φορείς των 15 αιολικών σταθμών ελέγχονται πλήρως από μία και μόνο εταιρεία, το σύνολο των 15 αιολικών σταθμών αποτελεί ένα τεράστιο ενιαίο έργο υπό κοινή διαχείριση». Αυτό σημαίνει ότι τα μεγέθη του έργου είναι τελείως διαφορετικά, αφού μιλάμε για έναν τεράστιο αιολικό σταθμό σε μια περιβαλλοντικά ευαίσθητη περιοχή. Άρα, όπως αναφέρουν οι οργανώσεις, και οι επιπτώσεις του πρέπει να εξεταστούν από την αρχή ως έργο κατηγορίας Α1 και όχι ως 15 «μικρά» ανεξάρτητα έργα κατηγορίας Β. Για τις οργανώσεις ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στο πολιτικό διακύβευμα της συγκεκριμένης υπόθεσης, στο οποίο καλούνται να τοποθετηθούν οι αρμόδιοι φορείς. «Εάν δηλαδή μπορεί να είναι αποδεκτό από τη διοίκηση οι Ενεργειακές Κοινότητες να γίνονται οχήματα επιχειρηματικών παιχνιδιών και παράκαμψης της δέουσας αδειοδοτικής διαδικασίας, με αποτέλεσμα να προκύπτουν καταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με το σκεπτικό και τη φιλοσοφία που βρίσκεται πίσω από την ιδρυτική νομοθεσία τους».

Οι 7 ενεργειακές κοινότητες και οι 42 εταιρείες
Συνοπτικά η υπόθεση, όπως την έχει καταγράψει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, είναι η εξής: λίγες εβδομάδες μετά την έκδοση των αδειών εγκατάστασης για 12 αιολικούς σταθμούς της μίας ανεμογεννήτριας έκαστος (από τους 16 που έχουν αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας), πραγματοποιήθηκε αλλαγή της σύνθεσης των διοικητικών συμβουλίων σε 7 από τις 8 Ενεργειακές Κοινότητες στις οποίες ανήκουν οι εν λόγω αιολικοί σταθμοί.
«Κατά μία περίεργη αλλά όχι τυχαία, κατά τη γνώμη μας, συγκυρία», αναφέρουν από την Ορνιθολογική Εταιρεία, «οι θεωρητικά “αυτόνομες” Ενεργειακές Κοινότητες απέκτησαν την ίδια ακριβώς ημερομηνία νέα διοικητικά συμβούλια». Στην εξαμελή σύνθεση αυτών των νέων συμβουλίων συμμετείχαν, όπως αναφέρει η περιβαλλοντική οργάνωση, τα ίδια πρόσωπα, στις ίδιες θέσεις, και στις 7 Ενεργειακές Κοινότητες. Επειδή, σύμφωνα με τη νομοθεσία, δεν επιτρέπεται σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα να είναι μέλη ταυτόχρονα σε δύο η περισσότερες Ενεργειακές Κοινότητες που δραστηριοποιούνται στην ίδια περιοχή, «προφανώς για να αποφεύγονται μεθοδεύσεις συσσώρευσης, άσχετες με τον πραγματικό προορισμό των Ενεργειακών Κοινοτήτων», όπως σημειώνει η οργάνωση, έπρεπε να παρακαμφθεί η νομοθεσία.

Με ποιον τρόπο λοιπόν παρακάμφθηκε αυτό το νομικό κώλυμα; «Απλά, τα έξι αυτά άτομα εμφανίζονται στη σύνθεση της κάθε ΕΚΟΙΝ όχι ως φυσικά πρόσωπα, αλλά ως νόμιμοι εκπρόσωποι διαφορετικών νομικών προσώπων (Μονοπρόσωπων Ιδιωτικών Κεφαλαιουχικών Εταιρειών - ΜΙΚΕ). Δηλαδή κάθε ένα από τα έξι πρόσωπα που απαρτίζουν το διοικητικό συμβούλιο εκάστης Ενεργειακής Κοινότητας εκπροσωπεί μια διαφορετική εταιρεία (ΜΙΚΕ) σε κάθε Ενεργειακή Κοινότητα», λένε από την περιβαλλοντική οργάνωση.
Καθώς, όπως αναφέρει η οργάνωση, «το κουβάρι περιπλέκεται, η έρευνα συνεχίστηκε σε δημόσια διαθέσιμα έγγραφα στο ΓΕΜΗ». Το ΓΕΜΗ είναι η βάση δεδομένων στην οποία καταγράφονται όλες οι επιχειρήσεις. Η Ορνιθολογική διαπίστωσε σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των 42 εταιρειών ΜΙΚΕ (7 Ενεργειακές Κοινότητες επί 6 ΜΙΚΕ) που ελέγχουν τις 7 «Κοινότητες» ότι μοναδικός εταίρος με ποσοστό 100% είναι μια κυπριακή εταιρεία: «Εν ολίγοις, η εταιρεία αυτή ελέγχει απόλυτα τη διοίκηση των “Ενεργειακών Κοινοτήτων” και τη διαχείριση των έργων τους. Δηλαδή 15 από τους 16 αδειοδοτημένους αιολικούς σταθμούς στα Ακαρνανικά Όρη». Όπως σημειώνουν, «οι 35 από τις 42 εταιρείες ΜΙΚΕ συστάθηκαν μέσα σε διάστημα 12 ημερών, λίγες ημέρες μετά την έκδοση των αδειών εγκατάστασης».
Ακαρνανικά Όρη: «Η καρδιά της πιο σημαντικής περιοχής για τα απειλούμενα όρνια»

Οι 22 περιβαλλοντικές οργανώσεις σημειώνουν ότι τα Ακαρνανικά Όρη αποτελούν εξ ολοκλήρου σημαντική περιοχή για τα πουλιά, ενώ μέρος της περιοχής αποτελεί και Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) του Δικτύου NATURA: «Είναι η σημαντικότερη περιοχή στην ηπειρωτική Ελλάδα για τη διατήρηση του απειλούμενου γύπα Όρνιου (Gyps fulvus), δεδομένου ότι φιλοξενεί τη μεγαλύτερη αναπαραγωγική αποικία του είδους εκτός Κρήτης, ενώ αποτελεί και πολύ σημαντική περιοχή χειμερινής τους συγκέντρωσης σε βαλκανικό επίπεδο».
Υπενθυμίζουν στους αρμόδιους αδειοδοτικούς φορείς ότι «για το Όρνιο και άλλα δύο απειλούμενα είδη γύπα (Μαυρόγυπας, Γυπαετός) έχει εκπονηθεί και υλοποιείται Εθνικό Σχέδιο Δράσης (ΕΣΔ), θεσμοθετημένο με Υπουργική Απόφαση». Σ’ αυτό το Εθνικό Σχέδιο Δράσης, όπως αναφέρουν, «επισημαίνεται ότι το Όρνιο αποτελεί το πλέον ευάλωτο είδος σε επιπτώσεις από εγκατάσταση Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ενέργειας, όταν αυτοί εγκαθίστανται εντός του ζωτικού του χώρου».
Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έχει επισημάνει επανειλημμένα «πως η αδειοδότηση και εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην καρδιά της πλέον σημαντικής περιοχής για τα απειλούμενα Όρνια στην ηπειρωτική χώρα αποτελεί από μόνη της περιβαλλοντικό έγκλημα». Το να συμβαίνει όμως αυτό, όπως υποστηρίζει, «μέσω της εξόφθαλμης εργαλειοποίησης του θεσμού των Ενεργειακών Κοινοτήτων, ξεπερνάει κάθε όριο ανοχής και δεν μπορεί παρά να εξοργίζει οποιονδήποτε εχέφρονα πολίτη. Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, αλλά και το υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας, να παραμένουν αμέτοχοι μπροστά σε αυτήν τη σκανδαλώδη μεθόδευση, καθώς ενδεχόμενη αδράνεια θα δώσει ένα μήνυμα ότι τέτοιου είδους πρακτικές δεν είναι απλά αποδεκτές, αλλά επιβραβεύονται κιόλας! Παράλληλα, θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα για τον θεσμό των Ενεργειακών Κοινοτήτων, ο οποίος θα απαξιωθεί και θα στιγματιστεί ανεξίτηλα ως ο κατάλληλος μοχλός παράκαμψης της νομοθεσίας για τις μεγάλες εταιρείες, και μάλιστα με πραγματική έδρα εκτός Ελλάδας».

Οι 22 οργανώσεις που ζητούν την ανάκληση των αδειοδοτήσεων είναι οι εξής: Αλκυόνη - Σύλλογος Περίθαλψης και Προστασίας Άγριων Ζώων, ΑΛΚΥΩΝ - Ομοσπονδία Οικολογικών Οργανώσεων Κορινθιακού Κόλπου, ΑΝΙΜΑ - Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής, ΑΡΙΩΝ - Ερευνητικό Κέντρο Διάσωσης και Περίθαλψης Κητωδών, ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, ΚΑΛΛΙΣΤΩ, Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, ΠΑΝΔΟΙΚΟ - Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων, Πίνδος Περιβαλλοντική, Σύλλογος Προστασίας Άγριας Ζωής Νάξου, Σύλλογος «Τουλίπα Γουλιμή», Φίλοι της Φύσης Ελλάδας, Greenpeace, Περιβαλλοντική Οργάνωση iSEA, MEDASSET, MedINA - Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Άνθρωπο, The Green Tank, WWF Ελλάς.