Ο ταραχώδης βίος και η αμφιλεγόμενη πολιτεία της Πατρίτσια Χάισμιθ

«Ο φόνος είναι ένα είδος έρωτα»: Η αινιγματική ζωή της Πατρίτσια Χάισιμιθ, δημιουργού του Ρίπλεϊ Facebook Twitter
Πατρίτσια Χάισμιθ: Όπως κι οι χαρακτήρες της, έτσι και η ίδια παραμένει ένα άλυτο, τρομακτικό αίνιγμα, συναρπαστικό και απωθητικό ταυτόχρονα. Φωτ.: © Alex Gotfryd/CORBIS/Corbis via Getty Images/Ideal Images
0

Κανείς συγγραφέας δεν δημιούργησε τόσο σαγηνευτικούς αντιήρωες όσο η Πατρίτσια, με πιο χαρακτηριστικό δείγμα φυσικά τον Τομ Ρίπλεϊ, τον «κομψό, μειλίχιο και εντελώς ανήθικο» πρωταγωνιστή του θρίλερ «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ» (1955), ο οποίος ψεύδεται ασύστολα, εξαπατά και δολοφονεί ανά την Ευρώπη – αλλά με κάποιο τρόπο μας κάνει να τον συμμεριζόμαστε.

Σχεδόν 70 χρόνια από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στο χαρτί, παραμένει απόλυτα συναρπαστικός και δεν είναι διόλου περίεργο που η τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου στο Netflix, με πρωταγωνιστή τον Άντριου Σκοτ, είναι μία από τις πιο πολυαναμενόμενες παραγωγές του 2024.

Τα μυθιστορήματα της Χάισμιθ είναι γεμάτα με χαρακτήρες που, όπως ο Ρίπλεϊ, θα έμοιαζαν εντελώς φυσιολογικοί αν τους συναντούσες τον δρόμο, αλλά κατατρύχονται από σκοτεινές παρορμήσεις, φρικτά μυστικά και τον μόνιμο φόβο ότι θα αποκαλυφθούν. Η ανάγνωσή τους μπορεί να μοιάζει με το λογοτεχνικό ισοδύναμο μιας κρίσης άγχους: όχι άδικα, ο μεγάλος συγγραφέας Γκράχαμ Γκριν, ένας πρώιμος θαυμαστής της, την αποκαλούσε «ποιήτρια της ανησυχίας».

Και όπως οι χαρακτήρες της μπορούσαν να είναι συναρπαστικά τρομακτικοί, έτσι και η ίδια η Χάισμιθ είχε μια (πολύ) σκοτεινή πλευρά – μια πλευρά που ξεπερνούσε κατά πολύ την εμμονή της με τα σκοτεινά βάθη της ανθρωπότητας, τον αλκοολισμό της και τις παράξενες συνήθειές της, όπως το να κουβαλάει σαλιγκάρια στην τσάντα της.

Γεννημένη το 1921 στο Φορτ Γουόρθ του Τέξας, η Χάισμιθ είχε μια δύσκολη παιδική ηλικία. Οι γονείς της χώρισαν μόλις 10 ημέρες πριν γεννηθεί – η Μαίρη, η μητέρα της, θα έλεγε αργότερα στην κόρη της ότι είχε πιει νέφτι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της με την ελπίδα ότι αυτό θα την έκανε να χάσει το μωρό της. Η Μαίρη παντρεύτηκε τον Στάνλεϊ Χάισμιθ το 1924 και η μικρή Πατρίτσια πήρε το επώνυμό του. Μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη λίγα χρόνια αργότερα, αλλά το ζευγάρι διαφωνούσε έντονα και χώριζε επανειλημμένα. Η Πατρίτσια θα θυμόταν την πρώιμη ζωή της ως «μια μικρή κόλαση».

Τα τελευταία χρόνια πριν από τον θάνατό της το 1995, η Χάισμιθ ζούσε απομονωμένη και το τελευταίο άτομο που την είδε ζωντανή ήταν ο λογιστής της (είχε πάντα εμμονή με τους φόρους). Τρεις δεκαετίες μετά, το λογοτεχνικό της κύρος παραμένει πιο ισχυρό από ποτέ.

Η Χάισμιθ έγραφε από μικρή ημερολόγια, αφήνοντας πίσω της περίπου 8.000 σελίδες χειρόγραφων σημειώσεων που περιγράφουν λεπτομερώς την καθημερινή της ζωή. Τη μια στιγμή εξυμνεί την ιδιοφυΐα της («Έχω μια αλαζονεία που δεν πρόκειται ποτέ να χάσω – που πραγματικά δεν θέλω να χάσω εντελώς», γράφει με αυτογνωσία), την επόμενη κατακεραυνώνει τον εαυτό της επειδή δεν εργάζεται αρκετά σκληρά. Παλεύει διαρκώς με τα χανγκόβερ μετά από πολλά μαρτίνι και περιγράφει λεπτομερώς μια περιστρεφόμενη σειρά από ερωτικά αντικείμενα του πόθου ερωτικά, κυρίως γυναικεία, αλλά σχεδόν πάντα βραχύβια, και διανθισμένα με περιόδους αποστροφής προς τον εαυτό της, προφανώς λόγω μιας εσωτερικευμένης ομοφοβίας.

Σαμποτάριζε σκόπιμα τις σχέσεις (τις δικές της αλλά και των άλλων), αποκόπτοντας τις συντρόφους της όταν έρχονταν πολύ κοντά. Η (πολύ νεότερη) φίλη της, η σεναριογράφος Φίλις Νάγκι, που θα κέρδιζε οσκαρική υποψηφιότητα για την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου της Χάισμιθ Carol (που αρχικά είχε κυκλοφορήσει με ψευδώνυμο και με τον τίτλο “The Price of Salt” το 1952), την είχε περιγράψει ως «μια λεσβία που δεν απολάμβανε και πολύ το να βρίσκεται κοντά σε άλλες γυναίκες». «Χθες ένιωσα κι εγώ αρκετά κοντά στον φόνο, καθώς πήγα να δω το σπίτι της γυναίκας που σχεδόν με έκανε να την αγαπήσω όταν την είδα», είχε γράψει η Χάισμιθ στο ημερολόγιό της για τη γυναίκα που την είχε εμπνεύσει να γράψει το βιβλίο. «Ο φόνος είναι ένα είδος έρωτα, ένα είδος κατοχής». 

Σ’ αυτήν τη σκοτεινή εμμονή με μια όμορφη, πλούσια ξένη, υπάρχουν σίγουρα αποχρώσεις του Τομ Ρίπλεϊ, ο οποίος θα γινόταν το λογοτεχνικό δημιούργημα με το οποίο η ίδια θα ταυτιζόταν περισσότερο. Η Χάισμιθ ήταν τόσο απορροφημένη από τον πρωταγωνιστή της που άρχισε να υπογράφει τις επιστολές της με το όνομα «Τομ». Ενώ δούλευε πάνω στο μυθιστόρημα, όπως έλεγε, «συχνά είχα την αίσθηση ότι ο Ρίπλεϊ ήταν αυτός που το έγραφε και εγώ απλώς το δακτυλογραφούσα».

Ο στόχος του βιβλίου ήταν, όπως έλεγε, όχι μόνο να «δείξει τον απερίφραστο θρίαμβο του κακού επί του καλού», αλλά και να «κάνει τους αναγνώστες να χαρούν γι' αυτό». Σίγουρα το πέτυχε – και συνέχισε να επιστρέφει στον διάσημο χαρακτήρα της σε τέσσερα ακόμη μυθιστορήματα, τα οποία περιέγραψε ως τη «Ριπλιάδα» της.

«Ο φόνος είναι ένα είδος έρωτα»: Η αινιγματική ζωή της Πατρίτσια Χάισιμιθ, δημιουργού του Ρίπλεϊ Facebook Twitter
Ο Ματ Ντέιμον, ο Τζουντ Λο και η Γκουίνεθ Πάλτροου το 1998 στα γυρίσματα της ταινίας «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ».

Καθώς μεγάλωνε και προτιμούσε να ζει στην Ευρώπη παρά στην Αμερική, η Πατρίτσια Χάισμιθ ενίσχυσε τόσο τις αλκοολικές όσο και τις μισανθρωπικές της τάσεις («Επιλέγω να ζω μόνη μου γιατί η φαντασία μου λειτουργεί καλύτερα όταν δεν χρειάζεται να μιλάω με ανθρώπους»). Οι εκκεντρικότητές της έγιναν ακόμη πιο έντονες και οι προκαταλήψεις της εδραιώθηκαν ακόμη περισσότερο.

Αυτές της οι συμπεριφορές δεν είναι το είδος των αντιλήψεων που μπορούν να παραμεριστούν συγκαταβατικά ως απομεινάρια μιας άλλης εποχής – ήταν και τότε άθλιες. Η Χάισμιθ δήλωνε απροκάλυπτα ότι μισεί τους Εβραίους και αναφερόταν σαρκαστικά στο Ολοκαύτωμα ως «το ημικαύτωμα», υποστηρίζοντας ότι η γενοκτονία δεν είχε προχωρήσει αρκετά. Η στάση της απέναντι σε άλλες φυλές και μειονότητες ήταν εξίσου φριχτή.

Τα τελευταία χρόνια πριν από τον θάνατό της το 1995, η Χάισμιθ ζούσε απομονωμένη και το τελευταίο άτομο που την είδε ζωντανή ήταν ο λογιστής της (είχε πάντα εμμονή με τους φόρους). Τρεις δεκαετίες μετά, το λογοτεχνικό της κύρος παραμένει πιο ισχυρό από ποτέ: τα βιβλία της δικαίως αναγνωρίζονται ως η επιτομή του λογοτεχνικού σασπένς, διαθέτοντας άψογη πλοκή, ενώ παράλληλα εξερευνούν τα σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης ψυχολογίας. Ταυτόχρονα, χάρη στη δημοσίευση των ημερολογίων της και την κυκλοφορία ποικίλων βιογραφιών, οι αδυναμίες και τα ελαττώματά της δεν ήταν ποτέ πιο εμφανή. Όπως και οι καλύτεροι χαρακτήρες της, έτσι και η ίδια παραμένει ένα άλυτο, τρομακτικό αίνιγμα, συναρπαστικό και απωθητικό ταυτόχρονα.

Με στοιχεία από The Independent

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ripley: Εγκληματική ιεροτελεστία σε ασπρόμαυρο φόντο

Daily / Ripley: Εγκληματική ιεροτελεστία σε ασπρόμαυρο φόντο

Το διάσημο μυθιστόρημα της Πατρίτσια Χάισμιθ «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ» απλώνεται αργά και υποβλητικά στην πιο κινηματογραφικά φιλόδοξη ίσως τηλεοπτική σειρά που έχει παρουσιάσει ποτέ το Netflix.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Queer, ειλικρινές και μπροστά από την εποχή του: «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ» κλείνει τα 25

Οθόνες / Queer, ειλικρινές, μπροστά από την εποχή του: 24 χρόνια από την πρεμιέρα του «Ταλαντούχου κύριου Ρίπλεϊ»

Η μεταφορά του μυθιστορήματος της Πατρίσια Χάισμιθ από τον Άντονι Μινγκέλα δεν διέθετε μόνο ένα λαμπρό καστ αλλά και ευαισθησίες που τη φέρνουν πιο κοντά στο σήμερα.
THE LIFO TEAM
Αίμα και ομορφιά: το γοητευτικό σύμπαν της Πατρίσια Χάισμιθ

Βιβλίο / Αίμα και ομορφιά: το γοητευτικό σύμπαν της Πατρίσια Χάισμιθ

Η Πατρίσια Χάισμιθ άκουγε την κραυγή της κουκουβάγιας-όπως είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου από εκδόσεις Άγρα- και ονειρευόταν τέλεια εγκλήματα ξέροντας τι είναι αυτό που τα δημιούργησε: η ανθρώπινη φύση.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ο φόνος είναι σαν τον έρωτα»: Στο φως η μυστική ζωή της Πατρίσια Χάισμιθ με την έκδοση των ημερολόγιων της

Βιβλίο / «Ο φόνος είναι σαν τον έρωτα»: Στο φως η μυστική ζωή της Πατρίσια Χάισμιθ με την έκδοση των ημερολόγιων της

Σε βιβλίο πρόκειται να εκδοθούν τα ημερολόγια της παροιμιακά μυστικοπαθούς συγγραφέως του «Ταλαντούχου κύριου Ρίπλεϊ» αποκαλύπτοντας ακόμα και τις πιο αμφιλεγόμενες και σκοτεινές πτυχές της προσωπικότητάς της

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το ηθικό ζήτημα με τις μεταθανάτιες εκδόσεις με αφορμή το ημερολόγιο της Τζόαν Ντίντιον

Βιβλίο / Μεταθανάτιες εκδόσεις και ηθικά διλήμματα: Η Τζόαν Ντίντιον στο επίκεντρο

Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις προσφάτως ανακαλυφθείσες «ψυχιατρικές» σημειώσεις της αείμνηστης συγγραφέως, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με τη δεοντολογία της μεταθανάτιας δημοσίευσης έργων ενός συγγραφέα χωρίς την επίσημη έγκρισή του.
THE LIFO TEAM
Στα «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος

Ηχητικά Άρθρα / Γιάννης Τσαρούχης: «Η ζωγραφική μου θρέφεται από τη μοναξιά και τη σιωπή»

Στα εκπληκτικά «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Γιάννη Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα λαϊκά δημιουργήματα του Θεόφιλου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
George Le Nonce: «Εκτός από τα φέικ νιουζ, υπάρχει η φέικ λογοτεχνία και η φέικ ποίηση»

Ποίηση / George Le Nonce: «Εκτός από τα fake news, υπάρχει η fake λογοτεχνία και ποίηση»

Με αφορμή την έκδοση του τέταρτου ποιητικού του βιβλίου, με τίτλο «Μαντείο», ο Εξαρχειώτης ποιητής μιλά για την πορεία του, την ποίηση –queer και μη–, και για την εποχή του Web 2.0, αποφεύγοντας την boomer-ίστικη νοοτροπία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Βιβλίο / Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Μια σειρά από επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις, που αφορούν ποιητές και λογοτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή μάς θυμίζουν γιατί επιστρέφουμε σε αυτούς, διαπιστώνοντας ότι παραμένουν, εν πολλοίς, αναντικατάστατοι.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός.

Βιβλίο / Οβίδιος: Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός

Ο κορυφαίος μελετητής του ρωμαϊκού κόσμου Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής ολοκλήρωσε την απόδοση στα ελληνικά των 12.000 στίχων του έργου του Οβίδιου, εκφράζοντας ταυτόχρονα τον άκρως μοντέρνο χαρακτήρα του ποιητή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Βιβλίο / «Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Με θέμα την καθημερινότητα έξι αστροναυτών σε έναν διεθνή διαστημικό σταθμό, το μυθιστόρημα που κέρδισε το Booker 2024 μόλις μεταφράστηκε στα ελληνικά, είναι ένα ποίημα για τον πλανήτη Γη και μας καλεί να τον εκτιμήσουμε ξανά.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
2000 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, ένα βιβλίο για τους Ρωμαίους αυτοκράτορες γίνεται μπεστ-σέλερ

Βιβλίο / Ο Σουητώνιος του 69 μ.Χ. γίνεται ξανά μπεστ-σέλερ

Οι «Βίοι των Καισάρων», το εξόχως κουτσομπολίστικο βιβλίο που είχε γράψει ο Σουητώνιος για τον βίο και την πολιτεία της πρώτης σειράς των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, κυκλοφόρησε σε νέα μετάφραση και μπήκε στη λίστα με τα ευπώλητα των Sunday Times.
THE LIFO TEAM
«Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Βιβλίο / «Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Ο «ροκ σταρ ιστορικός των ημερών», ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και βραβευμένος συγγραφέας Peter Frankopan, μιλά στη LIFO για τους κινδύνους που απειλούν την Ευρώπη, τη Γάζα και την άνοδο της ακροδεξιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Γιάννης και η φασολιά

Guest Editors / Ο Γιάννης και η φασολιά

Τέλη ’70, Αθήνα. Ένας νεαρός βουτάει στην ποίηση στη βιβλιοθήκη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Οι στίχοι του Γιάννη Κοντού τον αγγίζουν. Χρόνια μετά, ως συγγραφέας πια, δημιουργεί μια λογοτεχνική σχέση που κρατά δεκαετίες, ανάμεσα σε εκδοτικούς οίκους, ταβέρνες και πρωινά τηλεφωνήματα.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ευκλείδης Τσακαλώτος: Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές, ακόμα κι αν αυτό ακούγεται σαν τετραγωνισμός του κύκλου!

Βιβλίο / Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές στην αριστερά»

Μια πολιτική κουβέντα «εφ’ όλης της ύλης» με τον βουλευτή της Νέας Αριστεράς, πανεπιστημιακό και πρώην υπουργό Οικονομικών στο στούντιο της LiFO με αφορμή το «Μανιφέστο για μια βιώσιμη κοινωνία», το τρίτο του συγγραφικό πόνημα τα τελευταία χρόνια.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ