H Paola Navone γεννήθηκε τη δεκαετία του 50 στο Τορίνο αν και η προσωπικότητα και το ταπεραμέντο της παραπέμπουν στον Ιταλικό Νότο. Έρχεται στην Ελλάδα συνέχεια, από τότε που θυμάται τον εαυτό της: Είτε σαν μέλος του Alchimia group (αρχιτεκτονική ομάδα με πολύ προωθημένες για την εποχή ιδέες) στα επαναστατικά της 70s, είτε ως κάτοικος ΝΑ Ασίας στα 80s, πριν η Ασία γίνει αυτό που είναι σήμερα. Και σήμερα, ξεκινώντας τη συζήτησή μας αναφέρει πως θα ήθελε να είναι κάτοικος Αθηνών.
Η Paola Navone είναι πίσω από φημισμένα brands Capellini Mondo, Gerrasoni, Orizzonti, Oblo, Lodes. Το studio της ΟΤΤΟ βρίσκεται στο Μιλάνο, αλλά το μυαλό της δεν σταματάει να ταξιδεύει στην αγαπημένη της Ελλάδα. Η συζήτηση μας εστιάζει στο πλέον πρόσφατο έργο της Paola στον τομέα της φιλοξενίας, το ξενοδοχείο που δημιούργησε για λογαριασμό της καινοτόμου αλυσίδας “25 hours hotel” στην Φλωρεντία.
Εδώ να πούμε ότι τα 25hours Hotels προσφέρουν κάτι περισσότερο από απλό κρεβάτι και πρωινό. “Αποτελούν ένα πολύχρωμο ποτ πουρί σύγχρονων υπηρεσιών, από εστιατόρια, μπαρ και καφετέριες μέχρι προσεκτικά επιμελημένα καταστήματα ακόμη και ανθοπωλεία. Σε συνεργασία με ντόπιους σχεδιαστές, δημιουργούνται ξενοδοχεία κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της τοποθεσίας τους. Κάθε λεπτομέρεια, κάθε αντίκα, συμβάλλει στην ιστορία του ξενοδοχείου και προσφέρει εκπλήξεις και μια μικρή περιπέτεια” εξηγεί το blog της καινούργιας ξενοδοχειακής αλυσίδας.
— Ώστε Paola θα ήθελες να ζήσεις και να εργαστείς στην Ελλάδα;
Αυτό είναι το θέμα! Πως να δουλέψω όμως με βάση τη χώρα σας; Δεν είναι και τόσο εύκολο να εγκατασταθώ στην Αθήνα. Το studio, άρα και το γραφείο μου, είναι στο Μιλάνο και όλοι όσοι με αναζητούν έρχονται εδώ. Επισκέπτομαι την Ελλάδα εδώ και πολλά καλοκαίρια, κυρίως για τις παραλίες. Δεν θέλω να πω τα νησιά που πηγαίνω γιατί θα έρθουν όλοι!
— Tώρα που στη Βαρκελώνη πετούσαν νερό στους τουρίστες με νεροπίστολα ή στη Βενετία επέβαλαν διόδια εισόδου στην πόλη, πού βρίσκονται τα ξενοδοχεία μέσα στην εποχή του λεγόμενου “υπερτουρισμού”;
Δεν είναι αντιτουριστικό αυτό το ρεύμα. Δεν είναι εναντίον των τουριστών. Πρέπει να εξασφαλίζεις, εργασία με καλές συνθήκες στους ντόπιους και στους τουρίστες τη δυνατότητα του να επισκέπτονται ένα μέρος. Αλλά, σε ένα μικρό μέρος δεν μπορείς να φιλοξενήσεις πολλούς ανθρώπους. Οι τιμές απογειώνονται σε αφύσικα επίπεδα και στο τέλος οι ίδιοι οι τουρίστες δεν θα το ευχαριστηθούν. Πρέπει να εργαστούμε για να βρούμε καινούργιους τρόπους αξιοποίησης και διαχείρισης των τουριστικών προορισμών με περιορισμένη χωρητικότητα. Δεν μπορείς πλέον να λειτουργείς με τις πόρτες ανοιχτές στον οποιονδήποτε! Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να φτιάξουν μια μικρή Βενετία δίπλα στο Λας Βέγκας για όσους θέλουν μόνο να βγάλουν εκεί μια φωτογραφία. Έζησα είκοσι χρόνια στην Ασία. Ξέρω πολύ καλά πως το ταξίδι της ζωής των Ασιατών είναι Φλωρεντία, Ρώμη και μετά Βενετία. Αλλά επιστρέφουν από τη Βενετία απογοητευμένοι. Τους μυρίζει το νερό, το φαγητό είναι πανάκριβο και όχι απαραίτητα καλό. Πρέπει να βάλουν το τέλος εισόδου για να περιοριστεί ο κόσμος που πηγαίνει. Ίσως θα έπρεπε να γίνει το ίδιο και στον Παρθενώνα.
— Τι θέλεις να μοιραστείς σαν εμπειρία στο Hotel Experience;
Θα τους πω να μου θέσουν ερωτήσεις και θα τις απαντώ. Αυτό θα κάνω όλη την ώρα. Δεν νιώθω ότι έχω κάτι να πω. Η δουλειά μου όμως, είναι ενδιαφέρουσα, οπότε οι απορίες θα είναι πολλές. Θα μιλήσω για το 25 hours hotel που είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες πελάτες μου. Θα εξηγήσω γιατί είναι τόσο ιδιαίτερο πρότζεκτ.
— Θα μπορούσες να μιλήσεις παραπάνω για τη συνεργασία σου με τα 25 hours hotels;
Μου άρεσε πολύ να δουλεύω μαζί τους, παρότι έχω κάνει ένα έργο για λογαριασμό τους, το ξενοδοχείο τους στη Φλωρεντία. Yπό κανονικές συνθήκες σε αυτά τα projects εργάζονται τρία άτομα, ο designer, ο επενδυτής και ο manager του ξενοδοχείου. Υπήρχε μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ μας. Ήθελαν μια μοναδική προσέγγιση και ιστορία αν θέλετε, για κάθε ξενοδοχείο. Και αυτό με βολεύει πολύ γιατί είναι και η δική μου προσέγγιση. Δεν θέλω να προτείνω την ίδια Paola Navone στον καθένα. Να μπω σε μια “μανιέρα”. Μου αρέσει να ασχολούμαι με κάθε project σα να είναι μια μοναδική ιστορία. Αφού κάθε έργο είναι συνδεδεμένο με τον τόπο όπου αναπτύσσεται. Υπάρχουν πολλά όμορφα και design ξενοδοχεία, αλλά το πρόβλημα είναι ότι όλα μοιάζουν μεταξύ τους. Aν ξυπνήσεις σε ένα από αυτά τα ξενοδοχεία δεν θα καταλάβεις αν είσαι στην Ελβετία, τη Γερμανία ή τη Νότια Ιταλία. Οι πελάτες ήρθαν σε μένα με μια σημαντική ιστορία και με ένα εξίσου ιστορικό κτίριο στη Φλωρεντία. Είχαν επινοήσει ένα λίγο, “τρελό” θέμα. Τη “Θεία Κωμωδία” του Δάντη. Το βρήκα λίγο επηρμένο. Είναι Γερμανοί, ενώ ο Δάντης ήταν Ιταλός. Και νομίζω πως κανείς τους δεν είχε διαβάσει πραγματικά την “Θεία Κωμωδία”. Και ήταν λίγο σαν όνειρο στο μυαλό τους. Και ξέρεις οι Ιταλοί και ακόμα περισσότερο οι κάτοικοι της Φλωρεντίας, είναι δύσκολοι. Και έτσι είπα στον εαυτό μου “οι άνθρωποι είναι τρελοί! Πως θα κάνουμε ένα ξενοδοχείο βασισμένο στη “Θεία Κωμωδία” του Δάντη;”
— Ήταν όμως μια πρόκληση.
Ναι! Έτσι το πήρα. Σαν ένα στοίχημα. Γιατί ήθελα να ακολουθήσω την ιδέα του πελάτη μου, αλλά και να τον προστατεύσω από ένα περιβάλλον που δεν είναι και το πιο ‘καλοσυνάτο’, ειδικά προς καινούργια projects στην πόλη, πόσο μάλλον ξενοδοχεία. Έτσι πήρα από τη “Θεία Κωμωδία” όλα τα πιο “ανόητα” στοιχεία, τα πιο δημοφιλή, αυτά που όλος ο κόσμος ακόμα κι αυτός που δεν την έχει διαβάσει, αλλά τα έχει ακούσει και δημιούργησα τα δωμάτια “κόλαση” και τα δωμάτια “παράδεισος”. Ήταν οι δύο μεγάλες “ζώνες” της “Θείας Κωμωδίας” και του ξενοδοχείου στη Φλωρεντία αντιστοίχως. Aνάμεσα τους υπήρχε ένας χώρος που ονομάσαμε “καθαρτήριο”. Κάθε δωμάτιο έχει την ιστορία ενός ανθρώπου ανάλογα με τη ζώνη που βρίσκεται το ξενοδοχείο. Αν έκανε φρικτές πράξεις, στην κόλαση, αν ήταν καλοσυνάτες στον παράδεισο. Όπως συνέβαινε και στο βιβλίο. Οι δύο ζώνες είναι προφανώς τελείως διαφορετικές και αισθητικά μεταξύ τους. Υπάρχει μια ολόκληρη εικονογραφία, για παράδειγμα στην “κόλαση” οι χώροι σε ενθαρρύνουν να κάνεις πράγματα που δεν θα έκανες στο σπίτι σου. Ενώ ο παράδεισος είναι πιο ήρεμος, είναι ένα μέρος που παραπέμπει στα παιδικά χρόνια μας. Κυριαρχεί η γαλήνη.
— Εσείς που επιλέγετε να κοιμηθείτε;
Στην κόλαση! Προφανώς! Έχω κοιμηθεί όμως και στον Παράδεισο. Στο bar φτιάξαμε το σύστημα των πλανητών και γενικότερα πήραμε πολύ “μπανάλ” ιδέες της Θείας Κωμωδίας και φτιάξαμε κάτι το πολύ θεαματικό. Το άλλο στοιχείο που βρήκα πολύ ενδιαφέρον, αν και ήταν μια απόλυτη τρέλα, ήταν να συγκεντρώνω αντικείμενα ή υλικά που έβρισκα εδώ κι εκεί. Ο Christophe Hoffman, αυτός που επινόησε και ίδρυσε την αλυσίδα ξενοδοχείων 25 hours και ενώ του άρεσε πολύ η ανάμιξη των πραγμάτων που κάναμε στο έργο είπε “τουλάχιστον τα μισά από τα πράγματα που χρησιμοποιείς στο έργο πρέπει να είναι ανακυκλωμένα”. Πέρασα δύο χρόνια σε λαϊκές αγορές και σε αντικερί για να βρω αντικείμενα που να ταιριάζουν στο μυαλό μου και στις προδιαγραφές που είχα. Τα καθάρισα, τα ζωγράφισα και έτσι έγιναν μέρος της διακόσμησης του ξενοδοχείου. Υπάρχουν δύο τρόποι να μπεις στο ξενοδοχείο. Ο ένας είναι από ένα στενό δρομάκι. Και ο άλλος είναι από μια πλατεία που λέγεται San Paolino. Προφανώς η δεύτερη είσοδος είναι προτιμότερη αλλά κι αυτή δεν επέτρεπε μια είσοδο ανάλογη με τον όγκο του ξενοδοχείου. Eκεί χρησιμοποιήσαμε ένα τέχνασμα πάλι από τη “Θεία Κωμωδία” και δημιουργήσαμε τον ‘κύκλο της λαιμαργίας’, φτιάχνοντας ένα κατάστημα γεμάτο απίθανες λιχουδιές. Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος από αυτό για να αγοράσεις τρόφιμα ως αναμνηστικά δώρα από την Ιταλία. Το οποίο πάει πολύ καλά! Επίσης, στο διάστημα που κάνει καλό καιρό, βγάζουμε τραπεζάκια έξω για να απολαμβάνει ο κόσμος καφέ.
— Ποιο είναι το impact του ξενοδοχείου στην τοπική κοινωνία;
Α πολύ θετικό! Υπάρχει ένα πολύ εντυπωσιακό bar στο ξενοδοχείο που λέγεται Dolce e Amaro,που έχει όλα τα κοκτέιλ που είναι της μόδας. Και έρχονται πάρα πολλοί στο bar ή στο εστιατόριο.To εστιατόριο έχει κάνει συνεργασία με τον πιο διάσημο κρεοπώλη της Ιταλίας, τον Dario Cecchini, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να εργάζεται και εκεί. Έδρα του είναι ένα μικρό χωριό 80 χιλιόμετρα από τη Φλωρεντία, που το επισκέπτονται ακόμα και Ιάπωνες τουρίστες! Έχει ενδιαφέρον το πως τα αγκάλιασε η τοπική κοινωνία μέσα στα δύο χρόνια λειτουργίας του. Σε μια πόλη γεμάτη από ξενοδοχεία κι εστιατόρια. Ήταν μια ωραία ιστορία αυτό το ξενοδοχείο παρά τα προβλήματα που συναντήσαμε με τον Covid.
Η Paola Navone θα συμμετάσχει στο Hotel Experience το Σάββατο 5/10.
