Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας Facebook Twitter
Φέτος, τα βραβεία Grammy μας λένε ότι ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά κομμάτια που έχει να προσφέρει η σύγχρονη παραγωγή είναι ένα παλιό demo των Beatles που επανήλθε στη ζωή μέσω τεχνητών μέσων.
0


ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, η Ακαδημία Δισκογραφίας δημοσίευσε την ετήσια λίστα των υποψηφίων για τα 67α Βραβεία Grammy με μια δυνατή βουή και μια ήσυχη υπενθύμιση: Τα Grammy δεν αφορούν εσάς. Αυτά τα μικρά τρόπαια σε σχήμα γραμμοφώνου δεν έχουν σχεδιαστεί για να γιορτάσουν το αληθινό μουσικό μεγαλείο, ούτε για να επιβραβεύσουν τα πιο σημαντικά άλμπουμ, ούτε καν για να αποτελέσουν μια αντανάκλαση των τάσεων της εποχής.

Αντίθετα, πρόκειται απλά για μια τελετή απονομής βραβείων που προκύπτει από τις ψήφους των μελών της Ακαδημίας. Το μόνο που μας δείχνει είναι πώς βλέπει τον εαυτό της η μουσική βιομηχανία. Αυτό είναι όλο. Και φέτος, τα βραβεία Grammy μας λένε ότι ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά κομμάτια που έχει να προσφέρει η σύγχρονη παραγωγή είναι ένα παλιό demo των Beatles που επανήλθε στη ζωή μέσω τεχνητών μέσων.

Το τραγούδι ονομάζεται «Now and Then» και αρχικά είχε ηχογραφηθεί από τον Τζον Λένον στο σπίτι του το 1977. Οι επιζώντες σύντροφοί του άρχισαν να το επεξεργάζονται το 1995, μετά ξεχάστηκε για να ξαναρχίσει η επεξεργασία του το 2021. Τελικά κυκλοφόρησε το 2023. Πρόκειται για μια ωραία μελωδία. Αλλά αν το είχε κάνει κάποιος άλλος, θα ενδιαφερόταν κανείς; Τώρα είναι υποψήφιο για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς, ένα από τα πιο επιφανή βραβεία που θα μοιράσει η Ακαδημία κατά την ετήσια απονομή των βραβείων Grammy στις 2 Φεβρουαρίου.

Μήπως η Beyoncé έχει φτάσει σ’ ένα τέτοιο επίπεδο φήμης όπου οι ήττες της αναζωογονούν τον θαυμασμό του κοινού περισσότερο από τις νίκες της; Αν ναι, τι θα συμβεί αν ένα άλμπουμ που μοιάζει να ειρωνεύεται την ίδια την διαδικασία των βραβείων, κερδίσει τελικά το Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς;

Αυτή η χειρονομία φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τα Grammy, έναν κουρασμένο μηχανισμό κύρους που παραμένει ανυπόληπτος, χωρίς φαντασία, εσωστρεφής, οπισθοδρομικός, αδιάφορος να γιορτάσει την πληρότητα του παρόντος, αλλεργικός στη ραπ μουσική και πολλά άλλα, ακόμα χειρότερα. Δύο από τα πιο αξιοσημείωτα ονόματα που διαγωνίζονται με τους Beatles για τον «δίσκο της χρονιάς» (ένα βραβείο που επιβραβεύει την ηχογράφηση ενός τραγουδιού, ενώ το βραβείο για το «τραγούδι της χρονιάς» επιβραβεύει τη σύνθεση) είναι η Beyoncé για την country επιτυχία της «Texas Hold 'Em» και ο Kendrick Lamar για το «Not Like Us».

Πρόκειται για δύο καλλιτέχνες με καριέρα, των οποίων η συμβολή στη σύγχρονη δημοφιλή μουσική σνομπάρεται μονίμως τη βραδιά των Grammy. Κανένας από τους δύο δεν έχει κερδίσει το βραβείο για το άλμπουμ της χρονιάς. Η Beyoncé πήρε το βραβείο για τραγούδι της χρονιάς μία φορά, το 2010. Ο Lamar, ποτέ. Και τώρα μπορεί να χάσουν το βραβείο για τον δίσκο της χρονιάς από ένα «αναπαλαιωμένο» ντέμο των Beatles; Θλιβερό.

Ωστόσο, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ένα ακόμα χειρότερο σενάριο, στο οποίο το βραβείο θα πάει στην Taylor Swift για το «Fortnight», ένα μονότονο ντουέτο με τον Post Malone από το πιο πρόσφατο και πιο αδιάφορο άλμπουμ της, το «The Tortured Poets Department». Νωρίτερα φέτος, η Swift έγινε η πρώτη τετράκις νικήτρια Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς, οπότε είναι λογικό να της χαρίσει η Ακαδημία Ηχογράφησης ένα νέο πεδίο βράβευσης. Μπορούμε να δούμε από τώρα τις επικεφαλίδες: «Η Taylor Swift κερδίζει τους Beatles!».

Αποτελεί έκπληξη, αν όχι απογοήτευση, το γεγονός ότι η Beyoncé συνεχίζει να υποβάλλει τον εαυτό της σε τέτοιου είδους φαιδρές διαδικασίες. Το «κάντρι» άλμπουμ της «Cowboy Carter», σ’ ένα κομμάτι του οποίου φαίνεται να σαρκάζει τα ίδια τα βραβεία Grammy με τον στίχο «Album Of The Year, I ain't win», είναι υποψήφιο για το άλμπουμ της χρονιάς, ενώ είναι επίσης υποψήφιο και στην κατηγορία του καλύτερου κάντρι άλμπουμ της χρονιάς, μαζί με τις πρόσφατες δουλειές των Chris Stapleton, Kacey Musgraves, Lainey Wilson αλλά και του αναπόφευκτου Post Malone. Και οι τέσσερις αυτοί καλλιτέχνες ήταν επίσης υποψήφιοι στα φετινά βραβεία της κάντρι δισκογραφίας (CMA) στο Νάσβιλ. Η Beyoncé δεν ήταν.

Μήπως η Beyoncé έχει φτάσει σ’ ένα τέτοιο επίπεδο φήμης όπου οι ήττες της αναζωογονούν τον θαυμασμό του κοινού περισσότερο από τις νίκες της; Αν ναι, τι θα συμβεί αν ένα άλμπουμ που μοιάζει να ειρωνεύεται την ίδια την διαδικασία των βραβείων, κερδίσει τελικά το Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς; Ακόμα πιο ειρωνικό ίσως είναι το γεγονός ότι στο «Cowboy Carter» υπάρχει ένα τραγούδι, το οποίο αρχικά ηχογραφήθηκε από ένα συγκρότημα που την ανταγωνίζεται φέτος για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς. Είναι το «Blackbird» των Beatles.

Με στοιχεία από The Washington Post

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Μουσική / «Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Η Michelle Gurevich γράφει μουσική για την ψυχή και τις εμπειρίες της, με μια γερή δόση μαύρου χιούμορ και αφοπλιστικής ειλικρίνειας. Μιλά στη LiFO λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Fuzz.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Πώς είναι άραγε να γράφεις το κορυφαίο σου έργο στα 25 σου χρόνια; Πόση αγωνία αισθάνεται ένας συνθέτης που καταλαβαίνει ότι όλοι προσδοκούν από εκείνον το επόμενο μεγάλο έργο; Πού κρύβεται η ακαταμάχητη δύναμη του Κοντσέρτου για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ; Η Ματούλα Κουστένη εξερευνά ένα από τα διασημότερα έργα για πιάνο και ορχήστρα, την ομορφιά του και την ιστορία του.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μπάρι Άνταμσον: «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα τελευταία κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Μουσική / «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Λίγο πριν προσγειωθεί στην Αθήνα για ένα χορταστικό συναυλιακό διήμερο, ο πολυτάλαντος Μπάρι Άνταμσον μιλά για τη σκηνή του Mad-chester, για το ροκ εν ρολ που όσο «γερνάει» τόσο δυναμώνει, για τη γνωριμία του με τον Λιντς και τον εθισμό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Συνέντευξη Saturday Night Satan

Μουσική / «Όσο υπάρχει κόσμος που πηγαίνει στις συναυλίες, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε κι εμείς»

Mε μια γυναικεία φωνή να ηγείται, αντλώντας έμπνευση από τον horror κινηματογράφο και με επιρροές από τα ’70s και ’80s, οι Saturday Night Satan φέρνουν νέο αέρα στην εγχώρια metal σκηνή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ O Tsolimon βλέπει όνειρα με γιαπωνέζικα καρτούν

Μουσική / Ο Tsolimon έγραψε ένα άλμπουμ κλαίγοντας και οδηγώντας

Στον πρώτο του προσωπικό δίσκο, ο νεαρός τραγουδοποιός που λατρεύει τον Λεξ και τα Pokemon συνδυάζει την ηλεκτρονική μπαλάντα με το ραπ και το ζεϊμπέκικο. Όταν έστειλε το «Καλό» στον Κραουνάκη, εκείνος του απάντησε πως πρέπει να το τραγουδήσει η Στανίση - τελικά, το είπε ο ίδιος και η Δεσποινίς Τρίχρωμη.
M. HULOT
Ο Bad Bunny και το μέλλον της urbano μουσικής

Μουσική / Ο Bad Bunny και το μέλλον της παρεξηγημένης urbano μουσικής

Το «Debí tirar más fotos» του 30χρονου Πορτορικανού μουσικού είναι ένα λάτιν αριστούργημα αφιερωμένο στις ρίζες του, στην ιστορία του Πουέρτο Ρίκο και στις σύγχρονες κοινωνικές προκλήσεις, όπως ο υπερτουρισμός και η εποχή του Τραμπ, που πλήττει τους μετανάστες.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Η «Δύναμη του πεπρωμένου» αποτελεί τα τελευταία 150 χρόνια έναν διαρκή θρίαμβο της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Μουσική / Η «Δύναμη του πεπρωμένου»: Ο θρίαμβος της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Η όπερα που απασχόλησε τον Τζουζέπε Βέρντι επί είκοσι χρόνια και θεωρείται από τις σημαντικότερες του διεθνούς ρεπερτορίου επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, με μια παράσταση αντάξια της φήμης της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

Πέθανε Σαν Σήμερα / Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

H πολυβραβευμένη συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας που πέθανε σαν σήμερα, το 2018, είχε συνεργαστεί με τον συνθέτη Todd Barton στη δημιουργία ενός φιλόδοξου πρότζεκτ που εκτείνονταν πέρα από τη συγγραφή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Θα πατήσεις σε λουλούδια, θα πατήσεις και σε σκατά για να βρεις διεξόδους»

Μουσική / Αεκτζής, αναρχικός, καζαντζιδικός: Η ανορθόδοξη πορεία του Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλου στο ελληνικό τραγούδι

Συνθέτης, στιχουργός, αρθρογράφος, ζωγράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ο Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ελληνική δισκογραφία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Laurent Garnier

Μουσική / «Βλέπω μαριονέτες να παίζουν μουσική έχοντας τα ακουστικά περισσότερο στον λαιμό παρά στα αυτιά»

Με αφορμή ένα επικό τετραπλό mix –house, techno, UK focus και downtempo– για τα 25 χρόνια λειτουργίας του θρυλικού fabric, ο Γάλλος παραγωγός, DJ και πρόσφατα χρισμένος ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής Laurent Garnier μιλά για το τότε και το τώρα της ηλεκτρονικής μουσικής.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ