Την 1η Ιανουαρίου του 2012 οι κάτοικοι της Νιγηρίας έμαθαν ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει την επιδότηση του πετρελαίου.
Την ίδια μέρα οι τιμές στα τρόφιμα, στις μεταφορές και σχεδόν σε όλα τα προϊόντα αυξήθηκαν κατά 300%, σε μια χώρα που ο μέσος κάτοικος ζει με λιγότερο από 1 δολάριο τη μέρα.
Η εξήγηση που δόθηκε από την κυβέρνηση ήταν ότι «δεν υπάρχουν λεφτά», όμως ο λαός πιστεύει ότι η κίνηση είναι αποτέλεσμα της μεγάλης διαφθοράς και των καρτέλ εισαγωγών καυσίμων και μάλιστα σε μία χώρα που έχει το περισσότερο πετρέλαιο σ’ όλη την Αφρική.
Ο λαός αρχικά πάγωσε αλλά γρήγορα πέρασε στην αντίσταση.
Το μεγαλύτερο εργατικό συνδικάτο της Νιγηρίας (NLC) κήρυξε γενική απεργία, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα: τράπεζες, μαγαζιά, υπηρεσίες, όλα είναι κλειστά.
Ένας εκπρόσωπος του NLC, ο Denja Yakub, δήλωσε:
«Αν μια επανάσταση μπορεί να λύσει τα προβλήματά μας, τότε γιατί όχι, αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή είναι ότι ο λαός είναι έτοιμος για μια επανάσταση. Αλλά δε θέλουμε μια επανάσταση που θα επαναφέρει το στρατό, αυτοί είναι μέρος του προβλήματος.»
Ο David Habba είναι μέλος της activista Nigeria, της ομάδας νέων της ActionAid. Αυτές τις μέρες ζει την αντίσταση της χώρας του – μάλιστα είναι ένας από τους υποκινητές των «αγανακτισμένων» της πόλης του, κάτι που έγινε αρχικά μέσω του δικτύου της Activista και τώρα έχει παρασύρει όλη την πόλη. Ο ίδιος περιγράφει την κατάσταση ως εξής:
Η εποχή της συγκομιδής έχει σχεδόν τελειώσει, αλλά η κατάργηση του επιδόματος πετρελαίου έχει κλέψει όλη τη χαρά. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η χώρα είναι χρεωκοπημένη και δε μπορεί να συνεχίσει να επιδοτεί το πετρέλαιο. Λέει ότι υπάρχει ένα καρτέλ που επωφελείται από την επιδότηση αλλά δεν το ξεσκεπάζει, ενώ υποστηρίζει ότι ξέρει από ποιους αποτελείται. Μας υπόσχονται δουλειές και υποδομές με τα λεφτά που θα αποταμιευτούν με την κατάργηση της επιδότησης αλλά ξέρουμε πια καλά τα κόλπα και τα ψέματά τους. Έχουμε ξεγελαστεί ήδη πολλές φορές για να δεχτούμε κι αυτό.
Φυσικά συμμετέχω στις αντιδράσεις, για την ακρίβεια, εγώ ξεκίνησα τις διαδηλώσεις στην πόλη μου. Τώρα είναι πολύ μεγάλη υπόθεση, με διασημότητες κι έχω χαθεί μέσα στην μεγαλύτερη εικόνα. Όμως χαίρομαι τόσο με την εξέλιξη, είμαι περήφανος για τις προσπάθειές μου.
Μετά την ανακοίνωση, όλοι πάγωσαν. Ήξερα ότι τα συνδικάτα θα αντιδρούσαν αργότερα αλλά δεν άντεχα να τους βλέπω όλους παγωμένους. Χρησιμοποίησα την πλατφόρμα των activista την οποία συντονίζω για να γίνει έκτακτη συνέλευση των μελών. Κράτησε λιγότερο από 2 ώρες και ήρθαν 60 άτομα και αποφασίσαμε ότι αν και είμαστε λίγοι, θα βγούμε στο δρόμο. Ο κόσμος άρχισε να συμμετέχει όσο περνούσε η ώρα, η αστυνομία προσπάθησε να μας εμποδίσει αλλά δεν υποχωρήσαμε. Ο κόσμος συνέχισε να έρχεται.
Τώρα τα συνδικάτα έχουν κλείσει όλες τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις, τα σχολεία. Κλείνουμε την κυκλοφορία σε μεγάλες αρτηρίες, παρουσιάζουμε τα αιτήματά μας, μιλάμε με τον κόσμο. Αύριο θα ξεκινήσουμε να περνάμε τη νύχτα σε ένα από τα μεγάλα πάρκα της πόλης.
Εδώ στη Benue δεν αντιμετωπίζουμε βία από την αστυνομία αλλά σε άλλες πόλεις έχει σκοτωθεί κόσμος. Στην πόλη μου είμαστε πάνω από 3000 στους δρόμους.
Έχουμε ακούσει για πληρωμένα πλήθη που διαφωνούν, μερικοί πληρώνονται για να δηλώνουν διαφωνίες, αλλά πίστεψέ με, πάνω από το 90% του λαού μας υποστηρίζει.
Δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε. Το συνδικάτο μας έδωσε τρεις μέρες για να αγοράσουμε όσο πιο πολύ φαγητό μπορούμε. Εγώ έχω αρκετό, αλλά ξέρω ότι πολλοί όχι.
Δεν υποχωρούμε. Το πετρέλαιο πρέπει να επανέρθει στην παλιά του τιμή. Μετά, πρέπει να πιάσουμε αυτούς που κρατούν την βιομηχανία μας όμηρο.»
Αν σας απασχολούν τα παγκόσμια θέματα αδικίας και πείνας, η ομάδα Activista της Ελλάδας βρίσκεται εδώ.
Η ActionAid Ελλάδας, εδώ.
Kι ο David, εδώ:
σχόλια