φωτό: από το σίριαλ Downton Abbey
[via] Λίγοι άνθρωποι έχουν πλέον υπηρέτες στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη (ή στον Καναδά, στην Αυστραλία ή στη Νέα Ζηλανδία). Ίσως να έχουν κάποιον που έρχεται μία φορά την εβδομάδα και καθαρίζει, ίσως να έχουν νταντά. Αλλά οι υπηρέτες δεν είναι συνηθισμένοι.Στο Μεξικό λένε «ή έχεις υπηρέτες ή είσαι υπηρέτης». Σε αρκετά μέρη, τώρα και στο παρελθόν, το να είσαι υπηρέτης είναι το μοναδικό επάγγελμα αν είσαι φτωχός. Σε μερικά μέρη οι άνθρωποι ήταν ή είναι υπηρέτες για όλη τους τη ζωή.
Μερικά στοιχεία:
- Στην αρχή του 20ου αιώνα το πιο συχνό επάγγελμα για τις Αγγλίδες ήταν το υπηρετικό προσωπικό. Για άντρες και γυναίκες μαζί ήταν το δεύτερο πιο συνηθισμένο. Στη συνέχεια τα πιο συνηθισμένα επαγγέλματα έγιναν οι εργάτες εργοστασίου και οι ανθρακωρύχοι.
- Ένας στους πέντε ανθρώπους σε ευρωπαϊκές πόλεις ήταν υπηρέτες. Αν αφαιρέσουμε τα παιδιά και τους ηλικιωμένους από τον γενικό πληθυσμό, τότε πιθανόν σχεδόν οι μισοί ενήλικες ήταν υπηρέτες.
- Την ίδια εποχή στις ΗΠΑ ένα στα δέκα σπίτια είχε υπηρετικό προσωπικό.
Αυτά τα στατιστικά στοιχεία αφορούν τις βιομηχανοποιημένες χώρες. Στην Κίνα, Ινδία, Αφρική και στα περισσότερα μέρη της γης οι υπηρέτες ήταν ακόμα περισσότεροι.
Ανάλογα με την περιοχή και τη χρονική περίοδο το τι σήμαινε να είσαι υπηρέτης είχε μεγάλες διαφορές. Μερικές φορές ήταν νέοι και νέες του χωριού. Μερικοί ήταν φτωχά αγόρια και κορίτσια που πήγαιναν στη μεγάλη πόλη ελπίζοντας να βελτιώσουν τη θέση τους. Από όπου κι αν έρχονταν όμως, οι περισσότεροι δούλευαν στην κουζίνα. Η προετοιμασία του φαγητού ήταν η πιο κουραστική, δύσκολη και χρονοβόρα δουλειά του σπιτιού, με εξαίρεση τη μπουγάδα, αλλά η μπουγάδα δεν γινόταν τρεις φορές τη μέρα.
Οι υποχρεώσεις της κυρίας με υπηρετικό προσωπικό
Οι κοπέλες της καλής κοινωνίας δεν μάθαιναν να μαγειρεύουν. Ήξεραν να τρώνε, ήξεραν να κριτικάρουν, αλλά όχι να μαγειρεύουν. Έπρεπε να ξέρουν τα εξής:
- Πρώτον, να οργανώνουν ένα δείπνο με καλεσμένους χωρίς να τινάξουν τη μπάνκα στον αέρα, να επιβλέπουν τους υπηρέτες, να ασχολούνται με τις προμήθειες, να συντηρούν φρούτα και λαχανικά του κτήματος, να παρακολουθούν τα ασημικά και τις πορσελάνες και να επιβεβαιώνουν ότι είναι στη θέση τους, να επιβλέπουν τις αγορές.
- Δεύτερον, να ξέρουν τα βασικά των συνταγών ώστε να μπορούν να επιβλέπουν τη μαγείρισσα. Η κυρία έπρεπε να ξέρει τη φρασεολογία της γαλλικής κουζίνας, τις τοπικές συνταγές της μόδας για την καλή κοινωνία, να έχει μια ιδέα από μπαχαρικά και να είναι σε θέση να κάνει τις τελικές προσαρμογές στις συνταγές. Γενικώς ήταν μέσα στις υποχρεώσεις της συζύγου να σχεδιάσει το μενού, να εξηγήσει τις λεπτομέρειες στη μαγείρισσα και να βάλει τις τελευταίες πινελιές στην κουζίνα.
- Τρίτον, έπρεπε να ξέρει να φτιάχνει γλυκά: τα επιδόρπια ήταν κατάλληλα για τη θέση της και απαιτούν ικανότητες και ακριβείς μετρήσεις.
Οι περιγραφές μου θυμίζουν αγγλική λογοτεχνία ή ταινίες με τη Βουγιουκλάκη. Έχετε αναμνήσεις από υπηρέτριες και μαγείρισσες;
σχόλια