Όταν όλα καταρρέουν, επιστρέφουμε στα βασικά: αν δεν αντέχετε τον φραπέ και δε μπορείτε να φτιάξετε φρέντο σπίτι σας, αν έχετε προβληματιστεί με τα 2 και κάτι ευρώ που πρέπει να δίνετε κάθε φορά που παίρνετε καφέ για το γραφείο, μπορείτε να επιστρέψετε στις εποχές που δεν υπήρχαν καφετιέρες. Πώς έπιναν τότε τον καφέ τους;
Από το 2007 και μετά η Αμερική θυμήθηκε την παραδοσιακή μέθοδο παρασκευής καφέ, «cold brewing», με παράδοση από τη Νέα Ορλεάνη. Όλα τα ψυγεία είχαν κάποτε χωμένα στο βάθος γυάλινα βάζα κλεισμένα καλά γεμάτα με καφέ. Η μέθοδος είναι τρομερά απλή και, το καλύτερο είναι ότι η γεύση είναι ακόμα καλύτερη απ’ ό,τι στην παραδοσιακή καφετιέρα, γιατί δεν πικρίζει από το καυτό νερό αλλά κρατάει τη γεύση του.
Οι πολύ φανατικοί αγοράζουν κόκκους, τους ψήνουν στο τηγάνι, τους αλέθουν και χρησιμοποιούν αυτόν τον καφέ. Οι υπόλοιποι μπορούν να αγοράσουν όποιον αλεσμένο καφέ θέλουν (γαλλικό, εσπρέσο, όχι ελληνικό γιατί είναι πούδρα και θα γλιστρίσει μέσα από το φίλτρο) και να φτιάξουν τον καφέ που γίνεται μόνος του κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Σε ένα γυάλινο δοχείο με καπάκι ανακατεύετε νερό θερμοκρασίας δωματίου με καφέ. Η αναλογία είναι θέμα γούστου αλλά να έχετε υπόψη ότι στο τέλος το υγρό θα αραιωθεί με πάγο, οπότε είναι καλύτερο είναι να βάλετε παραπάνω καφέ από ό,τι συνηθίζετε. Κλείνετε το δοχείο και το βάζετε στο ψυγείο. Την επόμενη μέρα, όταν θα θέλετε καφέ, πρέπει να τον φιλτράρετε – μπορείτε να το κάνετε με ένα ψιλό σουρωτήρι ή με τη γαλλική καφετιέρα με το έμβολο. Προσθέστε πάγο, και voilà! Καφές με την αγνότητα του 1930.
Αν η διαδικασία σας φαίνεται κοπιαστική, υπάρχει και η γιαπωνέζικη θεωρία που λέει ότι οι υψηλές θερμοκρασίες πράγματι καταστρέφουν τη γεύση του καφέ αλλά χωρίς αυτές δεν γίνεται καλός καφές. Για να λύσουν το παράδοξο, χρησιμοποιούν καυτό και ζεστό νερό ταυτόχρονα. Για να το πούμε πιο απλά, μπορείτε να κάνετε το εξής: βάλτε στη γυάλινη κανάτα της καφετιέρας του γαλλικού καφέ μερικά παγάκια και κατά τα άλλα, κάνετε τα συνηισμένα. Έτσι ο καφές θα ξεδιπλωθεί μέσα στο φίλτρο με το ζεστό νερό, αλλά δεν θα πέσει στο καυτό πιατάκι για να αυτοκτονήσει, αλλά πάνω στον πάγο, ο οποίος θα φροντίσει να διατηρήσει τα αρώματα, κι έτσι στο τέλος θα έχετε έτοιμο κρύο καφέ.
Ο καφές κατά το 1961, σε ένα σύντομο βίντεο
Μια ανύπαρκτη επιθυμητή γυναίκα, η γοργόνα των Starbucks σύμφωνα με τη φαντασία κάποιων:
σχόλια