Πόσο νόημα χωράει σε 140 χαρακτήρες; Πριν από λίγο καιρό είχε ανακοινωθεί η ανοιχτή πρόσκληση για τους λάτρεις του Twitter: το openbook έκανε διαγωνισμό για να δημιουργήσει μια συλλογή μικροσκοπικών διηγημάτων.
Ο Ηλεκτρονικός Αναγνώστης σχολίασε σχετικά:
Η σχέση της λογοτεχνίας με το Twitter έχει ήδη ένα σημαντικό παρελθόν και η πρόσφατη Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης έδωσε νέα ώθηση στο κίνημα των "twaiku", των ποιημάτων χαϊκού στου Twitter.
Το φθινόπωρο του 2011 η βρετανική Εταιρεία Συγγραφέων είχε οργανώσει λογοτεχνικό τουιτομαραθώνιο (tweetathon), όπου ένα συγγραφέας ξεκινούσε με μήνυμα στο Twitter ένα μικροδιήγημα και το συνέχιζαν άλλοι χρήστες της υπηρεσίας. Κάθε διήγημα έπρεπε να αποτελείται από 5 μηνύματα (tweets) και να αριθμεί έως 670 χαρακτήρες.
Ακριβώς αντίστοιχη με το πείραμα του #Tweet_Stories από το OpenBook όμως είναι η περίπτωση του Arjun Basu, αρχισυντάκτη του περιοδικού enRoute και συγγραφέα, ο οποίος γράφει μικροδιηγήματα έκτασης ακριβώς 140 χαρακτήρων, που τα ονομάζει twister, και σκοπεύει να τα εκδώσει σε βιβλίο.
Λοιπόν, το βιβλίο είναι έτοιμο και βρίσκεται εδώ.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Ένας κλασικός ορισμός του διηγήματος είναι ότι πρόκειται για ιστορία μερικών χιλιάδων λέξεων που μπορεί να διαβαστεί σε μία δόση. Περιορίζοντας ακόμα περισσότερο την έκταση, ας μιλήσουμε για ιστορίες που μπορούν να διαβαστούν με μια ανάσα.
Ο μεγάλος Ernest Hemingway, άλλωστε, το έκανε πράξη γράφοντας την πιο μικρή δραματική ιστορία με τη χρήση έξι μόλις λέξεων: "For sale: baby shoes, never worn". Κι αυτό δεκαετίες πριν το Facebook και το Twitter καταφέρουν να επηρεάσουν τον γραπτό τρόπο έκφρασης.
Το ανοικτό ερώτημα που τέθηκε από την ψηφιακή βιβλιοθήκη ΟPENBOOK ήταν εάν μπορεί η λογοτεχνία να λειτουργήσει στο ασφυκτικό πλαίσιο της πολύ μικρής φόρμας των αναρτήσεων στα κοινωνικά δίκτυα. Από τις εκατοντάδες συμμετοχές που
υποβλήθηκαν, επελέγησαν 371 μικροδιηγήματα για να δώσουν την απάντηση.
Καταξιωμένοι συγγραφείς, πολυπράγμονες bloggers, εθισμένοι των status updates & των tweets, αλλά και πρωτόπειροι γραφείς τόλμησαν να στριμώξουν την έμπνευση, την πλοκή και τις ιδέες τους σε 140 χαρακτήρες.
Την πρώτη φορά που είδα την πινακίδα ≪Προς Άγιο Δημήτριο≫ στο
μετρό, διάβασα ≪Προς Άγιο Δισκοπότηρο≫. Έκτοτε την ακολουθώ σα
σκοπό ζωής.
_Γιώργος Αναγνωστόπουλος
Ζητάς εναγωνίως δουλειά, δεν ιδρώνει το αυτί κανενός, κι έπειτα όλοι
δηλώνουν συγκλονισμένοι στα κανάλια με την αποτυχία σου.
_Μανώλης Ανδριωτάκης
Είναι φανερό πως αυτό που με χαρακτηρίζει είναι οι συλλογές
πληροφοριών μου.
_Νίκος Βογιατζής
Τον αναγνώρισε κι ας είχε να τον δει σαράντα χρόνια. Τους είχε πάρει
όλα τα λεφτά με μια ζαριά. Ο χαμένος θυμάται πάντα από ποιον
ηττήθηκε.
_Στυλιάνα Γκαλινίκη
Στο γιορτινό τραπέζι η μάνα, ο μπαμπάς κι εγώ. Υπέροχο, έλεγαν, το
δείπνο. Πάνω στην ασημένια πιατέλα, αδημονούσα, με το μήλο στο
στόμα.
_Χρήστος Αρμάντο Γκέζος
≪Δε θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια≫, είπε ο Αδάμ. ≪Ούτε κι εγώ≫, είπε
η Εύα. Ο Κύριος ξερόβηξε αμήχανα.
_Ευάγγελος Τζάνος
Σήμερα ήρθε ένα γράμμα που αποστολέας ήμουν εγώ. Μέσα είχε τη
διαθήκη μου. Την κρέμασα στον τοίχο να κρύψει τη φρέσκια,
ολοστρόγγυλη, τρύπα.
_Κωνσταντίνος Μπούγας
(Κλείσιμο ματιού: στο #062 βρίσκεται ο Άρης Δημοκίδης και στο #318, η αφεντιά μου)
σχόλια