• Μένω στην Ακρόπολη, σε μία από τις πιο μποέμ και ζεστές γειτονιές, με πλούσιο παρελθόν και δυναμικό παρόν.
- Νομίζω ότι δεν υπάρχει άλλο μέρος στην Αθήνα που να μπορώ να νιώθω και άνθρωπος και θεά μαζί, σε μια τέλεια αρμονία και ισορροπία. H Ακρόπολη και ό,τι υπάρχει γύρω από αυτήν είναι ένας ενεργοποιημένος μετασχηματιστής πνευματικής ενέργειας. Η αντίληψή μου διευρύνεται σε αυτό τον τόπο, σαν μια σπίθα που ξεπηδά και ανάβει ένα φως που, από κει κι έπειτα, είναι ικανό να αυτοσυντηρείται. Είναι η στιγμή που μπορεί η ψυχή να δει την αλήθεια.
Εδώ σπανίζουν τα συνθήματα στους τοίχους, αλλά αυτά που έχω ξεχωρίσει κατά καιρούς είναι το «Οι καρδιές στον δρόμο» και «Πρέπει να γίνεις εσύ Ήλιος».
- Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της είναι ότι το διαχρονικό χρώμα της παλιάς γειτονιάς παντρεύεται με επιτυχία με τον διεθνή τόνο από τους τουρίστες που συρρέουν συνεχώς. Μια γειτονιά απολαυστική, με διάχυτη ιστορική αύρα και γεμάτη καλλιτέχνες, φοιτητές και ιδιαίτερους ανθρώπους από όλο τον κόσμο.
- Ένα από τα μυστικά της περιοχής είναι η ακατάλυτη δύναμη που μεταμορφώνει την ύλη σε πνεύμα. Μέσα στη γειτονιά μου φαίνεται ο θεϊκός στρόβιλος του καθενός. Είναι ένα συνεχές στριπτίζ.
- Συνηθίζω να περπατώ μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Πνύκας, στο Μνημείο του Φιλοπάππου, όπου απολαμβάνω τον ήλιο να βυθίζεται στον ορίζοντα, μέσα στο πυκνόφυτο δάσος, στη φυλακή του Σωκράτη, και το τέλειο καθάρισμα γίνεται εν τέλει στον Παρθενώνα, η άμεση «εις εαυτόν διείσδυση». Ξεκουράζομαι, επίσης, στο αναγνωστήριο του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης και χάνομαι μέσα στα αρχαία εκθέματα και στους λιτούς χώρους του μουσείου, ενώ απογειώνομαι μπροστά στον τεράστιο γυάλινο τοίχο με θέα τον Παρθενώνα. Αγαπημένος ρομαντικός περίπατος είναι και τα Αναφιώτικα. Εκεί πραγματικά ο χρόνος σταματά.
- Εκεί θα πήγαινα και κάποιον που δεν έχει επισκεφθεί τη γειτονιά. Θα άρχιζα από μια βόλτα στον πεζόδρομο του Διονυσίου Αρεοπαγίτου και κατευθείαν στους Θεούς. Στον Παρθενώνα.
- Ψωνίζω ψωμί ζυμωτό από τον φούρνο της Χριστίνας επί της Δράκου. Καταπληκτικό παραδοσιακό οπωροπωλείο και παντοπωλείο είναι τα «Ελληνικά Καλούδια» στην οδό Χατζηχρήστου. Στη Μακρυγιάννη 3 παίζουν οι καλύτεροι χυμοί και τα πιο γευστικά σάντουιτς. Στο LOTTE απολαμβάνω τον καφέ μου, σπιτικά γλυκά, καθαρά ποτά. Η καλή μουσική, το vintage décor και η χαλαρή ατμόσφαιρα δίνουν έναν τόνο ξενοιασιάς και ωραίας παρέας. Προτείνω, επίσης, το καφέ και εστιατόριο του Νέου Μουσείου.
- Έχουμε πάρα πολλά νεοκλασικά κτίρια σπουδαίου αρχαιολογικού και αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος. Ο πεζόδρομος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου είναι γεμάτος από αυτά. Όμως και το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης έχει δώσει τον δικό του, ξεχωριστό τόνο.
- Όταν κάνουν έρωτα οι γείτονες, δεν κλείνουν τα στόρια και ξεπερνούν τα ντεσιμπέλ του ήχου...
- Εδώ σπανίζουν τα συνθήματα στους τοίχους, αλλά αυτά που έχω ξεχωρίσει κατά καιρούς είναι το «Οι καρδιές στον δρόμο» και «Πρέπει να γίνεις εσύ Ήλιος».
- Στα δυσάρεστα της γειτονιάς συγκαταλέγω τα περιστατικά στα οποία ακούω τουρίστες να κράζουν τους Έλληνες λέγοντας, ότι δεν μας αξίζει αυτός ο τόπος.
- Ο Άντρι Ηλία είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση στη γειτονιά. Είναι ο ολιστικός θεραπευτής της τρίχας και της ψυχής. Κουρεύει και χτενίζει σε δέκα λεπτά και αν το επιθυμεί η πελάτισσα, μπορεί και να απολαύσει τις υπηρεσίες του ως θεραπευτή του ρέικι και ψυχοθεραπευτή. Στη συνέχεια, μετά από όλα αυτά, μέσα σε αυτήν τη «μυστικιστική έκσταση», της δίνει και όνομα πνευματικό. Μιλάμε για την απόλυτη μεταμόρφωση. Πολλά γέλια. Μια ακόμα φιγούρα είναι και ο Σταμάτης, που κάθε πανσέληνο βγαίνει γυμνός στο μπαλκόνι του και ζητάει σύνεση από την θεά Αθηνά για να τιθασεύει το θηρίο της ηδονής και του πόθου. Είναι τενόρος και χορευτής, ετών εβδομήντα.
- Θα ήθελα περισσότερο χρώμα στο τσιμέντο, αναβάθμιση πολλών κτιρίων σε νεοκλασικά και καθεμία ταράτσα να είναι και ένας κήπος.
- Συνδυάζω τη γειτονιά μου με το «Βαλς των χαμένων ονείρων» του Χατζιδάκι και το «Ένα μεσημέρι» του Ξαρχάκου.
Info: Η Θεοδοσία Τσάτσου θα εμφανιστεί στο Ρυθμός Stage (Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη) την Παρασκευή 16 και 23 Οκτωβρίου.
