H αμηχανία των Όσκαρ

H αμηχανία των Όσκαρ Facebook Twitter
0

» Είδα τα Όσκαραπό την τηλεόραση και αντιλήφθηκα τοαναμενόμενο άγχος της μετάβασης προςμια πιο τηλεοπτική μετάδοση, που θαπροσανατολίζεται εξίσου στο θεατή τηςΝεμπράσκα, και όχι αναγκαστικά προς τονψηφοφόρο της Ακαδημίας και τους σχετικούςμε τα βραβεία που θα παρακολουθήσουντην απονομή, ακόμη κι αν την παρουσιάσειη Έφη Θώδη. Ο Χιου Τζάκμαν έκανε αυτόπου γνωρίζει καλύτερα: ήταν ένας κομψόςκαι φινετσάτος οικοδεσπότης-διασκεδαστήςπου χόρεψε και τραγούδησε, μετατρέπονταςτη βραδιά σε ένα παλιομοδίτικο πάρτι,βγαλμένο από μιουζικαλίστικες αναμνήσεις,χωρίς να διαθέτει ενισχύσεις σταδιαδικαστικά κείμενα που τού χρησίμευανως γέφυρες. Η τηλεθέαση ανέβηκε ελαφρά- άλλωστε δεν μπορούσε να πάει πιο κάτωαπό πέρυσι. Τα ντουέτα του Τζάκμαν μετην Αν Χάθαγουεϊ και την ΜπιγιονσέΝόουλς, καθώς και οι προσθήκες των νεαρώνπρωταγωνιστών του MammaMiaκαι του HighSchoolMusicalστο μεγάλο νούμερο που σκηνοθέτησε οMπαζΛούρμαν, ήταν φιλότιμες προσπάθειες ναμην αποξενωθούν τα νεανικά κοινά τηςμεσαίας Αμερικής, που πάσχιζαν τόσαχρόνια να ταυτιστούν με μια γιορτή τουκαλλιτεχνικού σινεμά που δεν έχουν τηνπαιδεία να αναγνωρίζουν. Και απέδωσανως ένα βαθμό. Η αμηχανία έγκειται στοαν αυτή η γιορτή είναι μια σπιτική βραδιάμε μαζεμένα τηλεοπτικά πλάνα ή έναμεγάλο show.Προφανώς, ο ευκταίος συνδυασμός των δυοθέλει λίγο χρόνο να «κάτσει» σωστά. Καιγια πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνιαπαρατήρησα ένα μεγάλο λάθος, και μάλισταστην αρχή: οι κουρτίνες, αντί να ανοίξουνγια να προβληθεί ένα απόσπασμα, παρέμενανπεισματικά κλειστές και ακούγοντανεντολές από ξεχασμένα μικρόφωνα (γενικά,τα μικρόφωνα δεν λειτούργησαν μέσα σεένα χώρο που άλλοτε φαινόταν τεράστιος,και κάποιες φορές σαν γκαρσονιέρα). Ηλιτότητα μόνο στα χαρτιά υπήρχε. τασμαράγδια που φορούσε η Τζολί στ' αυτιάκαι στα χέρια της θα μπορούσαν να είχανκλαπεί και από το Τοπ Καπί.

»Το Slumdogκέρδισε, δεν χωρούσε αμφιβολία για τηνεπικράτησή του. Αν κάποιος, που δεν ξέρειτι είναι η ταινία, δει τη λίστα με ταΌσκαρ που απέσπασε, θα νομίσει πως είναιμιούζικαλ, καθώς πήρε μουσική καιτραγούδι, εκτός από τις βασικές κατηγορίες.Και αν ακούσει και τις κραυγές διαμαρτυρίαςαυτών που φρίκαραν με την ταινία, θαμπερδευτεί ακόμη περισσότερο. Γιατίόσοι μίσησαν το έργο, προφανώς δενκατάλαβαν πως το SlumdogMillionaireείναι ένα μοντέρνο παραμυθένιο κομφετί,που παντρεύει την ανέχεια με την κατάφαση,καβατζάροντας τα κινηματογραφικά είδηπου διατρέχει. Κλείνοντας με έναBollywood-stylehappyend,μπορεί να ξενίσει όσους πιστεύουν πωςη μιζέρια δεν αξίζει να ειπωθεί παράμόνο με καταθλιπτικούς όρους. Η σαρωτικήνίκη αυτής της ιδιότροπα λυρικής ταινίαςχαρακτηρίστηκε πολύ σωστά ως «τζουκμπόξστο φεγγάρι» από τον Ντάνι Μπόιλ,θυμίζοντας τον ορισμό της κατάκτησηςτου απίστευτου ως «πίνοντας νερό απότο φεγγάρι», που είχε πει πριν από καμιάεικοσαριά χρόνια η Λίντα Χαντ, ότανκέρδισε για τα Επικίνδυνα Χρόνια τουΠίτερ Γουίαρ Όσκαρ Δεύτερου Γυναικείουρόλου.

»Στην ίδιακατηγορία, η Πενέλοπε Κρουθ έγινε ηπρώτη Σπανιόλα με Όσκαρ, ακολουθώνταςτο παράδειγμα του φίλου της ΧαβιέΜπαρδέμ. Ο Αλμοδόβαρ τους έκανε ανθρώπους,και οι Αμερικανοί τους παρέλαβαν καιτους έστειλαν στη χώρα των διεθνώνβραβείων, μέσω των φεστιβάλ.Το διαφορετικό στοιχείο σεαυτούς που απένειμαν τα βραβείαήρθε με τη σύμπραξη επί σκηνής παλιώννικητών, που έδωσαν τα βραβεία στουςφετινούς στην ίδια κατηγορία, λέγονταςκαλά, συγκινητικά λόγια για τις ερμηνείεςόλων των υποψηφίων. Ήταν η πιο σωστήσύνδεση του παρελθόντος με το σήμερακαι το glamourστην περίπτωση αυτή ήταν αβίαστο.

»Η μόνη έκπληξητης ομαλής βραδιάς ήταν το ξενόγλωσσοΌσκαρ, που δεν κατέληξε στο Βαλς με τονΜπασίρ, αλλά στις Αναχωρήσεις από τηνΙαπωνία, μια θαυμάσια ταινία του ΓιοτζίροΤακίτα, που είμαι σίγουρος πως θασυζητηθεί όταν παιχθεί, σύντομα νομίζω,και στην Αθήνα. Είναι η ιστορία ενόςμουσικού που μένει άνεργος, μεταβαίνειστη γενέτειρά του και απαντάει σε μιααγγελία, αναλαμβάνοντας το πόστο τουυπαλλήλου που προετοιμάζει πτώματα γιατο τελευταίο τους ταξίδι.

»Στο μεταξύ, άλλοιετοιμάζονται για νέα γήινα ταξίδια, μεαφορμή τις υποψηφιότητές τους. Ο ΜίκιΡουρκ θα παίξει στο δεύτερο μέρος τουIronMan,μάλλον σε ρόλο κακού, και η Φρίντα Πίντοαπό το Slumdogστρατολογήθηκε από τον Γούντι Άλεν γιατην καινούργια ταινία του. Η βραδιά τωνΌσκαρ δεν ανοίγει αυτόματα πόρτες, αλλάτο δίμηνο που προηγείται, με τιςαλλεπάλληλες απονομές και τα παρτάκια,δίνει ευκαιρίες, ανάμεσα σε γαρίδες,πισίνες και κολονάτα ποτήρια σαμπάνιας.

Pulp Fiction
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ιστορίες Εγκλεισμού: H Berlinale στον ρυθμό του κορονοϊού

Pulp Fiction / Ιστορίες Εγκλεισμού: H Berlinale στον ρυθμό του κορονοϊού

Επαγγελματίες απ' όλο τον κόσμο έγιναν κοινωνοί ταινιών απ' όλο τον κόσμο, αψηφώντας μια επιδημία που ξεκινούσε τα φονικά της βήματα στην Ευρώπη, και απουσίαζε ο Ιρανός Μοχάμεντ Ρασούλοφ που έμελλε να κερδίσει το κορυφαίο βραβείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεν Λόουτς: Τo μελό στην υπηρεσία του πολιτικού σινεμά

Αποκλειστική συνέντευξη / Κεν Λόουτς: Τo μελό στην υπηρεσία του πολιτικού σινεμά

Ο πολυβραβευμένος Βρετανός σκηνοθέτης Κεν Λόουτς μιλά αποκλειστικά για τη νέα του ταινία αλλά και για τη χρυσή ευκαιρία που του έδωσε η κρατική τηλεόραση να στρώσει μια μεγάλη καριέρα σε έναν χώρο που έχει καταληφθεί ανεπιστρεπτί από την εφηβοκεντρική ψυχαγωγία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Έργο χωρίς δημιουργό: η περίπτωση του Γερμανού σκηνοθέτη Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ

Pulp Fiction / Έργο χωρίς δημιουργό: η περίπτωση του Γερμανού σκηνοθέτη Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ

Ο σκηνοθέτης του εξαιρετικού «Οι ζωές των άλλων» και του «Μη χαμηλώνεις το βλέμμα», που προβάλλεται αυτές τις μέρες στις αίθουσες, μιλά στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
O Μίκης Θεοδωράκης στο σινεμά

Pulp Fiction / O Μίκης Θεοδωράκης στο σινεμά

Η συνεργασία του με τον Μιχάλη Κακογιάννη στις τρεις τραγωδίες, η προέλευση του πιο γνωστού μουσικού θέματος που συνέθεσε στην καριέρα του, που δεν είναι άλλο από το συρτάκι στον Ζορμπά, και η προοπτική μιας χολιγουντιανής σταδιοδρομίας που δεν συνέβη ποτέ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τσερνόμπιλ: το χρονικό μιας τραγωδίας έγινε μια εξαιρετική μίνι σειρά

TV & Media / Τσερνόμπιλ: το χρονικό μιας τραγωδίας έγινε μια εξαιρετική μίνι σειρά

Βουτηγμένο στον πράσινο, μουχλιασμένο τρόμο ενός Φίντσερ, μακάβρια κλειστοφοβικό, στημένο σαν προλεταριακή επιστημονική φαντασία, το «Τσερνόμπιλ» ποντάρει στο απροσποίητο σασπένς
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βέρνερ Χέρτσογκ: Ο μεγάλος τυχοδιώκτης του σινεμά στη Στέγη

Pulp Fiction / Βέρνερ Χέρτσογκ: Ο μεγάλος τυχοδιώκτης του σινεμά στη Στέγη

Ένας από τους πιο ασυμβίβαστους καλλιτέχνες της εποχής μας έρχεται στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση για μια ζωντανή συζήτηση, ενώ μερικές από τις σημαντικότερες ταινίες του θα προβάλλονται παράλληλα. Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος συγκεντρώνει μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για εκείνον και το έργο του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ