Το ντοκιμαντέρ Το σινεμά γυμνό είναι φτιαγμένο με κέφι που αρμόζει στο θέμα, δηλαδή την καταγραφή του ερωτικού κινηματογράφου στην Ελλάδα και των αιτιών που γέννησαν την εμφάνιση, την ακμή και την παρακμή του. Σε μια περίοδο που όλη η Ελλάδα ασχολείται με το ροζ DVD της Αλεξανδράτου και τις παρενέργειες του ξεκατινιάσματος της όλης υπόθεσης, η ταινία έχει την απαραίτητη επικαιρότητα και κυρίως τη ματιά του γνώστη, αφού οι Βάσος Γεώργας και Δημήτρης Κολιοδήμος που την επιμελήθηκαν έχουν συλλέξει το σπάνιο υλικό και ξέρουν πώς να το διαχειριστούν. Βλέπουμε σκηνές από μαλακές erotica από το 1970 του Όμηρου Ευστρατιάδη και των συνοδοιπόρων του, που παίζονταν στα γκέτο του κέντρου, μέχρι τις αποκαλυπτικότερες παρωδίες του Μπερτό και των '80s επικών εκδρομών στα drive in και τις εναπομείνασες αίθουσες της εποχής, με σχολιασμό από θεωρητικούς, σκηνοθέτες και ηθοποιούς όπως ο Γκουσγκούνης και η Τίνα Σπάθη. Όσοι δεν το γνωρίζουν, μαθαίνουν πώς βγήκε ο όρος «τσόντα» και τι σήμαινε πρακτικά, ποιες ήταν οι συνθήκες που προκάλεσαν και διέδωσαν τη μικρή μπόρα του ερωτικού σινεμά στη χώρα μας, και πολλές παρεξηγήσεις διαλύονται για το ποιοι γνωστοί ηθοποιοί έπαιξαν σε σκληρό πορνό - προς τιμή του, ο Φαίδων Γεωργίτσης μιλάει για τις ταινίες εκείνες, ο μόνος από τους σταρ της εποχής που δεν έχει κόμπλεξ για το πέρασμά του από το είδος. Περιμένω την κασετίνα με τα 4 DVD που θα κυκλοφορήσει σύντομα και φαντάζομαι πως θα περιέχει πολύ περισσότερα αποσπάσματα από ταινίες που δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ και θα ισορροπούν καλύτερα το οπτικό υλικό με τις εμβόλιμες γνώμες (για λόγους ευγένειας, έπρεπε να συμπεριληφθούν όλοι οι άνθρωποι που κατέθεσαν τη γνώμη τους ή την εμπειρία τους, σπάζοντας ενίοτε τη ροή και το ζουμί, δηλαδή τα clip και τις ωραίες σκηνές). Στις 12 ώρες της τελικής του μορφής, το Σινεμά Γυμνό είμαι σίγουρος πως θα είναι πιο ολοκληρωμένο και πλήρες.
Η τραγωδία των Πολωνών ανώτατων αξιωματούχων στη Ρωσία έγινε με αφορμή τη σφαγή στο Katyn, που χρόνια τώρα οι Ρώσοι αρνούνταν και απέδιδαν στους Ναζί. Αν θυμάστε, ήταν το θέμα της τελευταίας ταινίας του Αντρέι Βάιντα, που προτάθηκε για Όσκαρ και που ελάχιστοι είδαν.
Το τρισδιάστατο στην Τιτανομαχία ήταν το χειρότερο που έχω δει, μετά τα αξέχαστα Σαγόνια του καρχαρία 4! Πολλές φορές στη διάρκεια του φιλμ έβγαζα τα γυαλιά και το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το ίδιο, εκτός από τους υπότιτλους που θόλωναν. Αφού και ο ίδιος ο σκηνοθέτης Λούι Λετεριέ, σε μια συνέντευξή του που διάβασα σε ξένο έντυπο, τα μάσαγε κομψά, τονίζοντας πως γύρισε την ταινία σε δυο διαστάσεις και η μετατροπή ήταν επιλογή της εταιρείας. Το εφέ του με το ζόρι βάθους αρχίζει να φλερτάρει επικίνδυνα με την αίσθηση που προκαλούσαν τα παλιά view master: στρώματα από οπτικούς όγκους σε ένα ψεύτικο βάθος σκηνογραφίας. Μόδα είναι και σύντομα θα ξεχωρίσουν τα πατρόν από τα φασόν.
Ανακοινώθηκαν, όπως ίσως γνωρίζετε, οι υποψηφιότητες των πρώτων βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Προηγείται η Στρέλλα με 11, ακολουθούν ο Κυνόδοντας και η Ψυχή Βαθειά με 9. Οι τριάδες στις επιμέρους κατηγορίες είναι εύστοχες, καλλιτεχνικής λογικής και επισήμαναν του αξιότερους, νομίζω. Μοναδική τρύπα, για την οποία δεν ευθύνεται η Ακαδημία, είναι η απουσία κάποιων ονομάτων από τη λίστα που δόθηκε στα μέλη. Για παράδειγμα, ο Παντελής Βούλγαρης δεν φιγουράρει στους υποψήφιους για το Βραβείο Σκηνοθεσίας, προφανώς επειδή ο ίδιος από σεμνότητα δεν θέλει να διεκδικήσει έπαθλο έναντι νεότερων συναδέλφων του. Επίσης, ο Ρικάρντο Σκαμάρτσιο δεν υπήρξε ποτέ υποψήφιος στην κατηγορία του πρώτου ανδρικού ρόλου για το Παράδεισος στη Δύση του Γαβρά. Αυτό συνέβη επειδή οι παραγωγοί των ταινιών είναι εκείνοι που υπέδειξαν ποιοι θα είναι υποψήφιοι, και όχι η Ακαδημία. Μια Ακαδημία, ωστόσο, θα έπρεπε να επιλέγει η ίδια τους υποψηφίους της σε συνεννόηση με τους παραγωγούς για τα ονόματα, όταν υπάρχουν βοηθοί ή κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες, ή όταν χρειάζεται να αποσαφηνιστεί ποιος ρόλος είναι δεύτερος ή πρώτος, στην κατηγορία των ερμηνειών. Μιας και δεν υπάρχει χρηματικό έπαθλο, δεν υπάρχει και πρόβλημα για το ποιος επιθυμεί την υλική ανταμοιβή. Και αν το ξενόγλωσσο είναι πρόβλημα, τη χρονιά που τιμήθηκε ο Πιανίστας του Πολάνσκι με Σεζάρ, εκτός από τον σκηνοθέτη που είναι πολιτογραφημένος Γάλλος, βραβεύτηκε και ο Έιντριαν Μπρόντι στον πρώτο ρόλο, επειδή στην ταινία εμπλέκονταν γαλλικά κεφάλαια και τεχνικοί. Λεπτομέρειες θα μου πείτε, αλλά είναι κρίμα να θέσουν τον εαυτό τους στο μέλλον εκτός ψήφου δημιουργοί που ξεχωρίζουν αισθητά. Η απονομή θα γίνει στο Μέγαρο Μουσικής στις 3 Μαΐου και παρουσιαστής θα είναι ο Γιώργος Κιμούλης.
σχόλια