Ποιοι είναι οι Cake Tree Theater;
H Cake Tree Theater είναι μια ομάδα που φτιάξαμε με τους συμφοιτητές μου στο Λονδίνο αμέσως μόλις τελείωσα το μεταπτυχιακό μου με αντικείμενο το physical theater. Η παράσταση ήταν η πτυχιακή μας κι έπρεπε να ταξιδέψει σε 4 μέρη εντός ή εκτός Αγγλίας. Εμείς φτάσαμε μέχρι την Κορέα.
Νομίζω πως μας έχει τύχει το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί. Είχα 25 κομμάτια στον υπολογιστή και η λίστα ήταν στο shuffle.
Πώς ήταν στην Κορέα;
Οι Κορεάτες είναι πολύ ανοιχτοί. Στις παραστάσεις συμμετείχαν από την πρώτη στιγμή. Τους βλέπεις να σε κοιτάνε με ενθουσιασμό και παράλληλα ακούς έναν ήχο, ένα «αααα». Χορεύαμε και χειροκροτούσαν στον ρυθμό της μουσικής, γελούσαν διαρκώς. Μετά την παράσταση έρχονταν στη σκηνή να μας μιλήσουν!
Στην Αγγλία;
Η Αγγλία, και νομίζω γενικά το βόρειο κοινό, είναι πιο συγκρατημένο. Τελειώνει η παράσταση και τότε καταλαβαίνεις τι νιώθουν. Φοβούνται να εκφραστούν. Σκέφτονται συνέχεια τους τύπους, μην ενοχλήσουν τον διπλανό τους, τους ηθοποιούς, είναι πολύ πιο συγκρατημένοι στις αντιδράσεις τους.
Πώς έφτασε η παράσταση στην Αθήνα;
Όταν επέστρεψα, αποφάσισα να τη μεταφέρω εδώ, με άλλους ηθοποιούς. Με τη νέα ομάδα κάναμε τις απαραίτητες αλλαγές και την επεκτείναμε. Συμμετείχαμε σε διάφορα φεστιβάλ, ένα εκ των οποίων ήταν το Βob Τheater. Εκεί, η ομάδα του Bios μας είδε, τους αρέσαμε και μας πρότειναν να συνεργαστούμε.
Γιατί είναι βουβή;
Θέλαμε να κάνουμε μια παράσταση που να μπορεί να ταξιδέψει οπουδήποτε στον κόσμο κι έτσι σκεφτήκαμε να είναι βουβή. Με αυτό τον τρόπο θα αποφεύγαμε προβλήματα με τον λόγο, δεν θα είχαμε υπέρτιτλους κ.λπ. Επίσης, θέλαμε να βασίζεται σε μια ρομαντική ιστορία και η πιο ρομαντική περίοδος στην ιστορία μέχρι σήμερα είναι το '30. Τέλος, θέλαμε να είναι εύκολα κατανοητή από οποιονδήποτε, γι' αυτό αποφασίσαμε να είναι ένα παραμύθι. Καταλήξαμε στη Χιονάτη. Μεταφέραμε την κλασική ιστορία στο τέλος του '30 για να συμπίπτει με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κρατήσαμε τη βασική δομή.
Πώς τελειώνει η Χιονάτη;
Το παραμύθι του Ντίσνεϊ τελειώνει με τον πρίγκιπα και τη Χιονάτη να παντρεύονται και να ζουν ευτυχισμένοι με τους νάνους την υπόλοιπη ζωή τους. Η ιστορία των αδερφών Γκριμ συνεχίζει μετά από αυτό. Η Χιονάτη καλεί τη μητριά της στον γάμο και τη βάζει να χορέψει με σιδερένια πυρακτωμένα παπούτσια για να την τιμωρήσει!
Εσείς ποια εκδοχή διαλέξατε;
Αυτή των αδερφών Γκριμ. Θέλαμε η παράσταση να είναι σκοτεινή, αλλά βλέποντας πολλές ταινίες του βωβού κινηματογράφου, παρατηρούσαμε το μελοδραματικό στοιχείο, τις έντονες εκφράσεις και κινήσεις... Για κάποιον λόγο, αυτό στο θέατρο βγαίνει κωμικό, όπως και η παράστασή μας. Ο κόσμος που έρχεται να τη δει, θα γελάσει.
Έχει πάει κάτι λάθος σε κάποια από τις παραστάσεις;
Νομίζω πως μας έχει τύχει το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί. Είχα 25 κομμάτια στον υπολογιστή και η λίστα ήταν στο shuffle. Ξεκινάμε κανονικά με το πρώτο κομμάτι και ακολουθεί το δεύτερο, που είναι λάθος. Τους κοιτάω να το αλλάξουν, μπαίνουμε στον ρυθμό, κάπως το σώζουμε... Μπαίνει το επόμενο κομμάτι και είναι πάλι λάθος! Δεν σταματήσαμε, συνεχίσαμε να παίζουμε κανονικά, και το κοινό δεν κατάλαβε τίποτα. Ευτυχώς, κάποια στιγμή διορθώθηκε το πρόβλημα, αλλά μέχρι να γίνει αυτό, τα είδαμε όλα.
Έχεις άγχος πριν βγεις στη σκηνή;
Στη συγκεκριμένη παράσταση, επειδή έχω αναλάβει και τη σκηνοθεσία, έχω αρκετό άγχος. Παλιότερα, για να ηρεμήσω, έκανα τσιγάρα πριν βγω, τώρα το έχω κόψει. Πριν βγούμε, ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον, κάνουμε μια αγκαλιά και στη συνέχεια βγαίνω με όλο το θάρρος που έχω.
Σου έχουν κάνει ποτέ αρνητικό σχόλιο;
Ναι, και πάντα τα λαμβάνω υπόψη μου και προσπαθώ να δουλεύω πάνω σε αυτό. Αν και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι έχει μεγαλύτερη σημασία η γνώμη των ανθρώπων του χώρου, εγώ δίνω περισσότερη βάση στα σχόλια των θεατών. Η αντίδρασή τους είναι αυθεντική, έρχονται να σε βρουν μετά την παράσταση, να σου πουν τη γνώμη τους, να συζητήσετε, κι έτσι μπορείς να καταλάβεις τι φταίει και να το διορθώσεις.
«If Only...», Cake Tree Theatre Company, 20/11-11/1, Πέμ.-Κυρ.: 20.30, Bios, Πειραιώς 84, 210 3425335, €10
σχόλια