«Δεν υπάρχει άλλο κοκτέιλ με περισσότερο μυστήριο, θρύλους και ιστορίες όπως το Dry Martini», λέει το Handbook of Cocktails and Mixed Drinks του 1966. Και είναι αλήθεια – δεν υπάρχει άλλο ποτό με την ίδια αύρα κομψότητας και γοητείας που έχει φανατικούς προσωπικών προτιμήσεων και αυστηρών οδηγιών για το πώς θα έπρεπε να παρασκευάζεται και να καταναλώνεται.
Ο κινηματογράφος έχει συμβάλλει πολύ σ' αυτό το φαινόμενο, από τη Mae West στο Every Day's a Holiday (1937) μέχρι την επίμονη οδηγία του Τζέιμς Μποντ για «χτύπημα, όχι ανακάτεμα», κάτι που αποτελεί αιρετική κίνηση για πολλούς λάτρεις του κοκτέιλ, όπως και η προτίμησή του για βότκα αντί για τζιν.
Με το πέρασμα των χρόνων, πολλοί σταρ του και κινηματογράφου έχουν μοιραστεί τις συνταγές τους για το τέλειο μαρτίνι. Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, λάτρης του τζιν, προτιμούσε το ποτό του πολύ ξηρό με «μια κλεφτή ματιά μόνο στο μπουκάλι του βερμούτ», αλλά ίσως ο πιο διάσημος ύμνος του διάσημου ποτού ήταν ευγενική παραχώρηση του σουρεαλιστή Λουίς Μπουνιουέλ.
Παρά το γεγονός ότι ο Μπουνιουέλ διακωμώδησε την τελετουργία του ποτού της επιτηδευμένης μεσαίας τάξης στην ταινία «Η διακριτική γοητεία της μπουρζουαζίας» του 1972, ο ίδιος ήταν μεγάλος λάτρης αυτού του κοκτέιλ. Στην αυτοβιογραφία του «Η Τελευταία Πνοή» περιέχονται λυρικοί ύμνοι για το Dry Martini, ομολογώντας ότι έπαιξε «αρχέγονο» ρόλο στη ζωή του.
«Οι γνώστες που προτιμούν το μαρτίνι τους πολύ ξηρό επιτρέπουν σε μια ακτίνα ήλιου απλώς να λάμψει μέσα από ένα μπουκάλι Noilly Prat πριν φτάσει στο μπουκάλι με το τζιν. Μια συγκεκριμένη περίοδο στην Αμερική υποστηριζόταν ότι η δημιουργία του Dry Martini έπρεπε να μοιάζει με την Άμωμο Σύλληψη, γιατί, όπως είπε ο Άγιος Θωμάς Ακινάτης, η δύναμη της δημιουργίας του Αγίου Πνεύματος διαπέρασε τον υμένα της Παρθένου «όπως μια ακτίνα του ήλιου περνάει μέσα από το παράθυρο – αφήνοντάς το ανέπαφο».
Ο Μπουνιουέλ δίνει τις δικές του οδηγίες για την δικιά του εκδοχή μαρτίνι:
«Μια ακόμα σημαντική σύσταση είναι ότι ο πάγος πρέπει να είναι τόσο κρύος και σκληρός ώστε να μη λιώσει, γιατί τίποτα δεν είναι χειρότερο από το νερωμένο μαρτίνι. Για όσους με παρακολουθούν ακόμα, σας δίνω την προσωπική μου συνταγή, καρπού μακροχρόνιου πειραματισμού που εγγυάται τέλεια αποτελέσματα. Μια ημέρα πριν δεχτείτε τους καλεσμένους σας, βάλτε όλα τα συστατικά – ποτήρια, το τζιν, το σέικερ – στο ψυγείο. Με ένα θερμόμετρο σιγουρευτείτε ότι ο πάγος βρίσκεται στους -20 βαθμούς Κελσίου. Μην βγάλετε τίποτα από το ψυγείο μέχρι να καταφθάσουν οι φίλοι σας: τότε στάξτε μερικές σταγόνες Noilly Prat και μισό κουταλάκι Ανγκοστούρα bitters πάνω από τον πάγο. Ανακατέψτε, και στραγγίστε το ποτό, κρατώντας μόνο τον πάγο, ο οποίος κρατάει μια αμυδρή γεύση από τα δύο ποτά. Τότε ρίξτε τζιν απευθείας πάνω στον πάγο, ανακατέψτε ξανά, και σερβίρετε».
Αν ξεκινήσετε τους δικούς σας πειραματισμούς, να ξέρετε ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος: τα πρώτα μαρτίνι είχαν βερμούτ και τζιν σε ίσες ποσότητες και λεγόταν "Fitty-Fitty". Αν το φτιάξετε με Plymouth Gin σε αναλογία 2:1 και προσθέστε λίγο bitters πορτοκάλι, θα έχετε ένα Hoffman House. Με την έλευση της ποτοαπαγόρευσης τα μαρτίνι άρχισαν να γίνονται όλο και πιο ξηρά και η δημοφιλής αναλογία έγινε 3:1 υπέρ του τζιν. Στη δεκαετία του ΄50 η αναλογία έφτασε το 5:1 και μετά έφτασε το 7:1, αποκτώντας την ονομασία "Third Degree". Τη δεκαετία του ΄80 τα μαρτίνι είχαν ελάχιστη ποσότητα βερμούτ ή, ακόμα και καθόλου.
Αν μου επιτρέπεται και η δική μου άποψη, καθότι έχω περάσει πολλές ώρες πειραματισμού, η αναλογία εξαρτάται πολύ από το κάθε τζιν. Το νόημα του ποτού είναι ο τονισμός της γεύσης του τζιν και όχι ένα εντελώς ξεχωριστό ποτό, οπότε κάθε συνδυασμός τζιν-βερμούτ θέλει και διαφορετική αναλογία. Το Noilly Prat είναι πράγματι πολύ καλή επιλογή, αλλά ένας συνδυασμός που δύσκολα μπορεί να αποτύχει, είναι το Plymouth Gin με βερμούτ Cinzano, και η δική μου αναλογία είναι 3 σφηνάκια τζιν με 1 καπάκι από το μπουκάλι βερμούτ, τουλάχιστον 8 παγάκια στο σέικερ και άπειρο χτύπημα, μέχρι να ασπρίσει όλο το σέικερ. Δεν είναι κομψό, το ξέρω, αλλά κρατιέται κρύο για όσο χρειάζεται. Δεν έχω βρει τρόπο ώστε να διατηρείται κρύο το Dry Martini που απλώς ανακατεύεται και η θερμοκρασία είναι το τρίτο, πάρα πολύ σημαντικό συστατικό. Τέλος, ποτέ μην αγοράζετε τα τεράστια ποτήρια του τζιν, όσο ωραία και αν φαίνονται: έτσι θα μεθάτε με χλιαρό και αραιωμένο ποτό.
σχόλια