Όταν φτάσαμε στο ζεστό, φωτεινό διαμέρισμα του πρώτου ορόφου της πολυκατοικίας στην οδό Μπουμπουλίνας 36, έτρεξαν να μας καλωσορίσουν δύο κορίτσια 3-4 χρονών. Ήταν γελαστές και τα μαλλιά τους ακόμη βρεγμένα από το μπάνιο που μόλις είχαν κάνει. Πριν από δύο χρόνια όμως τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ξέγνοιαστα για την οικογένεια. Η Χριστίνα, η μητέρα των κοριτσιών, είχε χάσει ξαφνικά τον άντρα της που ήταν ο μόνος που δούλευε στην οικογένεια, χρωστούσε επτά ενοίκια, και δεν ήξερε τι να κάνει. Σε λίγο θα αναγκαζόταν να μείνει στον δρόμο. Ήταν τυχερή γιατί τότε είδε τυχαία στην τηλεόραση τη Βέρα Μεσσήνη να μιλάει για τις κοινωνικές πολυκατοικίες που φιλοξενούν άστεγους και την ΜΚΟ «Ανθρώπινοι Άνθρωποι», που έχει ιδρύσει. Έκανε τα χαρτιά της και την δέχτηκαν, ήταν από τους πρώτους ένοικους. «Βρήκαμε μια ζεστασιά που αλλού δεν την είχαμε. Η ψυχολογική στήριξη και η σταθερότητα με βοήθησε πολύ. Βρέθηκε ένα σπίτι και τα παιδιά μου είναι ασφαλή. Κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου και να συνεχίσω αξιοπρεπώς την ζωή μου», λέει η Χριστίνα. Από τότε έχει δημιουργηθεί άλλη μία κοινωνική πολυκατοικία στην Αχαρνών και μεμονωμένα διαμερίσματα σε διάφορους δήμους της Αθήνας. Μέχρι σήμερα έχουν φιλοξενηθεί συνολικά 40 οικογένειες και από αυτές οι 8 έχουν καταφέρει να ανεξαρτητοποιηθούν, κάποιοι έφυγαν στο εξωτερικό και άλλοι βρήκαν δουλειά και νοίκιασαν δικό τους διαμέρισμα.
«Υπάρχουν πολλά άδεια κτίρια στην Αθήνα που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν άστεγους», μάς ενημερώνει η Βέρα Μεσσήνη. «Το πρόβλημα της αστεγίας δυστυχώς αυξάνεται μέρα με την μέρα. Είναι και οι πρόσφυγες οι οποίοι αναγκάζονται να μένουν στον δρόμο. Βλέπεις μανάδες με τα παιδιά τους έξω στην βροχή. Σε συνεργασία με τους δήμους μπορούμε πραγματικά να τους βοηθήσουμε».
Στις κοινωνικές πολυκατοικίες έχει δημιουργηθεί μία κοινότητα όλοι οι ένοικοι βοηθάνε ο ένας τον άλλον, καλωσορίζουν τους καινούριους που έρχονται και προσπαθούν να τους κάνουν να νιώσουν άνετα. Μοιράζονται στιγμές, τρώνε μαζί, τα παιδιά τους παίζουν παίρνουν μια ανάσα από τις δυσκολίες που έχουν περάσει μέχρι να καταφέρουν να ορθοποδήσουν, να βρουν δουλειά να ενοικιάσουν δικό τους διαμέρισμα και μετά να έρθουν κάποιοι άλλοι στην θέση τους.
Η Βέρα Μεσσήνη είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια και ξεκίνησε την προσπάθεια με λίγους φίλους, όταν δύο πελάτισσές της έχασαν τις δουλειές τους και παραλίγο να μείνουν άστεγες, ήθελε να τις βοηθήσει. «Ξεκίνησα με μερικούς φίλους και πελάτες. Μόνοι μας. Είχαμε την ιδέα αλλά ήταν μία απόφαση που έπρεπε να πάρουμε. Στην αρχή δεν είχαμε χρηματοδότηση από κανέναν. Ο ένας βοηθούσε τον άλλον. Η πολυκατοικία στην Μπουμπουλίνας ανήκει στο Ίδρυμα Χατζηκώνστα για ορφανά παιδιά. Τότε ήμουν μέλος του διοικητικού συμβουλίου και ήξερα για αυτό το κτίριο. Τις καλές εποχές το ενοικίαζαν και τα χρήματα πήγαιναν στο ίδρυμα.
Όταν άρχισε η κρίση τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας άρχισαν να ξενοικιάζονται το ένα μετά το άλλο μέχρι που έμεινε εντελώς άδειο. Ήταν σε πολύ κακή κατάσταση είχε σπασμένα τζάμια και κουφώματα δεν μπορούσε να κατοικηθεί. Η επισκευή στοίχισε γύρω στις 40-45 χιλιάδες και κράτησε εννέα μήνες. Στην πορεία άρχισε και η συνεργασία μας με τον δήμο Αθηνών και τώρα συνεργαζόμαστε και με άλλους δήμους. Εγκαινιάσαμε και δεύτερη πολυκατοικία και τώρα τελευταία ξεκινήσαμε να ενοικιάζουμε και ξεχωριστά διαμερίσματα για ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Πριν από λίγο καιρό ακούσαμε για μια γυναίκα στο Χαλάνδρι που κοιμόταν σε παγκάκι με τα τρία παιδιά της. Δεν είχαμε χώρο στις πολυκατοικίες και σε συνεννόηση με τον δήμο ενοικιάσαμε για αυτήν ένα σπίτι. Ακόμη κλαίει κάθε φορά που της πηγαίνουμε τρόφιμα. Έχουμε συνεργασία και με τον δήμο Βύρωνα συγκεκριμένα με τον αντιδήμαρχο κ. Σπυρόπουλο. Και εκεί κάνουμε κάτι αντίστοιχο και στο μέλλον θέλουμε νασυνεργαστούμε και με άλλους δήμους. Όπου μπορούμε και όπου υπάρχει ανάγκη», λέει.
Μία φορά την εβδομάδα οι άνθρωποι της ΜΚΟ «Ανθρώπινοι Άνθρωποι» προμηθεύουν την κάθε οικογένεια με αρκετά τρόφιμα για να μπορούν να μαγειρεύουν. Τα διαμερίσματα είναι πλήρως εξοπλισμένα με όλα τα απαραίτητα. Όλα τα έπιπλα και οι ηλεκτρικές συσκευές προέρχονται από δωρεές και από προσφορές εταιρειών, καταστημάτων και από ιδιώτες. Πολλοί φέρνουν ρούχα, παπούτσια και παιχνίδια για τα παιδιά. Έρχονται και εθελοντές για να επισκευάσουν ηλεκτρολογικές και άλλες φθορές και άλλοι απλά για να στήσουν μια γιορτή. «Θυμάμαι πέρσι τα Χριστούγεννα ήρθαν τρεις κοπέλες από την Λυρική σκηνή από μόνες τους. Άνοιξαν το πιάνο μάζεψαν όλα τα πιτσιρίκια και άρχισαν να παίζουν και να τραγουδάνε. Έγινε χαμός τα παιδιά χειροκροτούσαν χόρευαν. Περάσαμε όλοι πολύ όμορφα», λέει η κ. Μεσσήνη. «Έχουμε ξεκινήσει και συνεργασία με κάποια ιδιωτικά ΙΕΚ που προσφέρουν εκπαιδευτικά προγράμματα. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ανοίξει ο δρόμος για μια καινούρια ζωή σε όσους το χρειάζονται», συνεχίζει. «Γνωρίζω τους ανθρώπους προσωπικά έρχομαι σε επικοινωνία μαζί τους πολύ συχνά. Η ανακούφιση ότι έχουν μια στέγη και την φροντίδα μας και ότι δεν μένουν πια στον δρόμο είναι το πρώτο πράγμα που εκτιμούν».
Η διαδικασία για να γίνει κάποιος δεκτός στις κοινωνικές πολυκατοικίες και τα διαμερίσματα είναι σχετικά απλή αλλά δίνεται πάντα προτεραιότητα στους πιο ευάλωτους, όπως οι οικογένειες με μικρά παιδιά. Η αίτηση από τους ενδιαφερόμενους γίνεται στον δήμο τους, στην συνέχεια ελέγχονται τα στοιχεία τους και αν πληρούν τα κριτήρια θα προχωρήσει η διαδικασία μεταφοράς τους σε κάποιο από τα διαμερίσματα. «Επικοινωνούν μαζί μου και έρχονται και με βρίσκουν προσωπικά», λέει η κ. Μεσσήνη. «Τους παραπέμπω στον δήμο. Το μόνο ευχάριστο που ακούω είναι ότι κανένας ιδιοκτήτης δεν κάνει έξωση στους ενοίκους από τον πρώτο μήνα. Αλλά μετά από κάποιο καιρό τι να κάνουν και αυτοί. Πρόσφατα έκανε αίτηση μία γυναίκα με τέσσερα παιδιά. Ο άντρας της πήγε στην Γερμανία για δουλειά και εξαφανίστηκε, δεν επικοινώνησε ποτέ ξανά μαζί της. Μία άλλη γυναίκα βρισκόταν σε ξενώνα κακοποιημένων γυναικών με τρία παιδιά και βρήκε στέγη σε εμάς. Προσπαθούμε με συναδέλφους μου να τους στηρίζουμε ψυχολογικά. Έρχεται και από τον δήμο μία φορά την εβδομάδα κοινωνική λειτουργός. Όλο αυτό το κάνω παράλληλα με την δουλειά μου».
Στις κοινωνικές πολυκατοικίες έχει δημιουργηθεί μία κοινότητα όλοι οι ένοικοι βοηθάνε ο ένας τον άλλον, καλωσορίζουν τους καινούριους που έρχονται και προσπαθούν να τους κάνουν να νιώσουν άνετα. Μοιράζονται στιγμές, τρώνε μαζί, τα παιδιά τους παίζουν παίρνουν μια ανάσα από τις δυσκολίες που έχουν περάσει μέχρι να καταφέρουν να ορθοποδήσουν, να βρουν δουλειά να ενοικιάσουν δικό τους διαμέρισμα και μετά να έρθουν κάποιοι άλλοι στην θέση τους. «Και όταν θα φύγουμε θα ερχόμαστε και θα τους βοηθάμε», λέει με σιγουριά η Χριστίνα η οποία έχει καλωσορίσει πολλούς νέους «ένοικους». «Μέσα σε αυτό το περιβάλλον τα παιδιά μας μαθαίνουν να εκτιμούν αυτά που τους προσφέρει ο κόσμος και πιστεύω ότι όταν μεγαλώσουν θα γίνουν καλύτεροι άνθρωποι από εμάς».
Φεύγουμε και μας αποχαιρετούν χαρούμενα τα δυο κορίτσια που μας υποδέχτηκαν. Τους έχει φέρει η κ. Μεσσήνη καινούρια ρούχα και πηγαίνουν τρέχοντας να διαλέξουν μερικά. «Είναι ωραίο να μην ξεχνάμε την ευαίσθητη πλευρά μας, μας γεμίζουν όλα αυτά και μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα», λέει η κ. Μεσσήνη.
Αν θέλεις μπορείς να βοηθήσεις με:
•Ετήσια Συνδρομή «Φίλου» της Εταιρείας €20,00, ή μπορείτε να προσφέρετε όποιο ποσό θέλετε και μπορείτε, ως δωρεά, ενισχύοντας τις προσπάθειές μας.
Αριθμός Λογαριασμού ALPHA BANK: 987 00 2002 004675
IBAN: GR 96 0140 9870 9870 0200 2004 675
•Είδη σπιτιού (σε λειτουργική κατάσταση), ρουχισμός, τρόφιμα.
•Εθελοντική εργασία.
http://www.anthropinoi-anthropoi.gr/
