Η Jo Broughton στα τέλη της δεκαετίας του 90 ήταν φοιτήτρια στο Thurrock College του Essex όταν συμπλήρωσε μία αίτηση στα πλαίσια των σπουδών της για να δουλέψει σε κάποιο φωτογραφικό στούντιο για εξειδίκευση. Το κολέγιο την έστειλε από λάθος σε ένα πορνογραφικό στούντιο πιστεύοντας ότι ήταν στούντιο που ειδικεύεται σε φωτογραφήσεις μόδας. Το ίδιο πίστεψε και η ίδια και την πρώτη μέρα της δουλειάς της παρουσιάστηκε φορώντας το καλό της φόρεμα γιατί νόμιζε πως έτσι έπρεπε να εμφανιστεί σε ένα στούντιο μόδας. Χρειάστηκε κάποιο χρόνο να καταλάβει την πραγματική ταυτότητα του στούντιο. Συνειδητοποίησε την αλήθεια όταν είδε τη Jo Guest που ήταν μία γνωστή πορνοστάρ των 90ς να μπαίνει στο στούντιο φορώντας τις ζαρτιέρες της και ένα μικρό καπέλο και να ξαπλώνει σε ένα κρεβάτι νοσοκόμας.
Ξεκίνησε την ειδικότητά της στο στούντιο ως καθαρίστρια αλλά κυρίως όπως λέει και η ίδια «ήμουν το κορίτσι για το τσάι». Μετά από κάποιο διάστημα άρχισε να συνδέεται φιλικά με τον ιδιοκτήτη του στούντιο που έγινε μέντοράς της και στην ουσία κηδεμόνας της, παρέχοντας της δουλειά, εκπαίδευση στη φωτογραφία και χώρο για να ζει. Ξεκίνησε να φωτογραφίζει το χώρο και τις άδειες σκηνές το 2001, όταν ήταν πια φοιτήτρια στο Royal College of Art, σπουδές που χρηματοδοτούσε η δουλειά της σαν καθαρίστρια στο πορνό στούντιο.
Η Jo έδειξε πρόσφατα τη δουλειά της στο London Art Fair. Οι φωτογραφίες της έχουν μία ακινησία που έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την ξέφρενη βιομηχανία που αυτός ο χώρος υπηρετεί. Με μία πρώτη ανάγνωση σκέφτεσαι ότι βλέπεις δωμάτια που έχουν στηθεί για κάποιο διαφημιστικό σποτ, επενδυμένα με φτηνιάρικη φαντασία και σίγουρα αμφισβητούμενο γούστο, με λαμπερά και έντονα χρώματα και σιγά σιγά ανακαλύπτεις επιπρόσθετα στοιχεία: τα φώτα του στούντιο, σεξουαλικά βοηθήματα, ένα μπουκαλάκι λιπαντικού... Χωρίς να έχει απαθανατίσει τη ρυπαρότητα των σκηνών οι φωτογραφίες της Jo έχουν μία χιουμοριστική θεατρικότητα και καταγράφουν μια εποχή που έχει εδώ και καιρό παρέλθει.