Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
«Η δουλειά μου μπορεί ορισμένες φορές να χαρακτηριστεί ως απολύτως ρεαλιστική αλλά πάντα θα ενέχει μια εμφανή απάτη»
0
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
«Η δουλειά μου μπορεί ορισμένες φορές να χαρακτηριστεί ως απολύτως ρεαλιστική αλλά πάντα θα ενέχει μια εμφανή απάτη»

Στην πρώτη του ατομική έκθεση -εγκαινιάζεται απόψε στις 8 στην Elika Gallery και διαρκεί ως τις 4 Ιουνίου- ο Βασίλης Παπαγεωργίου, επιχειρώντας να φτιάξει μια ενιαία πλατφόρμα για τα πρόσφατα έργα του, δημιούργησε μια μεγάλων διαστάσεων εγκατάσταση εμπνευσμένη από το μπαρ ως τόπο συνάντησης. Στο μπαρ και το γύρω χώρο του συγκεντρώνονται καθημερινά, πεζά αντικείμενα που δεν σχετίζονται το ένα με το άλλο -αποτελούν όμως το προσωπικό σύμπαν του εικαστικού- αντικείμενα που επανακαθορίζονται δραστικά απ' το αθηναϊκό τοπίο στο οποίο έχουν βρεθεί. 

Ο Παπαγεωργίου κατασκευάζει μια νεκρή φύση γεμάτη σύγχρονα αρχαιολογικά ευρήματα, με σαρκασμό και χιούμορ. Εστιάζει έτσι στις σχέσεις: μεταξύ των αντικειμένων, μεταξύ των αντικειμένων και των ανθρώπων, και τελικά μιλά για το ευρή φάσμα των ανθρωπινων σχέσεων. Το μπαρ του Παπαγεωργίου παίζει με τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ενώ τα φτιαγμένα τοπία και οι μικρο-καταστάσεις που παρουσιάζονται στην γκαλερί, οδηγούν τον θεατή σε μια εξερεύνηση των ονείρων και του υποσυνειδήτου. 

 

Αλήθεια, τι ήθελες να γίνεις όταν ήσουν μικρός; Πώς μπήκε η τέχνη στη ζωή σου;

Θα έλεγα πως μικρός δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με την τέχνη, πάντα ζωγράφιζα αλλά νομίζω όπως κάθε παιδί. Ίσως να ήθελα να γίνω μπάρμαν. Στην εφηβεία άρχισα να ασχολούμαι με το γκράφιτι (το οποίο δεν συνδέω απαραίτητα με την τέχνη) και παράλληλα οικογενειακά πάντα επισκεπτόμασταν μουσεία και εκθέσεις στην πόλη, χωρίς όμως να έχω ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά. Αποφάσισα να κατευθυνθώ προς την Σχολή Καλών Τεχνών γύρω στα δεκαέξι βλέποντας πως δεν με τραβούσε τίποτα άλλο περισσότερο. Το γκράφιτι έφερε ορισμένες γνωριμίες και η σχολή ακόμα περισσότερες ώστε με τον καιρό να φτάσω να ασχολούμαι με την γλυπτική. Ο Παντελής Χανδρής, καθηγητής μου στην ΑΣΚΤ πιστεύω πως ήταν καταλυτικός παράγοντας γι' αυτή την επιλογή. Παράλληλα με την πρακτική μου κάνω ένα μεταπτυχιακό στις Βρυξέλλες.

Τροποποιώ και κατασκευάζω καθημερινά αντικείμενα δίνοντας τους μία παραδοξότητα. Ένας μαρμάρινος αναπτήρας ή ένα μασίφ μπρούτζινο τσαλακωμένο μπουκαλάκι νερού δεν μπορούν πάρα να θυμίσουν ένα όνειρο.

Ποια είναι η έμπνευση πίσω απ' την έκθεση Somebody had to do it;

Ο τίτλος Somebody had to do it θα έλεγα ότι λειτουργεί γενικότερα στην δουλειά μου και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζω τη ζωή και την καθημερινότητα μου. Δουλεύω καθημερινά χωρίς να αναζητώ αφορμές και λογούς για τα έργα μου, πράγμα που συχνά οδηγεί σε αποτυχημένες προσπάθειες. Πολλές φορές προσπαθώ να βρω τον λόγο γι' αυτό και οδηγούμαι σ' αυτήν την απάντηση. Κάποιος έπρεπε να το κάνει, ίσως κάποιος να το 'χει ήδη κάνει, παρ' όλα αυτά το κάνω κι εγώ, σαν κάτι τόσο ασήμαντο που γίνεται πιά απαραίτητο, αρχικά για μένα και έπειτα για τους γύρω μου- εύχομαι.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
«Η Αθήνα καταφέρνει και επιβιώνει διατηρώντας παραδόσεις και επαγγέλματα και παράλληλα φιλοξενώντας στον ιστό της έντονα διαφορετικούς ανθρώπους. Όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι δεν μπορούν να μην συναντηθούν στην πόλη. Μπορεί να συναντηθούν σε ένα μπαρ...»

Μίλησέ μου για το μπαρ και το πώς εντάσσεται το αθηναϊκό τοπίο στη δουλειά σου...

Ζω και κυκλοφορώ στην Αθήνα από μικρός και τα τελευταία 7 χρόνια μένω στα Εξάρχεια. Έχω μία έντονη εξάρτηση από το αυτοκίνητο και μία εξίσου έντονη σχέση με την πόλη. Θεωρώ την Αθήνα ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να συγκριθεί με κάποια άλλη πρωτεύουσα. Η Αθήνα καταφέρνει και επιβιώνει διατηρώντας παραδόσεις και επαγγέλματα και παράλληλα φιλοξενώντας στον ιστό της έντονα διαφορετικούς ανθρώπους. Όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι δεν μπορούν να μην συναντηθούν στην πόλη. Μπορεί να συναντηθούν σε ένα μπαρ, σε ένα βενζινάδικο ή απλά στο δρόμο.
Το μπαρ πέραν του ότι αποτελεί μια πλατφόρμα που φιλοξενεί τα αντικείμενα μου στην προκείμενη περίπτωση, για μένα συνιστά ένα πολύ σημαντικό στοιχείο των πόλεων. Το μπαρ σαν σημείο συνεύρεσης αλλά και σαν ένα όριο ανάμεσα στους ανθρώπους.
Θα ήθελα οι σχέσεις μου να μπορούν να περνάνε από το φίλτρο της χαλαρότητας και της έντασης μιας μπάρας.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter

Πώς θα περιέγραφες τα υλικά και τις τεχνικές που χρησιμοποιείς;

Ασχολούμαι κατά κύριο λόγω με τη γλυπτική και όσον αφορά στα υλικά μου θα μπορούσαν να έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό τον τρόπο με τον οποίο τα αντιμετωπίζω. Προσπαθώ να συμπεριφερθώ σε όλες μου τις πρώτες ύλες σαν να ήταν μια κόλα χαρτί. Η υλικότητα, η ευθραυστότητα, η πλαστικότητα και τα χαρακτηριστικά των υλικών συχνά αποτελούν την κινητήριο δύναμη για την δημιουργία ενός έργου. Στην συγκεκριμένη έκθεση νομίζω κυριαρχεί το σίδερο, το αλουμίνιο και ο χυτός μπρούτζος καθώς και τα νέον φώτα που επίσης λειτουργούν σαν ρευστά όρια.

«Σύγχρονα αρχαιολογικά ευρήματα». Τι σημαίνει αυτό για σένα;

Τα βασικά αντικείμενα που έχω επεξεργαστεί, ανακατασκευάσει και χρησιμοποιήσει στην συγκεκριμένη δουλειά, είναι κατά κύριο λόγω προσωπικά μου καθημερινά αντικείμενα. Ένας αναπτήρας, ένα ποτήρι ή ακόμα και κάποια φώτα αυτοκίνητων. Το σκηνικό που θέλω να δημιουργήσω είναι ίσως ένα ενσταντανέ από μια ανύπαρκτη ταινία. Μια εικόνα που κάνεις δεν ξέρει αν ξεκίνησε να κινείται, αν σταμάτησε ή αν κινήθηκε ποτέ. Υπάρχουν αναφορές σε χαρακτήρες, και σε μέρη αλλά κατά κύριο λόγω έχει να κάνει με μια άγνωστη ιστορία και αφήγηση. Το σύνολο αυτής αφήγησης δημιουργεί για μένα μια ιδέα τόσο πάγια, τόσο απόκοσμα διαχρονική που θα μπορούσε να περιγράφει ως ένα σύγχρονο αρχαιολογικό εύρημα.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter

Πώς ενώνεται η πραγματικότητα με τη φαντασία στη δουλειά σου;

Η δουλειά μου μπορεί ορισμένες φορές να χαρακτηριστεί ως απολύτως ρεαλιστική αλλά πάντα θα ενέχει μια εμφανή απάτη. Τροποποιώ και κατασκευάζω καθημερινά αντικείμενα δίνοντας τους μία παραδοξότητα. Ένας μαρμάρινος αναπτήρας ή ένα μασίφ μπρούτζινο τσαλακωμένο μπουκαλάκι νερού δεν μπορούν πάρα να θυμίσουν ένα όνειρο.

Τι ρόλο μπορεί να παίξει η τέχνη στην Αθήνα της κρίσης;

Η τέχνη ευτυχώς δεν μπορεί να σώσει κανέναν και τίποτα, δεν είναι η δουλειά της.
Η κρίση γεννάει τη θέληση για πρωτοβουλίες οι οποίες μπορούν να είναι πολύ διαφορετικές από αυτό που ήδη υπάρχει και παράλληλα να βοηθήσουν σε πολλά επίπεδα.
Εύχομαι η επίδραση που θα έχει η τέχνη πάνω στην κρίση να είναι μεγαλύτερη τελικά από την επίδραση που θα έχει η κρίση πάνω στην τέχνη. 

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου έφτιαξε στο κέντρο της Αθήνας μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη απο τα μπαρ Facebook Twitter

*Somebody had to do it / 22 Απριλίου με 4 Ιουνίου

Elika Gallery, Ομήρου 27.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λεονάρντο, Μικελάντζελο, Ραφαήλ: Αριστουργήματα και καλλιτεχνικές μονομαχίες 

Εικαστικά / Λεονάρντο, Μικελάντζελο, Ραφαήλ: Αριστουργήματα και καλλιτεχνικές μονομαχίες 

Μια έκθεση στη Royal Academy of Arts του Λονδίνου φέρνει στο προσκήνιο μετά από έξι αιώνες τη θρυλική καλλιτεχνική «μονομαχία» μεταξύ Ντα Βίντσι και Μικελάντζελο με δυο έργα που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Tependris vs Tependris

Εικαστικά / Tependris vs Tependris

Μια αναδρομική έκθεση με πίνακες και γλυπτά, εικονογραφήσεις και ηχογραφήσεις, έργα του Κωνσταντίνου Κακανιά από το 1996 μέχρι σήμερα, με θεματικές που εκτείνονται από τα βαθιά παιδικά τραύματα μέχρι το χιούμορ που χαρακτηρίζει τον πολυδιάστατο καλλιτέχνη.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΠΕΤΗΣ
Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Εικαστικά / Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Η National Portrait Gallery του Λονδίνου φιλοξενεί μια από τις κορυφαίες εικαστικές εκθέσεις της χρονιάς παγκοσμίως, μια ρετροσπεκτίβα στο έργο του Βρετανού καλλιτέχνη που άλλαξε την προσωπογραφία, δημιουργώντας μια ανεπανάληπτη ζωγραφική της φιγούρας με σπαραγμό, απελπισία και ευαισθησία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Ο Τζάκσον Πόλοκ και η επιρροή που είχαν στο έργο του ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες

Πολιτισμός / Ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες στα πρώιμα έργα του Τζάκσον Πόλοκ

Μια μοναδική έκθεση στο Παρίσι παρουσιάζει πίνακές του από τα χρόνια που τον επηρέαζαν οι σουρεαλιστές και ο Καρλ Γιουνγκ, πριν ακόμα γίνει γνωστός για τα αφηρημένα έργα του με την τεχνική «dripping», το 1947.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Εικαστικά / Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Η μοναδική οπτική του Λουκά Σαμαρά παρουσιάζεται στο μουσείο Dia Beacon της Νέας Υόρκης, στην πρώτη μεταθανάτια έκθεσή του και τελευταία στην οποία συνεργάστηκε ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Εικαστικά / Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Tο Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή την επέτειο 30 χρόνων από τον θάνατό του σπουδαίου Έλληνα καλλιτέχνη, διοργανώνει μια έκθεση αφιερωμένη στο ταξίδι του από τη Δύση στην Ανατολή το 1958. Ένα ταξίδι κυριολεκτικό και μεταφορικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Εικαστικά / Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Η Χριστίνα Ανδρουλιδάκη μετέφερε τη γκαλερί CAN από το Κολωνάκι στην Ομόνοια και μιλά για τη γοητεία του κέντρου και για την αρμονική συνύπαρξη με τις προκλήσεις της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Στην Tate Modern και Tate Britain, στα έργα της δωρεάς Δ. Δασκαλόπουλου

Εικαστικά / «Η τέχνη έχει νόημα μόνο όταν βρίσκεται σε συνδιαλλαγή»: Η Tate υποδέχεται τα έργα της δωρεάς Δασκαλόπουλου

Έργα των Louise Bourgeois, Βλάση Κανιάρη, Martin Kippenberger, Damien Hirst και πολλών ακόμα μεγάλων ονομάτων της σύγχρονης τέχνης περιλαμβάνονται στη δωρεά του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και φιλοξενούνται πλέον σε νέες εκθέσεις στην Tate Modern και στην Tate Britain.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Εικαστικά / Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Η γκαλερί Ζουμπουλάκη εγκαινιάζει τη φθινοπωρινή της βιτρίνα με ένα ρομπότ εντυπωσιακών διαστάσεων, φιλοδοξώντας να ανοίξει μια νέα συζήτηση για το αποτύπωμα της τεχνητής νοημοσύνης σε πεδία δημιουργίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Anna Boghiguian: Μια ακάματη ταξιδεύτρια επιστρέφει με νέα έκθεση στην Ελλάδα

Εικαστικά / Το εκπληκτικό ταξίδι της Anna Boghiguian καταλήγει στην Αθήνα ― μια συνέντευξη

Με αφορμή τη νέα της έκθεση στον Πειραιά, η σπουδαία καλλιτέχνις, που παρουσιάζει παράλληλα μια εκπληκτική εγκατάσταση στην Tate Modern, μας μίλησε για τις εμπειρίες μιας ζωής και για όσα τη συνδέουν με τον Καβάφη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ