Τα έργα του είναι από τα πιο χαρακτηριστικά murals της Αθήνας – και από τα καλύτερα. Οι μεγάλων διαστάσεων, ασπρόμαυρες κατά βάση τοιχογραφίες του, με το χαρακτηριστικό καθαρό στυλ και τις μονοχρωματικές φιγούρες που στολίζουν πολλά σημεία του κόσμου, κάνουν τον ΙΝΟ έναν από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους καλλιτέχνες της street art παγκοσμίως.
Η πιο πρόσφατη τοιχογραφία του στην Αθήνα στο κτίριο του ΕΟΠΥΥ, λίγο πριν από την Οµόνοια, στη διασταύρωση των οδών Πειραιώς και Δεληγιώργη, είναι από τις πιο πολυφωτογραφημένες τις τελευταίες μέρες στο ελληνικό Instagram και από τα πιο όμορφα έργα που έχουν εμφανιστεί στους δρόμους αυτής της πόλης. «Η δράση έγινε µε πρωτοβουλία του Συλλόγου Ασθενών Ήπατος "Προµηθέας" και απεικονίζει έναν άνθρωπο ο οποίος είναι θαµπωµένος από την οικονοµική επιτυχία, αλλά στην πραγµατικότητα είναι άρρωστος» λέει ο ΙΝΟ, ξεκαθαρίζοντας εξαρχής ότι αποφεύγει να αποκαλύπτει την ταυτότητα ή το πρόσωπό του «διότι στην τέχνη δεν έχει καµία απολύτως σηµασία πώς είσαι αλλά τι κάνεις». Αυτή είναι μία από τις σπάνιες φορές που δέχτηκε να μιλήσει για τον εαυτό του.
Απορίες προκάλεσε ο συµβολισµός του έργου, το οποίο απεικονίζει τον Σόλωνα και τον Περικλή, δυο προσωπικότητες-σύµβολα για την αθηναϊκή δηµοκρατία. Τα µάτια τους είναι καλυµµένα µε γαλάζιο χρώµα, για να µη βλέπουν πως οι ιδέες τους χρησιµοποιήθηκαν από κάποιες κυβερνήσεις, έτσι ώστε να εξυπηρετούν συµφέροντα.
Η αφορμή για την κουβέντα ήταν το έργο που μόλις ολοκλήρωσε στην Κύπρο, στην Κυπριακή Βουλή, και έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον γιατί είναι το πρώτο street art που γίνεται σε Κοινοβούλιο οπουδήποτε στον κόσμο. «Λίγες ώρες αφού ολοκλήρωσα το σχέδιο στην Αθήνα, ξεκίνησα το ταξίδι μου για την Κύπρο» λέει. Με πρωτοβουλία του τµήµατος Εκδόσεων και Ερευνών της Κυπριακής Βουλής διοργανώθηκε ένα φεστιβάλ δηµόσιας τέχνης µε επιµελητές τον Μιχάλη Αργυρού και την Αυγή Λιλλή, για το οποίο ο ΙΝΟ έφτιαξε δύο έργα στη Λευκωσία. «Ένα από αυτά ήταν πάνω στο κτίριο του Κυπριακού Κοινοβουλίου, το οποίο είναι, µάλιστα, το πρώτο στον κόσµο που διαθέτει σύγχρονη τοιχογραφία µεγάλης κλίµακας» προσθέτει. «Απορίες προκάλεσε ο συµβολισµός του έργου, το οποίο απεικονίζει τον Σόλωνα και τον Περικλή, δυο προσωπικότητες-σύµβολα για την αθηναϊκή δηµοκρατία. Τα µάτια τους είναι καλυµµένα µε γαλάζιο χρώµα, για να µη βλέπουν πως οι ιδέες τους χρησιµοποιήθηκαν από κάποιες κυβερνήσεις, έτσι ώστε να εξυπηρετούν συµφέροντα». Ένα έργο σε τέτοιο χώρο ήταν πολύ επικίνδυνο να λογοκριθεί, όµως ο ΙΝΟ κατάφερε, τελικά, µε τον τρόπο του να επισηµάνει και να στιγµατίσει την κακή χρήση της δηµοκρατίας.
Ο ΙΝΟ είναι ένας εικαστικός καλλιτέχνης που σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και πλέον εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελµατίας. Δηµιουργεί σε τοίχους από το 2000 περίπου. Εκείνη την εποχή, ο ΙΝΟ πήγαινε ακόµα σχολείο και το γκράφιτι δεν ήταν τόσο διαδεδοµένο ούτε κοινωνικά αποδεκτό, όπως στις µέρες µας, ήταν καθαρά ένα ριψοκίνδυνο χόµπι. Ξεκίνησε φτιάχνοντας γραµµατοσειρές, αλλά µε την πάροδο του χρόνου το έργο του εξελίχθηκε σε παραστατική ζωγραφική και τοιχογραφίες µεγάλης κλίµακας.
Τα έργα του έχουν περισσότερο κοινωνικά µηνύµατα και στιγµατίζουν τον τρόπο που ο άνθρωπος υποδουλώνεται από την κακή χρήση των δικών του εφευρέσεων, όπως π.χ. το χρήµα και η τεχνολογία. Η χρωµατική του παλέτα είναι κυρίως ασπρόµαυρη, µε πινελιές από γαλάζιο. Οι µονοχρωµατικές φιγούρες του συχνά διακρίνονται από κοψίµατα στις φόρµες τους. Τα οπτικά στοιχεία αυτά κάνουν τα έργα του ΙΝΟ αναγνωρίσιµα και συχνά εξυπηρετούν στην απόδοση διαφόρων συµβολισµών.
Στις µεγάλης κλίµακας τοιχογραφίες του χρησιµοποιεί κυρίως ακρυλικά χρώµατα. Σε µικρότερα έργα, όπως οι πίνακες ζωγραφικής, χρησιµοποιεί επίσης σπρέι και λάδια. Δουλεύει πάντα µόνος, διότι θέλει µέχρι και η παραµικρή γραµµή του σχεδίου να είναι φτιαγµένη από τα χέρια του. Κατορθώνει να ελέγχει µε ακρίβεια τα σχέδιά του σε οποιαδήποτε κλίµακα λόγω της εµπειρίας και της αντίληψης που έχει καλλιεργήσει.
Η τέχνη του έχει ταξιδέψει, εκτός από Ελλάδα, σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, φθάνοντας µέχρι την Ασία και την Αµερική και προσφέροντας στον ΙΝΟ διεθνή αναγνώριση. Εκτός από την Αθήνα, όπου βρίσκονται τα περισσότερα έργα του, έχει αφήσει το σηµάδι του σε πόλεις όπως το Λονδίνο, το Άµστερνταµ, το Βερολίνο, η Στοκχόλµη, το Μιλάνο, η Ρώµη, η Σαραγόσα, το Μινσκ, η Λα Ροσέλ, η Ίµπιζα, το Μαϊάµι, η Νέα Υόρκη, η Φορταλέζα, η Λευκωσία, η Φρανκφούρτη, η Ντόχα κ.α.
«Ένα από τα πιο δύσκολα έργα μου ήταν πέρσι στη Βραζιλία, όπου έπρεπε να εργαστώ σε ένα κτίριο ύψους 40 µέτρων για 10 ηµέρες, κάτω από τον καυτό ήλιο» λέει. «Ένα επίσης δύσκολο έργο μου ολοκληρώθηκε στη γνωστή καλλιτεχνική περιοχή Wynwood για το Miami Art Basel του 2013. Ο τοίχος που ζωγράφισα ήταν ένας από τους δύο µεγαλύτερους στην καρδιά της περιοχής». Ο ΙΝΟ επιλέχθηκε για την συγκεκριµένη επιφάνεια ανάµεσα από αρκετούς παγκόσµιας φήµης street artists που ήθελαν να βάψουν σε αυτό το σηµείο, εκπροσωπώντας επάξια τη σύγχρονη ελληνική τέχνη απέναντι στα µεγαθήρια του marketing της αµερικανικής αγοράς. Το έργο του στέκεται ακόµα εκεί, απείραχτο.
«Η τέχνη που εκτίθεται µέσα σε µια γκαλερί συχνά διαφέρει από αυτή στον δηµόσιο χώρο. Στον δρόµο, αναµφισβήτητα, θα το δει περισσότερος κόσµος, αλλά κάποια στιγµή, µε την πάροδο του χρόνου, το έργο θα χαθεί. Άλλοι θα το θαυµάσουν, άλλοι θα το µισήσουν, άλλοι θα το σεβαστούν και άλλοι θα το καταστρέψουν. Αντιθέτως, τα έργα σε πίνακες µπορούν να διατηρηθούν και έχουν εµπορική αξία. Μπορεί µε αυτά κάποιος να διακοσµήσει τον χώρο του, ακόµα και να επενδύσει στην τέχνη. Ο πίνακας όµως δεν είναι street art, είναι κάτι διαφορετικό. Φτιάχνεται κάτω από άλλες συνθήκες και έχει άλλη οµορφιά».
Info:
Ο ΙΝΟ, έπειτα από προσπάθεια χρόνων, ζει από την τέχνη του, φτιάχνοντας κυρίως τοιχογραφίες και πίνακες.
Δείγµατα δουλειάς του µπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα του www.ino.net.
σχόλια