Review και πρώτα ακούσματα

Review και πρώτα ακούσματα Facebook Twitter
0
Review και πρώτα ακούσματα Facebook Twitter
Θα πω οριστικά αντίο στο 2014 με μια δεκάδα δίσκων που άκουσα περισσότερο στη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς...

Οι «λιστομανείς» αδυνατούμε να αποχαιρετήσουμε τον παλιό τον χρόνο, αν δεν συντάξουμε τις λίστες με όλα τα αγαπημένα μας: δίσκους, βιβλία, συναυλίες, ταινίες κ.ο.κ. Και να μην τα ρίχνουμε όλα στον Νικ Χόρνμπι. Το «High Fidelity» νομιμοποίησε απλώς μια μανία χρόνων. Θα πω οριστικά αντίο στο 2014 με μια δεκάδα δίσκων που άκουσα περισσότερο στη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς. Κανείς απ' αυτούς δεν πήγε τη μουσική μπροστά, αλλά βελτίωσαν τη ζωή μου/μας με συναρπαστικά τραγούδια, μελωδίες και ιστορίες.

1. Lydia Lunch & Cypress Grove -
Α fistful of desert blues

Η πιο σέξι φωνή του No Wave συναντάει τον Άγγλο τραγουδιστή, συνθέτη, παραγωγό και δεξιοτέχνη της μπλουζ κιθάρας και το αποτέλεσμα είναι μια «Xούφτα Μπλουζ της Eρήμου». Όπου η έρημος εδώ είναι η Αλμέιρα της Ισπανίας, τόπος γυρίσματος πολλών γουέστερν-σπαγγέτι – εξού και το πέρασμα της κιθάρας από τα μπλουζ στο φλαμένκο και στο desert rock. Στίχοι που μιλούν για αυτοκαταστροφικά πάθη, χωρίς να τα ωραιοποιούν.

2. The Coral -
Τhe curse of love

Πώς γίνεται ένας δίσκος ηχογραφημένος το διάστημα 2005-7 να κερδίζει με άνεση την κούρσα για τα καλύτερα άλμπουμ του 2014; Οι Βρετανοί Coral, μάστορες της αναβίωσης του κιθαριστικού ήχου στις αρχές της νέας χιλιετίας, μας πρόσφεραν αυτό που αποκαλούμε «Great lost album». Μήπως ήρθε ο καιρός της επανασύνδεσης;

3. Hurray for the Riff Raff -
Smalltown heroes

Η μουσική κολεκτίβα από τη Νέα Ορλεάνη δεν φοβάται να ανακατέψει τα παραδοσιακά όργανα (κιθάρες, μπάντζο, φυσαρμόνικες, τσέλο, ακορντεόν) με τα ηλεκτρονικά αλλά και τα παλιομοδίτικα ηλεκτρικά, όπως το hammond. Ο ήχος τους διδάσκει πώς επιστρέφει κανείς στις ρίζες χωρίς να καταντάει μουσειακό απολίθωμα. Η τραγουδίστρια Alynda Lee Segarra ανατρέπει το στιχουργικό περιεχόμενο γνωστών ή ξεχασμένων folk τραγουδιών – αυτών που θα χαρακτηρίζαμε «murder ballads».

4. Leonard Cohen -
Popular problems

Ο 80χρονος ποιητής σιγοψιθυρίζει τις απόψεις του για τον έρωτα και τη θλίψη, τον παράδεισο και την κόλαση, αναπολώντας τις νίκες και τις ήττες της ζωής του, υπό τη συνοδεία των γνωστών σέξι γυναικείων φωνητικών. Όσο ζει και δημιουργεί ο Cohen (και ο Γούντι Άλεν), ο έρωτας και η φιλοσοφία θα συμβαδίζουν αρμονικά.

5. Luke Haines -
New york in the '70s

Ο συνθέτης και τραγουδιστής των Auteurs σ' έναν φόρο τιμής στη νεοϋορκέζικη rock'n'roll σκηνή των '70s. Στο τρίτο άλμπουμ της ψυχεδελικής τριλογίας του (μετά το «9½ psychedelic meditations on Βritish wrestling of the 1970s and early '80s» του 2011 και το «Rock 'n' Roll Animals» του 2013), ο Haines γράφει «ένα γράμμα αγάπης» στον Lou Reed και στον Jim Carrol, τους New York Dolls και τον Alan Vega – και στον Γουίλιαμ Μπάροουζ, φυσικά. Κρίμα που πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να το διαβάσουν.

6. Damien Jurado -
Brothers and sisters of the eternal son

Η επιστροφή του Jurado στη μυθική τοποθεσία Maraquopa (ένα σίκουελ, κατά κάποιον τρόπο, του προηγούμενου δίσκου του), γεμάτη ψυχεδελικές και αλληγορικές εικόνες. Η μουσική είναι μια επιτυχής συνάντηση της americana με την chamber pop, στην οποία οι κιθάρες του Jurado διατρέχουν όλα τα είδη της αμερικανικής μουσικής, παλιάς και καινούργιας.

7. Fink -

Hard believer

Στον δίσκο των Fink (πρότζεκτ του Ουαλού παραγωγού και DJ Fin Greenall, ο οποίος ξεκίνησε από τη σκηνή του trip-hop του Μπρίστολ, πριν γίνει και τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης) το indie συναντάει επί ίσοις όροις τα μπλουζ και το dub. Το «Hard Believer» ηχογραφήθηκε σε πέντε στούντιο (αμερικανικά, αγγλικά, ολλανδικά, καναδικά) με παραγωγό τον Billy Bush (Garbage, Snow Patrol, Muse).

8. Andrea Shroeder -
Where the wild oceans end

Η Γερμανίδα torch singer τραγουδάει επηρεασμένη από το βερολινέζικο καμπαρέ και τη σκοτεινή πλευρά της americana των Walkabouts (παραγωγός του δίσκου είναι ο Chris Eckman). Από τα τραγούδια της περνούν τρομακτικές αράχνες, τα Φαντάσματα του Βερολίνου και οι Ήρωες του Bowie.

9. St Paul and the Broken Bones -
Half the city

Γνήσια southern soul τραγουδισμένη και παιγμένη από έξι λευκούς. Το σεξτέτο από το Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα φρεσκάρει έναν ήχο που, εδώ που τα λέμε, δεν πάλιωσε ποτέ.

10. Marianne Faithfull -
Give my love to london

Με τη γοητευτικά ραγισμένη φωνή της, η Faithfull ερμηνεύει συνθέσεις του Cohen και της Calvi, του Cave και του Hoagy Carmichael. Ένας δίσκος εντυπωσιακά οργισμένος και εξωστρεφής, ο οποίος επιβεβαιώνει –μετά από μερικά στραβοπατήματα– το αλάνθαστο ένστικτο της Marianne στην επιλογή υλικού και συνεργατών.

Ωστόσο, καθώς είμαστε ήδη στα μισά του πρώτου μήνα του 2015, ας δούμε ποιους δίσκους ανυπομονούμε να πιάσουμε στα χέρια μας.

1. Waterboys -

Modern Blues

Αυτό κι αν είναι νέο: το καινούργιο άλμπουμ των Waterboys θα βγει στις 19/1. We love you, Mike! Ο Mike και η μπάντα του ξεκίνησαν από την επονομαζόμενη Big Music, στράφηκαν στη folk και τώρα πια ακολουθούν πιο ρoκ κατευθύνσεις. Σε όλες τις δημιουργικές τους αλλαγές ποτέ δεν εγκατέλειψαν τις κέλτικες ρίζες τους, ενώ ήταν πάντοτε εμφανής η επιρροή του Van Morrison στη θεματολογία και στην αισθητική τους.

2. Decemberists -

What a terrible world, what a beautiful world

Οι indie-folk από το Πόρτλαντ δοκιμάζουν μια πιο πoπ προσέγγιση – απ' ό,τι έχουμε ακούσει ως τώρα. Ίσως θέλουν να φτιάξουν τη μέρα περισσότερων ακροατών, κι αυτό δεν είναι κακό. Στις 20/1 η προσεκτική ακρόαση.

3. Panda Bear -
Panda bear meets the grim reaper

Η ψυχεδελική παραμορφωμένη πoπ του Noah Benjamin Lennox (των Animal Collective) υπό το όνομα Panda Bear διαφημίζεται ως το πιο πολυαναμενόμενο άλμπουμ της χρονιάς. Όταν θα διαβάζετε αυτό το κείμενο, θα ξέρουμε αν είναι αλήθεια ή hype – στις 13/1.

4. The Chills –

Silver bullets

Οι Chills του Martin Phillipps –το συγκρότημα με τις 15 διαφορετικές συνθέσεις– είχαν 18 χρόνια να βγάλουν δίσκο. Τους περιμένουμε με αγωνία, όπως αρμόζει στο καλύτερο indie pop-rock συγκρότημα της Νέας Ζηλανδίας, και όχι μόνο αυτής.

5. Belle and Sebastian -

Girls in peacetime want to dance

Η αγαπημένη μπάντα από τη Γλασκώβη απείχε από τη δισκογραφία για μια πενταετία. Θα μας χαρίσουν πάλι την τρυφερή πoπ που αγαπήσαμε ή θα στοχεύσουν στις πίστες; Θα ξέρουμε οσονούπω – 19 Ιανουαρίου βγαίνει το άλμπουμ.

6. Father John Misty -
I love you, honeybear

Για τις αρχές Φεβρουαρίου είναι προγραμματισμένη η κυκλοφορία του ένατου άλμπουμ του Joshua Tillman ή Father John Misty, όπως διάλεξε να αυτοαποκαλείται. O πρώην ντράμερ των Fleet Foxes γράφει ψυχεδελική/πειραματική πoπ και το πρώτο σινγκλ του δίσκου λέγεται «Bored in USA».

7. Benjamin Clementine -
At least for now

Βρετανός ποιητής, τραγουδιστής και πιανίστας, όσοι τον έχουν δει μιλούν για σκηνική παρουσία ανάλογη της Nina Simone. Ο πρώτος δίσκος του κυκλοφορεί τον Ιανουάριο του 2015.

8 Murder by Death -

Big dark love

Όσοι τους είδαν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη παραμιλάνε ακόμα. Η gothic country μπάντα με την πανέμορφη τσελίστρια Sarah Balliet επανέρχεται μετά από τρία χρόνια. Το «Big Dark Love» αναμένεται στις 3/2.

9 Gang of Four -

What happens next

Παρότι από τα αρχικά μέλη έχει μείνει μόνο ο κιθαρίστας Andy Gill, ένα καινούργιο άλμπουμ των Gang of Four είναι πάντοτε γεγονός. Guest star η τραγουδίστρια των Kills και Dead Weather (και ενίοτε φωτομοντέλο), Alison Mosshart. Πιθανή ημερομηνία κυκλοφορίας, 24/2.

10 Bob Dylan -

Shadows in the night

O Dylan αποτίνει φόρο τιμής στο Great American Songbook. Όπως λέει ο ίδιος, το στοίχημα ήταν να αποδοθεί η ατμόσφαιρα των κομματιών –τα οποία στο συλλογικό ασυνείδητο έχουν συνδυαστεί με τις 30μελείς big band– από το 5μελές συγκρότημά του. Ως θαυμάστριά του, τολμώ να προσθέσω: και να ακούσουμε πώς θα τα ερμηνεύσει με τη σπασμένη φωνή του, κι αν μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε τους αρχικούς εκτελεστές τους, Billie Holiday, Frank Sinatra, Bing Crosby. Τον περιμένουμε στις 3/2.

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Μουσική / «Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Η Michelle Gurevich γράφει μουσική για την ψυχή και τις εμπειρίες της, με μια γερή δόση μαύρου χιούμορ και αφοπλιστικής ειλικρίνειας. Μιλά στη LiFO λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Fuzz.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Πώς είναι άραγε να γράφεις το κορυφαίο σου έργο στα 25 σου χρόνια; Πόση αγωνία αισθάνεται ένας συνθέτης που καταλαβαίνει ότι όλοι προσδοκούν από εκείνον το επόμενο μεγάλο έργο; Πού κρύβεται η ακαταμάχητη δύναμη του Κοντσέρτου για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ; Η Ματούλα Κουστένη εξερευνά ένα από τα διασημότερα έργα για πιάνο και ορχήστρα, την ομορφιά του και την ιστορία του.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μπάρι Άνταμσον: «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα τελευταία κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Μουσική / «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Λίγο πριν προσγειωθεί στην Αθήνα για ένα χορταστικό συναυλιακό διήμερο, ο πολυτάλαντος Μπάρι Άνταμσον μιλά για τη σκηνή του Mad-chester, για το ροκ εν ρολ που όσο «γερνάει» τόσο δυναμώνει, για τη γνωριμία του με τον Λιντς και τον εθισμό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Συνέντευξη Saturday Night Satan

Μουσική / «Όσο υπάρχει κόσμος που πηγαίνει στις συναυλίες, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε κι εμείς»

Mε μια γυναικεία φωνή να ηγείται, αντλώντας έμπνευση από τον horror κινηματογράφο και με επιρροές από τα ’70s και ’80s, οι Saturday Night Satan φέρνουν νέο αέρα στην εγχώρια metal σκηνή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ O Tsolimon βλέπει όνειρα με γιαπωνέζικα καρτούν

Μουσική / Ο Tsolimon έγραψε ένα άλμπουμ κλαίγοντας και οδηγώντας

Στον πρώτο του προσωπικό δίσκο, ο νεαρός τραγουδοποιός που λατρεύει τον Λεξ και τα Pokemon συνδυάζει την ηλεκτρονική μπαλάντα με το ραπ και το ζεϊμπέκικο. Όταν έστειλε το «Καλό» στον Κραουνάκη, εκείνος του απάντησε πως πρέπει να το τραγουδήσει η Στανίση - τελικά, το είπε ο ίδιος και η Δεσποινίς Τρίχρωμη.
M. HULOT
Ο Bad Bunny και το μέλλον της urbano μουσικής

Μουσική / Ο Bad Bunny και το μέλλον της παρεξηγημένης urbano μουσικής

Το «Debí tirar más fotos» του 30χρονου Πορτορικανού μουσικού είναι ένα λάτιν αριστούργημα αφιερωμένο στις ρίζες του, στην ιστορία του Πουέρτο Ρίκο και στις σύγχρονες κοινωνικές προκλήσεις, όπως ο υπερτουρισμός και η εποχή του Τραμπ, που πλήττει τους μετανάστες.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Η «Δύναμη του πεπρωμένου» αποτελεί τα τελευταία 150 χρόνια έναν διαρκή θρίαμβο της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Μουσική / Η «Δύναμη του πεπρωμένου»: Ο θρίαμβος της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Η όπερα που απασχόλησε τον Τζουζέπε Βέρντι επί είκοσι χρόνια και θεωρείται από τις σημαντικότερες του διεθνούς ρεπερτορίου επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, με μια παράσταση αντάξια της φήμης της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

Πέθανε Σαν Σήμερα / Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

H πολυβραβευμένη συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας που πέθανε σαν σήμερα, το 2018, είχε συνεργαστεί με τον συνθέτη Todd Barton στη δημιουργία ενός φιλόδοξου πρότζεκτ που εκτείνονταν πέρα από τη συγγραφή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Θα πατήσεις σε λουλούδια, θα πατήσεις και σε σκατά για να βρεις διεξόδους»

Μουσική / Αεκτζής, αναρχικός, καζαντζιδικός: Η ανορθόδοξη πορεία του Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλου στο ελληνικό τραγούδι

Συνθέτης, στιχουργός, αρθρογράφος, ζωγράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ο Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ελληνική δισκογραφία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Laurent Garnier

Μουσική / «Βλέπω μαριονέτες να παίζουν μουσική έχοντας τα ακουστικά περισσότερο στον λαιμό παρά στα αυτιά»

Με αφορμή ένα επικό τετραπλό mix –house, techno, UK focus και downtempo– για τα 25 χρόνια λειτουργίας του θρυλικού fabric, ο Γάλλος παραγωγός, DJ και πρόσφατα χρισμένος ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής Laurent Garnier μιλά για το τότε και το τώρα της ηλεκτρονικής μουσικής.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ