Η Κική Παπαδοπούλου εργάζεται ως φωτογράφος, έχοντας συνεργαστεί με περιοδικά, εφημερίδες, θεατρικούς σκηνοθέτες (Θωμάς Μοσχόπουλος, Κατερίνα Ευαγγελάτου, Αργυρώ Χιώτη κ.ά.), θιάσους, αλλά και με το Φεστιβάλ Αθηνών στην πιο πρόσφατη διοργάνωσή του. Η ίδια αγαπά, τόσο στις δικές της φωτογραφίσεις όσο και σε αυτές που παρακολουθεί ως θεατής, τα κόνσεπτ που περιλαμβάνουν αντιθέσεις και κάποιο ψυχολογικό παιχνίδι με τους φωτογραφιζόμενους. Γι' αυτό θέλησε η πρώτη της ατομική έκθεση να σχετίζεται με τις ανθρώπινες στιγμές ευφορίας τις οποίες σκέφτηκε να συνδυάσει με την έννοια του φόβου ώστε να συνυπάρχουν σε μία εικόνα δύο συναισθήματα που πάντα βρίσκονται αντικριστά. "Το βρίσκω πολυ ενδιαφέρον να γνωρίζεις πρόσωπα που έχεις συνηθίσει να βλέπεις αλλιώς, μέσα από τις καθημερινές τους συνήθειες και τους φόβους που προσπαθούν να νικήσουν. Ζούμε στην εποχή που τα social media επιβάλλουν να δείχνουμε κάτι που δεν είμαστε κι αυτό που θα θέλαμε να είμαστε, ενώ φοβόμαστε τι θα συμβεί αν βγει ο πραγματικός μας εαυτός προς τα έξω" αναφέρει η ίδια για το φωτογραφικό πρότζεκτ Happy Few που εγκαινιάζεται στις 27 Ιανουαρίου στο six d.o.g.s.
Το επίκεντρο του πρότζεκτ είναι το φωτογραφικό κομμάτι της ευτυχίας που περιβάλλεται από το μυστήριο του φόβου, οπότε προσπαθήσαμε να υπογράψουν τα δύο συναισθήματα κάτι σαν ένα σύμφωνο συμφιλίωσης μεταξύ τους.
To Happy Few Project (που στηρίζεται με καμπάνια crowd funding) αποτελεί μια διάδραση νέων καλλιτεχνών που συμβάλλουν με τη δική τους οπτική και μορφή τέχνης. Ως προς τον "πυρήνα" του πρότζεκτ, τη φωτογραγική έκθεση δηλαδή, η Κική ήθελε εξαρχής να είναι μια φωτογραφική "συμμαχία" με illustrations αλλά χωρίς να υπερισχύει η μία μορφή τέχνης της άλλης. "Ουσιαστικά το επίκεντρο είναι το φωτογραφικό κομμάτι της ευτυχίας που περιβάλλεται από το μυστήριο του φόβου, οπότε προσπαθήσαμε να υπογράψουν τα δύο συναισθήματα κάτι σαν ένα σύμφωνο συμφιλίωσης μεταξύ τους! Σκέφτηκα το κόνσεπτ σε μια πραγματικά κακή περίοδο όπου όλα πήγαιναν στραβά, οπότε είχα ανάγκη από κάτι σχετικό με την ευτυχία που να μην αντιμετωπιστεί σαν άλλη μία επαγγελματική υποχρέωση και να ιδωθεί μέσα από διαφορετικές μορφές τέχνης όπως το βίντεο, η μουσική και το graphic design". Ο γραφίστας Γιώργος Παντελάκης με την πλευρά του ξεκίνησε απευθείας να οπτικοιποιεί το πρότζεκτ στο μυαλό του, μόλις η Κική μοιράστηκε για πρώτη φορά μαζί του τις σκέψεις της. "Η ιδέα της αντίφασης μου κέντρισε ιδιαίτερα το ενδιαφερον δεδομένης της θεματολογίας. Ωστόσο, το σκοτεινό στοιχείο που εμπεριέχεται στη σύλληψη της ιδέας ήταν αυτό που με ώθησε εξαρχής στο να εμπλακώ καλλιτεχνικά, όντας λάτρης της dark side of the force" εξηγεί γελώντας και συνεχίζει: "Έχοντας ως αφετηρία τον έμφυτα αντικρουόμενο χαρακτήρα της έκθεσης, κλήθηκα να αποδώσω μια παράλληλη αλλά συνάμα αντίθετη διάσταση στην ατομική καθημερινότητα των πρωταγωνιστών, αναπαριστώντας την σκοτεινή πλευρά, τον φόβο, μέσα από την ψηφιακή μου παλέτα, χρησιμοποιώντας αυτό το "απόκοσμο" συναίσθημα ως οδηγό".
Κι απ' ότι φαίνεται η Κική τον εμπιστεύτηκε απόλυτα, χωρίς να φοβηθεί αν θα "πειράξει" πολύ το όραμά της: "Με τον Γιώργο είμαστε συγγενείς, φίλοι και θαυμάζω πολύ τη δουλειά του αλλά και τον τρόπο που σκέφτεται όταν ετοιμάζει ένα έργο. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα και χαίρομαι που έχει κάνει αρκετά σημαντικά πράγματα στη Νέα Υόρκη όπου ζει μόνιμα. Εννοείται πως στην αρχή αγχώθηκα κυρίως για το πώς θα του μεταφέρω όλο αυτό το χάος που επικρατούσε στο κεφάλι μου! Το συζητήσαμε, είπαμε διάφορες ιδέες για το στυλ των σχεδίων κι αρχίσαν τα πειράματα. Τον δυσκόλεψε πολύ και δεν είχε πολύ χρόνο αλλά πιστεύω πως θα ακούσει πολλά χειροκροτήματα για τις ιδέες του".
Καθώς το πρότζεκτ άρχισε λοιπόν να παίρνει μορφή, η Κική έπρεπε να επιλέξει τους ανθρώπους που θα συμμετείχαν σε αυτό, εκθέτοντας μπροστά στον φακό της τις αγαπημένες τους συνήθειες αλλά και στη δημιουργική φαντασία του Γιώργου τους κρυφούς τους φόβους. Κατέληξε σε άτομα νέα, δημιουργικά κι αναγνωρίσιμα στην πλειονότητά τους. Πώς έγινε λοιπόν αυτό το άτυπο κάστινγκ; "Είναι πρόσωπα που είτε έχουμε ξανασυνεργαστεί σε άλλες δουλειές είτε τους συμπαθώ και τους εκτιμώ για διαφορετικούς λόγους. Στην αρχική λίστα ήταν περισσότεροι αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να συγχρονιστούν αρκετοί άνθρωποι μαζί, οπότε λόγω προγραμμάτων και διαφόρων συγκυριών κάποιοι δε μπόρεσαν να συμμετάσχουν. Τους κρατάμε όμως για κάποιο ενδεχόμενο σίκουελ! Αυτό που περίμενα απο εκείνους ήταν να αφήσουν τον αυθορμητισμό τους ελεύθερο και να έχουν χαλαρή διάθεση χωρίς να αγχώνονται πως τους κυνηγάει ένας φακός. Στη θεωρία είναι πολύ εύκολο αλλά όταν ο άλλος μπαίνει στη διαδικασία να ποζάρει κάνοντας κάτι τόσο προσωπικό ίσως να κομπλάρει. Τελικά επικράτησε φιλικό κλίμα με όλους".
Το πρότζεκτ θα ντυθεί μουσικά με τη σύμπραξη πολλών και εκλεκτών, με στόχο η παρουσίασή του στο six d.o.g.s. να "αγγίξει" μεγάλη μερίδα κοινού. Οι μουσικές που θα ακουστούν live αλλά και στο κεντρικό βίντεο στηρίζονται στο κόνσεπτ της έκθεσης και η Κική ήθελε να μπλέξει αγαπημένα είδη και συνεργασίες ειδικά για το Happy Few Project. "Πάντα γουστάρω να βλέπω στη σκηνή περίεργες συμπράξεις οπότε πρότεινα σε όλους να σκεφτούν έναν καλεσμένο για να παίξουν όλοι μαζί ένα πολύ διαφορετικό setlist και χάρηκα πολύ που τελικά θα συμβεί. Στις μπάντες υπάρχουν οι Transistor, που ανέλαβαν και το soundtrack του κεντρικού βίντεο, οι Word of mouth κι o Alex S Wamp των Potergeist, ενώ οι Wolfy Funk Project με τον Mc Mako, οι Ορθολογιστές που θα ραπάρουν με τους Transistor και οι μουσικοί που θα παίξουν με τον Alex ήταν οι εκπλήξεις των καλεσμένων. Είναι συγκινητικό που όλοι θα παίξουν αφιλοκερδώς, προσάρμοσαν τα προγράμματα τους για να κανουν έξτρα πρόβες και προσφέρθηκαν να βοηθήσουν γενικώς".
Ακούστε παρακάτω το κομμάτι που έγραψαν οι Transistor ειδικά για το Happy Few Project:
Η Κική εργάζεται επίσης ως συντάκτρια στο Life.gr, content editor και ραδιοφωνική παραγωγός στο Join Radio, έχοντας στο παρελθόν θητεία στις Νύχτες Πρεμιέρας, το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ, τον ΣΚΑΪ 100.3 και το MTV. Πολύπλευρη προσωπικότητα, αναφέρει ως βασικές της καλλιτεχνικές επιροές την αισθητική σκηνοθετών όπως οι Terry Gilliam, Wes Anderson, Jim Jarmusch, Michel Gondry, Leos Carax, φωτογράφων όπως ο Gregory Crewdson, Saul Leiter, Helmut Newton, Tim Walker, κομιστών και ζωγράφων όπως ο Bernard Yslaire, Jaime Hernandez, Edward Hopper, μουσικών όπως ο Tom Waits, Betty Davis, Beatles, τα 70s με τις "φανκοροκιές" και τα έντονα χρώματα και σταματά "για να μη μεγαλώσει η λίστα επικίνδυνα". Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πρόσφατες εργασιακές της εμπειρίες, ήταν η συμμετοχή της ως φωτογράφος στα γυρίσματα της νέας ταινίας του Χριστόφορου Παπακαλιάτη (που φέρει τον προσωρινό τίτλο Έρως), στο πλαίσιο της συνεργασίας της με το κανάλι Alpha. Τη ρωτώ να μου πει δυο λόγια για αυτή τη δουλειά. "Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ο Παπακαλιάτης και με ξάφνιασε γενικά και ως άνθρωπος και ως σκηνοθέτης. Ξέρει πολύ καλά τι θέλει, φροντίζει να είναι είναι τα πάντα προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, προσέχει πάρα πολύ τους ηθοποιούς του κι αυτοσαρκάζεται συνεχώς. Πρόκειται για μία μεγάλη παραγωγή με τρομερή αισθητική που θυμίζει δουλειές εξωτερικού και είναι μία από τι καλύτερες συνεργασίες που μου έχουν τύχει μέχρι τώρα".
Τι έχουν να εξομολογηθούν όμως οι δύο "ηθικοί αυτουργοί" του Happy Few Project για τους δικούς τους φόβους, τις καθημερινές χαρές και τις ένοχες απολαύσεις τους; "Νομίζω ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι ο θάνατος αγαπημένων ανθρώπων και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το διαχειριστώ με επιτυχία ποτέ. Μπορούν να μου προκαλέσουν χαρά εκείνες οι μέρες που έχω χρόνο να ζωγραφίσω (πορτρέτα και διάφορες μουτζούρες-παρωδίες) γιατί είναι μια διαδικασία που θεωρώ πολύ αγχολυτική, να κάθομαι με τις ώρες με φίλους κι αγαπημένα πρόσωπα και να ακούσω δυνατά αγαπημένες μουσικές σε συνδυασμό με αυτοσχέδιες, χορευτικές φιγούρες. Θα με δεις να χαίρομαι σαν χαζό παιδί όταν κάνω ποδήλατο και ξαφνικά βρίσκω άδειους δρόμους και κατηφόρες για να ανεβάσω ταχύτητα, όταν ετοιμάζεται ένα φαγητό ή γλυκό και τσιμπάω στα κρυφά πριν σερβιριστεί, κι όταν βλέπω επεισόδια από τους Απαράδεκτους σα να ειναι η μέρα της Μαρμότας" εξομολογείται η Κική. Ο Γιώργος, με τη σειρά του, δηλώνει πεποισμένος πως υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή ανάμεσα στους φόβους και τις προσωπικές στιγμές ευφορίας διότι "το συναίσθημα του φόβου μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατραπεί κι αυτομάτως να αντικατασταθεί από μια μικρή στιγμή ευτυχίας ή και το αντίστροφο. Προσωπικά, ο φόβος που με χωλαίνει στη ζωή είναι η επικείμενη ανικανότητα του να μπορέσω να αντεπεξέλθω σε έναν πρωτόγνωρο φόβο, να έρθω αντιμέτωπος με τη στιγμή "αναχαίτισης" του άγνωστου αυτού στοιχείου".
Δείτε εδώ τα backstage βίντεο από τις φωτογραφίσεις του Happy Few Project.
Info
Happy Few Project
Exhibition + Video + Live + DJ sets
27/1-10/2
Ώρες λειτουργίας: 19.00-23.00 (καθημερινές), 20.00-23.00 (Σ/Κ)
Six d.o.g.s. (Αβραμιώτου 6-8, Αθήνα, 210 3210510)
σχόλια