Ανάμεσα στις ερωτήσεις παρατίθενται στίχοι από την συλλογή της “Σύρε καλέ την άλυσον” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ενδυμίων, καθώς και από το σύνολο του έργου της.
Ωραίο που 'θα 'μαι!
το πιο ωραίο πλάσμα που δεν ήμουν.
Ωραίο που ’θα 'μαι!
το πιο ωραίο πλάσμα που θα είμαι
Κερένια
Ποιος είναι ο δρόμος για να φτάσεις σ’ αυτόν που θα είσαι;
Να πιστεύεις στην οδοποιία. Να είσαι ευγενική με τους διαβάτες και να μην αναρωτιέσαι από πού ξεφύτρωσαν -είτε συναντήσεις τον Λάζαρο με τις γάζες ,είτε τον Μάικ Λαμάρ με το μαγικό βαλιτσάκι του. Αυτό. Φτάνει και παραφτάνει αυτό.
δυο βράδυα έκλαιγε, φτερά
στο πάτωμα,
κραυγές,
θα ψόφαγε λι λι λι
αχ το πουλί λίλυ λίλυ το πουλί
πήγε στη γλώσσα του
ηρέμησε
Το πουλί Μαγιακόφσκι
Τι παθαίνει κανείς όταν απομακρύνεται από τη γλώσσα του;
Πάνε τα φτερά, πάνε και τα πούπουλα. Σε περιμένουν διάφορες φρικτές τιμωρίες: ο μεσημεράς, η λάμια, ο Λογιόλα. Ό,τι φοβάσαι, έρχεται και σ’ αρπάζει. Μην το κουνήσεις ρούπι από τη γλώσσα -κίνδυνος κατολισθήσεων.
βγάλε τις μπότες σου
μαμζέλ -δεν ξέρω που περπάτησες
τι κουβαλούν οι σόλες σου
ποιά διάολο είσαι
(με λένε έμιλυ, μένω από κάτω
ποιήματα συνέχεια γράφω
από το σπίτι μου ποτέ δε βγαίνω
για πρόβα στη μοδίστρα δεν πηγαίνω)
έμιλυ- σαν τη σκύλα μου-μπες μέσα
μούγκρισε
με δυο αιώνες καθυστέρηση.
Δέκατος ένατος αιώνας
Μπορείς να γράφεις ποιήματα (απο)κλεισμένος (κάπου);
Μπορείς να γράφεις ποιήματα κλεισμένος σ’ ένα σπίτι, σε μια ντουλάπα, σ’ ένα μπουκάλι. Δεν υπάρχει ποιητοάπλα -αν είναι να γεννηθεί το άτιμο, είναι ικανό να κόψει τον λώρο και χωρίς δόντια. Σκυλιά μαύρα είναι τα ποιήματα -παντός καιρού, αν σε διαλέξουν για μάνα.
ήρθε κι ο αμίλητος
με το βερμούτ
–απ’ το ογδόντα κοπελιά, ωραίο πάρτυ ε;
(μάλλον τα φτιάξαμε, ήταν σκοτάδι,
δεν πολυθυμάμαι)
ύστερα πλάκωσαν γονείς, ο άντρας, τα
παιδιά, τραβούσαν όλοι,
ούρλιαζαν
μ’ έφεραν πίσω, γύψωσαν την τρύπα,
πάει η ρουφήχτρα,
γεια σας
Happy Birthday to me
Δεν είναι μια ρουφήχτρα κι η σύμβαση; Υπάρχει επιστροφή στην τρύπα, αν τη μπαζώσεις κι έπειτα;
Ρουφήχτρα γκράντε είναι! Από βασίλισσα της ντίσκο, γίνεσαι βασίλισσα των τάπερ, προτού προλάβεις να πεις πατερημών. Αν μπαζωθεί η τρύπα, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια… Μετά έχει γραφικές εκδρομές με πούλμαν στα πάτρια. Καλύτερα στα τάπερ -τουλάχιστον δεν ανακυκλώνονται.
άχνιζε το κεφάλι μου
έβγαιναν δικηγόροι
και γιατροί, συνάψεις, γάγγλια σε φαγοπότι
φύγετε,φύγετε- έχω τη μάνα μου στην αιμοκάθαρση έφτυνα, σκόνταφτα, έσερνα κατάρες, δεν ήμουν
στα καλά μου προφανώς
φύγετε, φύγετε
-έχω να βγάλω δυο
καισαρικές, έχω τρελλό στο σπίτι -πάρτε δρόμο
τους έπεισα στην τελική
-πήρανε τσάντες, σώβρακα, συμβόλαια
πήγαν στους δίπλα με το εγκεφαλικό
Παθολογική Β’
Από τη συλλογή “Σύρε καλέ την άλυσον”, εκδ. Ενδυμίων
Τι είναι τελικά οι λέξεις; Γιατροί ή νεκροθάφτες; Ή μήπως, Μεσσίες;
Ο Πανθοράς κι ο Εξαποδώ ταυτόχρονα, είναι. Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι. Πολυμίξερ και ελβετικός σουγιάς και σουσάμι άνοιξε είναι οι λατρείες οι παλιολέξεις.
Θα σε σκοτώσει
το τσιγάρο ( είπες )
το τραμ Πατήσια - Λάρισα
το νι πριν τα φωνήεντα
το ασετόν, οι λάμπες αλογόνου, ένας φαντάρος Κώστας
απ’ τον Έβρο (είπα)
θα με σκοτώσει επίσης
Μ’ αρέσει που συζητάμε πολιτισμένα
Από τη συλλογή “Σύρε καλέ την άλυσον”, εκδ. Ενδυμίων
Τι σκοτώνει ο έρωτας;
Προπαντός τις αυταπάτες. Κι ό,τι άλλο ξεχειλίζει από τις τσέπες.
θείες ιπτάμενες
θείες Γκαγκάριν
θείες να σε φυλάει ο Μεγαλοδύναμος
στην τρίχα οι άτιμες- σαν ζωντανές σας λέω
σμήνη
ομογάλακτα
με σκάφανδρα εντατικής, με τις ρενάρ του
γάμου
βαθειά μέσα στο ποίημα να γελάνε
Μη με ρωτάς για πονάει το κεφάλι μου Δευτέρα πρωί
Από τη συλλογή “Σύρε καλέ την άλυσον”, εκδ. Ενδυμίων
Ποιος είναι στοιχειωμένος; Ο ποιητής ή το ποίημα;
Κι ο ποιητής και το ποίημα κι όλα τα γεφύρια που διέσχισαν οι θείες με τις ρενάρ. Άπαξ το στοίχειωμα. Έτσι και σε γράπωσαν τ’ αερικά, έγινες γοητευμένη ψυχή εις τον αιώνα των αιώνων.
Τέτοιες μέρες βγαίνουν στους δρόμους τα κοριτσάκια με τα σπίρτα. Ανάβουν το πρώτο- έρχεται η ζέστη και το ωραίο λιβάδι. Δεύτερο- τρέχουν στην παραλία, ο ουρανός είναι αξέχαστο μπλε. Τρίτο, τέταρτο- πετούν πάνω από το Σινικό και τις πυραμίδες κι εκείνο το πολύ ροζ ζαχαροπλαστείο. Πέμπτο, έκτο, κι άλλο κι άλλο κι άλλο- θα τελειώσει το κουτάκι κάποια στιγμή. Ξανά με γυμνά ποδαράκια στο τέλος του δρόμου. Καθαρό μελόδραμα. Safety matches κι άλλες βιομηχανικές θεολογίες- παραμύθια, σκέτα παραμύθια. *Δεν υπάρχουν ασφαλή σπίρτα,κοριτσάκι. 'Aναψες; Κάηκες.
Από το blog της CRYING GAME, στο LIFO.gr
Είναι σύνδρομο το “κοριτσάκι με τα σπίρτα”;
Είναι το σύνδρομο των συνδρόμων. Δεν υπάρχει αγωγή, θεραπεία -το’χεις; Θα το’χεις. Να εύχεσαι μόνο κανένα απάνεμο πόστο, μπας και κρατήσει λίγο παραπάνω καμιά φλογίτσα.
σχόλια