Οι συναυλίες τους είναι ένα ξεφάντωμα μέχρι τελικής πτώσεως. Φτιάχνουν μουσική χρησιμοποιώντας υλικά παλιά και δοκιμασμένα –surf and garage and psychedelia–, τα οποία ρίχνουν στο μπλέντερ και με πολύ αυτοσαρκασμό μάς σερβίρουν τον νέο ήχο: το beach goth. Αν σε όλα αυτά προσθέσεις τα θεοπάλαβα κοστούμια που φορούν στη σκηνή και το αστείρευτο κέφι τους, αρχίζεις να μετράς τις μέρες ως το επόμενο live των Growlers στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στον Βόλο (16, 17 και 18 Απριλίου, στο Gagarin, στο Principal και στο Συγκρότημα Τσαλαπάτα αντίστοιχα).
Σίγουρα είμαστε λιγάκι ανεύθυνοι και ανέμελοι τύποι. Το punk ήταν η αφορμή να γράψω μουσική, επειδή την έκανε να μοιάζει εύκολη και σέξι. Δεν γούσταρα ποτέ το σκληροπυρηνικό punk.
Από το Μπρούκλιν στην Ελλάδα για συναυλίες, και μετά Γαλλία, U.K., Ιαπωνία... Είναι τόσο συναρπαστική η ζωή των μουσικών, όσο τη φαντασιωνόμαστε εμείς οι ακροατές; Μας προτείνεις να πιάσουμε κιθάρες και μικρόφωνα;
Μερικά παιδιά λένε: «Θέλω να μπω σ' ένα συγκρότημα επειδή δεν θέλω να δουλεύω». Σόρι, παίδες, θα σας βγει το λάδι. Αλλά είναι μια ικανοποιητική δουλειά. Είναι η δική μας επιχείρηση. Μια επιχείρηση που κάνει τον κόσμο ευτυχισμένο και μας αναγκάζει να κάνουμε πράγματα που δεν θα κάναμε σε καμιά άλλη δουλειά. Και, ναι, ξεφαντώνουμε μέχρι τελικής πτώσεως, μας κακομαθαίνουν όλοι και οι γυναίκες μάς κυνηγάνε. Η απόφαση είναι δική σας.
Είστε από το Dana Point του Orange County, το οποίο είναι πιο γνωστό για τη σκηνή του hardcore. Πώς και ξεφύγατε απ' αυτόν το σκληρό ήχο; Τις σας έσπρωξε στο garage, την ψυχεδέλεια και τις jangle κιθάρες;
Για να είμαστε ακριβείς, η περιοχή ήταν γνωστή για το Hardcore Straight Edge (υβρίδιο του hardcore punk που πρέσβευε την αποχή από κάθε εθιστική ουσία, αλκοόλ, τσιγάρα, ακόμα και από τα πιο ελαφρά –recreational– ναρκωτικά, όπως η κάνναβη και οι αμφεταμίνες). Ήταν η κυρίαρχη τάση τότε. Μεγαλώνοντας, μου φαινόταν όλο και λιγότερο ελκυστική. Ήταν ένα είδος punk και το εκτιμούσα. Πολλά από τα παιδιά στον χώρο του Straight Edge ήταν οι πιο εντάξει τύποι στην πιάτσα, οι πιο διασκεδαστικοί – και οι πρώτοι που το παράτησαν. Ξέγραψα τελείως τη συγκεκριμένη μουσική και δεν ασχολήθηκα καθόλου μαζί της, επειδή δεν μου άρεσε που απέρριπτε όλες τις «εθιστικές ουσίες»: αλκοόλ, τσιγάρο, καφεΐνη και ελαφρά ναρκωτικά. Εξαιτίας της στάσης μου δεν με άφησαν να συμμετάσχω ποτέ στη φάση. Με θεωρούσαν πρεζόνι ή χίπη. Και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί φοβούνταν να δοκιμάσουν τα ελαφρά ναρκωτικά ή να πιουν μια μπίρα. Τα άλλα μέλη της μπάντας μου προέρχονται από τη σκηνή του hardcore. Πρώτα η μουσική, αλλά και ελεύθερη χρήση ελαφρών ναρκωτικών. Όταν οι σκληροπυρηνικοί άλλαξαν στρατόπεδο και μπήκαν στη μουσική που σχετιζόταν με την drug κουλτούρα, συγκρουστήκαμε. Τώρα πια είμαστε φίλοι.
Η μουσική σας αποπνέει μια laid back αίσθηση που έχουμε συνδυάσει με τα '60s. Θεωρείτε ότι τα '60s ήταν μια ιδανική χρονική παρένθεση μέσα στην ιστορία; Πώς εξηγείται όλη αυτή η επιστροφή στο παρελθόν;
Η δεκαετία του '60 είναι για τα μπάζα. Μας αρέσουν απλώς τα μουσικά στοιχεία της, τα όργανα που χρησιμοποιούσαν κ.λπ.
Από την άλλη, οι δίσκοι σας είναι φτιαγμένοι με κάτι από το DIY ήθος του punk. Ποια είναι η σχέση σας με το είδος αυτό;
Σίγουρα είμαστε λιγάκι ανεύθυνοι και ανέμελοι τύποι. Το punk ήταν η αφορμή να γράψω μουσική, επειδή την έκανε να μοιάζει εύκολη και σέξι. Δεν γούσταρα ποτέ το σκληροπυρηνικό punk.
Τι μουσική ακούτε; Θα μας συστήσετε κανένα καινούργιο γκρουπ;
Ακούω πολύ αφρικανικό funk, τον William Onyeabor κι άλλα τέτοια. Ξανακούω επίσης πολλά πράγματα από το punk των '70s, με το οποίο μεγάλωσα και από το οποίο επηρεάστηκα. Ian Dury, Television, Talking Heads κ.λπ., μουσική για πάρτι.
Ως συγκρότημα με χιούμορ που είστε, δεν βρίσκετε ότι ο αυτοσαρκασμός είναι στοιχείο που σπανίζει στο ροκ; Ποια γκρουπ που διαθέτουν χιούμορ σας αρέσουν;
Οι περισσότεροι θέλουν να περνιούνται για σοβαροί καλλιτέχνες, αλλά αυτό γίνεται πληκτικό. Το χιούμορ είναι απαραίτητο για να μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα. Δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος, αν δεν είσαι σεμνός. Οι Black Lips έχουν τρομερή αίσθηση του χιούμορ. Και ο Mac DeΜarco επίσης.
Τι να περιμένουμε στις συναυλίες σας στην Ελλάδα; Θα βγείτε ντυμένοι με κινέζικα κοστούμια και μακιγιάζ αλά Kiss;
Όχι, θα βγούμε με στριγκάκια και λαμέ.
The Growlers
Πέμπτη 16 Απριλίου, Gagarin 205 Live Music Space (Λιοσίων 205, Αθήνα) / Παρασκευή 17 Απριλίου, Principal Club Theater Μύλος (Ανδρέα Γεωργίου 56, Θεσσαλονίκη) / Σάββατο 18 Απριλίου, Συγκρότημα Τσαλαπάτα (Ζάχου-Παγασών-Γιαννιτσών-Λαχανά, Βόλος). Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00.
Τι άλλο καλό κυκλοφορεί;
σχόλια