Η Ιβάνκα Τραμπ βάζει σκούπα κι εμείς απολαμβάνουμε υποκριτικά το θέαμα

Η Ιβάνκα Τραμπ βάζει σκούπα κι εμείς απολαμβάνουμε υποκριτικά το θέαμα Facebook Twitter
Στην παράσταση, που παίζεται καθημερινά 6 με 8 το βράδυ και μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου στη Flashpoint Gallery της Ουάσιγκτον, πρωταγωνιστεί μια σωσίας της κόρης του Προέδρου Τραμπ, η οποία φορά ροζ "power" φόρεμα και γόβα stiletto καθώς ξεσκονίζει μια ροζ μοκέτα με μια ροζ ηλεκτρική σκούπα.
1

Δύσκολο να πεις τι είναι περισσότερο αποπροσανατολιστικό στη «διαδραστική performance» με τον τίτλο "Ivanka Vacuuming" που δημιούργησε η εικαστικός Jennifer Rubell – η χαιρεκακία που πυροδοτεί, ο κάπως αναχρονιστικός φεμινισμός που την περιβάλλει ή η εξωφρενική ιδέα ότι κάποτε σε ολόκληρης τη ζωή της η Ιβάνκα Τραμπ χρησιμοποίησε ηλεκτρική σκούπα ή έκανε κάποια φασίνα του σπιτιού.

Στην παράσταση, που παίζεται καθημερινά 6 με 8 το βράδυ και μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου στη Flashpoint Gallery της Ουάσιγκτον, πρωταγωνιστεί μια σωσίας της κόρης του Προέδρου Τραμπ, η οποία φορά ροζ "power" φόρεμα και γόβα stiletto καθώς ξεσκονίζει μια ροζ μοκέτα με μια ροζ ηλεκτρική σκούπα.
Πιο πέρα, ένα βουνό από ψίχουλα στέκεται σε ένα βάθρο προσκαλώντας τους θεατές να αδράξουν μερικά και να τα πετάξουν στη μοκέτα της εγκατάστασης για να τα καθαρίσει η Ιβάνκα Τραμπ. Ωραίο πράγμα ο συμβολισμός, έτσι;

Όχι για όλους. Η (αληθινή) Ιβάνκα Τραμπ απάντησε μέσω του Twitter, τοποθετώντας το έργο στο πλαίσιο μιας κακοποίησης «από γυναίκα προς γυναίκα»: «Οι γυναίκες επιλέγουν είτε να υπονομεύουν είτε να στηρίζουν η μία την άλλη. Εγώ επιλέγω το δεύτερο».

Η Ιβάνκα Τραμπ βάζει σκούπα κι εμείς απολαμβάνουμε υποκριτικά το θέαμα Facebook Twitter

Προφανώς στην κοσμοθεωρία αυτή δεν περιλαμβάνονται οι γυναίκες που υπέφεραν λεκτική κακοποίηση και μισθούς πείνας στα εργοστάσια ενδυμάτων της, όπως είχε γραφτεί σε ρεπορτάζ του Guardian το 2017.

Αν είχαν πάντως κάποιο ενδιαφέρον η Ιβάνκα και οι αδελφοί της - οι οποίοι επίσης «τουίταραν» προς υπεράσπισή της - να ασκήσουν σοβαρή κριτική στο έργο, θα μπορούσαν να επιτεθούν σε κάποιες από τις κοινότοπες επιλογές της καλλιτέχνιδος (Ροζ = γυναίκα, το πιάνεις; Νοικοκυρά με ηλεκτρική σκούπα – το πιάνεις;). Το γεγονός βέβαια ότι αυτή η παράσταση ενόχλησε τα μέλη της ολιγαρχικής δυναστείας που κυβερνά τη χώρα, είναι αρκετό για να συγχωρήσει κανείς τέτοιου είδους εξαντλημένους συμβολισμούς.

Αυτό άλλωστε είναι μάλλον και το πραγματικό νόημα του έργου της Rubell, όπως δήλωσε και η ίδια:
«Το θέμα είναι ότι μας αρέσει η ιδέα να πετάμε ψίχουλα για να τα καθαρίσει με τη σκούπα η Ιβάνκα Τραμπ. Αυτή είναι η φριχτή αλήθεια στο κέντρο του έργου. Είναι αστείο, είναι απολαυστικό, μας κάνει να νιώθουμε ισχυροί, και θέλουμε να το κάνουμε ξανά και ξανά».

Κάπου εδώ όμως εντοπίζεται και το πρόβλημα της μετατροπής των γυναικών σε σύμβολα: όλα ωραία και καλά και διασκεδαστικά, μέχρι να χάσει κάποια πραγματική γυναίκα τα δικαιώματά της, τους μισθούς της, την υπόσταση της ως ισότιμου πολίτη (αν θεωρήσουμε ότι την είχε ποτέ).

Η Ιβάνκα Τραμπ βάζει σκούπα κι εμείς απολαμβάνουμε υποκριτικά το θέαμα Facebook Twitter
Η δημιουργός της παράστασης,εικαστικός Jennifer Rubell

Το γεγονός ότι το σκούπισμα «διαβάζεται» εξίσου από την δημιουργό του έργου και από τους επικριτές του (συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας Τραμπ) ως υποτιμητική δραστηριότητα φανερώνει ένα ανησυχητικό κοινό πεδίο μεταξύ τους. Η Ιβάνκα μπορεί να δηλώνει είτε ότι ενοχλείται από τον σεξισμό του έργου είτε απλά επειδή της φαίνεται αδιανόητο για την εικόνα της να την παρουσιάζουν να κάνει δουλειές του σπιτιού.

Έχει ενδιαφέρον να υποθέσουμε ποια θα μπορούσε να είναι η «ανάγνωση» αυτής της εγκατάστασης αν ως κεντρική φιγούρα δεν παρουσιαζόταν η απίστευτα φορτισμένη «προσομοίωση» της Ιβάνκα Τραμπ.

Αν δηλαδή είχαμε να κάνουμε με ένα έργο τέχνης το οποίο θα υπογράμμιζε την συλλογική απόλαυση που απολαμβάνουμε παρακολουθώντας τις γυναίκες να αναλαμβάνουν για λογαριασμό μας όλον τον οικιακό και συναισθηματικό μόχθο, αντί για ένα όχημα που επιτρέπει στους φιλελεύθερους πολέμιους του Τραμπ να εκφράζουν εκ του ασφαλούς την οργή τους ενάντια στο σύμβολο της δυσαρέσκεια τους. Αλλά αυτό μάλλον δεν θα ήταν τόσο «απολαυστικό», ούτε θα είχε «τόση πλάκα».

Με στοιχεία από το άρθρο της Sarah Rose Sharp "The Neoliberal Hypocrisies of Ivanka Trump Vacuuming" που δημοσιεύτηκε στο Hyperallergic

Εικαστικά
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

 Μαρία Ελένα Βιέρα ντα Σίλβα: Η Συλλογή Guggenheim επανασυστήνει στο κοινό μια σημαντική ζωγράφο

Εικαστικά / Μαρία Ελένα Βιέρα ντα Σίλβα: Η Συλλογή Guggenheim επανασυστήνει στο κοινό μια σημαντική ζωγράφο

Με αφορμή την αναδρομική έκθεση στη Συλλογή Peggy Guggenheim στη Βενετία, έφτασε η στιγμή να ανακαλύψουμε τη ζωγράφο που θεωρείται εθνικός θησαυρός για την Πορτογαλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ματίς και Μαργκερίτ: Βλέποντας τον ζωγράφο μέσα από τα μάτια της κόρης του

Εικαστικά / Ματίς και Μαργκερίτ: Βλέποντας τον ζωγράφο μέσα από τα μάτια της κόρης του

Μια νέα έκθεση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Παρίσι με πορτρέτα της κόρης του Ανρί Ματίς, Μαργκερίτ, προσφέρει μια νέα οπτική στο έργο του μεγάλου Γάλλου καλλιτέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που ξεκινούν τον Απρίλιο

Εικαστικά / Μια άνοιξη γεμάτη τέχνη: 15 σημαντικές εκθέσεις που ξεκινούν τον Απρίλιο

Αφρικανική τέχνη, κριτική στην αποικιοκρατία, έργα για τα δικαιώματα των ζώων και εμπνευσμένα από διαστημικά ταξίδια, νέοι καλλιτέχνες και αναδρομικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί της Αθήνας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τέσσερις σημαντικοί διεθνείς καλλιτέχνες αποτελούν τον προπομπό της μεγάλης έκθεσης που έρχεται τον Μάιο στο ΕΜΣΤ

Εικαστικά / ΕΜΣΤ: Τέσσερις διεθνείς καλλιτέχνες και μία θεματική έκθεση για τα ζώα που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ

Δύο ατομικές εκθέσεις και δύο μεγάλης κλίμακας in situ εγκαταστάσεις φωτίζουν τη σχέση μας με τα ζώα και τις οικολογικές συνέπειες της αποικιοκρατίας ενώ αποτελούν προπομπό μιας μεγάλης έκθεσης που έρχεται τον Μάιο στο ΕΜΣΤ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Εικαστικά / «Μιλώντας για τα ζώα σε υποταγή μιλώ για όλα τα υποταγμένα σώματα»

Στην υποβλητική της έκθεση στο ΕΜΣΤ, η εικαστικός Τζάνις Ράφα αναδημιουργεί ένα φανταστικό περιβάλλον άδειων στάβλων για να μιλήσει για τη σχέση του ανθρώπινου και του ζωικού κόσμου, ενώ μας προκαλεί να σκεφτούμε τις έννοιες της φροντίδας και της αγάπης, αλλά και την ανάγκη μας για κυριαρχία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λάκης Παπαστάθης: Ένας ανήσυχος καλλιτέχνης, ένας υπέροχος άνθρωπος

Εικαστικά / Λάκης Παπαστάθης: Ένας ανήσυχος καλλιτέχνης, ένας υπέροχος άνθρωπος

Το Μουσείο Μπενάκη τιμά με μια σημαντική έκθεση τη μνήμη του σκηνοθέτη, διανοούμενου, ιστοριοδίφη και ερευνητή του λαϊκού μας πολιτισμού, συνδημιουργού του θρυλικού «Παρασκηνίου». Ο επιμελητής της έκθεσης, Γιώργος Σκεύας, μας μιλά γι’ αυτήν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η μεγάλη έκθεση του Steve McQueen για τα κινήματα που διαμόρφωσαν τη Μεγάλη Βρετανία

Εικαστικά / Η Μεγάλη Βρετανία που αντιστάθηκε υπάρχει ακόμα στις φωτογραφίες αυτής της έκθεσης

Από τις σουφραζέτες των αρχών του 20ού αιώνα μέχρι τις διαμαρτυρίες για τον πόλεμο στο Ιράκ, η έκθεση σε επιμέλεια του Steve McQueen συγκεντρώνει τις πιο δυνατές εικόνες μιας χώρας που βγήκε πολύ συχνά και πολύ δυνατά στους δρόμους.  
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Η αρχαιομετρία, η τεχνητή νοημοσύνη και η καλλιτεχνική δημιουργία συνεργάστηκαν σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασης της τοιχογραφίας με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
M. HULOT
MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος» Ή MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε λάθος»

Εικαστικά / Martin Gayford: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος»

Ένας από τους πιο επιδραστικούς κριτικούς τέχνης της Βρετανίας μιλά στη LiFO για τις τάσεις που διαμορφώνουν τη σύγχρονη τέχνη, τις φιλικές του σχέσεις με θρυλικούς καλλιτέχνες όπως ο Freud και ο Hockney, αλλά και για το αν η κριτική μπορεί όντως να επηρεάσει τα πράγματα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η πρώτη μεγάλη έκθεση της οραματίστριας καλλιτέχνιδας Ithell Colquhoun

Εικαστικά / Τα σουρεαλιστικά αριστουργήματα της Ithell Colquhoun σε μια μεγάλη έκθεση

Το πολύχρωμο και αποκρυφιστικό σύμπαν της ξετυλίγεται στην πρώτη μεγάλη έκθεση για την οραματίστρια καλλιτέχνιδα, που εξερευνά τη θέση των γυναικών και τη σημασία του φύλου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Εικαστικά / Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Ένας νέος καλλιτέχνης δημιουργεί μοναδικά αντικείμενα ανάλογα με τη διάθεσή του, ονειρεύεται έναν χώρο όπου θα δημιουργεί απερίσπαστος και δεν τον νοιάζει καθόλου να βιοποριστεί από την τέχνη.
ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Μια νέα έκθεση με χαρακτικά της ώριμης περιόδου της Βάσως Κατράκη

Εικαστικά / Βάσω Κατράκη: Η τέχνη της συγκινεί ακόμα

Έργα της σημαντικής Ελληνίδας χαράκτριας που παραπέμπουν στη βία της δικτατορίας, αλλά και άφυλες μορφές της όψιμης περιόδου της με αναφορά στην ελληνική αρχαιότητα, που υπερβαίνουν το ατομικό και γίνονται μέρος της συλλογικής μνήμης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Εικαστικά / Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης έχει καταντήσει να μοιάζει με τσίρκο. Αλλά ο πραγματικός κακός της ιστορίας δεν είναι οι καλλιτέχνες, αλλά η σύγχρονη αγορά της τέχνης, η αξία της οποίας ξεπερνά πλέον τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως
THE LIFO TEAM
Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Εικαστικά / Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Μια νέα έκθεση στο Άμστερνταμ με πρόσφατα έργα του Κίφερ αναδεικνύει τη σύνδεσή του με τον Βαν Γκογκ και προκαλεί ήδη πολλές συζητήσεις. Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης εμπνέεται σταθερά, εδώ και 60 χρόνια, από τον Ολλανδό ζωγράφο. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Helmut Lang: What remains behind

Εικαστικά / Helmut Lang: Από το θρυλικό rubber dress στα πρωτόγονα γλυπτά του

Ο καλλιτέχνης και πρώην σχεδιαστής μόδας διατηρεί την προσήλωσή του στα υλικά και παρουσιάζει γλυπτά που θίγουν τη διαρκή εμμονή του με το θέμα της μνήμης, σε ένα σπίτι-σύμβολο του μοντερνισμού στο Λος Άντζελες.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ

σχόλια

1 σχόλια
Να πούμε και για τους συμβολισμούς που εχει η Πέπα!Που παρουσιάζει τον πατερα σαν αφαλοκομμενο βλάκα. Να πουμε και για το Frozen που απουσιαζει πληρως το αρσενικο το οποιο ειναι ή ανοητος χιονανθρωπος ή υπηρέτης.ΥΓ -ισμοί... So past century!