Athens Calling

Athens Calling Facebook Twitter
0

Είναι περίεργο αλλά, ακόμα και στην αρχή του 21ου αιώνα, η εικόνα που έχει ο μέσος Άγγλος για την Ελλάδα -ακόμα κι αυτός που έχει ταξιδέψει έξω από τη χώρα του- είναι αυτή των παλιών καρτ ποστάλ: τα γαστρονομικά τρίπτυχα μουσακά-τζατζίκι-greek salad, souvlaki-greek yoghurt-ταραμοσαλάτα, τα Ελγίνια, Σάτυροι σε στύση, μελαχρινές κατσαρομάλλες με μουστάκι που μοιάζουν με θηλυκό Βεληγκέκα, ελιές θρούμπες και μπουζούκι. Η τέχνη περιορίζεται στο φολκλόρ και η μουσική στους τύπους με χαίτη και άσπρα ξεκούμπωτα πουκάμισα, που χορεύουν συρτάκι ως τουριστική ατραξιόν. Δυστυχώς, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσους μεταπτυχιακούς φοιτητές κι αν στείλουμε ως αντιπροσώπους, όσες γιουροβίζιον κι αν κερδίσουμε, όσα γιουροπρωταθλήματα, το ταμπλό παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο. Αυτή την εικόνα προσπάθησε να αλλάξει το φετινό πρώτο Φεστιβάλ ATH-LDN και μετέφερε στο Λονδίνο ένα μέρος της Ελλάδας που δεν έχει σχέση με την κακόγουστη και μίζερη εικόνα που στέλνει στο εξωτερικό η δορυφορική τηλεόραση. Κάτι πιο δημιουργικό και σύγχρονο από τα ριάλιτι, τα τσιφτετελοπόπ και τα τραγούδια του Κατέλη. Στο ICA (Ινστιτούτο Μοντέρνας Τέχνης), στην Ε:vent Gallery, στο Working Mens Club του Bethnal Green, στο Resonance FM (τον πιο πρωτοποριακό σταθμό της πόλης) μία ντουζίνα αντιπροσώπων από όλες τις εκφάνσεις της εναλλακτικής μουσικής έδωσαν υπόσταση στον όρο «σύγχρονο» και «διαφορετικό», αποδεικνύοντας ότι οι έλληνες καλλιτέχνες δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους αντίστοιχους της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.

«Η ιδέα για να ιδρύσω την Hellenic Sonic Airlines» λέει η Χλόη Βαΐτσου, η ψυχή της απόλυτα πετυχημένης διοργάνωσης «μου γεννήθηκε ένα βροχερό απόγευμα, όταν μου σχηματίστηκε στο μυαλό η εικόνα ενός τσούρμου περίεργων μαυροφορεμένων -και μανιωδώς καπνιζόντων- καλλιτεχνών, συν 2 σούπερμαν, που ήταν κολλημένοι στο τελωνείο του Heathrow και προσπαθούσαν να πείσουν τον απόλυτα τυπικό άγγλο υπάλληλο να τους αφήσει να περάσουν, δηλώνοντας "we are here for the Greek Festival". Το γεγονός ότι πρόκειται για φεστιβάλ ήχου και μουσικής ταίριαζε επίσης στην ιδέα μιας πλασματικής αεροπορικής εταιρίας. Ήθελα να παρουσιαστεί στο λονδρέζικο κοινό ένα ευρύ φάσμα σύγχρονων ελλήνων δημιουργών. Προφανώς η λίστα των συμμετεχόντων δεν εξάντλησε όλο το φάσμα αξιόλογων σύγχρονων δημιουργών, αλλά ως πρώτο ελληνικό showcase ήταν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα».

Από την αφίσα-εισιτήριο που σχεδίασαν οι Χρυσόστομος Νασέλος και Alex Swain, τα flyer-αεροπλανάκια, το installation της στατιστικής άρπας των Coti και Δημήτρη Χαρίτου, τις ραδιοφωνικές εκπομπές των Quetempo, Poeta Negra, Textu riser και του Νεκτάριου (Yuria) στο Resonance, μέχρι το live όλων ανεξαιρέτως των καλλιτεχνών και την προβολή του Approaching the hour της Γρατσιέλλας Κανέλλου, η ανταπόκριση ήταν πολύ θετική και τα σχόλια εντυπωσιακά. To Wire, ο Independent, το Time Out, το Around Town, το London Paper και αρκετά άλλα έντυπα κάλυψαν το γεγονός με εκτενείς αναφορές, και έβαλαν τα events πολύ ψηλά στις λίστες με τις επιλογές της εβδομάδας.

«Σαν απολογισμό, μπορώ να πω ότι ήταν ένα πετυχημένο φεστιβάλ» συνεχίζει η Χλόη. «Αυτό που το έκανε ιδιαίτερο είναι ότι ήταν μία ανεξάρτητη πρωτοβουλία που δεν είχε από πίσω της κάποια μεγάλη εταιρεία παραγωγής ή ένα πιο εμπορικό πλαίσιο, που συνήθως έρχεται με άλλους στόχους, κατευθύνσεις και vibe. Η επιλογή των venues και των διαφορετικών πλατφορμών ταίριαζαν απόλυτα με τα συμμετέχοντα projects, ήρθε πολύς κόσμος, και νομίζω οι περισσότεροι καλλιτέχνες έμειναν πολύ ευχαριστημένοι. Ορισμένα από τα events τράβηξαν το ελληνικό κοινό του Λονδίνου - όπως ο Κωνσταντίνος Βήτα, η συναυλία του οποίου ήταν sold out. Υπήρξε μεγάλη παρουσία και πολύ ευνοϊκά σχόλια από το ξένο κοινό, που είναι ιδιαίτερα ανοιχτό σε νέα μέσα και ανεξάρτητα μουσικά projects, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δουλειά του Χαρίτου και του Coti, των Erasers, των Callas και του Peekay Tayloh».

Τα προσωπικά highlights αρκετά. Η performance των Erasers στο club του ICA την Παρασκευή το βράδυ (27/4), με τη βοήθεια των φίλων τους, ήταν η πιο εντυπωσιακή, με τον μεγαλύτερο αριθμό ξένων στο κοινό και ήχο που θύμιζε Pansonic. Hardcore εικόνες που περνούσαν αστραπιαία σε τρεις τεράστιες οθόνες υπό τη συνοδεία σκληρών ήχων, βαριά μετρονομικά beats και μεταλλαγμένο τέκνο, κιθάρες, έντονος ρυθμός και θόρυβος. Η πιο δυναμική εμφάνιση που έχουν κάνει ώς τώρα, χωρίς κενά και με σφιχτοδεμένο πρόγραμμα. Η σύγκρουση πάνω στον τοίχο και τα snapshots που αιχμαλώτιζαν οι polaroids έκαναν την εμφάνισή τους σχεδόν δραματική. Ο Κωνσταντίνος Βήτα (28/04) επανέλαβε ό,τι ακριβώς είχε κάνει στο περσινό Synch με τα πειραγμένα τραγούδια του Χατζιδάκι και το οπτικό υλικό του Γιώργου Θεωνά, σε ένα κοινό ετερόκλητο, που είχε κατακλύσει το χώρο από νωρίς. Ήταν sold out και δικαιολογημένα, αλλά αναρωτιέμαι πόσους απ' τους συγκεκριμένο κοινό κατάφεραν να αγγίξουν οι σαμπλαρισμένες φωνές και ο λυρισμός της ιδιαίτερης electronica του. Τα σχόλια που άκουγα γύρω μου, στα όρια του γκροτέσκ. Δύο κορίτσια με φουντωτά μαλλιά αναρωτιόντουσαν πότε θα παίξει τα κομμάτια απ' το «2», ενώ όσο περνούσε η ώρα οι ανυποψίαστοι άρχισαν να αραιώνουν. Τα ονόματα εκτός θεάτρου ήταν μάλλον αδικημένα, γιατί ο χώρος του bar ήταν μικρός, γεμάτος καρέκλες και τραπέζια, και προδιέθετε για κουβέντα. Λίγοι παρακολούθησαν όπως τους άξιζε τον Spyweirdos, τον Peekay Tayloh, τον Electroware και τον Biomass.

Η βραδιά στο Bethnal Green την Τετάρτη το βράδυ (25/04) ήταν απολαυστική. Η Γιαπωνέζα -ντυμένη αεροσυνοδός- στην υποδοχή, που είχε και το ρόλο κομπέρ στην ανακοίνωση των καλλιτεχνών, ήταν σαν φιγούρα από ταινία του Lynch, το ίδιο και η σκηνή του club με τη φωτεινή κόκκινη καρδιά. Σαν το βίντεο με το peep-show των Massive Attack. O ο κόσμος θύμιζε ντίσκο των 80s ή happy hour σε φοιτητική λέσχη. Οι Callas, οι Mary and the Boy και οι My Wet Calvin έπαιξαν μπροστά στην ελληνική εναλλακτική παροικία και καναδυό ξέμπαρκους Άγγλους, και αποθεώθηκαν.

Για πρώτη φορά ήταν ιδανικά. Μακάρι του χρόνου να έχει ακόμα μεγαλύτερη ποικιλία. Και να υπάρξει επιτέλους ανταπόκριση κι απ' το ελληνικό κράτος. Τα περισσότερα έξοδα παραγωγής της φετινής διοργάνωσης καλύφθηκαν από το Arts Council Of England!

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

The Review / Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος Γιάννης Τσιούλης aka Cartoon Dandy συζητούν για την πορεία και τα τελευταία βήματα στη μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία μιας από τις μεγαλύτερες ποπ σταρ της τελευταίας 15ετίας και για το πόσο relevant είναι σήμερα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
10 χρόνια μετά, ακόμη μας στοιχειώνει το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι»

Μουσική / Το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι» του ΛΕΞ ακόμη μας στοιχειώνει

Πέρασαν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του «Τ.Κ.Π.», που δεν ήταν απλώς ένα σημείο τομής για την εγχώρια ραπ σκηνή. Ήταν κάτι που σε άρπαζε και σε προσγείωνε με το ζόρι στην καθημερινότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

Μουσική / Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

«Είναι σίγουρα πιο χαλαρά στην Κυψέλη, πιο γειτονιά σε σχέση με την Ερμού»: Η νεαρή μουσικός φέρνει αναζωογονητική αύρα στα ελληνικά ροκ και ποπ δεδομένα με το ντεμπούτο άλμπουμ της και τις εμφανίσεις της στους δρόμους της Αθήνας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Μουσική / Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Ο Στίλπων Νέστωρ μαζί με εκλεκτούς καλεσμένους παρουσιάζουν αυτή την Πέμπτη στην Αθήνα τη νέα του δουλειά που έχει τίτλο «The Second Cloud Commission» και αποτελεί το απόγειο μιας δημιουργικής πορείας στο σύγχρονο ροκ που διανύει τέσσερις δεκαετίες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και τη χημεία αυτών των δύο μουσικών, αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει -ποιος άλλος;- o Γιοχάνες Μπραμς.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Συναυλία Μαλερ

Μουσική / Ένας έξοχος Μάλερ του Κουρεντζή στο Μέγαρο

Ο Κουρεντζής βημάτισε αργά πάνω στο λεπτό σκοινί που συνδέει το υπαρκτό και του μαγικό, του εδώ και του επέκεινα, και με αδρές κινήσεις δεν παρουσίασε απλώς το Adagietto αλλά εξήγησε στον ακροατή κάθε του συλλαβή
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΜΠΙΔΗΣ