«Ποτέ καμία ανεξάρτητη δεν ενδιαφέρθηκε για μας. Η Sony ενδιαφέρθηκε, γι' αυτό υπογράψαμε εκεί» μου λένε ο Γιάννης και ο Γρηγόρης των Matisse. «Θα προτιμούσαμε να ήμασταν σε μια μικρή εταιρεία και να μην υπάρχει αυτή η πίεση, να κάνουμε κάτι σιγά σιγά, όπως οι Closer για παράδειγμα». «Προέρχομαι από τους indie χώρους, και υπάρχουν πολλοί που μας κρίνουν επειδή είμαστε πιο mainstream. Στο προηγούμενο άλμπουμ η εταιρεία είχε περισσότερη ανάμειξη στα κομμάτια και βγάλαμε μια λάθος εικόνα για το γκρουπ, μας έκανε να φαινόμαστε σαν τους Reamon» λέει ο Γιάννης.
Οι Matisse επιστρέφουν με ένα πραγματικά πολύ καλύτερο δεύτερο άλμπουμ, με νέα σύνθεση και πιο κοντά στην κατεύθυνση που ήθελαν να ακολουθήσουν απ' την αρχή. Με κομμάτια περισσότερο σκοτεινά και με την ομοιογένεια που έλειπε στο πρώτο άλμπουμ τους. Το Toys Up είναι περισσότερο σύνθετο, με ξεκάθαρη την εικόνα του γκρουπ - που φαίνεται ότι έχει δουλέψει σκληρά και έχει εξελιχθεί. Το ίδιο καθαρές είναι και οι επιρροές τους. Η λαμπερή ποπ των 80s και τα σκοτεινά 90s, η Siouxsie και οι Interpol. Πιο σκληροί, πιο τολμηροί, με στίχους-ιστορίες για τη ζωή τους ή για τις ζωές των άλλων, με ερωτικά κομμάτια αλλά και με πολιτικές αναφορές, σε κομμάτια όπως το Tel Aviv. Μιλάνε για την εμπειρία των live, τις αποτυχίες και τις επιτυχίες τους, τα σχέδιά τους, το εξωτερικό, τον κίνδυνο του underground.
«Αυτό το πράγμα, το να βάζω το κεφάλι μου κάτω απ' την άμμο δέκα πόντους και να λέω "είμαι underground", δεν με εκφράζει. Παλιά ήθελα αυτά που ακούω να μην τα ακούει κανείς άλλος. Κι αν ένα από τα γκρουπ που άκουγα γνώριζε μαζική επιτυχία δεν ήθελα να το ξανακούσω. Από μια ηλικία και μετά το ξεπερνάς αυτό, δεν είμαστε και 15 χρονών. Απευθυνόμαστε σε όλους. Κι ας είμαστε ξεγραμμένοι από το indie κοινό. Ξέρεις τι μου είπε η κοπέλα ενός γνωστού μου; "Πολύ καλοί ήσασταν, αλλά έχετε γίνει πολύ boy band ρε παιδί μου!" Θεωρεί ότι το κοινό μας είναι τα 17χρονα κοριτσάκια - βγαίνουμε πάνω στη σκηνή και τσιρίζουν. Προτιμώ πάντως το 17χρονο κοριτσάκι ν' ακούει Matisse και Closer, παρά Βανδή».
Στο νέο άλμπουμ τους διασκευάζουν πολύ πετυχημένα το She Bop της Cyndi Lauper και το Μη μου μιλάς γι' αγάπη του Γ. Σπανού, με τη συμμετοχή της Δήμητρας Γαλάνη. «Αντιμετωπίσαμε τη φωνή της σαν sample» μου λένε. «Η εταιρία επέμενε να κάνουμε ένα κομμάτι με ελληνικό στίχο, αλλά τελικά τραγουδάει στα αγγλικά».
Οι Matisse έχουν μια διαστροφή» προσθέτει ο Γιάννης. «Δεν είναι τόσο mainstream όσο νομίζουν πολλοί. Ένα απ' τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, το Killer Kids, είναι γραμμένο για τον Robert Powell (τον πιο γνωστό "Χριστό") και ο Άρης τραγουδάει If Jesus was half as handsome as you are, I might believe too...».
«O ελληνικός στίχος δεν μας ταιριάζει. Είναι θέμα ήχου. Οι Κόρε Ύδρο και οι Ονειροπαγίδα το έκαναν καλά. Είναι δύσκολο πάντως να γράψεις ποπ με ελληνικό στίχο και να μην ακούγεσαι καρικατούρα».
Μιλάνε για άδικες επιθέσεις και κριτική που δεν έχει καμία σχέση με τη μουσική τους, για χυδαία ανώνυμα σχόλια σε κάποια site. «Κάποιοι έχουν συνδυάσει το ροκ με την αντρίλα», λένε με αγανάκτηση. Κάπου μας χαρακτήρισαν pustronica και ελεεινούς. Το να σου κάνει κάποιος κριτική είναι επικοδομητικό, γιατί σε βοηθάει να γίνεις καλύτερος. Ψάχνεις να βρεις τι φταίει για να διορθωθείς. Το να σχολιάζουν το μπλουζάκι που φοράει ο τραγουδιστής είναι κακία».
Πιστοί στο πνεύμα της εποχής, διέθεσαν όλα τα κομμάτια για προακρόαση στη σελίδα τους στο MySpac, αρκετό καιρό πριν την κυκλοφορία του δίσκου (http://www.myspace.com/matissetheband).
Μπορείτε να αγοράσετε το νέο άλμπουμ των Matisse online από τις διευθύνσεις:
MpGreek
MusicHellas
i-Tunes
σχόλια