Ένα μικρό διαμέρισμα στην οδό Brewster στο Σόχο του Λονδίνου ήταν ο χώρος όπου η αείμνηστη Corrine Day (έφυγε από τη ζωή το 2010) δημιούργησε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές και αναγνωρίσιμες φωτογραφίες μόδας των '90s. Εκεί ζούσε τότε η φωτογράφος μαζί με τον σύντροφό της, επίσης φωτογράφο και κινηματογραφιστή Mark Szaszy, χρησιμοποιώντας το διαμέρισμα ως στούντιο για τις φωτογραφίες της, μερικές από τις οποίες εμφανίζονται σε μια νέα έκθεση στην Photographers' Gallery του Λονδίνου με τίτλο "Shot in Soho" που ξεκίνησε πριν λίγες μέρες και θα διαρκέσει ως τις 9 Φεβρουαρίου.
«Είχαν απόλυτη ελευθερία οι δύο τους σ΄ εκείνο τον χώρο», δηλώνουν οι επιμελητές της έκθεσης. «Ήταν οι μόνοι άνθρωποι που έμεναν στο κτίριο, οι υπόλοιποι χώροι ήταν είτε εγκαταλελειμμένοι είτε γραφεία. Μπορούσαν να βάζουν μουσική στη διαπασών και γενικά να κάνουν ό,τι θέλουν όποια ώρα θέλουν. Η Corinne ήταν πολύ σοβαρή φωτογράφος αλλά συγχρόνως ζούσε και ένα ατέλειωτο ξενύχτι – υπάρχουν στοιχεία και από τις δύο αυτές διαφορετικές ζωές στις φωτογραφίες».
Χρησιμοποιώντας στις φωτογραφήσεις της φίλους και γνωστούς αντί για καθιερωμένα μοντέλα, η δουλειά της Corrine Day βρέθηκε στο επίκεντρο του νέου κύματος φωτογραφίας μόδας στη δεκαετία του '90. Οι φωτογραφίες της με νέα πρόσωπα όπως η Rosemary Ferguson και η Kate Moss εμφανίστηκαν στα σούπερ ψαγμένα περιοδικά της εποχής όπως το Face, το i-D και το Interview και έγιναν αυτομάτως εμβλήματα μιας εικονογραφίας glamorous παρακμής που σόκαρε αρχικά αλλά σταδιακά αναζωογόνησε την βιομηχανία της μόδας, την ώρα που τα μέσα χαρακτήριζαν αυτή την αισθητική με τον αμφιλεγόμενο όρο "heroin chic".
Μιλώντας παλιότερα η ίδια η φωτογράφος για εκείνη την «τρελή αλλά και πολύ δημιουργική» περίοδο, θυμόταν τις συνθήκες φωτογράφησης για ένα editorial μόδας που της είχε αναθέσει το περιοδικό Face:
«Είχα συναντήσει την Rosemary Ferguson το 1991 στα McDonalds. Μου είχε φανεί γοητευτικά 'ανδρόγυνη'. Ένιωσα μια έλξη που δεν μου είχε ξανασυμβεί με κορίτσι. Την φωτογράφησα στο διαμέρισμά μου που είχε μια άθλια μοκέτα γεμάτη λεκέδες από τα πάρτι που κάναμε. Ήμουν άφραγκη και ζούσα με το επίδομα ανεργίας. Ποτέ μου δεν σκέφτηκα τότε την εμπορική διάσταση της φωτογραφίας μόδας. Περνούσαμε πολύ ωραία για να σκεφτούμε τέτοια πράγματα...».
σχόλια