Δεκαπέντε χρόνια εξοικείωσης με το social distancing και τη διαχείριση κάθε λογής κρίσης με οδηγούν στο να φτιάξω αυτή την εικοσιτετράωρη playlist που απευθύνεται σε ανθρώπους με νεόδμητα προβλήματα. H λίστα είναι ελεύθερη (freestyle), ξεκινάει στις 7.00 π.μ., μαζί με τον πρωινό καφέ, και μηχανουργεί όσο προχωράει η μέρα, για το καλό της. Αυτήν η μέρα, που μεγάλωσε απότομα μαζί με εμάς και ξαφνικά διαπιστώσαμε πως δεν μας έλειπε μόνο χρόνος.
Comic Relief
«Οι επικρατούσες ετυμολογικές ρίζες της λέξης "art" (τέχνη) είναι το σανσκριτικό "rtih" (τρόπος) καθώς και το αρχαιοελληνικό "αρτίζειν" (το να προετοιμάζεις). O Robert Filliou πρότεινε τις 17 Ιανουαρίου του 1963 τα γενέθλια της τέχνης, ως τη μέρα που, ένα εκατομμύριο χρόνια πριν, ένας άνθρωπος έριξε ένα στεγνό σφουγγάρι σε έναν κουβά νερό. Πρότεινε επίσης την ίδια ημέρα ως αργία και εθνική εορτή για την παρουσία της τέχνης στη ζωή μας».
Ψάχνοντας μέσα στη μέρα της/του, καθεμία και καθένας μπορεί να βρει διάφορα πράγματα που έχανε για καιρό, και αυτό είναι το καλύτερο κίνητρο ενάντια στον πανικό, αυτό το προνόμιο του παρελθόντος.
Πίσω στη ροή
Η κρίση μετά από δέκα χρόνια σπουδών και εξειδίκευσης έγινε πανδημία. Με τον εγκλεισμό και τον έλεγχο να συγκροτούν το δυστοπικό παρόν και τα καθημερινά διαγγέλματα να επαναφέρουν την «ατομική ευθύνη», αυτή η λίστα αγγίζει τη συλλογική μας ευθύνη απέναντι στην ομορφιά όλου του κόσμου. Ο λόγος που μένω μέσα αυτήν τη στιγμή είναι το ότι έχω «μέσα» για να μείνω. Δεν ξεχνώ όσους τους βρήκαν τα νέα χωρίς «μέσα», στον δρόμο, τα σύνορα ή τη θάλασσα.
Η αλήθεια είναι πως ξεμείναμε από τρόπους. Η πληροφορία διαδίδεται όλο και γρηγορότερα. Η κάθε είδηση έρχεται μαζί με μία καινούργια εντολή για κάτι που είτε πρέπει να σταματήσει να γίνεται ή –ακόμα χειρότερα– να αρχίσει να γίνεται με διαδικασία κατεπείγοντος, χωρίς πολλές πολλές εξηγήσεις. Η καινούρια υγειονομική ρουτίνα βέβαια δεν αντικαθιστά εξολοκλήρου αυτό που πριν από λίγο ήταν γνωστό ως «κανονικότητα», και αυτό δημιουργεί ένα σωρό καινούριες προκλήσεις. Αναγκαστικά τους καινούριους τρόπους θα πρέπει να τους φτιάξουμε εμείς, με φροντίδα και ενσυναίσθηση.
Ψάχνοντας μέσα στη μέρα της/του, καθεμία και καθένας μπορεί να βρει διάφορα πράγματα που έχανε για καιρό, και αυτό είναι το καλύτερο κίνητρο ενάντια στον πανικό, αυτό το προνόμιο του παρελθόντος. Αυτά τα 250 τραγούδια είναι το soundtrack της δικής μου αναζήτησης. Ο χρόνος στην «κανονικότητα» με διαιρεί, ενώ ο χρόνος μέσα με συνέχει. Ας μην είναι λοιπόν σήμερα σαν άλλη μία [ημέρα δημοσίευσης] στη δουλειά και ας ελπίσουμε πως όταν όλο αυτό θα έχει περάσει και ο ήλιος θα βλέπει τα κορμιά μας σε κάποια παραλία, θα μπορούμε να μιλάμε για τα προβλήματα με το όνομά τους.
Με ενσυνείδηση και αλληλεγγύη, θα περάσει και αυτό.
Ολόκληρη η playlist εδώ
σχόλια