Κάπου διάβαζα, λίγο πριν κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος του, ότι είναι «μία απ' τα ίδια, λίγο πιο χαμηλόφωνος από τον "Άργο", με περισσότερα φυσικά όργανα και λιγότερο ηλεκτρονικός». Ότι παραείναι μελωδικός, ότι δεν έχει και μεγάλη διαφορά από τις προηγούμενες δουλειές του, ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα από τις μέρες που τραγούδαγε το «Παιδί». Το μεγαλύτερο προσόν του Κωνσταντίνου Βήτα όμως, πέρα από τους προσωπικούς στίχους, είναι ο καταδικός του, χαρακτηριστικός ήχος, αυτή η αναγνωρίσιμη φωνή που απαγγέλλει λέξεις που σχηματίζουν εικόνες και τραγουδάει για τον ήλιο, τα αστέρια, τον δρόμο και τις λεωφόρους, τα σύννεφα, τον ουρανό. Η μουσική και τα θέματα που από την πρώτη νότα είναι ξεκάθαρα Κωνσταντίνος Βήτα, ακόμα κι όταν τα συνοδεύει η φωνή του Βασιλικού. Το «μια απ' τα ίδια» μπορεί να είναι μειονέκτημα μόνο αν το αποτέλεσμα είναι κατώτερο απ' αυτό που περίμενες, αν σε απογοητεύει, κι αυτό θα ήταν άδικο να το πεις για την «Ένωση». Περιέχει κι ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχει γράψει ποτέ, το «Χρώμα του ήλιου».
Pan Sonic
Δεν υπάρχουν πολλά ευρωπαϊκά ονόματα των '90s που να μπορούν να συγκριθούν με την ακραία πρωτοπορία των Φινλανδών Pan Sonic - ή Panasonic, όταν πρωτοξεκίνησαν. O χαρακτηριστικός ήχος τους προέρχεται από τον ειδικά κατασκευασμένο εξοπλισμό που χρησιμοποιούν μαζί με σάμπλερς και ένα MPC2000 sequencer. Αποτελούμενοι από τον Mika Vainio και τον Ilpo Väisänen, οι Pan Sonic εντοπίζουν τις κοινές μουσικές επιρροές τους στους πρωτοπόρους της «βιομηχανικής» techno μουσικής, όπως οι Throbbing Gristle, Einstürzende Neubauten και Suicide, στην acid house, τη χιπ χοπ, τη ρέγγε, την παλιά τζαμαϊκανή dub, τη ska, τον Γάλλο συνθέτη Pierre Henry, αλλά και τον εκκεντρικό rockabilly μουσικό Hasil Adkins.Ο Vainio συχνά αναφέρει ότι η μουσική τους είναι ένα κράμα των σκληρών και καθαρών ήχων της βιομηχανικής techno μουσικής απλωμένων σε μακριά και συγκροτημένα ηχητικά τοπία, παρόμοια με αυτά της ορχηστρικής ρέγγε και της dub. Η εμφάνισή τους στο Bios την Παρασκευή το βράδυ είναι η τελευταία ζωντανή παγκοσμίως πριν την οριστική διάλυσή τους. Το ίδιο βράδυ, στα εγκαίνια του νέου βιβλιο-δισκοπωλείου, θα παίξει μία από τις θρυλικές μορφές της σκηνής του Mάντσεστερ και της παρέας των Autechre, o Rob Hall, ενώ θα ανοίξουν οι δικοί μας Parallel Worlds.
Ελληνική electronica
Οι τρεις αξιόλογες κυκλοφορίες της coorecords και το άλμπουμ του Melorman «Out in the field» έρχονται να προστεθούν στην εντυπωσιακή πια λίστα των ηλεκτρονικών άλμπουμ Ελλήνων δημιουργών που κυκλοφόρησαν μέσα σε μια χρονιά που μπορεί να μην είχε κάτι εντυπωσιακό, αλλά πολλές καλές στιγμές που στο τέλος αφήνουν μάλλον την ίδια καλή γεύση. Το «Flight Sessions» EP της Dalot, το πρώτο άλμπουμ της May Roosevelt με τίτλο «Panda» και εξαιρετικό artwork και το «Friendly Warning» του ντουέτου των Cloudcub είναι γεμάτα από στιγμιότυπα όμορφης electronica χαμηλών τόνων, από ambient με μελωδικές εξάρσεις και χαλαρά beat, μέχρι τη μελαγχολική ατμόσφαιρα των Boards of Canada, που όλοι τους φαίνεται να λατρεύουν. Ο ήχος τους έχει στοιχεία που συναντάς στους μουσικούς κάθε γωνιάς του πλανήτη, ονειρικές παλέτες εσωστρέφειας, και παρόλο που δεν φαίνεται, μάλλον είναι ο κυρίαρχος στα δωμάτια των μουσικών που ασχολούνται με την post electronica σε κάθε μεγαλούπολη του κόσμου. Ίσως να μην μπορείς να τον χαρακτηρίσεις πια «πρωτοποριακό», αλλά υπάρχει μια αφοπλιστική ειλικρίνεια που είναι αδύνατο να αγνοήσεις.
Ενώ η νυχτερινή διασκέδαση φαίνεται να περνάει κρίση (τα μεγάλα μαγαζιά), οι μικροί μουσικο-θεατρικοί χώροι που λειτουργούν και ως γκαλερί αυξάνονται και πληθύνονται. Στη Μιχαλακοπούλου 206 και Αρκαδίας 44 ξεκινάει ο νέος πολυχώρος Knot με πληθώρα συναυλιών - ανοίγουν οι Acte Vida και οι Trio Mohammad και θεατρικές παραστάσεις. Τα εγκαίνια είναι στις 21/12.
σχόλια