Ο ηθοποιός Γιάννης Τότσικας που έφυγε χθες από τη ζωή στα 82 του χρόνια ήταν ιδιαίτερα αγαπητός από τους παροικούντες τα εγχώρια κινηματογραφικά φεστιβάλ, αλλά και τους σινεφίλ θεατές.
Δεν ήταν μόνο η συμμετοχή του στην ασπρόμαυρη οριακή «Αναπαράσταση» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ήταν και αυτό που απέπνεε: Μία λαϊκότητα και μία φυσική ευγένεια ταυτόχρονα από έναν γλυκύτατο άνθρωπο και καλλιτέχνη που αν είχε δράσει την ίδια ακριβώς περίοδο στη γειτονική Ιταλία, σήμερα θα τον μνημονεύαμε ως έναν ηθοποιό εφάμιλλο του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.
Ελάχιστοι γνωρίζουν πως ο Τότσικας πέρασε σε σχετικά μεγάλη ηλικία από το Θέατρο Τέχνης, όπου για να τα φέρνει βόλτα οικονομικά, εργαζόταν και ως ελαιοχρωματιστής.
«Μα, είναι πολλά, κύριε μου» τόλμησε να πει για να λάβει την απάντηση του ποιητή: «Δεν είναι πολλά, εσείς οι καλλιτέχνες πρέπει να πληρώνεστε καλά...».
Μια μέρα θα έβαφε το σπίτι του Νίκου Γκάτσου στην Κυψέλη. Έχοντας ήδη κάνει την «Αναπαράσταση», ο ποιητής της «Αμοργού» τον αναγνώρισε. Πιθανώς να τον είχε δει σε ανύποπτο χρόνο σε κάποια πρόβα με τον Κουν, ερήμην του.
Όταν τελείωσε την εργασία του, τον ρώτησε ο Γκάτσος: «Πόσα λεφτά θέλετε;». «Είκοσι χιλιάδες δραχμές» απάντησε ο Τότσικας. Τότε είδε τον Γκάτσο να του δίνει ένα άλλο ποσό, που άγγιζε το αστρονομικό νούμερο των διακοσίων χιλιάδων δραχμών.
«Μα, είναι πολλά, κύριε μου» τόλμησε να πει για να λάβει την απάντηση του ποιητή: «Δεν είναι πολλά, εσείς οι καλλιτέχνες πρέπει να πληρώνεστε καλά...».
Για όλα τα επόμενα χρόνια, ο Τότσικας αναρωτιόταν αν το «εσείς οι καλλιτέχνες» του Γκάτσου πήγαινε στη δουλειά του ως ηθοποιός ή ως ελαιοχρωματιστής.
Είναι μία ιστορία που βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, ενδεικτική του ήθους των δύο ανδρών. Αφιερώνεται στη μνήμη του Γιάννη Τότσικα.
σχόλια