Για μια επταετία περίπου – από το 1967 ως το 1973 – ο Ρόμπερτ Έβανς, που πέθανε σήμερα σε ηλικία 89 ετών, είχε μια από τις πιο επιτυχημένες πορείες στην ιστορία του Χόλιγουντ, ενσαρκώνοντας γλαφυρά και με ζήλο την επιτομή του νέου δυναμικού, λαμπερού, φιλόδοξου μεγαλοπαραγωγού, ως επικεφαλής των στούντιο της Paramount που έπνεε τα λοίσθια πριν αναλάβει εκείνος.
Η Paramount βρισκόταν στην τελευταία θέση της κινηματογραφικής βιομηχανίας αλλά με τη σειρά ταινιών που έδωσε το πράσινο φως ο Έβανς να γυριστούν κατά τη βασιλεία του, το ιστορικό στούντιο παραγωγής βρέθηκε στην κορυφή.
Η λίστα είναι ενδεικτική και περιλαμβάνει μερικές από τις πιο επιτυχημένες αλλά και πιο σημαντικές ταινίες εκείνης της χρυσής εποχής για το Νέο Χόλιγουντ: «Το μωρό της Ρόζμαρι», «Χάρολντ και Μοντ», «Ο Νονός», «Love Story», «Η συνομιλία»... Από όλους όμως τους ιδιοσυγκρασιακούς και εμβληματικούς χαρακτήρες που ανέδειξαν οι ταινίες με τις οποίες συνδέθηκε ως παραγωγός, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι πιο συναρπαστική, ιδιαίτερη και «μεγαλύτερη από τη ζωή» προσωπικότητα ήταν ο ίδιος ο 'Έβανς.
Θα συμφωνούσε και ο ίδιος μ' αυτό, όπως είχε γίνει εντυπωσιακά φανερό από τα διάσημο για το γλαφυρό ύφος και τις σκανδαλιστικές αποκαλύψεις, βιβλίο απομνημονευμάτων του με τίτλο "The Kid Stays in the Picture" που εκδόθηκε το 1994 και μεταφέρθηκε ως ντοκιμαντέρ στην οθόνη το 2002. Ο τίτλος προέρχεται, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο τον Έβανς, από την διαταγή που έδωσε το 1957 ο μεγιστάνας του Χόλιγουντ, Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ στους δημιουργούς της ταινίας «Ο ήλιος ανατέλλει ξανά» που ήθελαν, όπως και ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ στο ομώνυμο βιβλίο του οποίου είχε βασιστεί η ταινία, να διώξουν τον νέο, ωραίο, φιλόδοξο αλλά εντελώς ατάλαντο ως ηθοποιό, Έβανς, από το καστ του φιλμ.
«Ο μικρός μένει στην ταινία», υποτίθεται ότι υπαγόρευε η εντολή του Σέλζνικ για τον 27χρονο ηθοποιό που έπαιζε έναν ματαντόρ στο φιλμ, αλλά γνώριζε ήδη και ο ίδιος ότι το χάρισμά του είχε πιο πολύ να κάνει με διοικητικές αποφάσεις και με φόντο τα παρασκήνια της βιομηχανίας του θεάματος.
Η αφήγηση του χρονικού της εντελώς χολιγουντιανής (με πάσα έννοια) ζωής του Ρόμπερτ Έβανς στο ντοκιμαντέρ, ακούγεται φυσικά από τη στεντόρεια - με ίσες δόσεις αυτοσαρκασμού, ματαιοδοξίας και ακατανίκητης αυτοπεποίθησης - φωνή του ίδιου του Έβανς. Όπως είχε παρατηρήσει ο κωμικός Πάτον Όσβαλτ, ήταν «σα να ακούς τον Εωσφόρο να υπαγορεύει τα απομνημονεύματά του ξαπλωμένος με τη ρόμπα του στον καναπέ μιας πολυτελούς τουαλέτας με ένα κοκτέιλ Μαρτίνι ακουμπισμένο στην κοιλιά του».
Το 1974 αποφάσισε να ακολουθήσει ανεξάρτητη πορεία ως παραγωγός με πρώτο του πρότζεκτ το "Chinatown" στο οποίο συνεργάστηκε με τους κολλητούς του, Ρόμαν Πολάνσκι, Τζακ Νίκολσον και Ρόμπερτ Τάουνι - τον σκηνοθέτη, τον πρωταγωνιστή και τον σεναριογράφο αντιστοίχως αυτής της αριστουργηματικής ταινίας. Η συνέχεια όμως επεφύλασσε μια σειρά από απογοητεύσεις για την επαγγελματική καριέρα του Έβανς και η εικόνα του «χρυσού παιδιού» άρχισε να αμαυρώνεται σταδιακά και επίπονα συχνά για τον ίδιο. Το 1980 συνελήφθη για κατοχή κοκαΐνης και τέσσερα χρόνια μετά η παταγώδης αποτυχία του «Cotton Club», της ταινίας που θα σήμαινε την θριαμβευτική επανασύνδεση του με τον Φράνσις Φορντ Κόπολα, τον άφησε στη θέση του χρεοκοπημένου παρία μιας βιομηχανίας που κάποτε τον λάτρευε. Σα να μην έφτανε αυτό, το όνομά του συνδέθηκε με τη δολοφονία του Ρόι Ράντιν, ενός εκ των παραγωγών της ταινίας – έγκλημα που ποτέ δεν διαλευκάνθηκαν επαρκώς οι συνθήκες συντέλεσής του.
Παρά τα χτυπήματα στην επαγγελματική και στην διαρκώς άστατη προσωπική του ζωή, ο Έβανς αρνούνταν πεισματικά να το βάλει κάτω. Επέστρεφε στην παραγωγή ξανά και ξανά με ακόμα πιο φιλόδοξα σχέδια. Όταν το 1998 υπέστη εγκεφαλικό στο σπίτι του ενώ είχε καλεσμένο τον Γουές Κρέιβεν, του είπε λίγο πριν χάσει τις αισθήσεις του: «Στο είπα Γουές, εδώ δεν είναι ποτέ βαρετά τα πράγματα». Επέστρεψε και στην Paramount τελικά, και διατηρούσε το γραφείο του στην εταιρεία μέχρι και τη μέρα του θανάτου του, παρά το γεγονός ότι είχε αποδεσμευτεί επίσημα από τα καθήκοντά του τον περασμένο Ιούνιο.
Η προσωπική ζωή του Ρόμπερτ Έβανς ήταν ακόμα πιο θρυλική από την επαγγελματική. Όπως χαρακτηριστικά είχε γράψει στα δικά του απομνημονεύματα ο περιβόητος σεναριογράφος (του «Βασικού Ενστίκτου» μεταξύ άλλων) Τζο Εστερχάζ το 2004, «όλα τα ψέματα που έχουν ακουστεί οπουδήποτε για τον Ρόμπερτ Έβανς, είναι αληθινά». Ο Σιλβέστερ Σταλόνε είχε πει σε συνέντευξή του το 2006 ότι σε μια συνάντησή του κάποτε με τον Έβανς, εκείνος του είχε πει ότι έχουν κάτι κοινό, πριν του δείξει τη γυμνή φωτογραφία της τότε κοπέλας του ηθοποιού. Ο ίδιος ο 'Έβανς είχε παντρευτεί επτά φορές, μία εκ των οποίων με την ηθοποιό Άλι ΜακΓκρόου, η οποία όμως τον εγκατέλειψε «στεγνά» για τον Στιβ Μακ Κουίν, πληγώνοντας ανεπανόρθωτα τον εγωισμό του και την εικόνα του ως μεγάλου γυναικοκατακτητή.
«Είμαι ακόμα ζωντανός» έλεγε στον Guardian το 2017 σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του. «Λίγο μπαταρισμένος βέβαια, αλλά εκτιμώ τον εαυτό μου που δεν ξεπουλήθηκε. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερα σπίτια, μεγαλύτερες ελπίδες, μεγαλύτερα σκάφη. Κανείς όμως δεν έχει μεγαλύτερα όνειρα».
Με στοιχεία από το Vanity Fair
σχόλια