Σαν σήμερα, γεννιέται το 1928 στην Καρωτή (Θράκη). "'Οταν ψάλλεις, να ψάλλεις και όταν τραγουδάς να τραγουδάς. Πρόσεξε να μην μπερδεύεις το ένα με τ' άλλο".Αυτό μου εδίδαξαν κι εμένα οι δασκαλοί μου και γω σ'το μεταφέρω. Η ψαλτική θέλει ύφος κατανυκτικό και άρα απλότητα, ενώ το τραγούδι μπορείς να το κεντάς, να το στολίζεις με λαρυγγισμούς και μελίσματα και με έκφραση και ύφος πιο ελεύθερα.Για να καθιερωθεί κανείς ως σωστός και αγαπητός ερμηνευτής στο τραγούδι, δεν φτάνει μόνο μία καλή φωνή. Χρειάζεται συνδυασμός πολλών πραγμάτων: ήθος, ύφος, έκφραση, κίνηση και προπαντός καθαρή άρθρωση και κατάλληλος τονισμός, εκεί ακριβώς που πονάει το τραγούδι.Οι λαρυγγισμοί είναι απαραίτητοι στο Δημοτικό τραγούδι. Αν δεν τους έχεις, πρέπει σιγά σιγά να τους αποκτήσεις. Μπορεί να είναι λίγο δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Με υπομονή, επιμονή και εξάσκηση θα το κατορθώσεις. Σου φέρνω παράδειγμα τον εαυτό μου, όταν πρωτοξεκίνησα και γω δεν είχα λαρυγγισμούς, άκουγα άλλους που είχαν και ζήλευα. Πείσμωσα λοιπόν και πήρα την απόφαση να αποκτήσω και τους απέκτησα, αλλά ύστερα από πολύ κόπο. Μέρα και νύχτα με το τραγούδι στο στόμα. Ακόμα και στον ύπνο μου τραγουδούσα. (Δεν παραμιλούσα...Πρατραγουδούσα)" Συμβουλές του Χρόνη Αηδονίδη στην αγαπημένη του μαθήτρια Νεκταρία Καραντζή (από την επίσημη ιστοσελίδα του Χρόνη Αηδονίδη).
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης" (σελίδα στο FB αφιερωμένη στον Χρόνη Αηδονίδη).
"'Οταν ψάλλεις, να ψάλλεις και όταν τραγουδάς να τραγουδάς. Πρόσεξε να μην μπερδεύεις το ένα με τ' άλλο".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
1960, ο γάμος του Χρόνη Αηδονίδη με την Φωτεινή. Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
"Στο χωριό του, στην Καρωτή, πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια κι εκεί έμαθε τα πρώτα του τραγούδια και μυήθηκε στον κόσμο της παραδοσιακής μουσικής, πρώτα από τη μητέρα του, που γνώριζε τα περισσότερα τραγούδια της Θράκης κι έπειτα απ' τους πλανόδιους μουσικούς. Μαθητής ακόμα, διδάσκεται βυζαντινή μουσική, από τον πατέρα του και μετά από τον δάσκαλο Μιχάλη Κεφαλοκόπτη" (Wikipedia). Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
"Το 1950 εγκαταστάθηκε με τους γονείς του στην Αθήνα, όπου συνέχισε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη βυζαντινή μουσική, στο Ελληνικό Ωδείο, κοντά στο μεγάλο δάσκαλο Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου. Τον Φεβρουάριου του ίδιου χρόνου, προσλαμβάνεται στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο, όπου εργάζεται ως λογιστής, ενώ παράλληλα ολοκληρώνει τις σπουδές του στα λογιστικά, στη σχολή "Πυρσός. Σ' αυτή τη θέση θα παραμείνει ως τη συνταξιοδότησή του, το 1988.
Στο Σισμανόγλειο, μια σημαντική συνάντηση θα του αλλάξει τη ζωή. Το 1953 ο μεγάλος λαογράφος Πολύδωρος Παπαχριστοδούλου θα τον αναζητήσει και θα του προτείνει να συμμετέχει στην εκπομπή του "Θρακικοί Αντίλαλοι", στο κρατικό ραδιόφωνο (ΕΙΡ), προκειμένου να παρουσιάσει στον κόσμο ένα ρεπερτόριο της Θράκης άγνωστο μέχρι τότε. Παρότι στην αρχή ο Χρόνης Αηδονίδης θα διστάσει, λέγοντάς του "Με συγχωρείτε πολύ. Τα τραγούδια αυτά τα ξέρω, τα αγαπώ, αλλά...ντρέπομαι να τα πω. Θα με κοροϊδεύουν", τα παραινετικά λόγια και οι συμβουλές του σπουδαίου λαογράφου θα τον επηρεάσουν και θα τον προτρέψουν να αφιερώσει τελικά όλο το υπόλοιπο της ζωής του στην προσπάθεια προβολής και διάδοσης της παραδοσιακής μουσικής. Από τότε και με τη βοήθεια του Πολύδωρου Παπαχριστοδούλου, παίρνει μέρος στις εκπομπές του, συμμετέχοντας πολύ σύντομα ως σολίστ στη Χορωδία του Παντελή Καββακόπουλου. Οι «Θρακικοί Αντίλαλοι» που, πριν τον Χρόνη Αηδονίδη φιλοξενούσαν μόλις 30-40 τραγούδια της Ανατολικής Θράκης, τώρα πια, με τη φωνή του, γνωρίζουν στον κόσμο για πρώτη φορά τα τραγούδια της Δυτικής και της Βόρειας Θράκης αλλά και πολλά ακόμα της Ανατολικής, που ποτέ έως τότε δεν είχαν ακουστεί πέραν από τα σύνορα της Θράκης. Αργότερα συμμετέχει στη χορωδία του Σίμωνα Καρρά, ενώ από το 1957, αναλαμβάνει τακτική εβδομαδιαία εκπομπή στο ραδιόφωνο, προβάλλοντας το μουσικό θησαυρό της Θράκης" (από την επίσημη ιστοσελίδα του Χρόνη Αηδονίδη). Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Φωτ. "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης".
Με τον δημοσιογράφο (και στιχουργό) Τάσο Κουτσοθανάση.
Ο θρακιώτης καλλιτέχνης Καρυοφύλλης Δοϊτσίδης με τις δύο κόρες του, Θεοπούλα και Λαμπρινούλα, ντυμένοι με παραδοσιακές θρακιώτικες στολές.
Παλιουριώτικη ορχήστρα (από το μπλογκ Παλιούρι 'Εβρου).
Αριστ. : "Χειμώνας του 1963 στο καφενείο της Νίψας. Ο κεμεντζές άρχισε να παίζει".
Δεξ. : "Στου Σταμάτη τον καφενέ το 1959" (από το μπλογκ Γραφική, Παλιά Αλεξανδρούπολη).
"Ο γάμος του Κώστα Τασιούδη, του γνωστού σε όλους μας Νταντίκα. Ο γαμπρός και η νύφη, η Φωτεινή από τους Γιατράδες (Κιμπλί), χορεύουν στην πλατεία του χωριού" (από το μπλογκ Παλιούρι 'Εβρου).
Αριστ. : Πετράδες, 1982.
Δεξ. : Ζωναράδικος χορός από μαθήτριες (1967) (από το μπλογκ Πετράδες, το ακρολίθαρο της ελληνικής γης).
"Δεκαετία του ΄80 σε κάποια εκδήλωση του Εθνικού. Ο τότε Δήμαρχος Τάσος Σουλακάκης (σήμερα επίτιμος Δήμαρχος Αλεξ/πόλεως) σέρνει τον χορό" (από το μπλογκ Γραφική, Παλιά Αλεξανδρούπολη).
Ο Χρόνης Αηδονίδης με θρακιώτικη φορεσιά της περιοχής Διδυμοτείχου.
Χρόνης Αηδονίδης, Γιώργος Νταλάρας, Ross Daly, στην ηχογράφηση του δίσκου "Τ' Αηδόνια Της Ανατολής" (1989).
Χρόνης Αηδονίδης, Νεκταρία Καραντζή.
Με τη γυναίκα του Φωτεινή και τη Νεκταρία Καραντζή στην εκδήλωση του Μέγαρου Μουσικής Αθηνών για τα 50 χρόνια προσφοράς του στην παράδοση.
Με τον Παντελή Θαλασσινό, μία φωτογράφιση για το περιοδικό Δίφωνο.
Συναυλία στο Διδυμότειχο.
Χρόνης Αηδονίδης, Μαύρο μου χελιδόνι (θρακιώτικο). Κρατώντας τη μοναδική ερμηνεία του Χρόνη Αηδονίδη (σ' αυτήν την εκτέλεση που ξεχωρίζει με την παρεμβολή του ακορντεόν) και προσπερνώντας τα υπόλοιπα..
Η πρώτη ανατολή του 2000 στο Σούνιο με δύο τραγούδια του Χρόνη Αηδονίδη.
"Την ανατολή της 1ης Ιανουαρίου 2000, δηλαδή την πρώτη ανατολή της νέας χιλιετίας, όλες οι χώρες την υποδέχθηκαν με ένα τραγούδι. Το τραγουδι καθεμιάς χώρας, μεταδόθηκε, σε μορφή βίντεο κλιπ, από τα κρατικά κανάλια όλης της γης, σε όλον τον κόσμο, σε ένα ιδιαίτερο εορταστικό πρόγραμμα. Η Ελλάδα συμμετείχε στο πρόγραμμα αυτό με δύο από τα ωραιότερα τραγούδια του Χρόνη Αηδονίδη. Ήταν το "Να 'μαν πουλί" (στίχοι παραδοσιακοί - μουσική Χ.Αηδονίδη) και το "Βασίλεψεν Αυγερινός (στίχοι - μουσική του Χ.Αηδονίδη), τραγουδισμένα από τον Χρόνη Αηδονίδη. Το βίντεο που μπορείτε να παρακολουθήσετε από εδώ, είναι ακριβώς το βίντεο κλιπ, το οποίο επιμελήθηκε ο γνωστός σκηνοθέτης Παντελής Βουλγαρης και στο οποίο ο Χρόνης Αηδονίδης τραγουδά τα δύο αυτά τραγούδια, με τα οποία υποδέχθηκε η χώρα μας την πρώτη ανατολή του 2000, στο Σούνιο" (από την επίσημη ιστοσελίδα του Χρόνη Αηδονίδη).
Συνέντευξη του Χρόνη Αηδονίδη στον Θεοδόση Βαφειάδη (από το πολιτιστικό μπλογκ "Να μείνουν μόνο τα τραγούδια".
Πώς καταφέρατε και συνδυάσατε τη λογιστική εργασία με την τέχνη;
Δεν ασχολήθηκα ποτέ επαγγελματικά με το παραδοσιακό τραγούδι και τη βυζαντινή μουσική. Από το 1950 που εγκαταστάθηκα στην Αθήνα μέχρι το 1988 εργαζόμουν ως λογιστής στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο. Εκεί είχα την τύχη να έχω καλούς συνεργάτες, καλούς προϊσταμένους και διευθυντές που με βοήθησαν πραγματικά. Τη δουλειά του ο λογιστής την παρουσιάζει στο τέλος του μηνός. Εγώ την προχωρούσα γρήγορα τη δουλειά, πήγαινα και πολλά απογεύματα για να την ολοκληρώσω, έτσι ώστε να μπορώ να φεύγω και να απουσιάζω για αρκετές μέρες. Και πραγματικά έφευγα και για 15 μέρες και δεν με αναζητούσε κανείς γιατί τη δουλειά μου την είχα παραδώσει! (γέλια)
Νιώθω ευτυχισμένος γιατί και η λογιστική είναι καλλιτεχνία. Πρέπει να είσαι καλλιτέχνης. Καλλιγράφος, τακτικός και συγκεντρωμένος. Πρέπει να είσαι υπεύθυνος και συνεπής όταν είσαι λογιστής. Οτιδήποτε κι αν κάνεις δηλαδή... Αλλιώς δεν θα γίνεις αγαπητός στον κόσμο.
Εγώ ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε και στην επαγγελματική μου δουλειά να βρω καλούς ανθρώπους να με βοηθήσουν και στο καλλιτεχνικό κομμάτι της ζωής μου, που το έφτασα ως εδώ.
Θέλω να μου πείτε για τη συνάντησή σας με το Μάνο Χατζιδάκι...
Πολλές φορές συναντηθήκαμε με το Χατζιδάκι. Εγώ συνεργαζόμουν στο ραδιόφωνο με την Ελένη Καραΐνδρου, η οποία ήταν το δεξί χέρι του Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα. Εκείνα τα χρόνια κάναμε αρκετές εκπομπές και διάφορα ρεσιτάλ τα οποία μετέδιδε η Καραΐνδρου, η οποία στις μουσικές που έγραφε και γράφει έχει πολλά παραδοσιακά στοιχεία. Αυτή μεσολάβησε τότε και πήγαμε στα Ανώγεια της Κρήτης στις αρχές του ΄80, όπου ο Χατζιδάκις είχε αναλάβει το Φεστιβάλ του Ηρακλείου Κρήτης. Και εκεί ήρθαμε αρκετά κοντά.
Με άκουγε, με παρακολουθούσε και μου είχε πει πως θα μπορούσα να διαπρέψω και σε άλλο είδος τραγουδιού. Ήθελε να συνεργαστούμε. Εγώ όμως του είπα πως έχω ταχθεί στο παραδοσιακό τραγούδι. Το θεωρώ ιερό κειμήλιο. Δεν θέλω να το μπασταρδέψω.
Το σεβάστηκε, το κατάλαβε αυτό που του είπα και αργότερα μου πρότεινε να βγάλουμε σε δίσκους τα τραγούδια που έλεγα εγώ. Να πληρώσει η Ελληνική Ραδιοφωνία και να τα ηχογραφήσουμε.
Άλλο που δεν ήθελα εγώ, μιας και εκείνα τα χρόνια παρακαλούσαμε να πάμε σε κανένα καλό studio να γράψουμε καμιά κασέτα! Αλλά δεν πρόλαβε ο άνθρωπος... γιατί το 1981, δυστυχώς, τον έδιωξαν από αυτή τη θέση.
Πολλά χρόνια μετά συνεργάστηκα με ένα μαθητή του Χατζιδάκι, το Νίκο Κυπουργό. Τραγούδησα ένα νανούρισμα, το «Βλέφαρό μου» σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και πριν λίγους μήνες τραγούδησα σ' ένα αφιέρωμα για το Μάνο Χατζιδάκι που έκανε ο Νίκος Κυπουργός στην Ξάνθη.
Σας έχει γράψει ένα τραγούδι και ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας (με τους στίχους του Ξανθιώτη ποιητή Στέφανου Ιωαννίδη), αλλά μέχρι σήμερα δεν κυκλοφόρησε...
Βέβαια! Το είχαμε γράψει σ' ένα studio στην Καβάλα, αλλά δεν το βγάλαμε τελικά. Ήταν ένα τραγούδι με τίτλο «Αναστάσιμες Καμπάνες» αν θυμάμαι καλά, γιατί έχουν περάσει και αρκετά χρόνια. Ροκ τραγούδι! Εγώ όμως είχα κάνει ορισμένες παρεμβάσεις στη μουσική του Θανάση. Ήθελα να δώσω ένα βυζαντινό χαρακτήρα, ήταν ένα ωραίο τραγούδι και κρίμα που δεν καταφέραμε να το βγάλουμε. Ελπίζω κάποια στιγμή...
Ζείτε όλα αυτά τα χρόνια στην Αθήνα. Σας αρέσει;
Εμείς μένουμε στα Βριλήσσια. Μια ωραία περιοχή με μεγάλους δρόμους, με αρκετό πράσινο, είναι ένα από τα καλύτερα προάστια. Και σ' αυτή την περιοχή μένουμε από το 1950. Αν σου πω ότι στο κέντρο, στην Αθήνα έχω να κατέβω τέσσερα χρόνια, θα με πιστέψεις; Δεν κατεβαίνω γιατί αρρωσταίνω! Δεν την αντέχει άνθρωπος αυτή την πόλη.
Πώς βλέπετε την Ελλάδα και τους Έλληνες; Είστε αισιόδοξος με όλα αυτά που συμβαίνουν;
Πολύ δύσκολα τα πράγματα και φυσικά κάποιοι φταίνε. Τώρα όμως δεν είναι η εποχή και ο καιρός να ψάξουμε να βρούμε ποιος φταίει περισσότερο. Γιατί, όλοι φταίνε. Και εμείς που τους ψηφίζουμε φταίμε. Όταν πάρει το σπίτι σου φωτιά, κοιτάς και εσύ που είσαι ιδιοκτήτης και οι γείτονες να σβήσουν τη φωτιά και μετά θα ψάξεις να βρεις ποιος έβαλε τη φωτιά!
Ο κόσμος όμως θέλει κάποιοι να τιμωρηθούν και να φέρουν πίσω τα κλεμμένα...
Βεβαίως, έτσι πρέπει να γίνει. Αλλά, ας σβήσουμε τη φωτιά τώρα, να βγούμε από την οικονομική κρίση και μετά θα έχουμε όλο το χρόνο να ψάξουμε και να βρούμε τί έφταιξε και να τιμωρηθούν όσοι μας έφεραν ως εδώ. Και φυλακή να πάνε, αν και δεν το βλέπω! (γέλια)
Αν σας ζητούσα πέντε σταθμούς αυτής της 65χρονης καλλιτεχνικής πορείας;
Ο πρώτος σταθμός ήταν όταν ήρθε και με βρήκε ο μεγάλος λαογράφος Πολύδωρος Παπαχριστοδούλου το 1953 και μου πρότεινε να πάρω μέρος στην εκπομπή του "Θρακικοί Αντίλαλοι", στο κρατικό ραδιόφωνο (Ε. Ι. Ρ.), προκειμένου να παρουσιάσουμε στον κόσμο ένα ρεπερτόριο της Θράκης άγνωστο μέχρι τότε.
Ο δεύτερος σταθμός ήταν η συνεργασία με την Ελένη Καραΐνδρου στο ραδιόφωνο, επί Μάνου Χατζιδάκι.
Ο τρίτος σταθμός ήταν η συνεργασία μου με το Γιώργο Νταλάρα.
Και έπειτα θεωρώ πολύ σημαντικά γεγονότα, την εμφάνισή μου στο Σούνιο το 2000 στην αλλαγή της χιλιετίας και στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004 όπου ακούστηκε η ιερή μουσική της Θράκης σε κάθε γωνιά του κόσμου! Αυτές οι δύο διοργανώσεις ήταν οι σπουδαιότερες στιγμές της πορείας μου.
σχόλια