Τι στην ευχή μάς έχει συμβεί σε αυτή τη χώρα κι έχουμε απαξιώσει τόσο την ανθρώπινη ζωή;

Τι στην ευχή μάς έχει συμβεί σε αυτή τη χώρα κι έχουμε απαξιώσει τόσο την ανθρώπινη ζωή; Facebook Twitter
Το ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά είναι φανερό από τις καθημερινές μας συμπεριφορές, που κατά γενική ομολογία γίνονται όλο και πιο δύστροπες και επιθετικές. Φωτ.: Alexandros Michailidis/SOOC
0

ΕΙΧΑ ΒΓΑΛΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΠΡΙΝ ένα ακτοπλοϊκό εισιτήριο για Κρήτη. Έχοντας καθυστερήσει, έτρεχα του σκοτωμού να προλάβω τον απόπλου και τελικά έφθασα στην προβλήτα την ώρα που σηκωνόταν ο καταπέλτης.

Καβάλα στο μηχανάκι που είχα τότε και φορτωμένος πράγματα, έβαλα μια απέλπιδα φωνή στους ναυτικούς που ήταν στην μπουκαπόρτα. Με είδαν, δώσανε σήμα, το πλοίο «φρέναρε», ο καταπέλτης κατέβηκε και με βοήθησαν με ένα ενθαρρυντικό χαμόγελο να ανέβω. Δεν ήμουν φυσικά η μόνη περίπτωση, τα χρόνια εκείνα ταξίδευα πολύ στα νησιά και είχα δει αρκετά ανάλογα περιστατικά – τα πλοία πάντοτε περίμεναν τους επιβάτες της τελευταίας στιγμής, ακόμα κι αν είχαν λύσει τους κάβους. 

Το να πετάξουν έξω κάποιον επιβάτη επειδή καθυστέρησε και μάλιστα στη θάλασσα, με κίνδυνο να τραυματιστεί σοβαρά ή/και να πνιγεί, φάνταζε τα χρόνια εκείνα απλώς αδιανόητο.

Κι όμως, αυτό ακριβώς συνέβη χτες βράδυ στον Πειραιά, με θύμα τον 36χρονο βιοπαλαιστή (και με νοητική αδυναμία, σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες) Αντώνη Καρυώτη, ο οποίος πρόλαβε μεν να ανέβει στον καταπέλτη του Blue Horizon που προορισμό είχε το Ηράκλειο, όμως οι δύο ναυτικοί που βρίσκονταν εκεί τον απώθησαν βίαια, μολονότι μάλιστα διέθετε εισιτήριο (που και να μη διέθετε, μπορούσε να το βγάλει και εντός του πλοίου) με αποτέλεσμα να συμβεί το μοιραίο.

Δεν μπορούμε να τα ρίχνουμε όλα στα «απόνερα» της οικονομικής κρίσης ή στον μακροχρόνιο εγκλεισμό εξαιτίας της πανδημίας, που είναι εξάλλου ήδη αρκετά πίσω μας. Μπορεί να έχουν κι αυτά κάποιο μερίδιο, αλλά το πρόβλημα νομίζω είναι αλλού και σχετίζεται με την έλλειψη παιδείας, συναίσθησης, ενσυναίσθησης, την ανάδυση ενός κυνισμού, μιας μισανθρωπίας και ενός yolo ατομικισμού χωρίς προηγούμενο.

Εκείνο μάλιστα που ο νους δυσκολεύεται ακόμα περισσότερο να χωρέσει είναι ότι μετά την άθλια αυτή πράξη τους αδιαφόρησαν πλήρως για τον άνθρωπο που ρίξανε στη δίνη των απόνερων του πλοίου. Δεν έσπευσαν να τον τραβήξουν έξω, δεν ειδοποίησαν κάποια αρχή, δεν έριξαν έστω ένα σωσίβιο.

Κανείς, επιπλέον, συνάδελφός τους από όσους αντιλήφθηκαν το περιστατικό δεν είπε, ούτε έκανε κάτι, το μόνο που βρήκε να πει από τα μεγάφωνα ο καπετάνιος λίγο αργότερα ήταν ότι «το πλοίο δεν φέρει καμιά ευθύνη για το συμβάν» – την ουρά μας απέξω να βγάλουμε δηλαδή και όλα καλά, λες και το «συμβάν» αφορούσε κάποιο παλιομπάούλο που τυχαία εκπαραθυρώθηκε.

Ήταν κάποιοι επιβάτες που σαστισμένοι παρακολουθούσαν τη σκηνή, καταγράφοντάς τη με τα κινητά τους, εκείνοι που έκαναν φασαρία και ειδοποίησαν το λιμενικό, με αποτέλεσμα το Blue Horizon –που μάλλον πρέπει να μετονομαστεί σε Black– να διαταχθεί να επιστρέψει άμεσα στον Πειραιά όπου συνελήφθησαν οι δύο δράστες, ένας λοστρόμος και ο ύπαρχος, μαζί με τον αξιωματικό καταστρώματος και τον καπετάνιο, με την από κοινού κατηγορία της ανθρωποκτονίας.

Κάποιοι απέδωσαν το έγκλημα στις πρακτικές της εταιρίας –για την Blue Star Ferries ο λόγος–, τη βιασύνη, τα στενά χρονικά περιθώρια που δίνονται κ.λπ. Όμως ούτε έτσι δικαιολογείται η «πρεμούρα» των δραστών: βρισκόμαστε στο τέλος της τουριστικής σεζόν και η επιβατική κίνηση είναι αισθητά μειωμένη.

Χωρίς να απαλλάσσω την εν λόγω εταιρεία από πιθανές ευθύνες –εκείνη άλλωστε προσέλαβε τα δύο αυτά «μπουμπούκια» αλλά και όσους συναδέλφους τους «δεν είδαν, δεν ήξεραν»–, πιστεύω ότι πρόκειται καταρχήν για αγνό, πούρο, εγκληματικό, φασίζοντα κωλοπαιδισμό από αυτόν που έχει δώσει πλήθος δείγματα τον τελευταίο αρκετό καιρό. Από τα τρένα-φέρετρα σαν αυτό που προκάλεσε πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη τον Φεβρουάριο, επειδή το σιδηροδρομικό δίκτυο είχε αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη του χρόνια τώρα, μέχρι το ναυάγιο της Πύλου τον Ιούνιο με τους εκατοντάδες πρόσφυγες που, όπως όλα δείχνουν, αφέθηκαν κυριολεκτικά να πνιγούν (η ειδική εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ Μαίρη Λόλορ δήλωνε τότε πως η καταστροφή «είναι αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων», όπως άλλωστε ήταν καταρχήν και η απαξίωση του σιδηροδρόμου εδώ και πολλά χρόνια).

Πρόκειται για μια γενικότερη απαξίωση της ανθρώπινης ζωής που δεν έχει προηγούμενο μεταπολεμικά σε αυτή την έρημη χώρα. Μια θανατοπολιτική σε πλήρη εξέλιξη που αφορά από τους ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας και λογής δημοσιολογούντες μέχρι τον απλό κόσμο, όπως δείχνει και η ευκολία με την οποία βγαίνουν πλέον φονικά μαχαίρια ακόμα κι από ανήλικους, είτε πρόκειται για οπαδικές συγκρούσεις, είτε πεσίματα για κλοπές, είτε για αστυνομικά περίστροφα που βγαίνουν πολύ εύκολα και επιλεκτικά, είτε για ρατσιστικές επιθέσεις.

Το ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά είναι φανερό από τις καθημερινές μας συμπεριφορές, που κατά γενική ομολογία γίνονται όλο και πιο δύστροπες και επιθετικές, μέχρι ακόμα τον ολοένα πιο επικίνδυνο τρόπο που οδηγούμε, όπως δείχνει η ραγδαία αύξηση των ατυχημάτων (34% αύξηση το πρώτο πεντάμηνο του ’23 συγκριτικά με το αντίστοιχο του ’20, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ).

Και όχι, δεν μπορούμε να τα ρίχνουμε όλα στα «απόνερα» της οικονομικής κρίσης ή στον μακροχρόνιο εγκλεισμό εξαιτίας της πανδημίας, που είναι εξάλλου ήδη αρκετά πίσω μας. Μπορεί να έχουν κι αυτά κάποιο μερίδιο, αλλά το πρόβλημα νομίζω είναι αλλού και σχετίζεται με την έλλειψη παιδείας, συναίσθησης, ενσυναίσθησης, την ανάδυση ενός κυνισμού, μιας μισανθρωπίας και ενός yolo ατομικισμού χωρίς προηγούμενο.

Και όλα αυτά θα πρέπει να τα σκεφτούμε νομίζω πολύ σοβαρά ως Πολιτεία, ως κοινωνία και ως ενεργοί πολίτες γιατί το χειρότερο είναι τέτοιο ώσπου να συμβεί το ακόμα χειρότερο, που σε τέτοιες συνθήκες συνήθως δεν αργεί.   

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

36χρονος Πειραιάς

Ελλάδα / Πειραιάς: «Όξω ρε! - Τον έσπρωξαν και μετά είπαν 'φεύγουμε'»: Οι μαρτυρίες των επιβατών

Οργή και απέραντη θλίψη προκαλούν οι μαρτυρίες των επιβατών του Blue Horizon που παρακολουθούσαν σε απόγνωση το αποτρόπαιο περιστατικό, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε αμέσως μετά τόσο το πλήρωμα όσο και ο καπετάνιος
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ