ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ, ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κενολογία αυτή τη στιγμή από την επίκληση νομικών διαδικασιών που ο Κουφοντίνας μπορεί να ξεκινήσει για βρει το δίκιο του· ούτε μεγαλύτερη ανοησία από την απειλή ότι θα γίνει χαμός αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημά του. Κενολογία, διότι είναι με το ένα πόδι στον τάφο· και ανοησία, διότι λεονταρισμοί αριθμητικά ασήμαντων ομάδων δεν μπορούν να φοβίσουν την οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Ο Κουφοντίνας ζήτησε να μην γίνει ανάνηψη, αν χάσει την επαφή με το περιβάλλον. Είναι αποφασισμένος να πεθάνει, και τίποτα δεν φαίνεται ότι θα τον κάνει να αλλάξει γνώμη. Από την άλλη, το Μαξίμου με ανακοίνωσή του δεν δείχνει καμιά διάθεση υποχώρησης, και τίποτα δεν φαίνεται ότι θα το κάνει να αλλάξει γνώμη.
Καταλήξαμε σε παίγνιο μηδενικού αθροίσματος, εξαιτίας της ανικανότητάς μας να βρούμε τρόπους εκτόνωσης που θα απέτρεπαν τις αντιπαλότητες να εξελιχθούν σε μετωπική σύγκρουση.
Τα καταφέραμε να χωριστούμε στη μέση για μιαν ακόμη φορά. Κι αν το καλοσκεφτούμε, για ένα απολύτως γελοίο ζήτημα: αν θα εκτίσει την ποινή του στον Κορυδαλλό ή τον Δομοκό. Τέσσερα κόμματα της Βουλής είναι υπέρ της υποχώρησης της κυβέρνησης, απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και τον Βελόπουλο. Δικαστικοί και δικηγόροι έχουν διαιρεθεί, η επίκληση αριθμών και ποσοστών — πόσοι είναι υπέρ και πόσοι κατά της μιας ή της άποψης — απλώς μετράνε τα δέντρα και χάνουν το δάσος.
Θα είναι απεχθές να «εξαγνιστεί» μέσω του θανάτου του αυτός που έκανε το viva la muerte τρόπο ζωής.
Αν ο Κουφοντίνας πεθάνει, ουδείς γνωρίζει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Το επιχείρημα ότι δεν θα συμβεί απολύτως τίποτα ή ότι θα καεί το σύμπαν είναι υποστηρικτική ρητορεία των προκαθορισμένων θέσεων κάθε μεριάς, όχι πρόβλεψη.
Το βέβαιο είναι ότι φτάσαμε σε διχασμό, στο μόνο που δεν θέλουμε τώρα, όταν δεν έχουμε καν ξεμπλέξει από την πανδημία και η οικονομία πρέπει να ξαναπάρει μπρος. Θεωρώ αυτονόητο ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν πρόκειται να αφήσουν ανεκμετάλλευτο ενδεχόμενο θάνατο του Κουφοντίνα, διότι ασφαλώς γνωρίζουν ότι, πολύ περισσότερο από άλλες χώρες, ο θάνατος κατέχει ιδιάζουσα στη δική μας κουλτούρα. Και θα είναι απεχθές να «εξαγνιστεί» μέσω του θανάτου του αυτός που έκανε το viva la muerte τρόπο ζωής.
Η μόνη λύση είναι μια γενναία απόφαση της κυβέρνησης. Αν δεν υπάρξει, το μόνο που απομένει να πούμε είναι «ο Θεός βοηθός». Αλλά πολύ φοβάμαι πως κι αυτός μάς έχει βαρεθεί.
• • •
ΜΑΥΡΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ ΓΙΑ ΜΑΥΡΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
O/H Marieke Lucas Rijneveld — ένα άτομο που αυτοπροσδιορίζεται ως «μη δυαδικό» — παραιτήθηκε από τη μετάφραση στα Ολλανδικά ποιημάτων τής Αφροαμερικανίδας ποιήτριας, Αμάντα Γκόρμαν, η οποία απήγγειλε το ποίημά της «The Hill We Climb» στην ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν.
Σε ηλικία 29 ετών και με το πρώτο μυθιστόρημά του/της «The Discomfort of Evening», ο/η συγγραφέας από την Ολλανδία κέρδισε το περίφημο International Booker Prize 2020, καταφέρνοντας να γίνει το νεότερο άτομο που κερδίζει αυτό το σημαντικό λογοτεχνικό βραβείο και το πρώτο από την Ολλανδία.
Ο εκδότης είχε δηλώσει ότι ο/η Rijneveld ήταν το άτομο που ονειρευόταν να μεταφράσει τα ποιήματα τής Γκόρμαν, η οποία «ενθουσιάστηκε αμέσως με την επιλογή του νέου/ας ποιητή/ας».
Ωστόσο, αμέσως μόλις ανακοινώθηκε το όνομα του μεταφραστή προκλήθηκαν σημαντικές αντιδράσεις στα κοινωνικά μέσα που ζητούσαν να μεταφράσει τα ποιήματα μια «νέα, γυναίκα, και ενσυνείδητα μαύρη».
Ο/Η Rijneveld εξήγησε με μήνυμα στο Twitter γιατί παραιτείται: «Σοκαρίστηκα από τον σάλο για την εμπλοκή μου στη διάδοση του μηνύματος της Αμάντα Γκόρμαν, και καταλαβαίνω όσους πληγώθηκαν από την επιλογή του [εκδοτικού οίκου] Meulenhoff να μου το ζητήσει».
Όλα αυτά εκτυλίχτηκαν την περασμένη εβδομάδα και, αν μη τι άλλο, προκαλεί εντύπωση η ταχύτητα με την οποία ο εκδότης υπέκυψε στα σχόλια στα κοινωνικά μέσα. Δεν θέλω να γενικεύσω από μία περίπτωση, αλλά η απαίτηση για μαύρο μεταφραστή είναι μια (ακραία) «αμερικανιά» σε ευρωπαϊκό έδαφος, που θα πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις.
• • •
ΔΥΟ ΤΡΕΛΟΙ ΓΑΛΛΟΙ
Δεν μπορεί, κάτι θα μας αφήσει η καραντίνα.
Πρώτο περιστατικό. Ένας 80ρης στη Γαλλία, που τον κατέγραψε η κάμερα να τρέχει με 191 χιλ/ώρα, δικαιολογήθηκε στους τροχονόμους λέγοντας ότι ήθελε να προλάβει το ραντεβού του για να εμβολιαστεί.
Δεύτερο περιστατικό. Για να ξεφύγει από τους αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της καραντίνας, ένας 54χρονος τζόγκερ βούτηξε στη θάλασσα θερμοκρασίας 9 βαθμών Κελσίου, και χάθηκε γρήγορα από τα μάτια τους κολυμπώντας στα ανοικτά. Τελικά, επέστρεψε στο σπίτι του. Ύστερα από δύο ώρες, η γυναίκα του τηλεφώνησε στην αστυνομία να σταματήσουν τις έρευνες. Του έκοψαν πρόστιμο 135 ευρώ, και μάλλον θα έχει συνέχεια η ιστορία, διότι κινητοποιήθηκαν πολλά μέσα για να τον βρουν τουλάχιστον επί ένα δίωρο.
Πηγή: Le Point, Ouest France
• • •
Ο ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Όταν η Τζέιν Γκούντολ και η Ρεμπέκα Ατένθια πρωτοείδαν τη Wounda δεν πίστευαν ότι θα ζούσε. Άρρωστη, ταλαιπωρημένη από τους λαθροκυνηγούς που την έκλεψαν από την οικογένειά της, ανήμπορη να σταθεί στα πόδια της, σώθηκε χάρη στην ιατρική φροντίδα τής Ατένθια και τη μεγάλη στοργή με την οποία την περιέθαλψαν όλοι, από την Γκούντολ μέχρι το προσωπικό του καταφυγίου — στη Wounda έγινε η πρώτη μετάγγιση αίματος από χιμπατζή σε χιμπατζή στην Αφρική.
Όταν δυνάμωσε καλά, έφθασε η ώρα να επιστρέψει στον φυσικό της χώρο. Η σκηνή του αποχαιρετισμού είναι από τις ομορφότερες που έχω δει.
Tellement beau ! Jane Goodall et son équipe ramènent Wounda le chimpanzé dans la nature https://t.co/WL80G8gNRE @parizot pic.twitter.com/nRXbPo8yRb
— L'important (@Limportant_fr) February 27, 2021
• • •
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β΄ ιδρύει το Πανεπιστήμιο (ή κάποιου είδους ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα) της Κωνσταντινούπολης με προτροπή της συζύγου του Αιλίας Ευδοκίας, στις 27 Φεβρουαρίου 425 μ.Χ. — το Πανδιδακτήριον, αργότερα γνωστό ως Πανδιδακτήριον της Μαγναύρας.
Είχε 31 έδρες για νομικά, φιλοσοφία, ιατρική, αριθμητική, γεωμετρία, αστρονομία, μουσική, ρητορική και άλλα γνωστικά αντικείμενα, τα 15 στα λατινικά και τα 16 στα ελληνικά.
Πάντως, τα κύρια γνωστικά αντικείμενα για τους περισσότερους σπουδαστές ήταν τα νομικά, η φιλοσοφία και η ρητορική, που αποσκοπούσαν να διαμορφώσουν ικανό προσωπικό για να επανδρώσει την κρατική και εκκλησιαστική γραφειοκρατία.
Με περιπέτειες και αναδιαρθρώσεις έζησε 1000 χρόνια, μέχρι την άλωση της Πόλης. Θα ήταν ενδιαφέρον να διαβάσουμε μια αποτίμηση της συμβολής του στη μακροημέρευση της αυτοκρατορίας.
• • •
ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Η πιο γόνιμη και φυσική άσκηση για τον νου μας είναι, κατά τη γνώμη μου, η συζήτηση.
— Μισέλ ντε Μονταίνι (28 Φεβρουαρίου 1533 – 13 Σεπτεμβρίου 1592)
