ΑΠΟ ΤΟΝ DAVID SHUMANN
Παραγωγός του φιλμ
Ισχυρίζονται ότι είναι «plasticiens» (σ.σ. Σύγχρονος όρος ο οποίος περιγράφει τους καινούριους εικαστικούς που χρησιμοποιούν διάφορα μέσα για να εκφραστούν) όπως και street artists και έχουν έναν καλό λόγο για να τεκμηριώσουν τον χαρακτηρισμό που αποδίδουν στον εαυτό τους: Οι δουλειές τους περνούν μέσω διαφόρων σταδίων και εφαρμόζουν πρακτικές…έρευνες, μελέτες, προσχέδια μέχρι να ολοκληρώσουν το έργο τους, το οποίο είναι κατά κανόνα «in situ» (σ.σ. Λατινικός όρος. Στις εικαστικές τέχνες ο όρος in situ αναφέρεται σε έργα που δημιουργούνται επιτόπου στο χώρο όπου θα εκτεθούν, αντί να δημιουργηθούν στο εργαστήριο του καλλιτέχνη και να μεταφερθούν) με φυσικά ή αστικά στοιχεία κατά την διαδικασία, με την χρήση αντικειμένων ή καπνογόνων… H πρώτη συνεργασία ανάμεσα στους δύο «plasticiens» έγινε το 2011. Οι Zilda& Ro αποκαλούσαν «Versus» τις εικόνες που δημιουργούσαν με τέσσερα χέρια, μέσα από τις οποίες επανεξέταζαν ξεχασμένα έργα της ιστορίας της τέχνης.
Στην Γαλλία, αν και κανένας δεν γνωρίζει τα πρόσωπα τους τα οποία είναι κρυμμένα σε κουκούλες, αναγνωρίζεται με μια ματιά η μοναδικότητα των δουλειών τους, μια δουλειά απόλυτα προσαρμοσμένη με το μέρος που έχουν επιλέξει να την παρουσιάσουν.
Χωρίς άδεια, σε ένα σημείο με υψηλή αστυνομική και στρατιωτική επιθεώρηση, θα καταφέρουν οι καλλιτέχνες να πραγματοποιήσουν τη δημιουργία τους στην καρδιά ενός «vigipirate plan» (σ.σ Εθνικό Σύστημα Προειδοποίησης Ασφαλείας της Γαλλίας); Το ντοκιμαντέρ θα σας πει...
«Δημιουργώντας απρόσμενες δουλειές σε απρόσμενα μέρη»: Αυτή είναι η πολεμική τους κραυγή… Τα έργα τους έχουν μια ιδιαίτερη ηχώ κάνοντας τους τοίχους να μοιάζουν με «Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO», τα συναντούμε σε γοτθικά κάστρα ή σε απομονωμένες κορυφές των Άλπεων. Πάντα ψηλότερα, όλο και πιο τρελά…
Οι καλλιτέχνες ανέλαβαν μια νέα πρόκληση: Να φτάσουν την φαντασία τους στα υψηλότερα επίπεδα και μαζί να δημιουργήσουν ξανά το έργο «Ο Άγγελος του Θανάτου» της Evelyn de Morgan, μια κολοσσιαία δημιουργία 2.50 x 8 m, μια ειδική κατασκευή σχεδιασμένη για ένα μαγευτικό μέρος που βρίσκεται στην ανατολική έξοδο του Σιδηροδρομικού Σταθμού στο Παρίσι. Χωρίς άδεια, σε ένα σημείο με υψηλή αστυνομική και στρατιωτική επιθεώρηση, θα καταφέρουν οι καλλιτέχνες να πραγματοποιήσουν τη δημιουργία τους στην καρδιά ενός «vigipirate plan» (σ.σ. Εθνικό Σύστημα Προειδοποίησης Ασφαλείας της Γαλλίας); Το ντοκιμαντέρ θα σας πει…
Το φιλμ (η επίσημη κυκλοφορία έχει προγραμματιστεί για τον φετινό Ιούνιο) ακολουθεί την καθημερινότητα του καλλιτεχνικού διδύμου, σε ένα μυστικό στούντιο κάπου στην βιομηχανική ζώνη της Βρετάνης. Η θορυβώδης κάμερα του Colin Torre μας βυθίζει στην καρδιά των κινήσεων και στα ουτοπικά οράματα των αταξινόμητων καταστασιακών καλλιτεχνών.
Ακολουθήστε τους Zilda και Ro που ταλαντεύονται ανάμεσα σε μια διαυγή κατάσταση και στην αίσθηση ότι βρίσκονται κάτω από την επήρεια παραισθησιογόνων. Ένα ταξίδι στην καρδιά της τρέλας τους ή της διαύγεια τους, το φιλμ μας επιτρέπει να ταξιδέψουμε με δυο σκληρούς τύπους που προέβαλλαν αντίσταση ενάντια σε μια κοινωνία που έχει καθαρίσει από κάθε ποίηση. Μια ποίηση που επανεφευρίσκεται ακούραστα, με δικό της τρόπο και μηχανική, «πληγωμένη» και «περήφανη».
________________
Οι φωτογραφίες του ποστ δημοσιεύονται για πρώτη φόρα και δόθηκαν για αποκλειστική χρήση στο LIFO.gr από την παραγωγή του φιλμ. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση τους.
Όλες οι φωτογραφίες προέρχονται από την δουλειά των δυο καλλιτεχνών στο ατελιέ. Η αποκάλυψη του installation θα γίνει για πρώτη φόρα στο ντοκιμαντέρ «24 h. In a life of one day».
Διαβάστε την συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο Zilda στο LIFO.gr
σχόλια