Γκασπάτσο: Η παγωμένη σούπα από την Ισπανία είναι το ιδανικό φαγητό για τον καύσωνα

Η σπανιόλικη σούπα γκαζπάτσο είναι το δροσερότερο φαγητό για τον καύσωνα Facebook Twitter
Aπολαύστε την από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 12 το βράδυ!
0



ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να κλείσω το καλοκαίρι σε ένα μπολ θα ήταν με σούπα γκασπάτσο. Με σύγχρονη προέλευση μάλλον από την Ανδαλουσία στη νότια Ισπανία, η συνταγή του γκασπάτσο συνδυάζει με σοφία και ισορροπία όλα τα αγαπημένα καλοκαιρινά λαχανικά, τις ντομάτες, τις πιπεριές και το αγγουράκι.

Με λίγο ψωμί, φρέσκο ή χθεσινό, γίνεται στιγμιαία η δροσερή σου όαση στην οποία θα καταφεύγεις όταν ο υδράργυρος χτυπάει κόκκινο, προσθέτοντας στο τελευταίο χτύπημα στο μπλέντερ και λίγα παγάκια. Ναι, η συνταγή είναι ιδιοφυής και γι' αυτό δεν προσθέτω ούτε ένα φυλλαράκι βασιλικό, ούτε τσίλι, ούτε tabasco, τίποτα δεν της λείπει.

Αφήστε την λοιπόν ως έχει η κλασική της εκδοχή και απολαύστε την από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 12 το βράδυ! Και την υπόλοιπη; Βράστε λίγα μακαρόνια και ανακατέψτε τα με όση σούπα περίσσεψε, λίγο λάδι και λίγο βασιλικό, για ένα μεταμεσονύκτιο ελαφρύ φαγητό όλο αρώματα.

Ένα αγγουράκι ξεσποριασμένο και χοντροκομμένο κάθετα στα δύο

Μία μικρή πράσινη πιπεριά ή μία πιπεριά «κέρατο» ψιλοκομμένη

Μια κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης ψιλοκομμένη

1-2 σκελίδες σκόρδο κομμένο στη μέση

Ένα κιλό ντομάτες ώριμες, ξεφλουδισμένες και κομμένες στα τέσσερα (βγάλε τελείως το άσπρο μέρος του κοτσανιού που κρύβεται στη σάρκα τους)

Λίγες μπουκιές άσπρο ψωμί (και φρέσκο μπορείς να βάλεις και μπαγιάτικο μουσκεμένο και στυμμένο, το ίδιο είναι, αλλά να αποφύγεις ψωμί του τοστ!)

Λίγο ελαιόλαδο

Λίγο αλάτι

Λίγες σταγόνες από σπανιόλικο ξίδι από σέρι ή από κόκκινο σταφύλι

Όλα μαζί μπαίνουν στο μπλέντερ, με τη σειρά που αναφέρονται μέχρι να ομογενοποιηθούν.

Δοκιμάζουμε και ελέγχουμε για αλάτι.

Προσθέτουμε στον κάδο του μπλέντερ λίγα παγάκια και ξαναχτυπάμε, μια και η σούπα αυτή σερβίρεται βελουτέ και παγωμένη.

Σερβίρουμε με ελάχιστο ψιλοκομμένο μαϊντανό, δυο-τρεις σταγόνες ελαιόλαδο και λίγες νιφάδες θαλασσινού αλατιού.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Osteria Mamma 

Γεύση / Ένα νέο ιταλικό σερβίρει πιάτα που περιέχουν άγνωστες στην Αθήνα λέξεις

Θέλοντας να τιμήσει μια επιθυμία της μητέρας της, έπειτα από πολλά ταξίδια και γεύματα σε διαφορετικές ιταλικές πόλεις, η Ελένη Σαράντη ετοιμάζει στο Osteria Mamma πιάτα με μπόλικη comfort νοστιμιά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τα γλυκά των φετινών Χριστουγέννων 

Γεύση / Όλα τα νέα χριστουγεννιάτικα γλυκά σε μία λίστα

Τετράγωνοι κουραμπιέδες, κρητική αλλά και γαλλική βασιλόπιτα, πολλά προζυμένια πανετόνε: Σε αυτή τη λίστα δεν θα βρείτε τα κλασικά γλυκά της Αθήνας -τα ξέρετε ήδη- αλλά όλες τις φρέσκες ιδέες των τριτοκυματικών φούρνων και των πιο δημιουργικών ζαχαροπλαστών.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Γεύση / Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Ένα τοπόσημο της πόλης αλλάζει ριζικά, επενδύει σε μια dream team και σε ό,τι κλασικό, από το φαγητό και το ποτό μέχρι την αρχιτεκτονική του, ακόμα και τη μουσική του μερικές φορές, και περιμένει τη νέα γενιά Αθηναίων, ακόμα κι εκείνους που δεν το είχαν στο ραντάρ τους μέχρι τώρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Γεύση / Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Μπορεί ένα εστιατόριο να είναι μια ιστορία πάθους, ταλέντου, απανωτών δυσκολιών και επιμονής; Φυσικά και μπορεί. Ο restaurateur Κώστας Πισιώτης αφηγείται την πορεία του μικρού εστιατορίου του Συντάγματος, λίγο πριν αυτό ξεκινήσει το νέο του κεφάλαιο. 
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Starata: Οι χωριάτικες πίτες των Εξαρχείων που μας έμαθε ένας σταρ σεφ

Γεύση / Starata: Οι χωριάτικες πίτες των Εξαρχείων που μας έμαθε ένας σταρ σεφ

Το πιο κλασικό ελληνικό πρωινό, η τυρόπιτα, φτιάχνεται και ψήνεται μπροστά μας σε ένα μικρό μαγαζί που συνεχίζει τη θεσσαλική παράδοση στην Αθήνα. Την πρότεινε ο Σωτήρης Κοντιζάς και τη δοκιμάσαμε.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ντρόμ(ι)σες: Ένα ξεχασμένο αρβανίτικο πιάτο και η ιστορία ενός απαγορευμένου έρωτα

Ηχητικά Άρθρα / Ντρόμ(ι)σες: Ένα ξεχασμένο αρβανίτικο πιάτο και η ιστορία ενός απαγορευμένου έρωτα

Φτιαγμένο με τα πιο απλά υλικά, αλεύρι, νερό και λάδι, συνδέθηκε, μαζί με την μπομπότα, με την Κατοχή. Ο M. Hulot περιγράφει τις αναμνήσεις που του φέρνει στο μυαλό αυτό το πολύ απλό «φαγητό των γιαγιάδων».
M. HULOT