Η Κατερίνα Καλαμπάκα και ο Κώστας Γκουτέλιας γνωρίστηκαν στη Θεσσαλονίκη και, αφού ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους στη Δασολογία και τη Χημεία αντίστοιχα, μπήκαν στη διαδικασία αναζήτησης εκείνης της εργασίας που θα τους έδινε προοπτικές, θα κρατούσε ζωντανό το ενδιαφέρον τους και θα βελτίωνε την ποιότητα ζωής τους. Το Λιτόχωρο, ο τόπος όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Κατερίνα, φαινόταν να έχει καλές προοπτικές για να φτιάξουν κάτι δικό τους, που θα μπορούσε να τους δίνει χαρά με την εξέλιξή του και θα εξασφάλιζε το μέλλον τους.
Βέβαια, πολλοί είναι αυτοί που ονειρεύονται τη ζωή στην επαρχία, αλλά λίγοι αυτοί που το τολμούν. Αν σκεφτείς τον κόπο που χρειάζεται, τον αναγκαίο χρόνο αναμονής μέχρι να δεις τους καρπούς της δουλειάς σου αλλά και τις δύσκολες συνθήκες της ελληνικής εξοχής, δεν τους αδικώ. Για να φύγεις μακριά από την πόλη και να δημιουργήσεις μια επιχείρηση, πρέπει να έχεις κότσια ή τρέλα. Το ζευγάρι αυτό φαίνεται πως έχει και τα δύο, αλλά περισσότερο έχει όρεξη για δημιουργία, πείσμα και όραμα. Έτσι, το πλάνο τους για απόδραση στην Πιερία ξεκίνησε γύρω στο 2013.
Από τη στιγμή που έμαθα για την ιστορία και γνώρισα τα προϊόντα τους, έβαλα σκοπό να τους επισκεφτώ και να δω τις καλλιέργειές τους από κοντά. Η επιθυμία μεγάλωσε με την άφιξη της άνοιξης, που είναι η εποχή της συγκομιδής, και σκεφτόμουν ολάνθιστα λιβάδια με δεκάδες αρώματα. Δυστυχώς, η πανδημία άλλαξε τα σχέδιά μου, αλλά δεν άντεξα να μην επικοινωνήσω με τα παιδιά και να μάθω τηλεφωνικώς όλα εκείνα που ήθελα.
Είναι σημαντικό να καταλάβει κάποιος πως τα λουλούδια έχουν μια τρομερή δύναμη. Ομορφαίνουν ένα πιάτο με απλό και άμεσο τρόπο. Και μπορούν να χρησιμοποιηθούν παντού. Η γεύση τους, στα περισσότερα είδη, δεν είναι ικανή για να επηρεάσει το πιάτο. Είναι υπέροχο, όμως, να τα βλέπεις σε ένα ζεστό ρόφημα, πάνω σε μια σαλάτα, σε γλυκά ή ακόμα και πάνω σε ένα πιάτο spaghetti.
«Την ιδέα την έριξε η Κατερίνα» μου λέει ο Κώστας και συνεχίζει: «Λόγω σπουδών, είχε μεγάλη επαφή με το περιβάλλον και γενικότερα το οικοσύστημα και η προοπτική να εκμεταλλευτούμε το κτήμα που είχε στην Πιερία ήταν εξαιρετική. Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε με την καλλιέργεια των βοτάνων για πολλούς λόγους. Αρχικά, τα αγαπούσαμε ανέκαθεν και ξέραμε ότι υπάρχουν κάποια είδη αυτοφυούμενα στην περιοχή, οπότε φανταστήκαμε ότι η καλλιέργεια θα μπορούσε να αποδώσει. Εξάλλου, τα βότανα χρησιμοποιούνται με πάρα πολλούς τρόπους, π.χ. σε αφεψήματα ή αιθέρια έλαια, και υπάρχει μεγάλο αγοραστικό ενδιαφέρον».
Συνεχίζουμε την κουβέντα μας και καταλαβαίνω πως τα παιδιά έπεσαν στα βαθιά κατευθείαν. Δεν υπήρχε οικογενειακό background και όλα έπρεπε να δοκιμαστούν από την αρχή. Κάποια στρέμματα που είχαν ελιές δεν υπήρχε λόγος να θυσιαστούν για νέες καλλιέργειες, έτσι ένα χωράφι ενός στρέμματος ήταν ό,τι έπρεπε για να γίνει η πρώτη προσπάθεια.
Οι τέσσερις πρώτες καλλιέργειες έγιναν με τσάι του βουνού, μελισσόχορτο, φασκόμηλο και ρίγανη και η πρώτη συγκομιδή ήρθε το καλοκαίρι του 2013 με ποσότητες μικρές, αλλά ικανές για να δειγματίσουν τα προϊόντα τους. Ταυτόχρονα, ξεκίνησαν όλες οι διαδικασίες που θα οδηγούσαν στη βιολογική πιστοποίηση. Φαντάζομαι τη διαμονή και την καθημερινότητά τους ειδυλλιακές. Ψάθινα καπέλα που αρμενίζουν στον αέρα, φλοράλ ρούχα, γεύματα κάτω από μεγάλα δέντρα, βόλτες στη φύση και άλλα τέτοια μυθιστορηματικά, αλλά τα παιδιά με προσγειώνουν στην πραγματικότητα.
«Δεν είναι καθόλου ειδυλλιακή η ζωή ενός αγρότη. Όλα εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες, με όλες τις συνέπειες που μπορεί κάποιος να καταλάβει. Το ότι ο κόπος μιας χρονιάς μπορεί να χαθεί από μια χαλαζόπτωση δεν είναι καθόλου ειδυλλιακό. Όχι ότι περνάμε άσχημα. Λίγα πράγματα μας λείπουν από την πόλη. Έχουμε μια καθημερινότητα γεμάτη και μια συνεχή προσμονή για όσα μεγαλώνουν και όσα έρχονται. Αλλά σίγουρα τα πράγματα δεν είναι εύκολα ή μόνο γοητευτικά.
Μια συνηθισμένη μέρα μας, σε περίοδο όπως αυτή, λίγο πριν αρχίσουν οι συγκομιδές, ξυπνάμε με το πρώτο φως, κάνοντας τις δουλειές του γραφείου. Ελέγχουμε τα mails μας, απαντάμε σε πελάτες, κοιτάμε τις παραγγελίες και παίρνουμε ένα καλό πρωινό, για να μπορέσουμε να αντέξουμε στη συνέχεια. Μετά, βγαίνουμε στο χωράφι και ξεκινάμε τις εργασίες που πρέπει να γίνουν κι αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν τη συντήρηση των εκτάσεων, δηλαδή ξεχορτάριασμα, κόψιμο χόρτων, κλαδέματα, σπορές, μεταφυτεύσεις, εγκαταστάσεις σε τελική θέση ή συγκομιδές, ανάλογα με το είδος και τη διαχείριση των προϊόντων. Τελειώνουμε με τη δύση του ηλίου, οπότε ξαναγίνεται έλεγχος των mails».
Δεν υπάρχει κάποια δουλειά της επιχείρησης που να μην περνάει από τα χέρια των παιδιών. Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως όλα γίνονται από εκείνους. Ακόμη και σήμερα, που έχουν φτάσει στα δέκα στρέμματα καλλιεργειών και έχουν αποκτήσει περισσότερους πελάτες, συνεχίζουν να δουλεύουν και να φέρνουν εις πέρας όλη τη διαδικασία μόνοι τους.
Εξάλλου, μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν έσοδα επαρκή για να βιοποριστούν αποκλειστικά απ’ αυτή την εργασία. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να ξέρει κάποιος που θέλει να επιχειρήσει κάτι ανάλογο πως μόνο με πείσμα και υπομονή μπορεί να τα καταφέρει. Και, φυσικά, χρειάζεται να βλέπεις μπροστά. Να πρωτοπορείς. Στην Olympus Fields, η επιθυμία να πάνε τη δουλειά τους ένα βήμα πιο παρακάτω έφερε την καλλιέργεια των εδώδιμων ή βρώσιμων λουλουδιών.
«Τα εδώδιμα λουλούδια προέκυψαν μετά από παραγγελία πελάτη του εξωτερικού. Οι συνεργασίες που έχουμε από την πρώτη στιγμή ήταν από ευρωπαϊκές χώρες και ορισμένες από αυτές ήταν κατ’ αποκλειστικότητα. Δηλαδή καλλιεργούμε για έναν πελάτη το είδος που θέλει και όλη η παραγωγή είναι στη διάθεσή του. Ξεκινήσαμε με ένα είδος και στη συνέχεια μελετήσαμε κι άλλα είδη που χρησιμοποιούνται γενικά και προχωρήσαμε σε πειραματικές καλλιέργειες. Έτσι, αυτήν τη στιγμή καλλιεργούμε και βότανα και λουλούδια. Τα είδη είναι πάρα πολλά και κάθε χρονιά δοκιμάζουμε νέες ποικιλίες.
Τα κριτήρια επιλογής είναι πολλά και οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Αρχικά, πρέπει να μπορούν να αντέχουν στις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής, για να ευδοκιμήσουν, και στη συνέχεια να εξετάσουμε αν μπορούν να δώσουν ικανοποιητική ποσότητα ως προϊόν. Υπάρχει πολύ μεγάλη γκάμα από ποικιλίες και τα είδη μοιάζουν ατελείωτα. Και αυτό είναι μια όμορφη πρόκληση για εμάς».
Περιηγούμαι στο site τους και βλέπω την ομορφιά των συσκευασιών, αλλά και των λουλουδιών τους. Πραγματικά, τα παιδιά κάνουν μια πολύ σοβαρή δουλειά και δεν υπάρχει τίποτα που να έχει γίνει στην τύχη. Το λογότυπό τους είναι εμπνευσμένο, λιτό και to the point. Οι συσκευασίες τους το ίδιο minimal, καθαρές και κομψές. Ο λογαριασμός τους στο Ιnstagram προσεγμένος στη λεπτομέρεια. Πριν τους μιλήσω, φανταζόμουν ότι η Olympus Fields απασχολεί μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Τα πράγματα, όμως, για την Κατερίνα και τον Κώστα είναι πιο απλά.
«Όπως όλες οι διαδικασίες γίνονται με το χέρι, ξεκινώντας από τη σπορά, έτσι και ό,τι άλλο αφορά την επιχείρηση περνάει από τα χέρια μας. Για το λογότυπο υπεύθυνη είναι η γραφίστρια Εύα Μερζιεμεκίδου. Το site γίνεται με σκοπό να είναι εύκολο στη χρήση, απλό και ξεκάθαρο. Για τη συσκευασία, πάλι, θέλαμε κάτι που εφάμιλλο των προϊόντων. Σ’ ένα πολύ καλό και υψηλής ποιότητας προϊόν, μια όμορφη συσκευασία ολοκληρώνει ιδανικά το αποτέλεσμα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, εξάλλου, μπορεί κανείς να ανοιχτεί στην παγκόσμια αγορά».
Συνεχίζουμε την κουβέντα μας και γελάμε που οι περισσότεροι Έλληνες εξοικειώθηκαν με τα βρώσιμα λουλούδια μέσω του «MasterChef» ή βλέποντας τη διακόσμηση κάποιων signature cocktails.
«Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή πολλοί ήταν επιφυλακτικοί, αλλά σιγά-σιγά έχουν ξεκινήσει να τα χρησιμοποιούν, κυρίως στη ζαχαροπλαστική, θα λέγαμε. Το ενδιαφέρον είναι γενικό, δηλαδή και από απλούς ανθρώπους αλλά και από επαγγελματίες του χώρου της εστίασης. Είναι σημαντικό να καταλάβει κάποιος πως τα λουλούδια έχουν τρομερή δύναμη. Ομορφαίνουν ένα πιάτο με απλό και άμεσο τρόπο. Και μπορούν να χρησιμοποιηθούν παντού. Η γεύση τους, στα περισσότερα είδη, δεν είναι ικανή να επηρεάσει το πιάτο. Είναι υπέροχο, όμως, να τα βλέπεις σε ένα ζεστό ρόφημα, πάνω σε μια σαλάτα, σε γλυκά ή ακόμα και πάνω σε ένα πιάτο σπαγγέτι. Σου φτιάχνουν τη διάθεση και ό,τι το καταφέρνει αυτό είναι πολύτιμο και το έχουμε όλοι ανάγκη» μου λένε και συμφωνώ απόλυτα μαζί τους.
Πριν τους αφήσω, ζητάω να μου πουν ποια είναι τα αγαπημένα τους είδη. «Αγαπάμε το φασκόμηλο, γιατί είναι ένα βότανο που έχει πάρα πολλές θετικές ιδιότητες. Είναι αντιβακτηριδιακό, ιδανικό για τον βήχα και τη δυσπεψία, ωφέλιμο γενικά για τον οργανισμό. Επιπλέον, είναι ανθεκτικό σε πολύ ακραίες καιρικές συνθήκες και αυτό βοηθάει πολύ τη δουλειά μας. Το αγαπημένο μας λουλούδι είναι το τριαντάφυλλο. Απερίγραπτα χρώματα και αρώματα. Είναι πανέμορφο το τριαντάφυλλο».
Κάποια tips για τα λουλούδια στην κουζίνα μας
• Τα λουλούδια δεν συμμετέχουν στη διαδικασία βρασίματος ή ψησίματος. Προστίθενται μετά, για να διατηρήσουν τα χρώματα και την υφή τους.
• Μια όμορφη ιδέα για τα καλοκαιρινά ποτά μας είναι να γεμίσουμε τη θήκη με τα παγάκια μας μέχρι τη μέση, να τοποθετήσουμε ένα άνθος, να την αφήσουμε να παγώσει και μετά να προσθέσουμε νερό για να έχουμε τα πιο floral παγάκια για τα ποτά μας.
• Για ένα εντυπωσιακό κοκτέιλ Margarita, κολλάμε τα πέταλα των λουλουδιών μας με σιρόπι αγαύης ή λεμόνι στο στεφάνι του ποτηριού.
• Για λουλουδάτα cookies, ψήνουμε τα μπισκότα μας και μετά φτιάχνουμε ένα ελαφρύ γλάσο από ζάχαρη άχνη και νερό και το ρίχνουμε με ένα κουταλάκι πάνω από κάθε μπισκότο, τοποθετώντας από κάτω πέταλα από λουλούδια. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και με σοκολάτα, τοποθετώντας τα λουλούδια από πάνω.
• Στα πιάτα μας, αφού είναι έτοιμα, ρίχνουμε τα λουλούδια νωπά ή αποξηραμένα, ανάλογα με τα χρώματα και το γούστο μας.
