Αναζητώντας στην Ανάφη τον χαμένο χρόνο Facebook Twitter
Τα μικροσκοπικά αμπελάκια στην Ανάφη βρίσκονται διάσπαρτα σε πεζούλες, συχνά προσβάσιμα με τα πόδια ή γαϊδουράκι. Φωτ.: Nicoletta Barbata

Πίνοντας το πολύτιμο κρασί της Ανάφης

0

Η αναβλητικότητα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της ευδαιμονίας. Γι’ αυτό, μόλις απελευθερώθηκαν οι μετακινήσεις ξεκινήσαμε και πάλι τις περιηγήσεις στα αμπελοτόπια της χώρας. Όπως θα έχετε διαπιστώσει από τις προτάσεις μας όλα αυτά τα χρόνια, αναζητάμε συνέχεια προελεύσεις, ποικιλίες και ανθρώπους που κάνουν τη διαφορά στο σύγχρονο οινικό γίγνεσθαι. 

Ύστερα από σχεδόν επτά μήνες εγκλεισμού, το πρώτο ταξίδι επιβάλλεται να έχει διάρκεια. Επιπλέον, η ομορφότερη εποχή του χρόνου φλερτάρει με μια επίσκεψη στις Κυκλάδες, όμως είναι ευκαιρία να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα και να επιλέξουμε την ανεξερεύνητη οινικά Ανάφη.

Το ανεπιτήδευτο νησί των νοτιοανατολικών Κυκλάδων με τον χαρακτηριστικό μονόλιθο –ο δεύτερος μεγαλύτερος στη Μεσόγειο μετά το Γιβραλτάρ– βρίσκεται 150 μίλια μακριά από τον Πειραιά και τα τακτικά δρομολόγια (ανάλογα με την εποχή και τον καιρό) συνήθως περιορίζονται σε δύο φορές την εβδομάδα. Το πολύωρο ταξίδι και ο περιορισμένος αριθμός καταλυμάτων λειτουργούν αποτρεπτικά ως προς τον μαζικό τουρισμό. Το πλοίο πιάνει λιμάνι ξημερώματα και η πρώτη επαφή είναι σαγηνευτική.

Τα μικροσκοπικά αμπελάκια στην Ανάφη βρίσκονται διάσπαρτα σε πεζούλες και είναι συχνά προσβάσιμα με τα πόδια ή το γαϊδουράκι.

Τόπος άγονος, με ιδιαίτερα θερμό κλίμα, γι’ αυτό και αρκετοί κάτοικοι έψαχναν την τύχη τους μακριά της. Άλλωστε, ιστορικά, με τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αθήνα (1834) από τους ελληνολάτρες Όθωνα και Αμαλία, γνωρίζουμε ότι σταδιακά ήρθε στην πόλη για να δουλέψει μεγάλος αριθμός Αναφαίων, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στους βορειοανατολικούς πρόποδες της Ακρόπολης, περιοχή που σήμερα γνωρίζουμε ως Αναφιώτικα.

Αναζητώντας στην Ανάφη τον χαμένο χρόνο Facebook Twitter
Στην Παναγία την Καλαμιώτισσα, στον βράχο του Μοναστηριού. Φωτ.: Nicoletta Barbata

Στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων, σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Συνεταιριστικής Ένωσης Αμπελοοινικών Προϊόντων, οι συνιστώμενες οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου είναι οκτώ και οι επιτρεπόμενες περισσότερες από σαράντα, γεγονός που καταδεικνύει ότι τα κυκλαδονήσια είναι κυριολεκτικά κιβωτός του ελληνικού αμπελώνα, με πλήθος γηγενών ποικιλιών.

Όπως συμβαίνει χιλιάδες χρόνια στη λεκάνη της Μεσογείου, η αμπελοκαλλιέργεια αποτελεί για τους κατοίκους φυσική δραστηριότητα, προκειμένου να εξασφαλίζουν το κρασί και το τσίπουρό τους.

Τα μικροσκοπικά αμπελάκια στην Ανάφη βρίσκονται διάσπαρτα σε πεζούλες και είναι συχνά προσβάσιμα με τα πόδια ή το γαϊδουράκι. Εκεί, ο Στέφανος Μιχάλης του Κτήματος Φλαμουρού πασχίζει να αναβιώσει ξεχασμένες ποικιλίες, φροντίζοντας παλιά κλήματα ή φυτεύοντας νέα κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες – αρκεί να αναλογιστούμε πόσο πολύτιμο είναι το νερό στο νησί. 

Το εγχείρημα της παραγωγής κρασιού ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90 από τον θείο του Στέφανου, διάσημο καρδιοχειρουργό Άλκη Μιχάλη, ο οποίος, με την αρωγή του μοναδικού Χαρίδημου Χατζηδάκη, εμφιάλωνε μικρές ποσότητες, ουσιαστικά για τον ίδιο και τις λιγοστές παρέες. 

Αναζητώντας στην Ανάφη τον χαμένο χρόνο Facebook Twitter
Αμπέλια Φωτ.: Nicoletta Barbata

Την τελευταία δεκαετία ο Στέφανος, δουλεύοντας μεθοδικά, έχει καταφέρει να παραγάγει σχεδόν 2.500 φιάλες συνολικά, σε τέσσερις ετικέτες: το Κτήμα Φλαμουρού από 100% Ασύρτικο, την Κισηρόπη από 100% Γαϊδουριά, το πολυποικιλιακό λευκό Υάκινθος από Ασύρτικο-Αηδάνι-Γαϊδουριά και τις Πλειάδες, ένα πολυποικιλιακό ροζέ από Φωκιανό-Μαυροτράγανο-Μαντηλάρι-Βουδόματο-Τρυφιλιάτικο-Εφτάκοιλο. Όλα τα κρασιά είναι ήπιας, φυσικής οινοποίησης και έχουν νόστιμο, σαρκώδη χαρακτήρα.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ πρωτίστως το κρασί, όμως το νησί φημίζεται για τα μονοπάτια του, αν και το ενδιαφέρον των περισσοτέρων περιορίζεται στην ανάβαση προς την Παναγία την Καλαμιώτισσα, στον βράχο του Μοναστηριού. Η δραστήρια Έφη Καλογεροπούλου μας πρότεινε αρκετά από αυτά, όπως και τις παραλίες Κατσούνι, Άγιοι Ανάργυροι, Βαγιά και Λιβόσκοπος, μακριά από τις πολύβουες κατά τη διάρκεια της περιορισμένης σεζόν, Ρούκουνας και Κλεισίδι.

Επιπλέον, ευχάριστη έκπληξη αποτελούν οι γεύσεις στο νησί. Ο Στέφανος –μα ναι, είναι μάγειρας και έχει τσαγανό– μαγειρεύει στην Ταβέρνα της Μαργαρίτας, χρησιμοποιώντας πλήθος άγριων βοτάνων και μυρωδικών που συλλέγει. Χαρακτηριστικά είναι επίσης το παγωτό καϊμάκι με φρέσκο κατσικίσιο γάλα στο ζαχαροπλαστείο Τα Πλάγια και το εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι Μελανάφη. 

Αναζητώντας στην Ανάφη τον χαμένο χρόνο Facebook Twitter
Παραλία Άγιοι Ανάργυροι. Φωτ.: Nicoletta Barbata
Αναζητώντας στην Ανάφη τον χαμένο χρόνο Facebook Twitter
Χώρα. Φωτ.: Nicoletta Barbata

Ολοκληρώνοντας τη σύντομη γνωριμία/περιήγηση στο απόκοσμο τοπίο του ησιού, μπορείτε να βρείτε περισσότερες χρήσιμες πληροφορίες μέσω του δικτύου Visit Anafi. Στις αρχές Ιουλίου (5-12 Ιουλίου) πραγματοποιείται το φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης «Φαινόμενα», γεγονός που προβλέπεται να προσελκύσει νέους επισκέπτες. 

Να θυμάστε ότι, αν και μικρό νησί, χρειάζεται χρόνος αποσυμπίεσης προκειμένου να αποβάλετε την ένταση της ζωής στη μεγαλούπολη και να αγαπήσετε τους ρυθμούς του τόπου. Να είστε σίγουροι ότι θα γεμίσετε μπαταρίες και θα αναπληρώσετε τον χαμένο χρόνο του δύσκολου χειμώνα που όλοι περάσαμε.

Αναζητώντας στην Ανάφη τον χαμένο χρόνο Facebook Twitter
Παραλία Κατσούνι. Φωτ.: Nicoletta Barbata
Αναζητώντας στην Ανάφη τον χαμένο χρόνο Facebook Twitter
Φωτ.: Nicoletta Barbata
Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γεωργιάννα Χιλιαδάκη, πες μας πώς κάνεις τα γιουβαρλάκια σου

Γεύση / Γεωργιάννα Χιλιαδάκη, πώς κάνεις τα γιουβαρλάκια σου;

Στο καινούργιο εστιατόριο Iodio η σεφ Γεωργιάννα Χιλιαδάκη φτιάχνει πιάτα θαλασσινά με τον ξεχωριστό δικό της τρόπο. Μπήκαμε στην κουζίνα της, μιλήσαμε μαζί της και μάθαμε τις τεχνικές των πιάτων της. 
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
H μανία με το τρουφόλαδο και τι σημαίνει «εκλεκτό» στη γαστρονομία;

Radio Lifo / H μανία με το τρουφόλαδο και τι σημαίνει «εκλεκτό» στη γαστρονομία

Γιατί αναζητάμε διαρκώς το «εξωτικό» και το σπάνιο, αντί να εκτιμάμε περισσότερο τα υλικά και τα φαγητά με τα οποία μεγαλώσαμε; Η Κωνσταντίνα Βούλγαρη συνομιλεί με τους Nomade et Sauvage, τους μάγειρες Ιορδάνη Τσενεκλίδη και Παναγιώτη Σιαφάκα, για το τι θεωρείται εκλεκτό, τι ορίζεται ως πολυτέλεια στο φαγητό και πώς οι μόδες και οι τάσεις διαμορφώνουν τις διατροφικές μας συνήθειες.
Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Βιβλίο / Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Στον Μανταμάδο οι γυναίκες του Φυσιολατρικού–Ανθρωπιστικού Συλλόγου «Ηλιαχτίδα» δημιούργησαν ένα βιβλίο που συνδυάζει τη νοσταλγία της παράδοσης με τις γευστικές μνήμες της τοπικής κουζίνας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Osteria Mamma 

Γεύση / Ένα νέο ιταλικό σερβίρει πιάτα που περιέχουν άγνωστες στην Αθήνα λέξεις

Θέλοντας να τιμήσει μια επιθυμία της μητέρας της, έπειτα από πολλά ταξίδια και γεύματα σε διαφορετικές ιταλικές πόλεις, η Ελένη Σαράντη ετοιμάζει στο Osteria Mamma πιάτα με μπόλικη comfort νοστιμιά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τα γλυκά των φετινών Χριστουγέννων 

Γεύση / Όλα τα νέα χριστουγεννιάτικα γλυκά σε μία λίστα

Τετράγωνοι κουραμπιέδες, κρητική αλλά και γαλλική βασιλόπιτα, πολλά προζυμένια πανετόνε: Σε αυτή τη λίστα δεν θα βρείτε τα κλασικά γλυκά της Αθήνας -τα ξέρετε ήδη- αλλά όλες τις φρέσκες ιδέες των τριτοκυματικών φούρνων και των πιο δημιουργικών ζαχαροπλαστών.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Γεύση / Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Ένα τοπόσημο της πόλης αλλάζει ριζικά, επενδύει σε μια dream team και σε ό,τι κλασικό, από το φαγητό και το ποτό μέχρι την αρχιτεκτονική του, ακόμα και τη μουσική του μερικές φορές, και περιμένει τη νέα γενιά Αθηναίων, ακόμα κι εκείνους που δεν το είχαν στο ραντάρ τους μέχρι τώρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ