Υπάρχουν εκείνοι που βάζουν κάτω τα οικονομικά τους για να δουν σε ποια παράσταση του Φεστιβάλ Αθηνών θα κλείσουν θέση, σε ποιες συναυλίες που στήνουν το Release και το Ejekt Festival στην πλατεία Νερού θα πρωτοπάνε, που τσεκάρουν τα ονόματα που φέρνει το Bolivar για να αναλάβουν τα decks του ή που απλά παίρνουν το αυτοκίνητο για να κάνουν μια βόλτα προς παραλία για να τους χτυπήσει λίγο ο αέρας θάλασσας. Υπάρχουν κι αυτοί που, ενώ πίνουν κάπου τα ποτά τους, δεν θα το σκεφτούν δεύτερη φορά να μετακινηθούν σε μια άλλη περιοχή για να φάνε κάτι προτού πάνε για ύπνο. Γιατί καλά είναι τα προζυμένια ψωμιά, τα premium αλλαντικά και τα διαλεχτά τυριά, αλλά την ώρα που ζητάς το βρόμικο και το λαχταράς πραγματικά, μόνο αυτό παίζει ανοιχτό.
Όχι τυχαία προφανώς, στους δρόμους που κάποτε οδηγούσαν στα μπουζούκια, όταν αυτά ήταν στις μεγάλες τους δόξες, έχουν στηθεί οι πιο παλιές καντίνες αυτής της πόλης*. Όσες παραμένουν στη θέση τους κρατάνε και τις συνταγές τους ίδιες και απαράλλαχτες, έτσι που όποιος θέλει παριζάκι / διπλό καλαμάκι / μαγιονέζα με το κιλό μέσα στο σάντουιτς ξέρει πού θα βρει αυτό που ψάχνει ‒ στο βρόμικο δεν παίζουν πολλές εκπλήξεις. Η μόνη έκπληξη που μπορεί να σας προκύψει εκεί είναι να πιάσετε κουβέντα στην ουρά ή να ακούσετε ότι κάποιοι ξεκίνησαν από τα βόρεια για να φάνε σάντουιτς στα νότια ‒ έχουν γίνει αυτά.
Καλά είναι τα προζυμένια ψωμιά, τα premium αλλαντικά και τα διαλεχτά τυριά, αλλά την ώρα που ζητάς το βρόμικο και το λαχταράς πραγματικά, μόνο αυτό παίζει ανοιχτό.
Στο Δέλτα Φαλήρου για ποικιλία αλλαντικών
Μέχρι πριν αρχίσει να περνάει το τραμ από αυτό το σημείο, η πιο παλιά καντίνα της λίστας ήταν πιο έξω, σε εμφανές σημείο ώστε να την εντοπίζουν πιο εύκολα και οι περαστικοί, γι’ αυτό, αν έχετε καιρό να την επισκεφθείτε, είναι σίγουρα εκεί, απλώς λίγο πιο μέσα από το παλιό σημείο της. Από το 1976 ο Μερακλής έχει για χαρακτηριστικό του την ποικιλία αλλαντικών του (5,90 ευρώ), το σάντουιτς δηλαδή που μέσα έχει μορταδέλα, πάριζα, σαλάμι αέρος, χοιρινή ωμοπλάτη και καπνιστό χοιρινό ‒ φυσικά προσθέτουν και πατάτες, γκούντα, ντομάτα, μαγιονέζα κέτσαπ και μουστάρδα.
Έχουν και γαλοπούλα, αλλά τη χρησιμοποιούν μόνο στο «ελαφρύ» βρόμικο, με το κοτόπουλο πανέ, δεν τους πάει με κάτι άλλο. Και αν θέλετε λιγότερα αλλαντικά στη συνταγή, δοκιμάστε το σάντουιτς με το λουκάνικο, είναι ωραίο και το ψωμί τους είναι φρέσκο. Επίσης, μπορείτε να προσθέσετε blue cheese στην παραγγελία σας, το κάνουν πολλοί. Αν φέτος περάσετε το μισό σας καλοκαίρι στην πλατεία Νερού και δεν θέλετε να διανύσετε απόσταση για το φαγητό σας, αυτή είναι η καντίνα σας.
Ο Μερακλής, λεωφ. Ποσειδώνος 184, Παλαιό Φάληρο
Στο (αυτοαποκαλούμενο) καλύτερο hot dog της Αθήνας
Τη βάφτισε έτσι ο δημιουργός της τη συγκεκριμένη καντίνα, της έμεινε το όνομα και όλοι έτσι τη λένε, ενώ, όσοι την τιμούν όλα αυτά τα χρόνια, συμφωνούν στο ότι αυτό είναι το απόλυτο hot dog και άλλο κανένα. Στημένη απέναντι από το σημείο όπου κάποτε λειτουργούσε το θρυλικό πλέον στη νύχτα της Αθήνας «Διογένης Παλλάς», είχε πελάτες της όλα τα μεγάλα λαϊκά ονόματα των ’90s, ενώ πλέον αποτελεί στάση για όσους ανεβαίνουν (ή και κατεβαίνουν) στην παραλία, γι’ αυτούς που βγαίνουν Κουκάκι και Νέο Κόσμο και δεν έχουν θέμα να κατέβουν λίγο πιο κάτω, μέχρι το ύψος της Καλλιθέας, προκειμένου να χορτάσουν. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που θα κάνουν περισσότερο δρόμο για να τη βρουν ‒ έχει ξεκινήσει παρέα από τη Σαλαμίνα επειδή την πεθύμησε.
Όλα ξεκίνησαν το 1993, όταν ο Λευκαδίτης κ. Θανάσης Καββαδάς, που είχε ταξιδέψει στην Αμερική, άφησε τη δουλειά του στη θάλασσα και ξεκίνησε να πουλάει hot dog που τότε δεν ήταν ένα διαδεδομένο φαγητό, κάτι που συνήθιζαν να καταναλώνουν οι Αθηναίοι που ξενυχτούσαν. Έφτιαξε την καντίνα του στον παράδρομο της λεωφόρου Συγγρού, στη γωνία όπου συναντιέται με την έξοδο της Αμφιθέας. Τον βρίσκουμε ακόμα εκεί να τα φτιάχνει, όπως και τον γιο του Βασίλη, που σπούδασε χημικός μηχανικός και δεν έχει αλλάξει τίποτα στη συνταγή του πατέρα του.
Το ψωμί τους είναι μαλακό, πολύ ωραίο, το κάνουν στον ατμό «πριν εμφανιστούν τα bao buns», όπως λέει η νεότερη γενιά, το λουκάνικο είναι βραστό, προσθέτουν κέτσαπ, μουστάρδα, λάχανο - καρότο, τη δική τους σάλτσα με καραμελωμένο κρεμμύδι, που είναι το μυστικό τους, ενώ η μαγιονέζα μπαίνει άφθονη στο τέλος ‒ αν σας αρέσει, εκεί θα την ευχαριστηθείτε. Δεν έχετε παραπάνω από μία επιλογές, η φιλοσοφία τους είναι «ένα και καλό», μπορούν βέβαια να σας προσθέσουν το λεπτό πατατάκι Τsakiris αν θέλετε κάτι το έξτρα στην ίδια τιμή, στα 3,50 ευρώ δηλαδή. Θα τους βρείτε καθημερινά στο σημείο τους.
Καντίνα στη Συγγρού Hot Dog, λεωφ. Συγγρού 340, Καλλιθέα
Έξω από το Πάντειο για γκουρμέ βρόμικο
Ήταν 2009 όταν η πρώτη καντίνα του (πιο φρέσκου στη λίστα και διασημότατου πλέον) Johnie στήθηκε έξω από Πάντειο Πανεπιστήμιο προκειμένου να προσφέρει αυθεντικό αμερικανικό hot dog με ευρωπαϊκές πινελιές. Εκτός της κλασικής συνταγής που ήταν γνωστή μέχρι εκείνη τη στιγμή στην πόλη, εκείνοι ήρθαν να προσθέσουν στα υλικά hot dog, corn και pepper relish σος, το τραγανό τηγανητό κρεμμυδάκι, το γλυκόξινο αγγουράκι Δανίας, το κόκκινο λάχανο σε sauce μήλου, τη γλυκοκαυτερή μαύρη μουστάρδα Βαυαρίας, το ζεστό λιωμένο τσένταρ, τη μουστάρδα με μέλι, το βερολινέζικο κέτσαπ με κάρι, τις τηγανητές πατάτες crispy.
Μαζί με το κλασικό Φρανκφούρτης, προσφέρουν και ποικιλία σε λουκάνικα, ψητό χωριάτικο, λουκάνικο από κοτόπουλο και γαλοπούλα, λευκό γερμανικό Bratwust, ενώ έχουν προσθέσει και αμιγώς χορτοφαγικά hot dogs με νέα υλικά, όπως το βιολογικό χορτοφαγικό λουκάνικο Βιέννης, το vegan τσένταρ και η vegan μαγιονέζα, έτσι που πλέον εκεί μπορούν να βρουν κάτι να φάνε όλοι. Το ψωμάκι τους είναι πάντα φρέσκο, αφράτο και ζεστό, οι συνταγές τους είναι γύρω στις είκοσι μόνο στα hot dog (από 4 ευρώ), χώρια οι μερίδες που κάνουν.
Αν είστε από εκείνους που χαώνονται όταν έχουν πολλές επιλογές, πείτε τους απλά αν θέλετε το hot dog σας spicy, γλύκοξινο ή προς το γλυκό και θα σας κατευθύνουν αναλόγως. Στη δεύτερη κατηγορία, στα γλυκόξινα, έχω να σας προτείνω το American dog με λουκάνικο βραστό Φρανκφούρτης ή ψητό χωριάτικο, τραγανό παναρισμένο κρεμμυδάκι, hot dog relish σος, μουστάρδα με μέλι και μαγιονέζα. Σε περίπτωση που είστε από αυτούς που πάνε στον Μερακλή στο Δέλτα Φαλήρου και ζητάνε έξτρα μπλε τυρί στο σάντουιτς, δοκιμάστε το hot dog του Johnie με λουκάνικο βραστό, τραγανό παναρισμένο κρεμμυδάκι, γλυκό αγγουράκι, πατατάκια sticks, ντομάτα και blue cheese sauce. Και hot dog με αυγό τηγανητό στην κορυφή θα βρείτε, και ένα με λουκάνικο γεμιστό με γκούντα ‒ απογοητευμένοι δεν θα φύγετε σίγουρα. Και όσο θα περιμένετε για την παραγγελία σας, παρατηρήστε τον τρόπο με τον οποίο ρίχνουν από ψηλά τις σάλτσες στο ψωμί, δίνουν σόου.
Johnie hot dog, λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 136 & Ιερά Οδός 36, Γκάζι & Λεωφ. Ποσειδώνος 4, Ελληνικό
Στον Ταύρο για σάντουιτς με διπλό καλαμάκι, αυστηρά
Αυτή η καντίνα είναι γνωστή και ως «του Ανδρέα», ο οποίος εργαζόταν για χρόνια σε μια βιοτεχνία με σχάρες, οπότε μια ελάχιστη επαφή με το αντικείμενο την είχε. Κάποια στιγμή έμεινε άνεργος, αλλά του έπεσε το λαχείο και έφτιαξε το καρότσι του, που είναι το πιο αυτοσχέδιο απ’ όλα.
Το καλό με τον Ανδρέα είναι ότι δεν καταδέχεται να βάλει μόνο ένα από τα μαριναρισμένα και καλής ποιότητας καλαμάκια του στο σάντουιτς, χοιρινά και κοτόπουλο ‒ βέβαια, μπορεί να σας βάλει ένα και ένα. Το κακό είναι ότι το αν θα τον πετύχετε εκεί είναι θέμα τύχης, δεν βγαίνει κάθε μέρα και δεν έχει σταθερό ωράριο ‒ σίγουρα δεν ισχύει αυτό που θα βρείτε γκλουγκλάροντάς τον. Πάντως, όσοι τον έχουν βρει έστω και μία φορά στο πόστο του, δεν τον αλλάζουν. Και αν δεν είναι εκεί και είστε με μεταφορικό, ξαναβγαίνετε Πειραιώς για το φαγητό σας, είναι δίπλα.
Ο Ανδρέας - Σάντουιτς, Χρυσοστόμου Σμύρνης 52, Ταύρος
Στη Χαμοστέρνας για μαμαδίσια μαγιονέζα
«Μαζί με δυο φιλαράκια του ο πατέρας μου είχε συναρμολογήσει την καντίνα σε μια ταράτσα. Όταν το έμαθα, γέλασα τόσο, που ούτε σε ποια περιοχή έγινε αυτό δεν ρώτησα, του είπα “μα καλά, ρε πατέρα, δεν είχατε μια αποθήκη, ένα πάρκινγκ για να το κάνετε όλο αυτό;”. Τελικά, έφεραν γερανό και την κατέβασαν. Πάντως, βγήκε ανθεκτική τριάντα χρόνια τώρα, ολοστρόγγυλα». Από το 1993, λοιπόν, η καντίνα του Βασίλη στη Χαμοστέρνας έχει χτίσει το κοινό της και γι’ αυτό ο Δημήτρης, ο γιος του, δεν είχε δεύτερες σκέψεις για το αν θα συνεχίσει την επιχείρηση. «Τον Γιώργο από το Σπιρτόκουτο τον ξέρεις; Θέλω τρία δικά του», έτσι του έκανε παραγγελία ένας νεαρός όση ώρα ήμασταν εκεί, και συνεννοήθηκαν μια χαρά.
Η κιτρινόμαυρη καντίνα του Ταύρου φημίζεται για το σάντουιτς με το βραστό λουκάνικο Φρανκφούρτης (4,50 ευρώ) που βγάζει από τις κατσαρόλες του, αφού «μετά το ποτό θες κάτι που να μην είναι καυτερό και βαρύ». Του προσθέτει κρεμμύδι καραμελωμένο, κέτσαπ, μουστάρδα, λάχανο - καρότο και την πιο ελαφριά μαγιονέζα που κυκλοφορεί εκεί έξω, τη μαγιονέζα της μητέρας του, που είναι σπιτική και φαίνεται. Έχει και ελαφρώς πικάντικο λουκάνικο χωριάτικο, μπιφτέκι χειροποίητο από κρεοπώλη, βαρύ και καυτερό σουτζούκι αρμένικο, που δεν είναι να το φάει κανείς λίγο πριν κοιμηθεί, προτιμήστε το πιο νωρίς, ντονέρ μοσχαρίσιο χωρίς άφθονα μπαχαρικά, σάντουιτς και ταψάκι κοτομπουκιές που είναι μεν έτοιμες, αλλά είναι από καθαρό φιλέτο και όχι αλεσμένες.
Έχει λίγα τραπέζια έξω και ένα μεγάλο παγκάκι δίπλα του για να αράξετε, ενώ, αν ζητήσετε να σας το κάνουν πακέτο, θα σας το βάλουν ‒όχι τυχαία‒ σε κίτρινη σακούλα, μια και ο δημιουργός της καντίνας είναι αεκτζής και Φωστήρας Ταύρου, εξού και τα διάφορα Φ που θα δείτε τριγύρω. Ο Δημήτρης είχε χαρεί που είχε βρει πελάτη στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, μέχρι που ο πατέρας του συνάντησε έναν άλλον, ενώ ήταν μόλις για μια μέρα στην Τουρκία. Από τα πιο περίεργα πράγματα που του έχουν ζητήσει νύχτα είναι να βάλει καβουρόψιχα (που δεν έχει) σε σάντουιτς με μπιφτέκι. Κλείνει μόνο τις Τρίτες και τις μέρες που «έχει τόσο κρύο, παγετό, που δεν μπορεί να κυκλοφορήσει άνθρωπος».
Καντίνα Βασίλης, Παν. Τσαλδάρη, Χαμοστέρνας 55, Ταύρος Αττικής
Στης Βαρβάρας στην Πειραιώς για κοτομπέικον
«Μα πώς γίνεται να με ρωτάς αν εδώ είναι η καντίνα της Βαρβάρας; Δεν την ξέρεις; Μετά τη Βανδή είναι η δεύτερη πιο γνωστή εδώ γύρω», μου είχε πει πριν από περίπου δέκα χρόνια ο άντρας της Νίκος, δηλαδή όταν είχα πρωτοπάει στην καντίνα που η αλήθεια είναι πως ήταν πολύ γνωστή, απλώς εγώ άργησα να τη δοκιμάσω. Στη γωνία που σχηματίζει η Πειραιώς με την οδό Αναξαγόρα, φεύγοντας δηλαδή από την Πειραιώς 260 στο δεξί σας χέρι, στο ρεύμα προς Ομόνοια, στης Βαρβάρας ή στης «Barbie», όπως την ξέρουν οι θαμώνες, μπορείτε να πάρετε καλαμάκι χοιρινό σκέτο από την ψησταριά που είναι στημένη έξω από την καντίνα, θα βρείτε όμως και σάντουιτς με κοτομπέικον γίγας και τα γνωστά συνοδευτικά ενός βρόμικου που έχει κάνει σουξέ. Και αυτή η καντίνα παίζει να μην είναι ανοιχτή στα διαδικτυακά ωράριά της, αλλά, αν περάσετε Κυριακή και δεν τη βρείτε ανοιχτή, μην απογοητευτείτε, ο Βασίλης της Χαμοστέρνας είναι πέντε λεπτά με το αυτοκίνητο, που θα είναι σίγουρα ανοιχτός, και ο Ανδρέας στα δύο.
Η Καντίνα της Βαρβάρας, Πειραιώς & Αναξαγόρα
*Στη λίστα δεν έχουν συμπεριληφθεί η καντίνα της Μαβίλη και η καντίνα της Μιχαλακοπούλου, τις ξέρετε όλοι, πέρα από αυτό, όμως, αποφασίσαμε να αναφερθούμε στους οδικούς άξονες της Συγγρού και της Πειραιώς που θα τους ανεβοκατέβουμε πολύ αυτό το καλοκαίρι. Για την ιστορία, η συντάκτρια είναι team Μαβίλη.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
