Ταξικές διαφορές στις τραπεζαρίες του Τιτανικού (2ο μέρος)

Facebook Twitter
0

Το γεύματα της 2ης θέσης ετοιμαζόταν στην ίδια κουζίνα με αυτά της πρώτης αν και σερβίρονταν σε διαφορετική τραπεζαρία. Αυτό μάλλον σημαίνει ότι η τεχνική και η ποιότητα ήταν ισάξια της 1ης αλλά με πιο φτηνά υλικά (και μικρότερες ποσότητες). Το ημερήσιο πρόγραμμα της 2ης θέσης ήταν το εξής:

Πρωινό

Πόριτζ
Κρεατόσουπα
Αβγά βραστά ή τηγανιτά ή ομελέτα
Τηγανιτό λουκάνικο και μπέικον
Τσάι, καφές ή κακάο


Μεσημεριανό

Πόδια και στομάχι βοδινό
Ροστ μπηφ
Πατάτες βραστές ή πουρές

Βραδινό

Σούπα από βραστό αρνίσιο κεφάλι
Φρέσκο ψάρι
Βοδινό ραγού
Ψητό χοιρινό με σάλτσα μήλου
Λαχανικά, βραστές πατάτες
Πουτίγκα
Τάρτα με μαρμελάδα
Επιδόρπιο
Τσάι, καφές

Στην πρώτη θέση όλοι οι κανόνες καταρρίπτονταν: Για τους πλούσιους επιβάτες υπήρχε η επιλογή των εστιατορίων, στα οποία πλήρωναν ανάλογα με την κατανάλωση. Ενώ υπήρχαν πολλές δραστηριότητες για διασκέδαση (πισίνα, γυμναστήριο, χαμάμ, βιβλιοθήκη, μουσική, επιτραπέζια) το φαγητό ήταν το σημαντικό γεγονός της ημέρας, με γεύματα πολυτελή τα οποία κρατούσαν ώρες και διαδοχή μέχρι και 13 πιάτων, το καθένα με ξεχωριστό κρασί.

 

To σαλόνι της πρώτης θέσης

Κάθε βράδυ ένας υπάλληλος του πλοίου ανακοίνωνε την έναρξη του δείπνου, ώστε όλοι οι επιβάτες να πάνε στην αντίστοιχη τραπεζαρία. Ειδικά οι επιβάτες της 1ης θέσης συγκεντρώνονταν στο καθιστικό για ένα πρώτο ποτό πριν καθίσουν για τα άπειρα πιάτα της βραδιάς. Τεράστιες ποσότητες, τεράστια ποικιλία, ακριβά υλικά, πορσελάνες, σπάνια κρασιά από όλο τον κόσμο.

 

Τραπεζαρία της πρώτης θέσης

Το τελευταίο γεύμα της 1ης θέσης, το βράδι της 14ης Απριλίου ήταν το εξής:

Πρώτο πιάτο


Canapes a L'Amiral (με διάφορα υλικά όπως χαβιάρι, γαρίδες κλπ)

Στρείδια à la Russe (με βότκα και horseradish)


Δεύτερο πιάτο

Consommé Olga (σούπα από ζωμό κρέατος με πίνες)

Κρέμα κριθαριού

Tρίτο πιάτο

Σολωμός με λευκή σάλτσα, αγγουράκια

 


Τέταρτο πιάτο

Φιλέ μινιόν Lili (φιλέ μινιόν με φουα γκρα, τρούφες, αγκινάρες και σάλτσα με κονιάκ, Μαδέρα, ντομάτα και δεντρολίβανο)

Κοτόπουλο πανέ

Κολοκυθάκια γεμιστά με ρύζι και μανιτάρια

 


Πέμπτο πιάτο

Αρνάκι με σάλτσα μέντας

Ψητή πάπια με σάλτσα μήλου

Φιλέτο βοδινό με πατάτες γκρατέν

Αρακάς

Καραμελωμένα καρότα

Ρύζι

Βραστές πατάτες

 

Έκτο πιάτο


Σαμπάνια με κρασί, χυμό πορτοκάλι, χυμό λεμονιού, ρούμι και σιρόπι ζάχαρης


Έβδομο πιάτο

Ψητό πιτσούνι


Όγδοο πιάτο

Κρύα σπαράγγια με βινεγρέτ


Ένατο πιάτο

Φουά γκρα

Σέλερι


Δέκατο πιάτο

Πουτίγκα Waldorf (άγνωστη συνταγή ειδικά για τον Τιτανικό)

Ροδάκινα με ζελέ λικέρ

Εκλέρ σοκολάτας και βανίλιας

Παγωτό βανίλια

Φρέσκα φρούτα

Ποικιλία τυριών

Eπιζώντες του Τιτανικού

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Από Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Γεύση / Από το Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Σε μακαρονάδα ή παστός με ρεβίθια, ή λεμονάτος με ολόκληρα κρεμμύδια: Από το ένα πέλαγος στο άλλο, το τελετουργικό μας πιάτο παίρνει διαφορετικές μορφές, αποτελώντας ένα εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής cucina povera.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ