Στη γη όχι της επαγγελίας, αλλά της καθιστικής εργασίας ο ιατρικός όρος "αμνησία των γλουτών" δεν είναι ούτε αστείος ούτε άγνωστος. Στις ΗΠΑ είναι σύνηθες το "σύνδρομο των νεκρών (σ.σ.: για την ακρίβεια "νεκρωμένων") γλουτών" και καταδιώκει τους σκληρά εργαζόμενους σε δουλειές γραφείου, δουλειές, δηλαδή, που απαιτούν την παραμονή σας σε μία καρέκλα για περισσότερες από 4 συνεχόμενες ώρες.
Και ήδη είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι όσοι δουλεύουν σε γραφείο πρέπει να σηκώνονται από το κάθισμά τους για να περιορίζουν τις πιθανότητες εμφράγματος λόγω της καθιστικής ζωής, αλλά τι ακριβώς είναι αυτό το σύνδρομο; Σύμφωνα με τον Chris Kolba, φυσικοθεραπευτή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Οχάιο "όταν καθόμαστε για ώρες o μυς του ισχίου αποδυναμώνεται και σκληραίνει με αποτέλεσμα οι μυς των γλουτών να μην λαμβάνουν καμία εντολή για να κινηθούν. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι τα οπίσθια μας...ξεχνούν πώς να κινούνται, ατονεί η μνήμη των μυών σ' εκείνο το σημείο και αντίθετα στηριζόμαστε περισσότερο στην πλάτη για να στηρίξουμε το σώμα μας. Αυτό αρχίζει να γίνεται αντιληπτό με τους πρώτους πόνους χαμηλά στην πλάτη, μετά στο ισχίο, στα γόνατα και στους αστραγάλους κι αυτό συμβαίνει γιατί το ανθρώπινο σώμα -που είναι φτιαγμένο για να είναι όρθιο και για να κινείται- προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να αντισταθμίσει την ισορροπία στη στάση του".
Μία τέτοια μορφή ζωής εγγυάται αυξημένες πιθανότητες υψηλής αρτηριακής πίεσης, κίνδυνο εμφράγματος και ανησυχητική αύξηση βάρους μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.
Όπως εξηγεί ο χειροπρακτικός σε κλινική του Κλίβελαντ, Andrew Bang, διάφορες εκδοχές του συνδρόμου περνούν από τα μάτια -και τα χέρια του- πολύ συχνά σε μηνιαία βάση και ειδικά στις ΗΠΑ -σε σχέση με άλλες χώρες, όπως η Νορβηγία, η Γαλλία ή ακόμη και η Ιαπωνία- τα συμπτώματα είναι έντονα και εγγυώνται μία κακή ζωή, κυρίως σε εργαζόμενους πολυεθνικών που η δουλειά τους απαιτεί ατέλειωτες ώρες καθιστικής εργασίας, καμία απολύτως άσκηση. Επίσης, όπως αναφέρει η συνταξιοδότηση που αργεί σε κάποιες χώρες σε σχέση με κάποιες άλλες και το γεγονός ότι το αυτοκίνητο είναι ο μοναδικός τρόπος μετακίνησης επιτείνουν σωρευτικά το πρόβλημα.
Όπως επισημαίνουν καρδιολόγοι της Mayo Clinic, μία τέτοια μορφή ζωής δεν εγγυάται μόνο αυξημένες πιθανότητες υψηλής αρτηριακής πίεσης, κίνδυνο εμφράγματος και ανησυχητική αύξηση βάρους μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα: μετά από λίγο καιρό αφαιρεί και την αισθητικότητα (την ικανότητα μας να νιώθουμε κάποιο μέρος του σώματος μας) στα συγκεκριμένα σημεία.
Και βέβαια δεν αφορά μόνο όσους εργάζονται σε γραφείο, αλλά και όλους όσοι έχουν την τάση να βουλιάζουν για ώρες σ' έναν καναπέ βλέποντας τηλεόραση ή παίζοντας το αγαπημένο τους παιχνίδι ή απλώς σκρολάροντας στο κινητό τους.
Εκείνο που συνίσταται, ακόμη κι αν φαντάζει αστείο μέσα σ' ένα γραφείο γεμάτο συναδέλφους ή ακόμη και τον προϊστάμενό μας, είναι όχι μόνο το να σηκωνόμαστε τακτικά από τη θέση μας και ει δυνατόν να περπατάμε για περίπου 10 λεπτά τη φορά, αλλά να σηκωνόμαστε, να τεντώνουμε τον κορμό και να προσπαθούμε να κινούμε τα πόδια μας, εντατικά, αν γίνεται και με βήμα καλπασμού. Ναι, μοιάζει γελοίο, αλλά είναι οι κινήσεις που μας γλιτώνουν από όλες τις παραπάνω παθήσεις της καθιστικής ζωής και κρατούν το σχήμα, τις αισθήσεις και την υγεία των οπισθίων μας.
Με στοιχεία από CNN.com, Self.com, Attn.com
σχόλια