Dark tourism: Προορισμοί τρόμου για εκείνους που δεν αναζητούν τη χαλάρωση στις διακοπές

Dark tourism: Προορισμοί τρόμου για εκείνους που δεν αναζητούν τη χαλάρωση στις διακοπές Facebook Twitter
EPA
0

Υπάρχουν τουρίστες που δεν αναζητούν τη χαλάρωση, αλλά τόπους όπου έγιναν δολοφονίες, φυσικές καταστροφές ή τραγικά δυστυχήματα. Ο Πέτερ Χοενχάους διατηρεί σχετική ιστοσελίδα παρέχοντας συμβουλές.

Εβδομήντα πέντε δολάρια κοστίζει το εισιτήριο για ένα ταξίδι τεσσάρων ωρών στο σημείο όπου ο διαβόητος κατά συρροή δολοφόνος Τσαρλς Μέινσον σκότωσε το 1969 την Σάρον Τέιτ, τότε σύζυγο του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι. Η μόλις 26χρονη Τέιτ ήταν έγκυος και το έγκλημα είχε συγκλονίσει το Χόλυγουντ.


Τώρα το ταξιδιωτικό πρακτορείο Scott Michaels διοργανώνει εκδρομές με στόχο να παρουσιάσει και την σκοτεινή πλευρά του Λος Άντζελες. Τα εισιτήρια συχνά εξαντλούνται και όποιος συμμετέχει θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «dark tourist» ή σκοτεινός τουρίστας, επί τω ελληνικότερω.

Τον όρο εισήγαγαν το 1996 οι Τζον Λένον και Μάλκομ Φόλεϊ, δυο ερευνητές σε θέματα τουρισμού από τη Μεγάλη Βρετανία.


Ο ακριβής προσδιορισμός αυτού του είδους τουρίστα είναι δύσκολος, επισημαίνει ο Πέτερ Χοενχάους, ο οποίος είναι και ο ίδιος «dark tourist» και διατηρεί ιστοσελίδα παρέχοντας σχετικές συμβουλές.

«Ο σκοτεινός τουρισμός» υπάρχει σε πολλές μορφές. Περιλαμβάνει τόπους όπου έγιναν για παράδειγμα εγκλήματα ή φυσικές καταστροφές. Ο ίδιος είναι γλωσσολόγος και έχει επισκεφθεί περισσότερους από 700 προορισμούς με αυτό το θέμα σε πάνω από 90 χώρες.


Όπως λέει, τα κίνητρα των ανθρώπων που επισκέπτονται αυτές τις περιοχές είναι διαφορετικά. Ο ίδιος πάντως έχει θέσει όρια. Για παράδειγμα, δεν επισκέπτεται φτωχές, εξαθλιωμένες περιοχές διότι «πρόκειται για κάτι τελείως διαφορετικό. Δεν είναι ένα τραγικό γεγονός που τελείωσε, αλλά κάτι που διαρκεί».


Φωτογραφίες στην πάλαι ποτέ αυτοκρατορία του Εσκομπάρ


Το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι «σκοτεινοί τουρίστες» δεν συμπεριφέρονται πάντοτε με την προσήκουσα ευγένεια το γνωρίζει. Όσοι όμως είναι σοβαροί, γνωρίζουν τα όρια και τον σκοπό του ταξιδιού τους.

Πολλοί από αυτούς τους ταξιδιωτικούς προορισμούς έχουν αλλάξει φυσιογνωμία. Για παράδειγμα η πάλαι ποτέ αυτοκρατορία του βαρόνου των ναρκωτικών Πάμπλο Εσκομπάρ είναι σήμερα ζωολογικός κήπος και πάρκο αναψυχής.

Εκεί όπου κάποτε ο ίδιος είχε πάρα πολλά σπίτια, διοργάνωνε πάρτι, όποτ υπήρχε ελικοδρόμιο, μια αρένα για ταυρομαχίες και τεχνητές λίμνες, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί τα ίχνη του. Έχει κατασκευαστεί μόνο ένα μικρό μουσείο που θυμίζει τα εγκλήματα που διέπραξε.

Εγκλήματα που στιγμάτισαν την πόλη Μεντεγίν όπου έδρασε ο περιβόητος εγκληματίας και όχι μόνο. Ο Εσκομπάρ κυριαρχούσε στο εμπόριο κοκαΐνης σε όλο τον κόσμο και ήταν υπεύθυνος για το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων.


Οι τουρίστες όμως συρρέουν ακόμα και σήμερα για να βγάλουν μια φωτογραφία έξω από το κτήριο Μονακό, ένα από τα λίγα εναπομείναντα κτήρια του Εσκομπάρ.


Για τον Πέτερ Χοενχάους ένας από τους λόγους που ωθούν τους τουρίστες σε αυτά τα μέρη είναι για να ξορκίσουν το κακό και να σκεφθούν πως θα αντιδρούσαν οι ίδιοι σε μια παρόμοια κατάσταση. 

Με πληροφορίες από Deutsche Welle

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Millennials και Gen Zers αναζητούν το ιδανικό workplace το 2025

Living / Το ιδανικό εργασιακό περιβάλλον του 2025: Τι ψάχνουν οι Millennials και οι GenZers;

Οι διαφορετικές γενιές που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια στην αγορά εργασίας περιγράφουν τις συνθήκες που θα τους έκαναν να νιώθουν τη δουλειά τους περισσότερο σαν το σπίτι τους.
ΠΕΝΝΥ ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΥ
Γιατί συχνά νιώθουμε μεγαλύτερη νοσταλγία για τις δυσκολίες παρά για τις χαρές;

Living / Γιατί συχνά νιώθουμε μεγαλύτερη νοσταλγία για τις δυσκολίες παρά για τις χαρές;

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να βλέπουν «με ροζ γυαλιά» ακόμα και τις πιο αντίξοες περιόδους της ζωής τους, ακόμα κι αν πρόκειται για συνθήκες οικονομικής ύφεσης, πανδημίας ή πολέμου.
THE LIFO TEAM
O «ξαφνικός θάνατος» της εξ αποστάσεως εργασίας

Living / O «ξαφνικός θάνατος» της εξ αποστάσεως εργασίας

Στον απόηχο της πανδημίας, οι πολιτικές «εργασίας από το σπίτι» έμοιαζαν να δείχνουν τον δρόμο για τον χώρο εργασίας του μέλλοντος, αλλά πλέον οι αποκλειστικά remote θέσεις είναι είδος προς εξαφάνιση.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ
«Προτιμώ να δώσω τον σκύλο, παρά να είναι μαζί σου»: Όταν χωρίζεις (και) από το κατοικίδιό σου

Living / «Προτιμώ να δώσω τον σκύλο, παρά να είναι μαζί σου»: Όταν χωρίζεις (και) από το κατοικίδιό σου

Ποιο είναι το νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με τα ζώα συντροφιάς; Ιστορίες –με αίσιο και μη τέλος– για ανθρώπους που χώρισαν εκτός από τους συντρόφους τους και από το κατοικίδιό τους.
ΤΑΤΙΑΝΑ ΤΖΙΝΙΩΛΗ
ΕΠΕΞ CHECK «Ο τρόπος που βλέπω το ντύσιμο καθορίστηκε απ’ τον αυτισμό μου»

Living / «Δεν ήμουν το παράξενο παπί, απλώς δεν ήμουν ποτέ πάπια»: Όταν μια γυναίκα της μόδας διαγνώστηκε με αυτισμό στα 50

Για τη Ζ. τα ρούχα δεν είναι απλώς αισθητική επιλογή – είναι μια γλώσσα. Η διάγνωση της νευροδιαφορετικότητάς της την έκανε να ξαναδεί τη ζωή της, την αφοσίωσή της στα υλικά και την υφή τους μέσα από αυτό το πρίσμα.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ο μήνας μπαίνει, ο μισθός φεύγει: Tips και κόλπα για να εξοικονομήσετε χρήματα

Living / Ο μήνας μπαίνει, ο μισθός φεύγει: Tips και κόλπα για να εξοικονομήσετε χρήματα

Με αφορμή το ο νέο microtrend «no buy challenge» του TikTok, τέσσερις άνθρωποι εξιστορούν τι έκοψαν και πώς, για να εξοικονομήσουν χρήματα και να κάνουν τους μικρούς οικονομικούς τους στόχους πραγματικότητα.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ