Ο WD έχει γεννηθεί στο Μπαλί της Ινδονησίας κι έχει πτυχία στις Καλές και στις Εφαρμοσμένες Τέχνες. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις κι έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και φεστιβάλ σε Ασία, Ευρώπη και ΗΠΑ, ενώ έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε διεθνή βιβλία-συλλογές για το street art. Εδώ και μία σχεδόν δεκαετία ζει κι εργάζεται στην Αθήνα.
O Wild Drawing ή WD, όπως είναι γνωστός στον «δρόμο», είναι από τους πιο δημοφιλείς και αξιόλογους street καλλιτέχνες – βάφει εξωτερικές επιφάνειες από το 2000. Στην Αθήνα τα έργα του είναι πολύ χαρακτηριστικά και αναγνωρίσιμα. Τελευταία φτιάχνει κυρίως μεγάλης κλίμακας τοιχογραφίες με συνδυασμό ρολού και σπρέι. Η πιο πρόσφατη είναι ένα από τα πιο όμορφα και έντονα συναισθηματικά murals που έχουν εμφανιστεί τελευταία σε αθηναϊκό τοίχο, το έργο του «No land for the poor» στη γωνία Εμμ. Μπενάκη και Αραχώβης στα Εξάρχεια. «Το έργο έχει τίτλο "No land for the poor"», λέει, «και, όπως γράφει, είναι αφιερωμένο στον φτωχό και στον άστεγο στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο("Dedicated to the poor and homeless here and around the globe"). Οι άστεγοι δεν είναι αόρατοι, είναι άνθρωποι. Και τώρα, πια, με τόση ανεργία και φτώχεια, πολύ εύκολα θα μπορούσαμε να βρεθούμε σε αυτήν τη θέση. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε την αύξηση των νεο-αστέγων τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα... Ζω μία περίπου δεκαετία στην Αθήνα και, ναι, τη γνώρισα στις καλές της στιγμές. Οι άνθρωποι έχουν βιώσει καταιγιστικές αλλαγές στην καθημερινή τους ζωή, μέσα σε πολύ μικρό, συγκριτικά, χρονικό διάστημα. Τα αποτελέσματα είναι πλέον ορατά σε όλους: τεράστια ποσοστά ανεργίας, συλλογική κατάθλιψη, αυτοκτονίες, άνοδος του νεοναζισμού. Ευτυχώς, όμως, έχει δημιουργηθεί και ένα μεγάλο δίκτυο κοινωνικών δομών αλληλεγγύης που αποτελούν μια όαση πραγματικής βοήθειας και ελπίδας για την κοινωνία.
Πάντα υπάρχει χώρος για τέχνη, πόσο μάλλον σε κρίσιμες και σκληρές περιόδους όπως αυτή που βιώνουμε την τελευταία πενταετία. Η τέχνη ανθίζει στα δύσκολα και βάζει το δικό της κομμάτι στο παζλ της ανθρώπινης ιστορίας.
Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, όλοι το βιώνουμε, και δεν έχει τελειώσει. Πιστεύω ότι τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο ζοφερά. Μου αρέσει η Αθήνα και όλο αυτό το "γλυκό" χάος που τη χαρακτηρίζει, λειτουργεί πολύ δημιουργικά για μένα και με εμπνέει. Αλλά, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, νομίζω πια πως όλα τα σενάρια, "μένω-φεύγω", είναι πιθανά για πολύ κόσμο.
Πάντα υπάρχει χώρος για τέχνη, πόσο μάλλον σε κρίσιμες και σκληρές περιόδους όπως αυτή που βιώνουμε την τελευταία πενταετία. Η τέχνη ανθίζει στα δύσκολα και βάζει το δικό της κομμάτι στο παζλ της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως οι καλλιτέχνες έχουν οικονομικές απολαβές από αυτήν τη συνεισφορά, το αντίθετο μάλιστα. Για παράδειγμα, τα υλικά για το συγκεκριμένο έργο, όπως και όλα όσα κάνω, τα πληρώνω ο ίδιος, είναι non sponsored projects, σαν την πλειονότητα των έργων που βλέπουμε στους δρόμους. Το αναφέρω αυτό γιατί ο κόσμος συχνά πιστεύει ότι κάποιος άλλος πληρώνει. Τους είναι αδιανόητο και τρελό να βάζεις από την τσέπη σου και να δουλεύεις τζάμπα, ώρες στη ζέστη ή στο κρύο, για να κάνεις κάτι στον δρόμο που δεν σου αποφέρει τίποτα οικονομικά και που αύριο ίσως να μην υπάρχει».
Περισσότερα για τη δουλειά του μπορείτε να βρείτε στο www.wdstreetart.com και στην επίσημη σελίδα του στο Facebook.
Το έργο «No land for the poor» βρίσκεται στη γωνία Εμμ. Μπενάκη και Αραχώβης στα Εξάρχεια.
σχόλια