Ένα λιοντάρι στέκεται ακίνητο στο Μπελφόρ της γαλλικής επαρχίας

Ένα λιοντάρι στέκεται ακίνητο στο Μπελφόρ της γαλλικής επαρχίας Facebook Twitter
Το Λιοντάρι είναι ένα τεράστιο γλυπτό από κοκκινωπή πέτρα που στέκεται πάνω σε μια πετρώδη βάση στην ακρόπολη του Μπελφόρ.
1

Από μια περίεργη σύμπτωση βρέθηκα πριν από λίγο καιρό στο Μπελφόρ της Γαλλίας, όχι και τόσο σύμπτωση δεδομένου ότι χρειάστηκαν τρία διαφορετικά μεταφορικά μέσα για μια επίσκεψη λίγων ωρών, όμως η επίσκεψη αυτή από καιρό εκκρεμούσε.

Το Μπελφόρ βρίσκεται στη βορειοανατολική Γαλλία, πάνω από τη Λυόν και κάτω από το Στρασβούργο, στο διάσελο των βουνών Jura και Vosges και ήταν από πολύ παλιά σημαντικό στρατηγικό και εμπορικό πέρασμα. Η πόλη είναι μικρή, συμμαζεμένη, αδιάφορη, οπότε δεν έχεις παρά να τραβήξεις κατευθείαν προς το «Λιοντάρι του Μπελφόρ», το διάσημο αξιοθέατο της περιοχής. Αυτό δεν είναι δύσκολο, γιατί στο Μπελφόρ όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Λιοντάρι.

Το Λιοντάρι είναι ένα τεράστιο γλυπτό από κοκκινωπή πέτρα που στέκεται πάνω σε μια πετρώδη βάση στην ακρόπολη του Μπελφόρ. Αναπαριστά ένα πλαγιασμένο λιοντάρι: τραυματισμένο στο πόδι με βέλος μορφάζει από τον πόνο, είναι όμως έτοιμο να ανασηκωθεί.

Δημιουργήθηκε από το γλύπτη Μπαρτολντί το 1880, δέκα χρόνια μετά το τέλος του γαλλοπρωσικού πολέμου και συμβολίζει την ηρωική αντίσταση των Γάλλων στη διάρκεια πολιορκίας 103 ημερών από τον πρωσικό στρατό (Δεκέμβριος 1870 - Φεβρουάριος 1871). Στο τέλος η πόλη παραδόθηκε, αλλά δεν προσαρτήθηκε. Tο Μπελφόρ παρέμεινε γαλλικό έδαφος, αντίθετα από την υπόλοιπη Αλσατία που πέρασε στη γερμανική κατοχή.

Συνδυάζοντας ρομαντισμό και ρεάλ πολιτίκ ο γλύπτης εξηγούσε: «Το μνημείο αναπαριστά, υπό κολοσσιαία μορφή, ένα αμυνόμενο λιοντάρι, καθισμένο και ακόμη φοβερό μέσα στην οργή του ενώ το συναίσθημα που εκφράζεται μέσω του γλυπτού αποτίει κυρίως φόρο τιμής στην άμυνα. Δεν πρέπει να θυμίζει ούτε νίκη, αλλά ούτε ήττα» (τα πάντα είναι θέμα οπτικής).


Συνδυάζοντας ρομαντισμό και ρεάλ πολιτίκ ο γλύπτης εξηγούσε: «Το μνημείο αναπαριστά, υπό κολοσσιαία μορφή, ένα αμυνόμενο λιοντάρι, καθισμένο και ακόμη φοβερό μέσα στην οργή του ενώ το συναίσθημα που εκφράζεται μέσω του γλυπτού αποτίει κυρίως φόρο τιμής στην άμυνα. Δεν πρέπει να θυμίζει ούτε νίκη, αλλά ούτε ήττα» (τα πάντα είναι θέμα οπτικής).

Λίγο πριν το Λιοντάρι, ο Μπαρτολντί, γέννημα-θρέμμα κι αυτός της περιοχής, από το Κολμάρ, πιο κάτω, είχε γίνει παγκόσμια γνωστός δημιουργώντας το Άγαλμα της Ελευθερίας, δώρο της Γαλλίας στις Ηνωμένες Πολιτείες για τα 100 χρόνια της ανεξαρτησίας.

Γύρω από την ακρόπολη όπου δεσπόζει το λιοντάρι, σε μια ήρεμη, καταπράσινη περιοχή, βρίσκονται τμήματα των περιαστικών τειχών που κατασκεύασε ο Βωμπάν, στρατιωτικός μηχανικός του Λουδοβίκου του 14ου. Οι «οχυρώσεις του Βωμπάν» δημιουργήθηκαν περιμετρικά των δυτικο-βόρειο-ανατολικών συνόρων της Γαλλίας και είναι σήμερα «μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς» (η στρατιωτική αρχιτεκτονική αποτελεί ξεχωριστή κατηγορία στην κατάταξη της Ουνέσκο, όσο κι αν αυτό φαίνεται λίγο παράδοξο). Διακρίνεται ο κρίνος, σύμβολο της δυναστείας των Βουρβόνων.

Ένα λιοντάρι στέκεται ακίνητο στο Μπελφόρ της γαλλικής επαρχίας Facebook Twitter
Το λιοντάρι του Μπελφόρ είναι πόλος τουριστικής έλξης σε μια πόλη που δεν έχει σχεδόν τίποτα άλλο που να ενδιαφέρει.

Ποια σχέση έχει το Λιοντάρι του Μπελφόρ με το Λιοντάρι του Ντανφέρ στο Παρίσι; Με την ευκαιρία λύνεται μια άλλη παλιά απορία (παλιά, όσο και ένα φοβερό πάρτι σ'ένα φοβερό διαμέρισμα με θέα το Λιοντάρι, πριν από κάτι αιώνες). Το λιοντάρι στο σταυροδρόμι του 14ου διαμερίσματος στο Παρίσι είναι αντίγραφο του λιονταριού του Μπελφόρ, από χαλκό και πολύ μικρότερο. Πήρε το όνομα Danfert-Rochereau από τον Συνταγματάρχη που ήταν επικεφαλής των πολιορκημένων στο Μπελφόρ.

Το λιοντάρι του Ντανφέρ έδωσε με τη σειρά του το όνομα στον αριβίστα του Κόμματος και αρχιμίζερο τύπο που στην «Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» η Ελένη, ο Ευγένιος και η αυτοεξόριστη παρέα στο Παρίσι αποφεύγουν με κάθε τρόπο, όταν αυτός κυκλοφορεί στη γύρω περιοχή.

Σε εντελώς άλλη ψυχολογία αλλά στην ίδια θέση, δίπλα στο λιοντάρι, θα καθίσει ένα μικρό κοριτσάκι που ψάχνει το δρόμο του στη μεγαλούπολη, σε ένα άλλο βιβλίο που λέγεται «Ένα λιοντάρι στο Παρίσι».

Ένα λιοντάρι στέκεται ακίνητο στο Μπελφόρ της γαλλικής επαρχίας Facebook Twitter
Το νεκροταφείο πεσόντων στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Το λιοντάρι του Μπελφόρ είναι πόλος τουριστικής έλξης σε μια πόλη που δεν έχει σχεδόν τίποτα άλλο που να ενδιαφέρει. Εκτός από τα εργοστάσια της Αλστόμ. Μέχρι πρόσφατα η Αλστόμ ήταν το βαρύ πυροβολικό της Γαλλίας στον κλάδο της ενέργειας, αλλά και σημαντικός εργοδότης για την περιοχή. Η εξαγορά ενός μεγάλου τμήματος από την General Electrics το 2015 είχε τεράστια οικονομική και συμβολική σημασία. Όμως τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλά, η GE έχει χασούρα, τα προγράμματα αναδιάρθρωσης αποτυγχάνουν το ένα μετά το άλλο και αυτό προκαλεί νευρικότητα στο Μπελφόρ, όσο κι αν το γαλλικό δημόσιο προσπαθεί να εγγυηθεί για τις θέσεις εργασίας.

Πάντως οι Γάλλοι είναι εξπέρ στο τουριστικό μάνατζμεντ και στο Μπελφόρ υπάρχουν παντού τουριστικά περίπτερα, τουριστικές διαδρομές και σήμανση. Το λιοντάρι είναι τοπόσημο και αφήγημα της πόλης. Ακόμα και στη ρεκλάμα ανδρικών ενδυμάτων "Léon". Λιοντάρι παντού!

Κατεβαίνοντας από τον λόφο, περάσαμε από ένα σχολικό συγκρότημα με το όνομα Louis Aragon (κάθε γαλλική πόλη που σέβεται τον εαυτό της έχει ένα σχολείο με το όνομα Louis Aragon), ένα τζαμί με πολύ κόσμο στην ώρα της μεσημεριανής προσευχής και ένα νεκροταφείο πεσόντων στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.


Από το μνημείο της εθνικής υπερηφάνειας ο δρόμος ήταν σύντομος προς το νεκροταφείο, ανθισμένο, ομοιόμορφο και φοβερό, εδώ στα σίγουρα «τίποτα δεν θυμίζει ήττα, αλλά ούτε και νίκη».

Ταξίδια
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT
«Βγαίνεις ένα χειμωνιάτικο πρωινό από το σπίτι σου, ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή»;

Ταξίδια / «Στη Μαντίνεια οι μέρες γεμίζουν με πράγματα που έχουν πραγματική αξία και νόημα»

Όταν ένιωσε ότι ο χρόνος στην Αθήνα φεύγει χωρίς να τον αντιλαμβάνεται, η Μαριλένα Παναγοπούλου επέστρεψε στο χωριό της, αφοσιώθηκε στο κρασί και απολαμβάνει πια τη ζωή σε έναν τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Πριν από πέντε χρόνια και μέσα σε μόλις τρεις μέρες, η Βασιλική Κοϊμτζίδου επέλεξε να ζήσει στο ορεινό Πετρίλο που μετρά δέκα μόνιμους κατοίκους και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να τολμήσουν να κατοικήσουν και άλλοι νέοι στο χωριό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να μάθουμε το χωριό σου μέσα από την τέχνη σου, για να έρθουμε κιόλας»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να το μάθουμε μέσα από την τέχνη σου»

Δύο 26χρονοι επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους, το Φανάρι Καρδίτσας, και του έδωσαν νέα ζωή μέσα από το καλλιτεχνικό φεστιβάλ Nowstalgism.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Νικόλας και η Ευσεβία ευχήθηκαν πριν από 11 χρόνια να αφήσουν την Αθήνα για τη Δημητσάνα και η μοίρα τούς έκανε το χατίρι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Δημητσάνα βρήκαμε μια οικογένεια που πραγματικά νοιάζεται»

Η επαγγελματική υποβάθμιση του Νικόλα έγινε η αρχή για μια νέα, καλύτερη ζωή με την Ευσεβία. Αφήνοντας πίσω τα ακατόρθωτα deadlines, τώρα ανοίγουν το παράθυρό τους κάθε πρωί και βλέπουν ένα ελατόδασος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αργυρό Πηγάδι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Καθημερινά χαιρετώ τον ήλιο που ξεπροβάλλει μέσα από τις κορυφές των βουνών»

Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης επέστρεψε στο Αργυρό Πηγάδι Αιτωλοακαρνανίας έπειτα από είκοσι επτά χρόνια στην Αθήνα και πλέον ηγείται του καφενείου και του ξενώνα του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

1 σχόλια
Στο Belford λαμβάνει μέρος ένα από τα πιο όμορφα μουσικά festival, παίρνουν μέρος μουσικά σχήματα κάθε είδους από μουσικές σχολές από όλη την Ευρώπη.... Κάθε χρόνο στο 3μερο του Αγίου Πνεύματος. Είχα τη χαρά και τη τύχη να το ζήσω 2 χρονιες ως φοιτήτρια πριν πολλά χρόνια αλλά είναι μια μοναδική εμπειρία! Ευχαριστώ https://www.google.gr/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://m.jds.fr/agenda/concerts/fimu-belfort-103424_A&ved=2ahUKEwiTie-N3e_eAhVMQRoKHcR4AokQFjAfegQIBxAB&usg=AOvVaw3CKeJVQ_fldtN1wyC9NCg0