Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους

Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Η θέα από τη Χώρα είναι εκπληκτική. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Οι διακοπές στη Φολέγανδρο ξεκίνησαν με τους χειρότερους οιωνούς: πηγαίνοντας να ξυπνήσω τον γιο μου διαπίστωσα ότι έχει δέκατα – και φυσικά κανένα παιδί δεν σταματά εκεί. Μια και τα εισιτήρια είχαν βγει και το ξενοδοχείο είχε σχεδόν εξοφληθεί, η μόνη επιλογή που αποφασίσαμε ότι έχουμε ήταν να ξεκινήσουμε και ο... Θεός βοηθός. Μοναδική αλλαγή στα σχέδιά μας ήταν το θερμόμετρο και το αντιπυρετικό που έριξα βιαστικά στην τσάντα μου.


Όταν το κλίμα είναι στραβό, πάντα θα βρεθεί ένας γάιδαρος να το φάει: μέχρι το βράδυ ο μικρός είχε ανεβάσει 39 πυρετό κι εγώ είχα μάθει τα αποτελέσματα του ΑΣΕΠ που περίμενα, όπου και ήμουν επιτυχούσα μεν, μη διοριστέα δε. Ωστόσο, το πείσμα μας να «διακοπεύσουμε» επιβραβεύτηκε: στη Φολέγανδρο μείναμε έξι μέρες και περάσαμε υπέροχα.

Η Χώρα είναι ξελογιάστρα και δύσκολα θα ξεκολλήσετε. Αξίζει όμως να αφιερώσετε χρόνο και στην Άνω Μεριά, τον δεύτερο μεγάλο οικισμό του νησιού. Τα σπιτάκια που τον απαρτίζουν δεν είναι παρά θεμωνιές, δηλαδή αγροικίες που από την αρχαιότητα εξυπηρετούσαν τις ανάγκες αγροτών και κτηνοτρόφων, όταν λόγω φόρτου εργασίας δεν ήθελαν να ανεβοκατεβαίνουν στη Χώρα. Σε μια τέτοια θεμωνιά στεγάζεται και το Λαογραφικό Μουσείο του νησιού.


Ένα νησί που καταφέρνει με την αύρα του να κάνει ευτυχισμένους ένα πιτσιρίκι που κάθε βράδυ ψήνεται για μία ώρα στον πυρετό και μια μαμά που κλαίει τη μοίρα της δεν μπορεί παρά να είναι ένα ξεχωριστό νησί – δεν είναι τυχαίο ότι η Φολέγανδρος τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ραγδαία και από κορυφαία επιλογή των backpackers έχει μετατραπεί σε «ψαγμένο» προορισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το κόστος διαμονής.

Στη Φολέγανδρο δεν είναι απαραίτητο να πάρει κανείς αυτοκίνητο. Από το λιμάνι στην κοντινή Χώρα και στην Άνω Μεριά μπορείς να πας με λεωφορείο ή ταξί, ενώ η πλειονότητα των παραλιών είναι προσβάσιμη με καραβάκι ή με τα πόδια – προσωπικά, η τελευταία επιλογή με αφήνει παγερά αδιάφορη. Τα Χοχλίδια, η παραλία του λιμανιού, καθώς και η Αγκάλη, προτείνονται σε όσους έχουν παιδιά ή θέλουν να έχουν άμεση πρόσβαση σε ταβέρνες και τα σχετικά.


Για τους πιο... ολιγαρκείς, από τον Καραβοστάση ξεκινάνε τακτικά καραβάκια για τις παραλίες του νησιού, ενώ όταν ο καιρός είναι καλός μπορείτε να κάνετε και τον γύρο του. Λιβαδάκι, Άγιος Νικόλαος, Κάτεργο, όλες οι παραλίες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: δεν έχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες. Φροντίστε να έχετε μαζί σας ό,τι θεωρείτε απαραίτητο, για να μη γίνετε... ψητοί. Η αγαπημένη μου παραλία, το Κάτεργο, ανταποκρίνεται πλήρως στις προσδοκίες που γεννά το όνομά της – δεν έχει ούτε πόσιμο νερό.

Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Η Χώρα είναι ξελογιάστρα και δύσκολα θα ξεκολλήσετε. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Αυτό, ωστόσο, που κατά τη γνώμη μου κάνει το νησί μοναδικό είναι η Χώρα του, ίσως η ωραιότερη των Κυκλάδων. Το παλαιότερο κομμάτι της είναι μεσαιωνικό, σε πολύ καλή κατάσταση, και περιτριγυρίζεται από το χτισμένο στην άκρη του γκρεμού Κάστρο που έχτισε τον 13ο αιώνα ο Βενετός Μάρκος Σανούδος. Μπείτε από τη Λότζια, την κύρια είσοδο του Κάστρου, πάνω από την οποία κρεμόταν η καμπάνα που ειδοποιούσε τους κατοίκους να επιστρέψουν για να κλείσουν το βράδυ οι πύλες, ή από το Παραπόρτι, που οδηγεί στην κουκλίστικη Κάτω Ρούα, φωτογραφίες της οποίας σίγουρα κάπου θα έχετε δει.

Δυο Παναγίες μονοπωλούν το ενδιαφέρον των επισκεπτών: η Παναγία η Παντάνασσα, μέσα στο Κάστρο, και η Παναγία η οποία δεσπόζει πάνω από τη Χώρα. Η Παντάνασσα χτίστηκε από τον Ηρακλειώτη Γεώργιο Στάη που κατέφυγε στο νησί όταν η Κρήτη κυριεύτηκε από τους Τούρκους το 1669. Από το προαύλιο της εκκλησίας μπορείτε να δείτε μέχρι τη Μήλο, τη Σίφνο και την Κίμωλο.

Η Παναγία η αλήθεια είναι ότι απαιτεί περισσότερη προσπάθεια, αλλά η καταπληκτική θέα της Χώρας από ψηλά και ο ίδιος ο ναός με τους τρεις τρούλους και το μαρμάρινο τέμπλο, έργο του Τηνιακού μαρμαρογλύπτη Καπαριά, θα σας αποζημιώσουν για το λαχάνιασμα.

Πόσες πλατείες μπορεί να έχει μια μικρή κυκλαδίτικη Χώρα; Πολλές, είναι η απάντηση, και προσωπικά αυτό ήταν που αγάπησα περισσότερο στο νησί. Πλατεία του Κρητικού, πλατεία Κονταρίνη, Πιάτσα –η παλαιότερη πλατεία της Χώρας–, πλατεία Ντούναβη: η μια πιο όμορφη από την άλλη, με καλόγουστα μαγαζιά για να πιείτε και να φάτε, ξεκινώντας οπωσδήποτε από τα τοπικά χειροποίητα ζυμαρικά που θα βρείτε παντού, τα ματσάτα.

Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Η πλειονότητα των παραλιών είναι προσβάσιμη με καραβάκι ή με τα πόδια. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Η Χώρα είναι ξελογιάστρα και δύσκολα θα ξεκολλήσετε. Αξίζει όμως να αφιερώσετε χρόνο και στην Άνω Μεριά, τον δεύτερο μεγάλο οικισμό του νησιού. Τα σπιτάκια που τον απαρτίζουν δεν είναι παρά θεμωνιές, δηλαδή αγροικίες που από την αρχαιότητα εξυπηρετούσαν τις ανάγκες αγροτών και κτηνοτρόφων, όταν λόγω φόρτου εργασίας δεν ήθελαν να ανεβοκατεβαίνουν στη Χώρα. Σε μια τέτοια θεμωνιά στεγάζεται και το Λαογραφικό Μουσείο του νησιού, που παρουσιάζει το αγροτικό νοικοκυριό των Κυκλάδων, μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα.


Η Άνω Μεριά εξακολουθεί να είναι αγροτικός οικισμός, οπότε όλο και κάποιον θα συναντήσετε καβάλα στο γαϊδουράκι του να επιστρέφει από το κοπάδι ή το μποστάνι του. Πολλοί είναι εκείνοι που φτάνουν μέχρι εδώ για να φάνε ματσάτα στη «Συνάντηση», από τα χέρια της κυρίας Μαρίας. Οφείλω να ομολογήσω ότι εμείς μάθαμε το μυστικό εκ των υστέρων, με αποτέλεσμα να είμαστε υποχρεωμένοι να ξαναπάμε στη Φολέγανδρο. Όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν μας αρέσει να αφήνουμε εκκρεμότητες.

Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Αυτό που κατά τη γνώμη μου κάνει το νησί μοναδικό είναι η Χώρα του, ίσως η ωραιότερη των Κυκλάδων. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Η Άνω Μεριά εξακολουθεί να είναι αγροτικός οικισμός, οπότε όλο και κάποιον θα συναντήσετε καβάλα στο γαϊδουράκι του να επιστρέφει από το κοπάδι ή το μποστάνι του. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT
«Βγαίνεις ένα χειμωνιάτικο πρωινό από το σπίτι σου, ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή»;

Ταξίδια / «Στη Μαντίνεια οι μέρες γεμίζουν με πράγματα που έχουν πραγματική αξία και νόημα»

Όταν ένιωσε ότι ο χρόνος στην Αθήνα φεύγει χωρίς να τον αντιλαμβάνεται, η Μαριλένα Παναγοπούλου επέστρεψε στο χωριό της, αφοσιώθηκε στο κρασί και απολαμβάνει πια τη ζωή σε έναν τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Πριν από πέντε χρόνια και μέσα σε μόλις τρεις μέρες, η Βασιλική Κοϊμτζίδου επέλεξε να ζήσει στο ορεινό Πετρίλο που μετρά δέκα μόνιμους κατοίκους και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να τολμήσουν να κατοικήσουν και άλλοι νέοι στο χωριό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ