Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους

Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Η θέα από τη Χώρα είναι εκπληκτική. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Οι διακοπές στη Φολέγανδρο ξεκίνησαν με τους χειρότερους οιωνούς: πηγαίνοντας να ξυπνήσω τον γιο μου διαπίστωσα ότι έχει δέκατα – και φυσικά κανένα παιδί δεν σταματά εκεί. Μια και τα εισιτήρια είχαν βγει και το ξενοδοχείο είχε σχεδόν εξοφληθεί, η μόνη επιλογή που αποφασίσαμε ότι έχουμε ήταν να ξεκινήσουμε και ο... Θεός βοηθός. Μοναδική αλλαγή στα σχέδιά μας ήταν το θερμόμετρο και το αντιπυρετικό που έριξα βιαστικά στην τσάντα μου.


Όταν το κλίμα είναι στραβό, πάντα θα βρεθεί ένας γάιδαρος να το φάει: μέχρι το βράδυ ο μικρός είχε ανεβάσει 39 πυρετό κι εγώ είχα μάθει τα αποτελέσματα του ΑΣΕΠ που περίμενα, όπου και ήμουν επιτυχούσα μεν, μη διοριστέα δε. Ωστόσο, το πείσμα μας να «διακοπεύσουμε» επιβραβεύτηκε: στη Φολέγανδρο μείναμε έξι μέρες και περάσαμε υπέροχα.

Η Χώρα είναι ξελογιάστρα και δύσκολα θα ξεκολλήσετε. Αξίζει όμως να αφιερώσετε χρόνο και στην Άνω Μεριά, τον δεύτερο μεγάλο οικισμό του νησιού. Τα σπιτάκια που τον απαρτίζουν δεν είναι παρά θεμωνιές, δηλαδή αγροικίες που από την αρχαιότητα εξυπηρετούσαν τις ανάγκες αγροτών και κτηνοτρόφων, όταν λόγω φόρτου εργασίας δεν ήθελαν να ανεβοκατεβαίνουν στη Χώρα. Σε μια τέτοια θεμωνιά στεγάζεται και το Λαογραφικό Μουσείο του νησιού.


Ένα νησί που καταφέρνει με την αύρα του να κάνει ευτυχισμένους ένα πιτσιρίκι που κάθε βράδυ ψήνεται για μία ώρα στον πυρετό και μια μαμά που κλαίει τη μοίρα της δεν μπορεί παρά να είναι ένα ξεχωριστό νησί – δεν είναι τυχαίο ότι η Φολέγανδρος τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ραγδαία και από κορυφαία επιλογή των backpackers έχει μετατραπεί σε «ψαγμένο» προορισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το κόστος διαμονής.

Στη Φολέγανδρο δεν είναι απαραίτητο να πάρει κανείς αυτοκίνητο. Από το λιμάνι στην κοντινή Χώρα και στην Άνω Μεριά μπορείς να πας με λεωφορείο ή ταξί, ενώ η πλειονότητα των παραλιών είναι προσβάσιμη με καραβάκι ή με τα πόδια – προσωπικά, η τελευταία επιλογή με αφήνει παγερά αδιάφορη. Τα Χοχλίδια, η παραλία του λιμανιού, καθώς και η Αγκάλη, προτείνονται σε όσους έχουν παιδιά ή θέλουν να έχουν άμεση πρόσβαση σε ταβέρνες και τα σχετικά.


Για τους πιο... ολιγαρκείς, από τον Καραβοστάση ξεκινάνε τακτικά καραβάκια για τις παραλίες του νησιού, ενώ όταν ο καιρός είναι καλός μπορείτε να κάνετε και τον γύρο του. Λιβαδάκι, Άγιος Νικόλαος, Κάτεργο, όλες οι παραλίες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: δεν έχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες. Φροντίστε να έχετε μαζί σας ό,τι θεωρείτε απαραίτητο, για να μη γίνετε... ψητοί. Η αγαπημένη μου παραλία, το Κάτεργο, ανταποκρίνεται πλήρως στις προσδοκίες που γεννά το όνομά της – δεν έχει ούτε πόσιμο νερό.

Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Η Χώρα είναι ξελογιάστρα και δύσκολα θα ξεκολλήσετε. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Αυτό, ωστόσο, που κατά τη γνώμη μου κάνει το νησί μοναδικό είναι η Χώρα του, ίσως η ωραιότερη των Κυκλάδων. Το παλαιότερο κομμάτι της είναι μεσαιωνικό, σε πολύ καλή κατάσταση, και περιτριγυρίζεται από το χτισμένο στην άκρη του γκρεμού Κάστρο που έχτισε τον 13ο αιώνα ο Βενετός Μάρκος Σανούδος. Μπείτε από τη Λότζια, την κύρια είσοδο του Κάστρου, πάνω από την οποία κρεμόταν η καμπάνα που ειδοποιούσε τους κατοίκους να επιστρέψουν για να κλείσουν το βράδυ οι πύλες, ή από το Παραπόρτι, που οδηγεί στην κουκλίστικη Κάτω Ρούα, φωτογραφίες της οποίας σίγουρα κάπου θα έχετε δει.

Δυο Παναγίες μονοπωλούν το ενδιαφέρον των επισκεπτών: η Παναγία η Παντάνασσα, μέσα στο Κάστρο, και η Παναγία η οποία δεσπόζει πάνω από τη Χώρα. Η Παντάνασσα χτίστηκε από τον Ηρακλειώτη Γεώργιο Στάη που κατέφυγε στο νησί όταν η Κρήτη κυριεύτηκε από τους Τούρκους το 1669. Από το προαύλιο της εκκλησίας μπορείτε να δείτε μέχρι τη Μήλο, τη Σίφνο και την Κίμωλο.

Η Παναγία η αλήθεια είναι ότι απαιτεί περισσότερη προσπάθεια, αλλά η καταπληκτική θέα της Χώρας από ψηλά και ο ίδιος ο ναός με τους τρεις τρούλους και το μαρμάρινο τέμπλο, έργο του Τηνιακού μαρμαρογλύπτη Καπαριά, θα σας αποζημιώσουν για το λαχάνιασμα.

Πόσες πλατείες μπορεί να έχει μια μικρή κυκλαδίτικη Χώρα; Πολλές, είναι η απάντηση, και προσωπικά αυτό ήταν που αγάπησα περισσότερο στο νησί. Πλατεία του Κρητικού, πλατεία Κονταρίνη, Πιάτσα –η παλαιότερη πλατεία της Χώρας–, πλατεία Ντούναβη: η μια πιο όμορφη από την άλλη, με καλόγουστα μαγαζιά για να πιείτε και να φάτε, ξεκινώντας οπωσδήποτε από τα τοπικά χειροποίητα ζυμαρικά που θα βρείτε παντού, τα ματσάτα.

Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Η πλειονότητα των παραλιών είναι προσβάσιμη με καραβάκι ή με τα πόδια. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Η Χώρα είναι ξελογιάστρα και δύσκολα θα ξεκολλήσετε. Αξίζει όμως να αφιερώσετε χρόνο και στην Άνω Μεριά, τον δεύτερο μεγάλο οικισμό του νησιού. Τα σπιτάκια που τον απαρτίζουν δεν είναι παρά θεμωνιές, δηλαδή αγροικίες που από την αρχαιότητα εξυπηρετούσαν τις ανάγκες αγροτών και κτηνοτρόφων, όταν λόγω φόρτου εργασίας δεν ήθελαν να ανεβοκατεβαίνουν στη Χώρα. Σε μια τέτοια θεμωνιά στεγάζεται και το Λαογραφικό Μουσείο του νησιού, που παρουσιάζει το αγροτικό νοικοκυριό των Κυκλάδων, μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα.


Η Άνω Μεριά εξακολουθεί να είναι αγροτικός οικισμός, οπότε όλο και κάποιον θα συναντήσετε καβάλα στο γαϊδουράκι του να επιστρέφει από το κοπάδι ή το μποστάνι του. Πολλοί είναι εκείνοι που φτάνουν μέχρι εδώ για να φάνε ματσάτα στη «Συνάντηση», από τα χέρια της κυρίας Μαρίας. Οφείλω να ομολογήσω ότι εμείς μάθαμε το μυστικό εκ των υστέρων, με αποτέλεσμα να είμαστε υποχρεωμένοι να ξαναπάμε στη Φολέγανδρο. Όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν μας αρέσει να αφήνουμε εκκρεμότητες.

Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Αυτό που κατά τη γνώμη μου κάνει το νησί μοναδικό είναι η Χώρα του, ίσως η ωραιότερη των Κυκλάδων. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Η Άνω Μεριά εξακολουθεί να είναι αγροτικός οικισμός, οπότε όλο και κάποιον θα συναντήσετε καβάλα στο γαϊδουράκι του να επιστρέφει από το κοπάδι ή το μποστάνι του. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Φολέγανδρος: Αυτό το νησί μας έκανε ευτυχισμένους Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT