Rock the casbah

Rock the casbah Facebook Twitter
0

Μια καυτή ημέρα του Ιουλίου, στο αεροδρόμιο της Καζαμπλάνκα, οι διατυπώσεις δεν κρατούν πολύ. Λίγη ώρα μετά, στο κέντρο της πόλης, τα πράγματα στη θέση τους. Μικρές υπαίθριες αγορές, με φασαρία, κόσμο, φωνές, έντονες μυρωδιές. Όλα κάτω από τον καυτό ήλιο με καλοκαιρινή ραστώνη. Διαφορετικό το σκηνικό της παραλίας, με τις εκπληκτικές βίλες, τον ανοιχτό ορίζοντα του Ατλαντικού, και στο τέλος της λεωφόρου Sidi Mohammed Ben Abdellahτο τέμενος του Χασάν Β' που διαδίδει τη φιλοσοφία της χώρας. Υπάρχει ως σύμβολο ενός μουσουλμανισμού ανοιχτού στον κόσμο και στην επιστήμη, όπως το οραματίστηκε ο βασιλιάς Χασάν, το σχεδίασε Γάλλος αρχιτέκτονας και το πλήρωσε ο μαροκινός λαός!

Ο παραθαλάσσιος δρόμος

Η θέα που ακολουθεί είναι ανεπανάληπτη: Λευκά σπίτια της μεσογειακής ακτής, σπίτια από πηλό της ερήμου. Χιονισμένες κορυφές του όρους Άτλας ακόμη και το καλοκαίρι, άμμος καυτή στο νότο. Πανύψηλοι κέδροι ανάμεσα στο Μαρακές και τη Φεζ, φοίνικες των οάσεων. Εξωτική μαγεία στοΜαρακές, αίσθηση ελευθερίας στην παραλιακή Εσαουίρα. Η παραλιακή οδός ως την Εσαουίρα, δρόμος στενός, με ελάχιστη κίνηση, που περνά από μικρά, ήσυχα χωριά ή ψηλά στο βουνό με θέα τον απέραντο Ατλαντικό. Ύστερα η Εσαουίρα που προβάλλει το απόλυτο λευκό της στο φόντο του γαλάζιου σαν καρφωμένη στην άκρη της ακτής. «Οι φυλακισμένοι που κρατούνταν εκεί ποτέ δεν θέλησαν να δραπετεύσουν. Αντίθετα υπέκυπταν οικειοθελώς στη μοίρα τους» έγραφε ο Τζέιμς Ρίτσαρντσον στα Ταξίδια(1860). Μια από τις ωραιότερες πόλεις του Μαρόκου, συγκέντρωνε καλλιτέχνες από τις αρχές του 20ούαιώνα, από την Ευρώπη και την Αμερική. Τα λευκά σπίτια με τα μπλε παράθυρα, τα ροδί τείχη του κάστρου που προφύλασσε από τους πειρατές, οι άγριοι βράχοι της ακτής που έξω από την πόλη γίνονται απέραντες αμμουδιές και τα μοναδικά χρώματα του ηλιοβασιλέματός της δημιουργούν ένα ρομαντικό σκηνικό που δεν αφήνει ασυγκίνητο κανέναν.

Οι ημέρες στην πόλη είναι ηλιόλουστες αλλά η δροσερή αύρα του Ατλαντικού δεν ανεβάζει τη θερμοκρασία πάνω από τους 30ο.Το βράδυ, η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμη πιο δροσερή. Ακόμη και αν η υπόλοιπη χώρα φλέγεται κάτω από τον ήλιο, η Εσαουίρα παραμένει ένα δροσερό καταφύγιο.

Ο δρόμος για το Μαρακές

Είναι ο ίδιος δρόμος που κάποτε διέσχιζαν τα καραβάνια της ερήμου, μεταφέροντας αλάτι, χρυσό και χαλκό προς το Μαρακές από τα ενδότερα της Αφρικής. Η διαδρομή (235 χλμ.) περνά μέσα από την οροσειρά του Άτλαντα (2.500 μ.), με τις χιονισμένες κορυφές και τα «σφηνωμένα» χωριά των ορεσίβιων στις χαράδρες.

Η άμμος και η πέτρα δίνουν τη θέση τους στα νερά και το απέραντο φοινικόδασος που περιβάλλει την πιο μαγική και εξωτική πόλη της χώρας. Το Μαρακές ονομάζεται και «Κόκκινη Πόλη» από το χρώμα που έχουν τα ψηλά τείχη της Μεδίνας, της παλιάς πόλης. Πίσω από αυτά τα τείχη το παρελθόν σμίγει με το παρόν και τα παραμύθια της Χαλιμάς... γίνονται πραγματικότητα.

Η βόλτα στα σουκ, στις αγορές που βρίσκονται στα στενά δρομάκια της πόλης, είναι μια αποκάλυψη. Κάθε στάση και αλλιώτικες ευωδιές, κάθε στροφή και διαφορετικό σκηνικό, κάθε πραματευτής και άλλο παζάρι. Αρώματα από ροδόνερο, μεθυστικές μυρωδιές από πορτοκαλανθούς, γιασεμί, ζαφορά, καλλυντικό έλαιο αργκάν (δέντρο που φύεται μόνο στο Μαρόκο) και μπαχαρικά. Εκπληκτικής τέχνης χειροτεχνήματα από δέρμα, ασήμι, χαλκό, πολύχρωμα χαλιά με γεωμετρικά σχέδια προκαλούν την όρεξη για αγορές.

Τα απογεύματα είναι αφιερωμένα στην Τζεμνά Ελ Φνα. Την πλατεία που κάποτε ήταν τόπος εκτελέσεων και σήμερα είναι γεμάτη με τους παραμυθάδες, τους γόητες φιδιών, τους ακροβάτες, τους νερουλάδες και τα πάμπολλα υπαίθρια εστιατόρια. Η ταράτσα του πιο γνωστού καφενείου της πλατείας είναι το κατάλληλο σημείο για ένα μυρωδάτο τσάι με μέντα. Τα ζεστά χρώματα του ηλιοβασιλέματος «πυρπολούν» τον ουρανό και η φωνή του μουεζίνη καλεί τους πιστούς στην απογευματινή προσευχή, ενώ ένα πολύχρωμο πλήθος σουλατσάρει ασταμάτητα...

ADDRESS BOOK

Οι διευθύνσεις που πρέπει να επισκεφθείτε.

2BYE

Aγορά των καλλιτεχνών στην Εσαουίρα.  Kουτιά και διακοσμητικά αντικείμενα από ευωδιαστό κέδρο.  Γενικά μετά από σκληρό παζάρι (είναι μέρος της διαδικασίας), δερμάτινα είδη, χειροποίητα χαλιά, διακοσμητικά ή χρηστικά αντικείμενα από ασήμι, χαλκό, αρωματικό ξύλο κέδρου, πήλινα ζωγραφισμένα στο χέρι, κοσμήματα από τις φυλές των νομάδων, μεταξωτά υφάσματα βαμμένα από φυτικά χρώματα, μπαχαρικά, αιθέρια έλαια.

2DO

ΑΛ ΜΠΑΧΙΑ
Οι κήποι του αποτέλεσαν το σκηνικό για την ταινίαΟ Λόρενς της Αραβίας.

ΕΛ ΜΠΑΝΤΙ
Ένα από τα θαύματα της μουσουλμανικής αρχιτεκτονικής. Με μωσαϊκά, ψηφιδωτά μάρμαρα από την Ιταλία, επικαλύψεις από χρυσό, όλη τη χλιδή και τον πλούτο της Ανατολής.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΝΤΑΡ ΣΙ ΣΑΪΝΤ
Rue Riad Zitoun Jdid. Συλλογές αμύθητης αξίας και ομορφιάς, κοσμήματα, χαλιά, κεραμικά.

ΜΠΑΝ ΣΑΑΝ
Το παλαιότερο τζαμί με χρυσοποίκιλτο μιναρέ.

ΚΟΥΤΟΥΜΠΙΑ (σπάνιας αρχιτεκτονικής).
Οι επισκέψεις σε τζαμιά και τεμένη απαιτούν σεβασμό και προσοχή! Απροσπέλαστα σε όσους δεν είναι μουσουλμάνοι.

2DO

ΟΥΑΡΖΑΖΑΤ
Πόλη κινηματογραφικό σκηνικό. Δεν την διάλεξαν άλλωστε τυχαία τα στούντιο του Χόλυγουντ για να γυρίσουν εδώ τοΔιαμάντι του Νείλου ή τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, ούτε και ότι αποτέλεσε το φυσικό σκηνικό -μαζί με την κοντινή Αγκζντ- για το Τσάι στη Σαχάρα. Η πόλη ορμητήριο για την έρημο.

AMIZMIZ
Κάθε Τρίτη ένα μεγάλο παζάρι Βερβέρων σε ένα μη τουριστικό χωριό στον Άτλαντα.

BAIN DE MARRAKECH SPA
(Riad Mehdi, 2 Derb Sedra, Bab Agnaou, Medina)
Αν το οφείλετε στον εαυτό σας.

ΠΤΗΣΗ ΜΕ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ CIEL D' AFRIQUE 15
Afrique15, Rue Mauritanie, Guéliz- Marrakech
www.cieldafrique.info

2EAT

Τα παραδοσιακά πιάτα περιλαμβάνουν συνήθως κρέας και λαχανικά. Τα πιο δημοφιλή είναι:
Τανζίν: Ψήνονται σε πήλινο σκεύος για ώρες σε χαμηλή φωτιά και είναι από κρέας (αρνί ή κοτόπουλο ή καμήλα) με διάφορα λαχανικά.
Κεφτά: Κεφτέδες από αρνάκι με διαφορα μπαχάρια).
Κεμπάπ & μεργκεζ (πικάντικα λουκάνικα).
Κους κους χαρίρα, σούπα με αρνάκι, φακές, φρέσκα λαχανικά, κορίανδρο και πιπέρια.

CAFE AGRANA
Στην άκρη της Djemma El Fna. Πίτα pastille.

CHEZ ALI
Το τουριστικό χάι για Μετσέουι συνοδεία χορού της κοιλιάς και παραδοσιακών χορών.

RIAD EL YACOUT
Mε ταράτσα που βλέπει την παλιά πόλη και εσωτερική διακόσμηση σαν τις Χίλιες και Μία Νύχτες. 9 Derb Guebbas Batha, Fès Μedina.

CHEZ CHEGROUNI
Tο καλύτερο και φθηνότερο κους κους. Στην είσοδο της αγοράς Djemma El Fna.

DAR MOHA REST
Μαροκινή γαστρονομία. 81 rue Dar El Bacha.

LE CHALET DE LA PLAGE
Εξαιρετικό, για ψάρια και θαλασινά. Bd. Mohammed V, Essaouira.

LA TRISKALLA
Για ελαφρά γεύματα, καφέ, χυμους & wi fi. 58 rue Touahen, Essaouira.

TIPS

Η ενοικίαση τζιπ με οδηγό κρίνεται απαραίτητη, εκτός κι αν στην προηγούμενη ζωή σας υπήρξατε Τουαρέγκ ή έστω Βέρβερος.
Αν είστε της περιπέτειας διαλέξτε εκδρομή με καμήλες και φυσικά διανυκτερεύστε κάτω από τον έναστρο ουρανό της ερήμου.
Απαραίτητα εφόδια το νερό, τα δροσερά βαμβακερά με μακριά μανίκια, γυαλιά, άνετα παντελόνια και κλειστά παπούτσια.
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT