—Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχεις από την παιδικής σου ηλικία;
Θυμάμαι καθαρά ότι βρισκόμουν στο δάσος κάνοντας σκι με τους γονείς μου. Τα δέντρα ήταν σχεδόν έτοιμα να πέσουν από το βάρος του χιονιού καθώς ο ήλιος και ο μπλε ουρανός δημιουργούσαν μια έντονη αντίθεση με το λευκό του χιονιού. Αυτό που περιγράφω δεν είναι κάτι ασυνήθιστο για εμάς εδώ, όμως για κάποιο λόγο αυτό θυμάμαι.
—Ποιος είναι ο στόχος σου ως καλλιτέχνης;
Πρώτα απ’ όλα θέλω να ζήσω μέσω της τέχνης την οποία αγαπώ κάνοντας όσο περισσότερη τέχνη γίνεται. Εύκολα μπορείς να σκεφτείς τους καλλιτέχνες σαν κάποιους που περιφέρονται ανέμελα εκεί έξω, όμως για εμένα που έχω δυο παιδιά στα οποία πρέπει να τους παρέχω ό,τι χρειάζονται, αυτό είναι η πρώτη μου προτεραιότητα. Δεύτερον θα ήθελα να εξελίξω και να αναπτύξω τα έργα μου σε σημείο που τόσο εγώ όσο και οι άνθρωποι που παρακολουθούν τις δουλειές μου να τα απολαμβάνουν. Η τέχνη είναι επίσης ένας τέλειος τρόπος για να φτάσει στις μάζες το μήνυμα σου, να ταξιδεύεις και να συναντάς ενδιαφέροντες ανθρώπους.
—Πιστεύεις ότι ένας καλλιτέχνης έχει κάποια υποχρέωση στην κοινωνία;
Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει υποχρέωση στην κοινωνία. Ως καλλιτέχνης που κάνει τέχνη σε δημόσιο χώρο μπορώ να συμβάλω με αυτόν τον τρόπο λέγοντας στους ανθρώπους αυτό που θέλω χωρίς να χρειαστεί να πάνε σε γκαλερί, μουσεία, δημοπρασίες ή φιλανθρωπικά events. Ένας καλλιτέχνης που κάνει τέχνη σε δημόσιο χώρο έχει την δύναμη να φτάσει στο μήνυμα του στους άλλους ανθρώπους με έναν διαφορετικό τρόπο.
—Πες μας λίγα λόγια για τις δυνατότερες στιγμές που βίωσες στο προτζεκτ σου με την TOMS στους προσφυγικούς καταυλισμούς στο Azreaq και Zatari της Βόρειας Ιορδανίας
Όλο το ταξίδι ήταν συγκλονιστικό και αρκετά ταραχώδες, έτσι η αναμνήσεις είναι πολλές και θολές. Όμως η στιγμή που πέντε τάξεις κοριτσιών έκαναν bombing σε τοίχους του σχολείου τους πριν προλάβουν οι δάσκαλοι τους να τις σταματήσουν, ήταν η πιο αστεία. Ο στόχος μου ήταν να προσφέρω στα παιδιά μια διαφορετική μέρα από αυτές που ζούσαν στον καταυλισμό και θα έβαζα στοίχημα ότι αυτή την μέρα ακόμα την θυμούνται! Για μερικά λεπτά επικράτησε το χάος αλλά είχε πολύ πλάκα
—Πες μας λίγα πράγματα για την ιδέα σου πίσω από την δουλειά «Son of a Man».
Ήθελα να δώσω ένα άλλο πρόσωπο στο ορίτζιναλ έργο του Rene Magitte, να καλύψω το πρόσωπο με κάτι διαφορετικό και όχι με ένα μήλο. Έτσι έφτιαξα ξανά το πρόσωπο και έπειτα το κάλυψα. Έχει να κάνει με το να δίνεις ταυτότητα σε κάτι την οποία έπειτα αφαιρείς. Για να μην χαθεί εντελώς το πρόσωπο αφήνω το ένα μάτι να κοιτάζει έξω από το γκράφιτι.
Ένα top5 με τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες και ένα σύντομο σχόλιο για τον καθένα;
1. Jose Parla
2. Herakut
3. Anthony Micallef
4. Banksy
5. Coderock
—Εάν κάποιος σου έλεγε ότι η τέχνη είναι άχρηστη τι θα του απαντούσες;
Πιθανόν θα συμφωνούσα. Η τέχνη είναι ένα αντικείμενο πολυτελείας, δεν μπορείς να την χρησιμοποιήσεις για το παραμικρό παρά μόνο για να την βλέπεις. Είναι το πρώτο πράγμα που θα ξεφορτωνόσουν σε δύσκολους καιρούς. Δεν μπορεί να σου δώσει τροφή ούτε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, όμως όταν τα πράγματα πάνε καλά, ή όταν την απολαμβάνεις στο δρόμο είναι από τα πιο υπέροχα πράγματα στον κόσμο.
—Πες μας για μια αξέχαστη ταξιδιωτική σου εμπειρία
Πέρασα πέντε μήνες ταξιδεύοντας με την φίλη μου στον κόσμο το 2010. Θα ενθάρρυνα τον καθέναν να βγει έξω και να δει τον κόσμο. Ταξιδεύοντας χωρίς σχέδια για πέντε μήνες σου δίνει την ελευθερία να πάρεις αποφάσεις της στιγμής και ανακαλύψεις πράγματα που οι άλλοι δεν έχουν την δυνατότητα.
Συναντήσαμε έναν ντόπιο ψαρά στο Laos ο οποίος μας πήρε μαζί του στο νυχτερινό ψάρεμα που έκανε στον ποταμό Mekong. Ψήσαμε τα ψάρια στην παραλία όταν επιστρέψαμε και οδήγησα αργότερα ένα scooter με ένα ελαττωματικό φως μέσα σε πίσσα-σκοτάδι στην ζούγκλα. Αυτή είναι μια εικόνα που ποτέ δεν θα ξεχάσω
—Ποιος είναι ο εχθρός της street art;
Για εμένα η street art δεν είναι κάτι που έχει διάρκεια, έργα που ζωγραφίζονται πάνω σε έργα άλλων. Δεν είναι η μορφή τέχνης που θα μείνει αθάνατη. Δεν θα έλεγα λοιπόν ότι η street art έχει εχθρούς.
—Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Σκοπεύω να κάνω την φετινή και την επόμενη χρονιά περισσότερα πράγματα σε Ασία και ΗΠΑ. Ταξίδια για ζωγραφική, συμμετοχή σε φεστιβαλ και σε σώου, συναντήσεις με ενδιαφέροντες ανθρώπους που θα μου δώσουν έμπνευση και θα τους εμπνεύσω.
—Μπορείς να μας στείλεις μια φωτογραφία της θέας που έχεις από το παράθυρο σου αυτή την στιγμή;
Συμπλήρωσε τις φράσεις:
Η τέχνη είναι...κάτι ενδιαφέρoν
Η ζωή μου είναι... σε μια διαρκή κίνηση αλλά υπέροχη
Η επιτυχία είναι...υπερεκτιμημένη
________________
H εταιρεία TOMS μοίρασε 50.000 ζευγάρια παπούτσια σε παιδιά απο την Συρία που βρίσκονται σε προσφυγικούς καταυλισμούς της Ιορδανίας. Μια δράση που έγινε σε συνεργασία με το NRC (Norwegian Refugree Council) και τον Martin Whatson:
