O τόπος αυτός δεν είναι όλος ο κόσμος!
Διαβάζοντας το οικολογικό ευαγγέλιο του Thoreau
"Στους αρρώστους, οι γιατροί συνιστούν αλλαγή ατμόσφαιρας και περιβάλλοντος – και πολύ καλά κάνουν. Δόξα τω Θεώ, ο τόπος αυτός δεν είναι όλος ο κόσμος. Η πικροκαστανιά δεν φυτρώνει στη Νέα Αγγλία και η φωνή του μίμου σπάνια ακούγεται στα δικά μας δάση. Οι αγριόχηνες είναι πιο κοσμοπολίτισσες από μας: παίρνουν το πρωινό τους στον Καναδά, κολατσίζουν στο Οχάιο και στρώνουν το φτέρωμά τους προετοιμαζόμενες για τη νύχτα σε κάποιο βάλτο των νότιων πολιτειών. Ακόμα και ο βίσονας ως ένα βαθμό, συμβαδίζει με τις εποχές, αφού αλωνίζει τα βοσκοτόπια του Κολοράντο μονάχα μια συγκεκριμένη εποχή του χρόνου κι έπειτα φεύγει για το Γιέλοουστοουν, όπου τον περιμένει χορτάρι πιο πράσινο και πιο γλυκό. Κι όμως, εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι, αν γκρεμίσουμε τους ξύλινους φράκτες και περιφράξουμε τα κτήματά μας με πέτρινα τείχη, θα οριοθετήσουμε από εκεί και στο εξής τις ζωές μας και θα προδιαγράψουμε τη μοίρα μας. Πράγματι, αν έχεις επιλεγεί ως γραμματέας του δήμου, δεν θα μπορέσεις να πας στη Γη του Πυρός αυτό το καλοκαίρι. Αυτό όμως δεν σε εξασφαλίζει ενάντια στην πιθανότητα να αναχωρήσεις για το πυρ της κολάσεως. Το σύμπαν είναι πιο ευρύ από τις γνώσεις που έχουμε γι’ αυτό"
―Henry D. Thoreau, Walden ή Η ζωή στο δάσος
